De gedoogmissie in Kunduz

Voor de Nederlandse militaire missie in Kunduz creërde premier Rutte een papieren werkelijkheid om Jolande Sap over de streep te trekken. Dat was nodig omdat de PvdA, normaal gesproken een steunpilaar voor Atlantische realpolitik, het liet afweten. GroenLinks nam een fors risico om het Nederlandse imago bij de Amerikanen te redden (daar kun je van alles van vinden, maar het is een feit dat goede relaties met de Amerikanen handig zijn in de internationale politiek). Zowel Rutte als Sap wist natuurlijk wat er komen zou: een stroom van berichten dat het daar in Kunduz minder pluis is dan gehoopt en dat de opgeleide politieagenten toch tegen de taliban gaan vechten. Dat is voor VVD en GroenLinks het sein om te vechten voor de instandhouding van de papieren werkelijkheid. Het kabinet ontkent dat er gevochten wordt en GroenLinks stelt kamervragen om het geloof nog eens goed te onderstrepen. Dit is natuurlijk een poppenkast. De missie in Kunduz wordt gedoogd, niet alleen door GroenLinks, ook door de VVD (lees vooral de laatste zin van hun standpunt over Kunduz). We zijn ooit aan Afghanistan begonnen omdat we boos waren over 9/11 en nu zitten we er nog steeds, omdat we de boel een beetje netjes willen achterlaten en om onze eenzame Amerikaanse vrienden het gevoel te geven dat ze er niet alleen voor staan. Dat is wel een valide reden, maar niet eentje die je verkoopt aan de Nederlandse burgers. Dan maar een papieren werkelijkheid en de andere kant uitkijken als de realiteit toeslaat. De gedoognatie bij uitstek is er een meester in.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Vechten geen primaire taak

[qvdd]

De politie moet zorgen voor veiligheid, vechten is geen primaire taak van de agenten

Volgens Samiullah Qatra, de hoogste politiebaas in Kunduz is het geen primaire taak van de door Nederland opgeleide agenten om te gaan vechten, waarmee hij het GroenLinks-sprookje van de niet-vechtende Afghaanse politieman doorprikt. Ze moeten namelijk wel vechten, alleen niet “offensief”. Zodra de Taliban aanvalt moeten ze de locatie verdedigen tot er versterking is. Daarbij doen ze ook “zelfverdedigend” mee met acties tegen de Taliban. Daar delen ze dan waarschijnlijk de thee uit in de gevechtspauzes. Of zoiets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamer heeft lak aan Afghaanse wensen

Wie het Kamerdebat van 27 januari over de Kunduz-missie nog eens terugleest valt op dat de voorstanders hun mond vol hebben over het helpen van de Afghanen. Dat geldt vooral voor de leiders van de oppositiepartijen zonder wiens steun de missie niet door kan gaan. Alexander Pechtold merkte in het debat bijvoorbeeld op dat D66 ‘de Afghanen niet zomaar in de steek (wil) laten.’ Jolande Sap sprak over ‘de passie van GroenLinks om bij te dragen aan een beter toekomstperspectief voor Afghanistan.’

Premier Mark Rutte benadrukte zijn eigen ‘passie voor Afghanistan.’ Hiervoor verwees hij naar zijn ervaring tijdens een bezoek aan het land: ‘ik heb daar gemerkt dat wij een dure belofte hebben gedaan aan de Afghaanse bevolking. Het is een belofte van vrijheid, het is een belofte geweest van rust en stabiliteit. Hoe aarzelend ook, er worden goede stappen gezet die het leven van Afghanen beïnvloeden.’

Met het doel de Afghanen te helpen stemde de Kamer in met de ‘geïntegreerde politietrainingsmissie’ naar Kunduz. Het plan is om Afghaanse civiele agenten op te leiden. In feite, ondanks de strategisch gekozen naam, is de kans groot dat deze missie vooral een militaire bijdrage wordt aan de NAVO-oorlog tegen de verzetsgroepen tegen de regering van de Afghaanse president Hamid Karzai. Dat deze missie een sterke militaire component heeft blijkt in één oogopslag uit het feit dat het overgrote deel van het personeel dat uitgezonden wordt militair is en zelfs vier F-16 gevechtsvliegtuigen naar Kunduz gaan.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dankzij TomTom een veiliger Kunduz?

De bommen van de Taliban maken Jolande Sap niet bang. Of moet ik ‘bommetjes’ zeggen, zoals minister Rosenthal prefereert? De voorvrouw van GroenLinks heeft namelijk zwart op wit verzekerd gekregen dat ‘haar Afghaanse jongens’ niet in de oorlog worden betrokken. Spijkerharde garanties. De agenten zullen gevolgd worden. Minister Uri Rosenthal schrijft: ”Dat Nederland de eenmaal opgeleide agenten via een zogenaamd ’tracking- and tracingssysteem’ wil blijven volgen, om erop toe te zien dat de agenten alleen civiele taken uitvoeren. Van alle agenten worden biometrische gegevens opgeslagen in een databank.”

Fijn. Databanken. Biometrische gegevens. Dat geeft de burger moed. Uri Rosenthal alias Momfer de Mol vervolgt in zijn briefje dat: “Er nog geen overeenstemming is bereikt over de snelle invoering van het verlengen van de training van zes naar acht weken.” Dat is hoopvol uitgedrukt. En het klopt ook maar half. Sterker nog: de NAVO heeft het Nederlandse plannetje allang afgeschoten.

Was die Hollandse aanpak voor GroenLinks geen voorwaarde om de missie te steunen? Of laat Jolande Sap zich graag bedonderen?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Civiele missie Kunduz hersenspinsel

Het wordt steeds gevaarlijker in Kunduz. Op 10 februari maakt een zelfmoordenaar een eind aan het leven van de districtsgouverneur van Char Darah. Nog geen 2 weken later: bij een zelfmoordaanslag op een overheidsgebouw in Imam Saheb vallen ruim 30 doden. Op 10 maart ontmoet de politiechef van de provincie in Kunduz-Stad de man met de zeis. Afgelopen maandag. Na een kamikazeaanval op een rekruteringscentrum van het leger in Kunduz-Stad sterven zeker 36 mensen een gewelddadige dood. Samenvattend: in 2,5 maand vallen bij 11 aanslagen ruim 100 doden. Verslaggevers spreken van een bommencampagne van de Taliban en verwachten dat het geweld in de lente verder escaleert. Kunduz is de gewelddadigste provincie in het Noorden van Afghanistan. Niet alleen de Taliban zijn in Kunduz actief, ook tal van andere rebellengroepen hebben de wapens voor een lenteoffensief opgepakt. In het bijzonder: Al-Qaida en de Islamic Movement of Uzbekistan.

Toch gaat de ‘civiele trainingsmissie’ gewoon door. Ik zie veldwachter Ali en Mo al op hun ronde. Net geslaagd voor hun 10-weekse cursus. “Hé Ali, ligt daar niet een bergje zwerfvuil voor dat opleidingscentrum? Bonnetje schrijven? Nee Mo, dat is het werk van die bomvestterrorist van afgelopen maandag. Andere afdeling.” Niet grappig? Dat is de situatie in Kunduz ook niet. Een civiele missie in Kunduz is geen optie. Een civiele missie in Kunduz is een contradictio in terminis. De situatie in Kunduz leidde deze week tot Kamervragen van de SP aan minister Rosenthal. De wereldvreemde minister van buitenaardse zaken antwoordde dat “een dagelijkse dreigingsanalyse” dé oplossing is. Hoe moet ik dat zien? “Vandaag ligt het aantal te verwachte zelfmoordterroristen in de regio tussen de 0 en de 3. Dit resulteert in een dreigingniveau van 16,45%. U kunt rustig gaan trainen.” Tot zover de wondere wereld van Ufo Rosenthal.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Ik vecht niet meer mee

[qvdd]

Het zou raar zijn als ik terugkom van mijn opleiding en tegen collega’s zeg: zo, nu vecht ik niet meer mee.

Agent Abdul H te Kunduz legt nog even uit waarom hij, ook als dat niet mag van de trainers, na zijn Nederlandse opleiding gewoon tegen de taliban blijft vechten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlanders in War on Terror….in Afrika

Vandaag een gastbijdrage van Martin Broek.

operation flintlockNederland stuurt niet alleen politietrainers naar Afghanistan maar ook militaire trainers naar Afrika, meldt het gerenommeerde defensietijdschrift Jane’s Defence Weekly. De missie bestrijkt een gebied groter dan West-Europa. Ze vindt plaats in onder meer Algerije, Tsjaad en Senegal. De training is gericht op het bestrijden van illegale wapenhandel, smokkel en mensenhandel aldus Jane’s. Maar als er zoveel moois genoemd wordt, is enige scepsis geboden.

De oefeningen hebben de naam Flintlock. Flintlock is ook de term voor een ontstekingsmechanisme voor handvuurwapens. Niet precies de naam die je kiest bij het aanpakken van illegale vuurwapenhandel. Dat blijkt het ook niet te zijn. Het gaat om een activiteit in het kader van de Amerikaanse oorlog tegen het terrorisme (Operation Enduring Freedom, OEF).

Het is een oefening en een operatie die wordt opgezet en gecoördineerd door het Amerikaanse Special Forces Commando voor Afrika (JSOTF-TS). Het gaat niet om een opleidingsmissie, maar om een multinationale militaire activiteit. Al in 2005  trainden 700 Amerikaanse Special Forces onder de naam Flintlock 2100 slecht bewapende soldaten uit negen Noord en West Afrikaanse landen. Nederland is vanaf die tijd betrokken. Er is een Multinationaal Coördinatie Centrum (MCC) opgezet om de contraterrorisme activiteiten in Mali, Mauritanië, Senegal en Tsjaad te stroomlijnen, aldus de Amerikaanse luitenant kolonel John Williamson die de oefeningen organiseert. Desgevraagd bevestigt het ministerie van Defensie dat enkele tientallen Nederlandse mariniers en commando’s van half januari tot half maart in Senegal, Tsjaad en Burkina Faso oefenen. Met de special forces uit die landen en met die uit een aantal andere Europese en Afrikaanse landen. Welke andere landen deelnemen wil Defensie niet zeggen: “Niet elk land wil zichzelf bekendmaken.”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende