2e generatie Marokkanen en Turken minder religieus

Net als Christenen in Nederland generatie op generatie steeds een beetje verder ontkerkelijken, ontmoskeëen de Moslims in Nederland ook. Een onderzoek van de Universiteit van Utrecht, gepubliceerd in het tijdschrift 'Ethnic and Racial Studies', laat deze reeds verwachte ontwikkeling zien. Waar in de eerste generatie migranten uit Turkije en Marokko 5% zichzelf niet als religieus (lees Moslim) ziet, loopt dat op naar 12% in de tweede generatie. Er zitten echter ook een aantal andere opmerkelijke conclusies in het rapport zelf. Naarmate een migrant zich meer Nederlander voelt, neemt de religieuze overtuiging af. Dit houdt echter ook in dat een mogelijke Nederlandse Islam niet zal ontstaan. Mede omdat juist de mensen die het meest gelovig blijven, zich tevens sterk associëren met hun eigen etnische achtergrond en hun activiteiten zoveel mogelijk binnen hun eigen groep uitvoeren. Ook is de link tussen opleidingsniveau en geloofsovertuiging bij de tweede generatie niet helemaal als verwacht. Meestal neemt de overtuiging mee af met het opleidingsniveau. Bij de tweede generatie is het echter zo dat juist de hoger opgeleiden relatief actiever zijn met hun geloof.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gebrek aan duiding media bij KLPD-analyse Marokkaanse daders

Eerste maar even wat quotes, want die blijven het meest hangen bij lezers van bladen/kranten/blogs:
AD: “Eén op drie dieven Gouda is Marokkaan…..Uit cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt verder dat de regio Utrecht veel Marokkaanse boeven kent
Telegraaf: “Gouda procentueel meeste criminele Marokkanen
DS: “het blijkt dat veel Nederlandse steden geteisterd worden door Marokkaanse criminelen. In Gouda is zelfs één op de drie criminelen van Marokkaanse afkomst
Elsevier: “Gouda blijkt bolwerk van Marokkaanse criminaliteit

Duidelijk toch, Marokkanen vormen een groot probleem.
Helaas, zoals vaker, zijn de bladen/blogs weer eens te kort door de bocht gegaan in het overnemen van cijfers. Waarschijnlijk om hun lezers weer eens te geven wat ze graag horen.
Voor ik dat ga uitleggen, even een opmerking vooraf. Die is nodig omdat anders de helft van de mensen gaat reaguren over het verkeerde.
Los van de nuances die ik hieronder ga aanbrengen, is er wel degelijk sprake van een significant groter aantal problemen binnen de groep Marokkaanse jongeren vergeleken met de rest van de bevolking. Over oorzaak en omvang valt nog wel te twisten.
Maar ik richt me hier alleen even op de tekortkomingen in het overnemen van de gegevens uit het KLPD-rapport door genoemde media.

Belangrijkste opmerking is dat het hier niet gaat om veroordeelde criminelen maar om opgepakte verdachten. In Nederland is iemand nog steeds past echt een misdadiger als een rechter een veroordeling uitspreekt.
Het rapport zegt hier zelf ook iets over:
Verder moet wellicht nagedacht worden over het feit dat aantallen aangehouden Marokkanen (ook) iets zeggen over de inspanning van de politie. Dus als de politie in een regio meer Marokkanen aanhoudt kan dit ook zomaar zo zijn omdat de politie in die regio beter presteert voor wat betreft de opsporing en niet perse dat die Marokkanen crimineler zijn. Dit zou je kunnen analyseren door het ophelderingspercentage in deze gemeente, of in de regio waartoe de gemeente behoort, te vergelijken met het landelijk ophelderingspercentage. De mate waarin dit percentage hoger is, zou zowel de absolute als de relatieve druk evenredig moeten verlagen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Amsterdam dreigt zijn tolerante ziel te verliezen”

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand interview is van Ewoud Butter en verscheen eerder op zijn eigen weblog.

In het kader van een onderzoek naar multicultureel onbehagen in Amsterdam interviewde ik een jaar geleden een 42-jarige fragiele en nichterige homo die serieus overweegt om bij de landelijke verkiezingen op de PVV te stemmen: Tim, een portret.

Tim werd in mei ?68 (?symbolischer kan niet?) geboren in een klein dorp bij Goes als oudste van een gezin van vier kinderen. Zijn ouders waren streng gereformeerd, zijn vader was actief in het bestuur van de lokale kerk.

Tim was 14 en zat op het VWO in Goes toen hij besefte dat hij homoseksueel was. Omdat hij wist dat zijn ouders homoseksualiteit niet accepteerden, hield hij zijn geaardheid lange tijd verborgen. Dat leidde er toe dat hij steeds depressiever werd. Ook gingen zijn prestaties op school achteruit, zodat hij moest overstappen naar de HAVO. Toen hij 16 was had hij na een avondje stappen thuis zijn coming out. Daarna brak de ?hel? los. ?Mijn vader heeft sinds die dag niet meer met me gesproken, m?n moeder probeerde me om te praten. Ze dacht dat ik geestelijk ziek was en zag mijn homoseksualiteit als een gevolg van mijn depressiviteit in plaats van andersom.? Ze stuurde Tim naar de dominee en daarna naar de psychiater. Tim werkte mee, tegen beter weten in, ‘uit een soort schuldgevoel’.

Toen hij zijn HAVO-diploma had gehaald vluchtte hij naar Amsterdam. ?Amsterdam was voor mij de beloofde stad. Daar kon ik mezelf zijn en mensen met een vergelijkbare achtergrond en interesses ontmoeten.? Na twee dagen stond hij al op de stoep bij het COC en na een maand woonde hij samen met een man van 50 in de Concertgebouwbuurt. “Hij gaf me de ruimte om te zijn wie ik was, hij pronkte met me en had me na 2 dagen al meer complimenten gemaakt dan ik ooit van mijn ouders had gehad.”
Zijn vriend onderhield hem, terwijl Tim het huishouden deed. ?Ik wist niet wat ik wilde studeren. Begon steeds aan wat, maar maakte het nooit af. Misschien was het scheve relatie, en ongetwijfeld zal ik onbewust een vaderfiguur hebben gezocht, maar ik voelde me wel heel veilig. Die veiligheid had ik nodig om uit te vinden wie ik was.?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doet u mij maar een Goudse mocro

nazignomeCultuur is misschien wel het meest misbruikte woord ter wereld. Wie de krant openslaat komt het dagelijks tegen. “De Nederlandse Cultuur”, “Dat is nou eenmaal onze Cultuur”, “Een Cultuur van …. (vult u maar in). Als het maar onderscheidend is. Hun cultuur is niet de onze. En jouw cultuur past niet bij de mijne.

Bij het aanschouwen van een demonstratietje in mijn woonplaats moest ik daaraan denken. De 40 demonstranten, die zich voordeden als betrokken Gouwenaars, maar allemaal uit het kleine reservoir van extreem-rechts Nederland waren geplukt, marcheerden tegen onveiligheid op straat die in Gouda sinds vorig jaar ENORM is. U heeft toch ook de krant gelezen? Ik heb geen Gouwenaar in de groep kunnen ontdekken. En ik ken er best een hoop.

De bomberjacks werden verbaasd aangekeken door mijn jonge Marokkaanse plaatsgenoten. Geamuseerd maakten ze foto’s en zwaaiden naar de demonstranten. Ze bleven de stoet volgen om er eens lekker de draak mee te steken. Omdat ook het carillon van het Goudse stadhuis het toespreken verder onmogelijk maakte, dropen de demonstranten na verloop van tijd af richting station. Om de trein naar huis te nemen.

Daarbij werden ze ook nog getrakteerd op een onvervalste figuratieve Godwin door mijn Marokkaanse buurman. Ik gaf hem groot gelijk. Dat wij Gouwenaars wel eens grof reageren op extreem-rechtse malloten die ons de les komen lezen, dat is gewoon helemaal onze Cultuur.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onzinnige onderzoeken: Marokkaanse jongeren vinden Nederland te soft

Lekkere kop: “Eenderde Marokkaanse jongeren vindt Nederland te soft“.
Maar daar houdt het dan ook verder mee op. Goed voorbeeld van nieuws maken met iets dat eigenlijk geen nieuws is.
Ten eerste is eenderde geen meerderheid (34% was voor, 39% tegen deze stelling). Dus kennelijk vindt de meerderheid de aanpak prima, of misschien wel te streng (wordt niet duidelijk).
Maar belangrijker nog bij dit soort onderzoeken, waar een specifieke doelgroep benaderd wordt, is het vergelijken van deze cijfers met die van de totale populatie. En wat blijkt dan: “Driekwart van de Nederlanders denkt dat de samenleving beter zal gaan functioneren door harder en vaker strafrechtelijk op te treden.“.

Dus had de kop bij Een Vandaag net zo goed kunnen zijn: Marokkaanse jongeren zijn softies.

Er zijn nog meer kanttekeningen te plaatsen (62% was tegen extra zware straffen bv), hoewel er ook interessante observaties in staan (72% vindt dat de media teveel negatieve aandacht geeft). Maar de hoofdconclusie is in ieder geval bagger.
Oh ja, hierbij een welgemeende sneer naar het gros van de Nederlandsche media die dit bericht klakkeloos hebben overgenomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Beperkte relatie criminaliteit en etniciteit

jatradioVoordat u vandaag in het stemhokje onomkeerbare schade aanricht graag even uw aandacht voor wat wetenschappelijke feiten. In zijn afscheidsrede stelt hoogleraar criminologie Frank Bovenkerk dat ondanks dat criminaliteitscijfers onder bepaalde migrantengroepen al twintig jaar hoog zijn en niet omlaag gaan dit niet puur een etnische kwestie is (Volkskrant). Een lage sociaal-economische positie en een lage sociale controle zijn doorslaggevender dan etnische afkomst.

Ook zegt het op het eerste gezicht schrikbarend hoge percentage Marokkaans-Nederlandse jongens in Rotterdam die in aanraking komen met de politie niet zoveel over de toestand van de totale groep Nederlandse Marokkanen (dus incl. volwassenen en vrouwen). Het vooroordeel dat moslims nooit stelen van niet-moslims verwerpt Bovenkerk eveneens. Moslims zijn net zo hard slachtoffer van het criminele gedrag van jonge moslims als niet-moslims.

Bovenkerk bestrijdt ook dat politie en justitie etnisch specifiek beleid zouden moeten voeren.
Zowel in positieve zin: speciale Marokkaanse agenten voor Marokkaanse criminelen of in negatieve zin zoals de PVV voorstelt: knieschot voor Marokkaanse hooligans. Een dergelijke ongelijkwaardige aanpak staat mijn inziens ook haaks op het gedachtengoed waarop het na-oorlogse Europa is gebouwd en al meer dan zestig jaar floreert.

Laten we in Nederland en in Europa toch vooral blijven handelen volgens de principes van liberté, égalité en fraternité. Dat kan ook heel goed zonder de overlast van crimineel gedrag te bagatelliseren.

Quote du Jour – Polderen in de banlieue

“Ze worstelen enorm met het onderwerp. Ze hebben gemerkt dat de centralistische aanpak van bovenaf niet werkt. Dat hard-tegen-hard averechts heeft gewerkt. Dat het niet helpt als Sarkozy de banlieue inloopt en iemand voor klootzak uitmaakt.” (DePers)

Mohamed Mahdi, PvdA gemeenteraadslid in Amsterdam exporteert het Nederlandse integratiebeleid naar Frankrijk dat daar welwillend tegenover staat. In de Franse voorsteden zit de overheid al wat langer op de ramkoers die de populaire volksmenner Wilders hier in Nederland ook voorstelt: bevolkingsgroepen buitensluiten en keihard optreden. En u raadt het al: dat werkt niet. Het geweld verergert, de frustratie groeit en onveiligheid blijft. Poldermarokkaan Mahdi reikt zijn Franse collega’s nu de hand om ze te onderwijzen in typisch Hollandse waarden: begrip tonen, de dialoog zoeken en het hanteren van de menselijke maat.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende