Wie vandaag rondkijkt op Twitter, vraagt zich af wat nou toch de bezwaren van al die Nederlanders zijn tegen de sharia. Gisteren werd bekend dat bij twee kinderdagverblijven in Amsterdam mogelijk tientallen kinderen zijn misbruikt. Aanleiding voor Geert Wilders om vandaag rond te twitteren: Misbruik ruim 30 peuters walgelijk, dader mag nooit meer vrijkomen: zou 30 keer achter elkaar straf moeten uitzitten! Chemische castratie? Een oproep die op Twitter op bijval mag rekenen en het volk blijkt te inspireren tot nog veel verdergaande maatregelen. De suggesties vliegen je om de oren: castreren met een botte nijptang, zonder verdoving, een vat zoutzuur gebruiken, de dader opsluiten met de ouders van de slachtoffers en daarna alleen maar aanvegen, rituele slachting, herinvoering van de doodstraf. Sommigen verlangen terug naar de Middeleeuwen, zodat hij publiekelijk terechtgesteld had kunnen worden.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Een interessant berichtje op de site van de Volkskrant vanochtend. Justitie wil misdaad aanpakken met daderprofielen. Hirsch Ballin onderzoekt of justitie deze profielen ‘geavanceerder’ kan inzetten binnen de bestaande wetgeving.
Het blijft allemaal wat vaag, maar de Volkskrant schrijft: “Hirsch Ballin wil daarbij digitale technieken toepassen, bijvoorbeeld de mogelijkheden om bestanden te doorzoeken, zo maakte hij zaterdag bekend. De profielen kunnen dan worden vergeleken met personen die een strafblad hebben.”
Suggereert de minister nou dat hij profielen wil gaan maken van de hele bevolking? Het zal toch niet? Het voorstel gaat in ieder geval al gepaard met het heftigste geschut dat de overheid heeft om er iets door te drukken. De profielen zullen vooral gebruikt worden om kindermisbruik aan te pakken.
En kindermisbruik aanpakken, als je het daarmee oneens bent zal je wel iets te verbergen hebben, toch?
Maar dat woordje ‘vooral’, dat zit me een beetje dwars.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
[qvdd]
“Twintig jaar geleden verloor ik mijn geloof. Deze ervaring zal mijn leven veranderen. Nu kan ik naar mijn dochter gaan en zeggen dat ik opnieuw geloof. We hebben samen gebeden. De sfeer was intens maar sereen. Ik vertelde hem dat mijn naam Joseph was en ik zag dat hij tranen in zijn ogen had.”
Na wekenlange druk van de media komt het er dan toch van: de Paus biedt zijn excuses aan voor kindermisbruik binnen de katholieke kerk, en spreekt met slachtoffers tijdens een bezoek aan Malta.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.