De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Morales: “kapitalisme sterft of aarde sterft”
Pacha Mama, puta madre nog an toe! Het is vandaag Earth Day, de dag waarop we allemaal even stilstaan bij het feit dat een gezonde aarde van levensbelang is voor de mensheid. Een goed moment om eens na te denken over hoe we de onafwendbare Kladderadatsj van de aardkloot alsnog kunnen afwenden.
In Bolivia wordt dezer dagen een pan-latijnse conferentie gehouden met als doel regionale consensus te breiken voor de volgende VN-klimaattop in Mexico, in december dit jaar. De World Conference on Climate Change and the Rights of the Mother Earth werd gisteren geopend door de Boliviaanse president Evo Morales. Deze socialistische president stelde in zijn openingstoespraak dat: “het kapitalisme sterft óf de aarde sterft”. Het leven op aarde heeft geen toekomst als het kapitalistische systeem overeind blijft zo meent Morales. Kapitalisme is volgens hem synoniem aan ongelijkheid en vernietiging van de aarde.
Nu is dat opzich best een aardige hypothese die een discussie waard is. Met name ook omdat ‘ouderwets’ kapitalisme ervan uitgaat dat economische groei de enige manier is om het systeem in stand te houden. Een basisschool-leerling kan echter begrijpen dat oneindige groei in een wereld met eindige natuurlijke hulpbronnen en ruimte uiteindelijk vastloopt. Het Impossible Hamster scenario.
Stadscommando’s
Dit is een gastbijdrage van Pablo Eppelin. Dit artikel staat ook op La Ruta.
Hoewel sommigen het anders zouden willen, blijft het bestaan van Nederland onopgemerkt in Centraal-Amerika. Nou ja, enkele uitzonderingen daargelaten: een prins die zich verspreekt over garnalen, meneer van Baalen die is uitgeroepen tot persona non grata in Nicaragua en bodyscanners om het terrorisme te bestrijden. Nederland haalde de afgelopen tijd bovendien de voorpagina’s als land dat sneller dan alle andere landen grootmoedig Haďtiaanse kinderen adopteert. Dat is ongeveer het resultaat van zeventig dagen speuren naar Nederland in het Centraal-Amerikaanse nieuws. Stuk voor stuk voorbijgaande dingen die al snel collectief vergeten worden, behalve natuurlijk de eeuwige roem die Ajax geniet bij de inwoners van de landen van Centraal-Amerika. Verder is Nederland niet zo belangrijk.
Na terugkomst heb ik vele uren slaap nodig om de nachtmerrie van de reis te boven te komen. Als ik wakker word, kom ik op het idee de televisie aan te zetten. Na zeventig dagen weg te zijn geweest, wil ik erachter komen waar in Nederland over gepraat wordt. Precies op de dag waarop Nederland tachtig miljoen euro ophaalt bij een actie voor Haďti. Mooi om te zien hoe de Nederlandse maatschappij zich solidair toont met de Haďtianen. Of beter gezegd, hoe ze massaal in actie komen om enkele miljoenen te verzamelen. Ontroerend.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bananenoorlog eindelijk voorbij
Het langst lopende handelsgeschil uit de WTO-historie is gisteren bijgelegd en hiermee komt een eind aan de bananenoorlog tussen Latijns-Amerika en de Europese Unie (France24, DeStandaard).
Het was de bananen producerende landen in Latijns-Amerika jarenlang een doorn in het oog dat de EU een importtarief voerde voor latino bananen, terwijl dit voor bananen uit voormalige koloniën in Afrika en de Cariben (ACP-landen) niet gold. Nu is overeengekomen dat het importtarief geleidelijk wordt verlaagd zodat de armere ACP-landen de tijd hebben om zich aan te passen. Het akkoord is mede (of misschien wel voornamelijk) een overwinning voor de Verenigde Staten aangezien de bananenproductie in Latijns-Amerika in handen is van grote Amerikaanse multinationals als Chiquita, Del Monte en Dole. Hun aanwezigheid aldaar is te danken aan de échte Banana Wars van al wat langer geleden…
Het succesverhaal van Brazilië

Brazilië heeft onder aanvoering van President Da Silva een indrukwekkende opmars gemaakt op het wereldtoneel, zowel in economisch als in politiek opzicht. Lang werd over Brazilië gesproken als “dat land dat altijd groots potentieel zal hebben” en zette de enorme groei van China en India de Zuid-Amerikaanse kolos in de schaduw. De afgelopen jaren is de groei echter sterk toegenomen en ondanks de wereldwijde recessie loopt Brazilië voor.
Volgens de Wall Street Journal zijn tussen 2005 en begin 2008 meer dan twintig miljoen Brazilianen tot de middenklasse toegetreden waarmee nu de helft van de bevolking op een maandinkomen van 635 dollar of meer leeft—en dat heet een goed inkomen in Brazilië. “De nieuwe middenklasse heeft een verdubbeling van de binnenlandse markt voor cosmetica, thuiselektronica en computers aangedreven sinds 2002,” schrijft de krant. Wellicht nog belangrijker is dat het land rijk is aan grondstoffen en geprofiteerd heeft van de toenemende vraag naar sojabonen, ijzererts, hout en koper.
Die vraag komt voornamelijk uit China dus pleit Da Silva voor vrijhandel. Nog niet zo lang geleden wikkelde zijn land zich in protectionisme in de vorm van hoge importtarieven maar een bescheiden economische groei van 1,3% gedurende het laatste kwartaal van 2008 deed ook Da Silva inzien dat Brazilië zich niet van de rest van de wereld kan afkeren. Washington begrijpt tegelijkertijd het nut van nauwere banden met Brazilië nu het land over aanzienlijke olievoorraden blijkt te beschikken wat het een aantrekkelijk alternatief maakt voor bijvoorbeeld Venezuela.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Van Baalen de vreedzame revolutionair
La Revolucion Si Podra Ser Televisada, kijk (en bewonder) hoe europarlementerriër Hans van Baalen in Nicaragua manmoedig oproept tot verzet, vreedzaam verzet uiteraard…
Toen van Baalen even later alweer in het vliegtuig naar Costa Rica zat gooide president Daniel Ortega hem met terugwerkende kracht alsnog het land uit. Want ‘Van Baalen, hombre con cojones!’ had niet alleen een oproep tot verzet gedaan maar ook een coalitie gesmeed van de tot nu toe verdeelde liberale oppositie tegen het sandinistische bewind van Ortega: het Pact van Managua. Bovendien sprak hij in Nicaragua met de omstreden liberale leider Arnoldo Alemán. Aléman stal als president (1997-2002) zeker 100 miljoen dollar uit de schatkist en geldt als een van de corruptste leiders die het land ooit kende (NRC). De Nicaraguaanse overheid tekende protest aan bij Nederland maar bood gelijk ook haar excuses aan, niet voor de uitzetting maar voor het feit dat Nicaraguaanse minister van Buitenlandse Zaken van Baalen voor een Duitser had aangezien en toen hij erachter kwam dat het een Nederlander was iets had gefoetert van “nog erger dat is een paisucho: klotelandje (Nicaragua is verrassend genoeg bijna 3x zo groot als Nederland). Ondertussen bewijst van Baalen maar weer eens dat je als roze gamba moet blijven zwemmen om niet naar de kloten te gaan: want hij kondigde direct aan om over vijf maanden (desnoods als persona non grata) terug te keren, hij is zoals hijzelf zegt ‘niet bang voor Ortega’ (Trouw) en ‘laat zich niet intimideren door schorriemorrie’. Wie nog niet genoeg heeft van deze liberale heroïek leest de uitsmijter van Baalen is een badass bij de buren.
Fiesta Chingona
Dit is een gastbijdrage van Pablo Eppelin van noticias.nl. Hij was toevallig aanwezig in Mexico-Stad toen kroonprins Willem-Alexander zich er versprak en ging op onderzoek uit. Pablo ontdekte dat de Mexicanen er niet zo zwaar aan tillen, sterker nog: dat ze het wel cool vinden dat de kroonprins de taal van de straat spreekt. Dit artikel staat ook op laruta.nu.
Blijkbaar waren we niet de enigen die het plan hadden opgevat om naar Mexico-Stad te gaan. Koningin Beatrix, prinses Maxima en de toekomstige koning zijn er ook … en niet te vergeten een heel gevolg van ministers, ambtenaren en zakenlui die de economische banden tussen Mexico en Nederland komen versterken. Oftewel, zaken doen.
We twijfelden of we naar de receptie van de koningin voor de Nederlandse gemeenschap in Mexico zouden gaan, maar na de blunder van Willem Alexander met z’n ‘garnalen que se los lleva la corriente’, chingada bedoel ik, besloten we toch te gaan. Het evenement werd gehouden in de binnentuin van het Franz-Mayer-museum in het centrum van de stad.
Het bezoek van de koningin naar Mexico was onopgemerkt gebleven in de Mexicaanse pers. Tot die garnalenaffaire dan. Na drie dagen was het de koninklijke familie eindelijk gelukt de voorpagina van de Mexicaanse kranten te halen. ‘El Milenio’ sprak van een “toffe” vertaling (‘traduccion chingona’) en stelde dat de toekomstige koning een ‘betere’ versie van het gezegde had verzonnen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.