Wat eten we vandaag, Polynesisch of Tunesisch?

Alwéér aardappelen op tafel? Met bloemkool of bietjes, een lapje vlees en een kuiltje jus? De doorsnee Hollandse maaltijd blinkt nu niet echt uit in creativiteit. De Chinese restaurants zorgen vanaf de tweede helft van de 20e eeuw voor wat afwisseling, maar het hield nog niet echt over. De 'buitenlandse' keuken werd specifiek aangepast om aan de Hollandse platte smaak te voldoen. Gelukkig heeft de voedingsindustrie daar een antwoord op gegeven. In menig supermarkt kun je tegenwoordig kant en klare wereldmaaltijden uit het schap trekken, zoals moussaka, teriyaki of burrito's. Alles zit erin, afhankelijk van het soort gerecht, een zakje rijst, een kruidenmix, een tarwetortilla en/of een marinade. Alleen een stukje kip en een bosuitje of een paprika toevoegen en klaar. Een kind kan de was doen, toch? Totdat het moment komt dat je beseft dat die industrieel vervaardigde pakken voedsel allemaal een beetje hetzelfde smaken: vlak, flauw en smakeloos.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.