Wie vandaag rondkijkt op Twitter, vraagt zich af wat nou toch de bezwaren van al die Nederlanders zijn tegen de sharia. Gisteren werd bekend dat bij twee kinderdagverblijven in Amsterdam mogelijk tientallen kinderen zijn misbruikt. Aanleiding voor Geert Wilders om vandaag rond te twitteren: Misbruik ruim 30 peuters walgelijk, dader mag nooit meer vrijkomen: zou 30 keer achter elkaar straf moeten uitzitten! Chemische castratie? Een oproep die op Twitter op bijval mag rekenen en het volk blijkt te inspireren tot nog veel verdergaande maatregelen. De suggesties vliegen je om de oren: castreren met een botte nijptang, zonder verdoving, een vat zoutzuur gebruiken, de dader opsluiten met de ouders van de slachtoffers en daarna alleen maar aanvegen, rituele slachting, herinvoering van de doodstraf. Sommigen verlangen terug naar de Middeleeuwen, zodat hij publiekelijk terechtgesteld had kunnen worden.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Een interessant berichtje op de site van de Volkskrant vanochtend. Justitie wil misdaad aanpakken met daderprofielen. Hirsch Ballin onderzoekt of justitie deze profielen ‘geavanceerder’ kan inzetten binnen de bestaande wetgeving.
Het blijft allemaal wat vaag, maar de Volkskrant schrijft: “Hirsch Ballin wil daarbij digitale technieken toepassen, bijvoorbeeld de mogelijkheden om bestanden te doorzoeken, zo maakte hij zaterdag bekend. De profielen kunnen dan worden vergeleken met personen die een strafblad hebben.”
Suggereert de minister nou dat hij profielen wil gaan maken van de hele bevolking? Het zal toch niet? Het voorstel gaat in ieder geval al gepaard met het heftigste geschut dat de overheid heeft om er iets door te drukken. De profielen zullen vooral gebruikt worden om kindermisbruik aan te pakken.
En kindermisbruik aanpakken, als je het daarmee oneens bent zal je wel iets te verbergen hebben, toch?
Maar dat woordje ‘vooral’, dat zit me een beetje dwars.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
[qvdd]
“Twintig jaar geleden verloor ik mijn geloof. Deze ervaring zal mijn leven veranderen. Nu kan ik naar mijn dochter gaan en zeggen dat ik opnieuw geloof. We hebben samen gebeden. De sfeer was intens maar sereen. Ik vertelde hem dat mijn naam Joseph was en ik zag dat hij tranen in zijn ogen had.”
Na wekenlange druk van de media komt het er dan toch van: de Paus biedt zijn excuses aan voor kindermisbruik binnen de katholieke kerk, en spreekt met slachtoffers tijdens een bezoek aan Malta.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.