(Levens)ervaring Tweede Kamer

De Tweede Kamer is, een hele ervaring rijker, met vakantie. Als Kamerleden op vakantie zijn heet dat officieel ‘met reces’. En tijdens dat acht weken durend zomerreces zitten ze niet te niksen, zo wordt traditioneel beweerd: Tijdens de recesperiodes kunnen Kamerleden de volgende vergaderperiodes voorbereiden en allerlei stukken en dossiers bestuderen. Ook gaan zij in die perioden vaak op werkbezoek en het land in om hun achterban te spreken. Die achterban zal ook op vakantie zijn. Maar politici en partijleden zullen ongetwijfeld nadenken over hoe het allemaal nu verder moet. Te beginnen bij de politieke partijen zelf. Bij een paar partijen zijn opzienbarende veranderingen op til. Omtzigt, BBB en CDA Geen transfer van CDA via ‘kleine zelfstandige’ naar de BBB. Pieter Omtzigt, een van de meest ervaren Kamerleden, denkt nog na over zijn toekomst, die niet bij de BBB zal liggen. Misschien toch terug naar het CDA? Daar vertrekt de volledige politieke top. Wopke Hoekstra werd eind 2020 lijsttrekker nadat Hugo de Jonge ervan afzag, koud  vier maanden nadat hij de leiderschapsverkiezingen had gewonnen van Pieter Omtzigt. Sindsdien geldt Hoekstra als de CDA-leider. Hoekstra, De Jonge en fractievoorzitter Heerma stellen zich niet verkiesbaar. Dat Omtzigt hierdoor genoeg vertrouwen in het CDA krijgt om terug te keren is hoogst  onwaarschijnlijk. Daarvoor zal zijn CDA-trauma toch te groot zijn. D66 en CU D66 moet ook op zoek naar een nieuwe politieke leider. Sigrid Kaag gaat het politieke circus verlaten. Afgelopen woensdag hield D66 een ledenbijeenkomst. Op moment van dit schrijven was nog niet bekend of daaruit bijzonderheden te melden vallen. Een dag eerder kwamen ook de leden van de ChristenUnie bijeen. Waar de kersverse fractievoorzitter in haar speech de toekomst zo zag: Ik kijk er enorm naar uit om samen met jullie allemaal als één blauwe beweging op te trekken. Of dat als lijsttrekker zal zijn, is nog niet officieel zeker. VVD is er uit Op wat formaliteiten na is het bij de VVD wel zeker wie de lijsttrekker wordt: de via de Griekenlandroute, als nareiziger binnengekomen Dilan Yesilgöz. De VVD-leden hebben nu een maand de tijd om met tegenkandidaten te komen. Momenteel is er één durfal die de strijd wil aangaan. Is het niet beter dat hij zich terugtrekt, nu er een veel bekender gezicht door het hoofbestuur is voorgedragen? Bij Omroep Zeeland onderstreept hij zijn ambitie nog eens: Bosman lijkt in het radio-interview te suggereren dat hij bereid is zijn kandidatuur in te trekken ten gunste van iemand anders, als er goede afspraken kunnen worden gemaakt. Maar dat is echt niet waar, benadrukt hij na afloop: "Ik wil partijleider worden in de Tweede Kamer." Ervaring armer Kort voor de val van jet kabinet verliet Renske Leijten (SP) de Tweede Kamer. Daarmee raakte de Tweede Kamer zeventien jaar aan ervaring kwijt, schreven we hier. We kunnen er nu op rekenen dat er nog meer ervaring zal vertrekken. Bovendien is het afwachten wat er na de verkiezingen in november aan ervaring overblijft. Mocht u het belangrijk vinden dat een Kamerlid over enige politieke en/of levenservaring beschikt. kun u de komende tijd eens nadenken wie voor u dan geschikte kandidaten zijn. Toegegeven: het moet om de inhoud gaan, niet over leeftijd of anciënniteit. Een ouder Kamerlid kan zich even puberaal gedragen als de eerst de beste 15-jarige. Een politicus die nog maar net in de Kamer zit kan veel verstandiger te werk gaan dan een oudere bankzitter. Maar ach, politiek is ook emotie, beleving, buikgevoel. Dus laten we eens een en ander op een rijtje krijgen. Toch iets rijker De huidige Tweede Kamer heeft een gemiddelde parlementaire ervaring van 5,22 jaar. Begin dit jaar was dat ietsjes meer: 5,25 jaar. Maar sinds april zijn er zes nieuwe Kamerleden bijgekomen, die allen betrekkelijk weinig ervaring als Kamerlid hebben. Het lijkt er op dat de trend dat de Tweede Kamer qua ervaring steeds jonger wordt, enigszins is doorbroken. In 1989 was de gemiddelde ervaring 7 jaar, in 2010 was dat 4 jaar (in 2011 even 4,5 jaar) en in 2012 nog korter: 3 jaar (bron Sargasso/ANP via BN DeStem). De top-10 meest Kamerleden naar anciënniteit. Achter de namen het aantal dienstjaren per 13 juli 2023. Kees van der Staaij (SGP), 25,2 Geert Wilders (PVV), 24,7 Pieter Omtzigt, fractie Omtzigt, 19,5 Martin Bosma, Tony van Dijck, Dion Graus, Dion Graus (allen PVV), 16,6 Attje Kuiken (PvdA), 16,3 Fleur Agema (PVV), 16,0 Sietse Fritsma (PVV), 15,8 Esther Ouwehand (PvdD), 15,4 Barry Madlener (PVV), 13,4 Harm Beertema, Lilina Helder (beide PVV), Jesse Klaver (GL), 13,1 Het lijstje wekt de indruk dat de PVV het pluche het langst warm zit te houden. Dat ligt wat genuanceerder als we naar de ervaring per fractie kijken (Totaal dagen fractie / aantal fractieleden = gemiddelde anciënniteit fractie). Dan zie de top-10 er zo uit: dagen jaren Omtzigt 7103 19,46 SGP 5019 13,75 PVV 4581 12,55 DENK 2363 6,47 PvdD 2196 6,02 GL 2178 5,97 SP 1809 4,96 PvdA 1783 4,88 CDA 1429 3,92 D66 1428 3,91 Dat Omtzigt, als fractie bovenaan staat is natuurlijk wat misleidend omdat een deel van zijn ervaring is opgedaan toen  hij nog Kamerlid voor het CDA was. Evenzo is de score voor de PVV geflatteerd. Geert Wilders is sinds 1998 lid van de Tweede Kamer, maar was dat tot 2004 voor de VVD. Update 15 juli 2023: Voor de volledigheid de rest van de ranglijst. De nummers 11 t/m 20 in jaren parlementaire ervaring. dagen jaren JA21 1348 3,69 Van Haga 1335 3,66 VVD 1142 3,13 FvD 1084 2,97 CU 893 2,45 BBB 835 2,29 BIJ1 835 2,29 Den Haan 835 2,29 Gündogan 835 2,29 Volt 779 2,13 Hoe ouder, hoe wijzer? We zeiden het al: dat is geen ijzeren wet. Maar stel dat leeftijd iets zegt over levenservaring, van welk Kamerlid mogen we dan het meest verwachten? Het oudste Kamerlid is, met 71 jaar Harm Beertema (PVV). De jongste is Habtamu de Hoop (PvdA, 25 jaar). De gemiddelde leeftijd van de voltallige Kamer is 44,8 jaar. Ietsjes ouder dus dan de landelijke trend: gemiddeld zijn inwoners van Nederland 42,4 jaar oud (CBS). De top-5 oudste (dus wijste?) Kamerleden: Harm Beertema (PVV), 71 Raymond de Roon (PVV), 70 Roelof Bisschop (SGP), 66 Derk Jan Eppink (JA21), Joba van den Berg (CDA), 64 Hans Smolders (Groep Van Haga), Ruud Verkuijlen (VVD), 62 De in 2012 al waargenomen kloof tussen Tweede Kamer en het vergrijsde deel van het volk lijkt toegenomen. Op 1 januari 2022 telde Nederland 3.525.453 inwoners ouder dan 65 jaar. Dat is 20% van de totale bevolking (bron: vzinfo). In de Tweede Kamer zijn drie leden  ouder dan 65, dat is 2% van de totale Kamer. Zo’n 6% van de Kamer is 60-plusser, de groep 55-plussers is niet groter dan 17,3%. Gemiddelde leeftijd fractiegewijs (som alle leeftijden per fractie / aantal leden per fractie) maakt die kloof alleen maar groter: Groep Van Haga, 58; BBB en SGP, 56; Den Haan , 55; PVV, 53; BIJ1 52; JA21, Omtzigt, Gündogan, 46; CDA, PvdD, 45; VVD,44; D66, GL, 43; DENK, 41. Tot de jonge honden mogen we de fracties van PvdA, CU, 39; SP 38; FvD, 37 en Volt, 36 rekenen.

Foto: Schermafbeelding video @ Tweede Kamer staande ovatie voor Renske Leijten

Staande ovatie

Ontzettend storend vond ik het altijd dat Kamerleden die voortijds vertrekken meer afscheid krijgen (…) dan de Kamerleden die keurig hun termijn uitdienen.

Met deze woorden begon Renske Leijten haar afscheidsbrief aan de Tweede Kamer, voorgelezen door de Kamervoorzitter.

Eigenwijs als ze is, vervolgde ze : “Maar nu het voor mij dan toch zo is, ga ik het ervan nemen. Gaat u er maar even voor zitten.” De tekst van de hele afscheidsbrief van Renske Leijten, na te lezen in het verslag van de plenaire vergadering van 4 juli 2023.

De navolgende speech van de Kamervoorzitter is hier te lezen.  En toen…

Zo doe je dat. Een ovatie voltrek je niet zittend op je krent. Een echte ovatie wordt staande gehouden.

Een staande ovatie van collega Kamerleden wordt niet gauw gegeven. De meeste vertrekkende Kamerleden krijgen wat geroffel op de bankjes. Enkelen mogen een applaus in ontvangst nemen. Zoals SGP’er Elbert Dijkgraaf overkwam bij zijn afscheid op 10 april 2018.

Zo nu en dan verheffen de Kamerleden zich voor de staande ovatie. Dat eerbetoon viel Erica Terpstra (VVD) ten deel in 2003 (bijna 26 jaar Kamerlidmaatschap) . In 2010 kreeg Bas van der Vies (SGP) een minutenlange staande ovatie (29 jaar Kamerlid). Bij dezelfde gelegenheid was de hulde voor Jan Marijnissen (SP – 16 jaar Kamerlid) ietsjes korter.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: zoekende naar een oplossing

[qvdd]

Het ministerie van Justitie [is] inmiddels ruim een jaar lang zoekende naar een oplossing voor de problematiek van vermelding van het adres van de BV. Er is nu toegezegd dat daar op korte termijn een oplossing voor zal komen.

De Volkskrant onthulde dat Wilders verzuimde een BV te melden, iets wat verplicht is voor kamerleden. Wilders zelf zegt dat dat niet kon, omdat er een adres genoemd moest worden, iets wat hij zich als bedreigd persoon niet kon permitteren.

Foto: Ritzo ten Cate (cc)

Activistisch of actief?

COLUMN - door Dr. Bert van den Braak.

Het beeld van beide Kamers is de afgelopen vijfentwintig jaar onmiskenbaar veranderd. Sommigen spreken van een activistischer Eerste Kamer, die meer aan ‘politiek’ doet dan in het verleden en dan zij ‘eigenlijk’ zou moeten doen. Daar is overigens wel wat op af te dingen. Tegelijkertijd zijn Tweede Kamerleden zich in hun parlementaire werk anders gaan ‘gedragen’. Ik durf wel te stellen dat juist die Kamerleden ‘activistischer’ zijn geworden. In het licht van de advisering door de Staatscommissie verdienen beide Kamers aandacht.

Allereerst de Eerste Kamer. In welk opzicht is die Kamer zich anders gaan gedragen en hoe moet dat worden beoordeeld in het licht van haar ’taak’? Er wordt altijd gesproken van de erkenning van het politieke primaat van de Tweede Kamer. De Eerste Kamer zou, gelet op de indirecte verkiezing, een zekere terughoudendheid in acht moeten nemen. De terughoudendheid van de Eerste Kamer is er allereerst in een beperkter gebruik van controlerechten en in het veel minder houden van beleidsdebatten. Uiteraard leidt het ontbreken van het amendementsrecht ook tot een minder gedetailleerde behandeling van wetsvoorstellen.

De belangrijkste taak van de Eerste Kamer is het oordelen over door de Tweede Kamer aanvaarde wetsvoorstellen. Hoe zij dat doet is staatsrechtelijk niet begrensd. Net als de Raad van State kent de Eerste Kamer een (weliswaar informeel) toetsingskader met wetstechnische eisen, zoals noodzakelijkheid, uitvoerbaarheid en rechtmatigheid. Maar de Eerste Kamer spreekt zich primair politiek uit over voorstellen en dat politieke oordeel is zelfs leidend. Dat is altijd zo geweest, alleen merkten we dat in het verleden minder. Dat soms de gehele oppositie tegenstemde was voor het resultaat tot omstreeks 2012 niet zo relevant.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ik heb het niet van Joris Luyendijk, maar…

Uitsnede van de cover van 'Je hebt het niet van mij, maar…' van Joris Luyendijk

Met veel interesse heb ik het boekje van Joris Luyendijk gelezen ‘Je hebt het niet van mij, maar…‘. Luyendijk, journalist en antropoloog bracht een maand door aan het Binnenhof en probeerde de relaties tussen journalisten, politici, voorlichters en lobbyisten bloot te leggen. Luyendijk legt interessante patronen bloot.

In de ogen van Luyendijk is er een rare dynamiek aan de hand. We reduceren politiek tot wat er op het Binnenhof gebeurt en dat dan weer tot conflicten tussen politici. Maar daar ligt volgens Luyendijk eigenlijk niet de echte macht: de slecht ondersteunde Nederlandse politici laten hun oren met name hangen naar lobbyisten. Veel mensen wisselen ook tussen deze rollen: oud-politici worden lobbyisten, woordvoerders worden journalist en journalisten worden politici. Volgens Luyendijk is dit allemaal niet transparant en krijgen burgers hier maar moeilijk zicht op.

Luyendijk legt mooi de opmerkelijke elementen van de Haagse politiek weer. Laat ik een voorbeeld noemen: kamerleden hebben maar weinig ondersteuning. De medewerkers zijn vaak net-afgestudeerde academici. Luyendijk vergelijkt hen met co-assistenten die lange dagen en weken draaien in de hoop om een positie als ‘specialist’ (kamerlid) te krijgen. Sommige Amerikaanse senatoren hebben een staf van wel meer dan vijftig mensen. Een Nederlandse kamerlid heeft ongeveer één medewerker. Veel van de problemen in Den Haag zijn in mijn ogen op een manier op te lossen: betere ondersteuning. Meer medewerkers zodat Kamerleden zichzelf beter kunnen informeren, wat betekent dat ze minder afhankelijk zijn van lobbyisten; dat Kamerleden minder afhankelijk zijn van fractiespecialisten en dus zelfstandiger op kunnen treden; dat kamerleden beter contact kunnen houden met ‘de mensen in het land’ en dus niet alleen via de krant zich hoeven te informeren over wat er in de samenleving gebeurt; en dat de Tweede Kamer een beter tegenwicht kan geven tegen de ambtenaren op ministeries.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV fractie goed voor 50,3 jaar celstraf

Update 20:24 | ‘PVV-Kamerlid Lucassen veroordeeld voor ontucht’, zo blijven we tellen…

Met het nieuwste nieuws over de buurtterreur van PVV-Kamerlid Eric Lucassen dringt zich de vraag op: hoe crimineel is de PVV fractie eigenlijk? Inmiddels lijkt de criminaliteit onder PVV Kamerleden nóg hoger te liggen dan onder Nederlandse Marokkanen, o zoete ironie… Om een indicatie van het criminele karakter te krijgen volgt hieronder een opsomming van crimineel gedrag waarvoor huidige PVV Kamerleden zijn, worden of zouden moeten worden aangeklaagd. Let wel: aangeklaagd maar niet veroordeeld, we leven -ondanks alles- nog steeds in een rechtsstaat. Tussentijds resultaat: de PVV fractie is in totaal goed voor een halve eeuw aan celstraf, telt u even mee?

Martin Bosma wilde de ‘rode neuzen’ van NOS medewerkers afhakken, in het bijzonder die van een Nova-presentatrice: “Ooh, ik zie Clairy Polak al liggen…” Strikt gezien is dit een bedreiging. De maximumstraf hiervoor is twee jaar cel.

Hero Brinkman deze oud inspecteur van politie spant vooralsnog de kroon: in januari 2009 beledigde hij de minister van Justitie van de Nederlandse Antillen (maximaal drie maanden gevangenisstraf), in september maakte Brinkman in Nieuwspoort zich schuldig aan openbare dronkenschap (12 dagen cel), begon hij zelf drank te pakken (diefstal, vier jaar) en sloeg hij, volgens het slachtoffer, de barman (geweldpleging, vier jaar). Later werd er door een aannemer een aanklacht tegen Brinkman ingediend wegens mishandeling (vier jaar) en poging tot doodslag (15 jaar). Bij elkaar is dat 27,3 jaar cel.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Dubbele loyaliteit

SaillantLOGODoor in NRC Weekblad te poseren in een hoodie van de Israeli Defense Force laat PVV-Kamerlid Martin Bosma zien dat zijn partij lak heeft aan de eed die ieder Kamerlid aflegt en toont hij als Nederlandse parlementariër ostentatief zijn (dubbele) loyaliteit voor een land dat mensenrechten schendt en VN-resoluties aan haar laars lapt. Dit is hoogst bedenkelijk.

Welkom dames en heren bij de jaarlijkse Dual Loyalty Catwalk in de Amsterdamse RAI, een modeshow voor huidige én voormalige Kamerleden! Als eerste ziet u hier Nebahat Albayrak in een kek pilotenjack van de Turkish Air Force, let u ook op het bijpassende hoofdsjaaltje in Koerdische kleuren. You take my breath away, girl! Ahmed Aboutaleb lijkt wel dertig jaar jonger met dat brutale petje van de Royal Moroccan Armed Forces. Ahmed beweegt zich trouwens voort op een authentieke Polisario skippybal. Oh Ahmed niet vallen?! Daar is Ayaan Hirsi Ali. Wees niet bang mensen, ze ziet er gevaarlijker uit dan ze is in haar voorgescheurde t-shirt van warlord Farrah Aidid. De tribale accessoires die losjes over haar schouder hangen maken het plaatje helemaal af. En daar hebben we publiekslieveling John Leerdam in een retro look van de Surinaamse Krijgsmacht, echt 80’s die stoere groene broek. Het hemd is voorzien van witte stiksellijntjes voor een actieve spirit. Marcheer maar verder John! Als één na laatste is hier Mei Li Vos die geheel in fusion fashion style een sexy minirokje van het China People’s Liberation Army combineert met een rode baret van het Tentara Nasional Indonesia. You go go girl! Last but not least is hier Martin Bosma in een nonchalante hoodie van de Israeli Defense Force die hem de ultieme casual weekend uitstraling geeft. Martin je straalt als een fosfor-granaat boven de blanke top der duinen! Mag ik een warm applaus voor deze uitverkoren denker uit de Zaanstreek!

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.