Geen paniek op Rotterdam-Zuid

Een nationaal actieprogramma moet Rotterdam-Zuid uit de ellende helpen. Maar het overgrote deel van de bewoners woont helemaal niet in de ellende. Mijn eerste zelfstandige woning was in Rotterdam-Zuid, aan de Dordtselaan. Hij was eigendom van een huisjesmelker, die er al jaren niets aan gedaan had. Beneden mij zat een snackbar, waarvan de frietwalm altijd in mijn huis hing. Boven mij woonde eerst een Tsjechische en daarna een zeeman. Daar weer boven zat een bordeel, dat na een poosje plaatsmaakte voor een Turks gezin waarvan alleen de jongste leden enig Nederlands spraken. Op warme dagen gooide mijn buurvrouw regelmatig emmers sop door het portiek om de junks weg te houden. Jarenlang heb ik er met plezier gewoond, tot het tijd werd om naar een aangename, maar karakterloze flat in het centrum te verhuizen. Maar veertien jaar na dato voel ik nog steeds trots als het stadsdeel ter sprake komt, en verontwaardiging als iemand het weer eens wegzet als een allemachtig beroerde plek om te wonen - zoals programmadirecteur Marco Pastors (nota bene zelf inwoner) die Rotterdam-Zuid afgelopen weekend het slechtste deel van Nederland noemde.

Quote du Jour | Mensen die uit zichzelf niet concurrerend zijn

Ondanks een lange reeks ingrepen in het socialezekerheidsstelsel hebben nog steeds heel veel mensen die wel kunnen werken, geen betaalde baan.

Dit is de openingszin op de voorpagina van het Financieel Dagblad van afgelopen zaterdag (17 oktober) over de hardnekkigheid van werkloosheid. In de kop op pagina twee staat ‘Ondanks de inspanningen van de overheid om mensen weer aan het werk te krijgen, zijn voor met name arbeidsongeschiktheid de resultaten mager’

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Benoeming Pastors: Angstig gekonkel aan de Maas

Marco Pastors heeft afscheid genomen van de politiek. Voor – heel origineel – ‘een nieuwe uitdaging’. Een droombaan: Directeur Nationaal Programma Kwaliteitssprong Zuid. Een lelijke naam, maar goed passend bij een krijtstreepjespak. Ik feliciteer Pastors, en met hem LR.

Ofschoon de politicus (binnenkort: ambtenaar) dit cadeau vooral te danken heeft aan zijn zelfverklaarde vijanden – B&W, incluis PvdA en D66 – is het fijn voor Pastors en LR dat ze op bestuurlijk vlak toch nog een dikke vinger in de Rotterdamse pap mogen meeroeren.

Ik herinner me nog hoe moeilijk Pastors het had als weggestuurde wethouder. Hij kon maar geen baan vinden, want hij leed zo onder z’n ‘imago’. ‘Als je iets kritisch zegt over moslims, wordt het blijkbaar een stuk moeilijker’. Pastors doelde uiteraard niet op de problemen die moslims hebben op de arbeidsmarkt, als gevolg van o.m. zijn eigen islamhetzes, nee, Pastors baalde dat hij zelf moest teren op een wachtgelduitkering. Dat vond hij ‘een grote kwelling’, juist omdat hij als wethouder zo sterk gekant was tegen uitkeringstrekkers die geen baan onder hun niveau accepteerden. Daarop was GroenLinkser Arno Bonte zo aardig geweest om z’n oud-collega een handje te helpen. Bonte deed hem diverse vacatures aan de hand, postkamermedewerker, strandwachter, telefoniste, magazijnmedewerker, tomatenplukker – maar Pastors was nergens voor te porren. Liever teerde Pastors op overheidsgeld dan de handjes te laten wapperen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pluchekleven

[qvdd]

“Als Rotterdammers na deze vier jaar van falend PvdA-beleid niet in voldoende mate voor mij kiezen, ga ik niet nog vier jaar lang in de oppositie mijn best daar voor doen. Dan ga ik weg. Ik werk nu vier dagen in de week als organisatie- adviseur. Dat ga ik dan vijf dagen in de week doen.”

Aldus Marco Pastors voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij zou vertrekken als hij niet in college zou komen. Maar het was niet Leefbaar, maar erfvijand PvdA die de grootste partij werd en een coalitie wist te vormen. Het is dan ook verbazend te noemen dat Pastors vandaag bekend maakt te blijven. Zijn argumentatie rammelt: hij kreeg veel voorkeursstemmen, en de verkiezingsuitslag zou niet kloppen. Hij sluit af met een dooddoener:

“Op zo’n manier weggaan, daar doe je alleen de PvdA een plezier mee en niet de stad.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie wordt de Europese lijsttrekker van de PVV?

Logo PVV

De kogel is door de kerk. De PVV doet mee aan de Europese verkiezingen. En omdat -uitgaande- van de peilingen op dit moment- het wel zeker lijkt dat de PVV zetels kan winnen in Brussel, maakt dat het extra interessant om te zien wie daar voor Geert de kar gaat trekken. De PVV zelf houdt dat nog enkele weken geheim (of weet het zelf nog niet) maar dat is natuurlijk geen belemmering voor GC om eens flink aan het speculeren te gaan. We noemen enkele potentiele kandidaten:

1. Geert zelf. Het weliswaar niet toegestaan tegelijkertijd europarlamentarier en Tweede Kamerlid te zijn, maar niets verbiedt een kamerlid zich kandidaat te stellen en campagne te voeren. En Geert weet natuurlijk donders goed dat zijn naam garant staat voor een hoop stemmen. Dat hij nooit van zijn leven naar Brussel zal gaan, waar het aantal Nederlandse televisiecamera’s aanmerkelijk kleiner is dan in Den Haag, maakt weinig verschil. Maar misschien is hij toch bang om ongeloofwaardig te lijken.

2. Een van Geerts kamerleden. Dan waarschijnlijk een van de minder bekende die ook echt zal gaan indien verkozen, want als je een bekende kop wilt kan je beter Geert zelf gebruiken. De meest voor de hand liggende keus zou dan Raymond de Roon zijn, woordvoerder Europese zaken en bepaald niet de meest heldere ster in het Wilders-firmament. Dat zou dan ook leuk zijn voor de nummer 10 op de Tweede Kamerlijst, die waarschijnlijk al drie jaar zit te wachten op LPF-toestanden die in de PVV maar niet lijken te komen.