De wetenschappelijke inzichten over klimaatverandering die de basis vormen voor de onderhandelingen in Kopenhagen zijn nog steeds geldig. Er is geen reden te twijfelen aan de conclusies die het IPCC, het wetenschappelijke klimaatpanel van de VN, in 2007 publiceerde. Maar aangezien er de laatste tijd meer aanwijzingen komen dat de opwarming van het klimaat misschien nog wel sneller verloopt deed het Planbureau voor de Leefbaarheid onderzoek naar extremere scenario's en de impact op o.a. stabiliteit van de ijskappen, Warme Golfstroom, opdooien permafrost en de degradatie van het Amazonewoud: zie publicatie. Hieronder het 'kernfiguur' uit het rapport met 'waarschijnlijkheid' en de impact voor deze eeuw.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Ja, daar is er weer eentje. Een speldenprik op weg naar Kopenhagen. Deze, via het ANP, ging er bij alle redacties in als zoete koek:
“De zon is dood, zegt astronoom Kees de Jager uit Texel. De vermaarde deskundige op het gebied van zonne-explosies stelt dat er momenteel verontrustend weinig van zulke explosies op de zon zijn. Mogelijk wordt het daardoor kouder op aarde. Tussen 1650 en 1710 ging de temperatuur al gemiddeld iets omlaag door een gebrek aan zulke explosies op de zon. ”
Aldus oudgediende Kees de Jager.
Even twee cruciale quotes:
“Een paar weken geleden was er wel een explosie. Sommige wetenschappers dachten dat de stille periode voorbij was. Maar sindsdien is de zon weer dood. Zo dood als een pier.”
“Inmiddels zou het aantal explosies weer moeten toenemen, op weg naar een piek rond 2011 à 2012. Maar tot onze verbazing werd het aantal explosies alsmaar lager en lager”
Paniek!
Maar klopt het ook?
De eerste bewering is feitelijk onjuist. De laatste zonnevlekken waren er drie dagen geleden.
De tweede bewering is ook feitelijk onjuist. Er is geen verdere daling van het aantal explosies. Het is wel zo dat er nog geen significante stijging is. Er is dus wel degelijk een afwijking van het normale patroon. Maar wie onderstaande grafiek ziet, zou ook kunnen constateren dat het minimum aan activiteit net gepasseerd is.
Als er in Groot-Brittannië jaarlijks 23 duizend hectare (~15km x 15km) bos wordt bijgeplant legt het 10% van haar eigen CO2-uitstoot vast. In 2050 zal het bosareaal dan zijn gestegen van 12 naar 16%, dat ligt dan nog steeds onder het Europese gemiddelde van 37% maar de nieuwe aanplant biedt al veel voordelen op het gebied van klimaatbeleid, natuurbescherming, recreatie, houtproductie en overstromingspreventie. Dit stelt de Britse Forestry Commission in een rapport [zie: pdf] waarin het de risico’s en kansen voor de Britse bossen bij klimaatverandering bekijkt. De Woodland Trust vindt dat het tempo van de voorgestelde herbebossing best nog verdubbeld kan worden en dat de nadruk moet liggen op aanplant van inheemse soorten.
De Britse Eilanden zijn al vroeg vrijwel volledig ontbost: Keltische boeren, Romeinen en Britse adel hakten er enthousiast op los. De laatste eeuw herstelt het bos zich voorzichtig, maar het kan sneller. Het rapport van de Forestry Commision is hoopgevend omdat het de economische potentie én de significante impact van bosaanplant op CO2-reductie verheldert. Bovendien is er bij bosaanplant in stabiele staten aanzienlijk minder risico op conflicten rondom grondrechten die in ontwikkelingslanden wel spelen. Laat de Nederlandse overheid ook maar eens snel een studie doen naar de herbebossing van het ontboste Holland (oftewel houtland). Met slechts 10,6% bosbedekking bevindt ook dit land zich in de Europese achterhoede. Het gaat om keuzes maken, dit land kan zoveel bossiger. Een weiland met koeien dat kaas en melk oplevert óf een gevarieerd landschap met bossages en weiden dat bouwmateriaal, energie, bosvruchten, een beetje kaas en melk oplevert en bovendien faciliteert in koolstofvastlegging, recreatie, overstromingspreventie en een hogere biodiversiteit herbergt?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De virtuele slag om de klimaatconferentie in Kopenhagen komt goed op gang. Op het allerlaatste moment worden er verwoede pogingen gedaan de relevantie van conferentie onderuit te halen. Afgelopen weekend hadden we nog de gestolen e-mails van mensen van een klimaatbureau waar ruimte voor interpretatie in zat.
Een heel ander “tegenargument” waar men de laatste dagen mee aan komt dragen is die van de niet-smeltende gletsjers in de Himalaya. Vrij vertaald gaat het ongeveer als volgt:
Een wetenschapper in India heeft een rapport uitgebracht waarin staat dat een aantal gletsjers in de Himalaya de laatste jaren minder hard smelten of misschien zelfs wel helemaal niet meer smelten. Een minister bracht het naar buiten. Dus is het waar.
En omdat nuance niet handig is, neem je gewoon als samenvattende kop: “Himalayan Glaciers Not Melting”
Vooral het rapport niet zelf lezen en vooral niet goed naar de conclusies kijken. De meest bruikbare constateringen voor de sceptici zijn die van de verminderde afname van gletsjers in de periode 2005-2007. Zoals bijvoorbeeld deze constatering:
“Between the years 2005- 07, the Gangotri glacier has retreated at much lower rates (11.80 ± 0.035 ma-1)”
En misschien is het ook heel verklaarbaar uit de tijdelijke temperatuurdip in die regio (uit hetzelfde rapport):
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.