Onze excuses dat we jullie een beetje in het ongewisse hebben gelaten. Gisteren duurde het een en ander helaas wat langer, waardoor we pas 's avonds laat over konden. Vervolgens ging per direct de server steigeren wegens een aantal plugins die nogal inefficiënt gebruik maakten van de database. Met wat herschrijven, plugins vervangen en trucs is de situatie nu onder controle. Sterker nog, GC heeft nog nooit zo efficiënt gedraaid. De layout Maar genoeg over de techniek, de vraag is natuurlijk: wat is er veranderd? Allereerst natuurlijk de layout (duh :-). In plaats van zelf te gaan klussen hebben we dit keer een professional "ingehuurd". Tussen haakjes, want voor hem was dit een vrijwillige klus, waarvoor we hem uiteraard erg dankbaar zijn. Erwin bedankt! :-) We hebben voor een speelsere layout gekozen, waarin we minder informatie direct laten zien. De informatie is er wel, maar moet geopend worden door het klikken op tabbladen. Het systeem onthoudt welke tabbladen open zijn en als je de pagina herlaadt zal hij de goede tabs weer openen.
GeenStijl heeft een nieuwe lay. Of liever, er staat iets anders. Of dit de layout is die er vanavond nog staat is altijd de vraag, want na het vorige redesign was er ook een tijdelijke layout, die ook niet om aan te zien was.
(en jaja, ik weet het)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
UPDATE: En we zijn over! Zoals jullie zien zitten er nog wat kinderziektes in, maar daar zijn we mee bezig!
Al ruim twee en een half jaar draait GeenCommentaar met dit oude vertrouwde gezicht, en al een jaar geleden besloten we over te gaan op een nieuw ontwerp. Sterker nog, een jaar geleden was dat ontwerp al klaar.
Tegelijkertijd besloten we om over te gaan naar WordPress. B2Evolution, onze huidige blogsoftware heeft ons vanaf het begin trouw gediend, maar WordPress laat deze op basis van community, snelheid en mogelijkheden inmiddels mijlenver achter zich.
Dat betekende wél extra veel werk. Een database met meer dan 10.000 artikelen en 100.000 reacties moest worden gemigreerd, plugins die huidige functionaliteit zouden vervangen moesten worden gevonden, eventueel aangepast en soms zelfs gemaakt.
Nu, na een jaar, staat het resultaat er en we moeten zeggen, het ziet er goed uit. GeenCommentaar krijgt een facelift van jewelste. Het is een speelse layout, door een professionele designer ontworpen, gecombineerd met allerlei nieuwe functionaliteiten zoals een eigen sociaal netwerkje, koppelingen met bestaande netwerken, een open podium en forums.
Of dit allemaal gaat werken? Geen idee, maar we moeten het in ieder geval geprobeerd hebben, en weghalen kan altijd nog.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.