In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Boer zoekt Misdaad
Omdat wij vermoeden dat een deel van onze lezers vanavond behoefte heeft om na te praten over wat hij/zij op de vaderlandse kijkbuis heeft gezien houden wij -van de afdeling Korrelatie- het Sargasso Café extra lang geopend.Uitingen van ontroering, verbijstering, woede, walging, opwinding, onmacht en teleurstelling kunt u kwijt aan de toog van onze Arubaanse bierkeet in Twente. De drank is vanavond op rekening van de VARA, KRO en SBS. Maar kijkt u wel uit dat niemand er stiekem iets in gooit…
Journalusten
‘Wat ben ik toch blij om een journalist te zijn’, neuriede ik de laatste dagen. Heb ik wel vaker, een goed gevoel na gedane arbeid. Dan fluit ik ’s morgens over mijn bak havermout iets vrolijks.
De muzikale oprisping was voor de onthullingen van Peter R. de Vries over de dood van het Amerikaanse meisje Natalee Holloway. Ze verdween in 2005 op het eiland Aruba. De Nederlander Joran van der Sloot wordt verdacht daar een hand in te hebben gehad. Zo’n zaak is een drama voor de nabestaanden, maar het is blijkbaar smullen voor de hele Nederlandse pers. Die krijgt geen genoeg van een drinkend, blond, wulps & all American studente. Het verhaal kreeg ik de laatste dagen zo vaak opgediend dat ik de krant wegleg of van tv-kanaal verander.
Misdaadverslaggever Peter R. de Vries neem ik niks kwalijk. Hij onderzocht de zaak en kwam tot een conclusie. Hij werkt tenminste. Dat kan ik niet zeggen van alle nieuwsparasieten die vervolgens op zijn onderzoek doken. NOS-collega Lex Runderkamp schoof tijdens een journaal-uitzending ‘life’ aan tafel en herkauwde het nieuws. Zielig, dacht ik. Waar bleef het NOS-journaal deze week toen er twee aanklachten tegen Nederlandse top-militairen in Uruzgan werden aangezwengeld? Er zijn advocaten die zeggen voldoende aanwijzingen te hebben dat er mogelijk Nederlandse oorlogsmisdaden tegen Afghaanse burgers werden gepleegd. En dan hebben we over een zaak pakweg 200 maal Natalee Holloway. De dader is geen draaikonterige tot op het bot verwende jongeman aan wiens geestesgesteldheid je mag twijfelen. Nee, in Afghanistan waren het stabiele heren die weloverwogen dodelijke opdrachten gaven. Evenmin is er sprake van verdwenen lijken of ontbrekende getuigen. Tientallen mensen keken toe en tientallen graven vormen het bewijs. Was best aandacht waard, lijkt me. Misselijk makend vind ik daarom die Holloway-show bij onder andere het NOS-journaal: Met z’n allen schoppen tegen een jongeman maar te angstig zijn om de staatsbemoeienis bij een mogelijke massamoord aan te kaarten.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Quote du Jour – Van den Heuvel en der Sloot
“Zeven miljoen kijkers en te veel vertegenwoordigers van de media die wegzinken in het drijfzand van een bedenkelijke provocateur en een gedrogeerde leugenaar zou ons de stuipen op het lijf moeten jagen.”
Good old Aad van den Heuvel schetst een zwartgallig vergezicht waarin het justitiële apparaat enkel nog dient als smaakmaker voor de mediaconsumptie. Het strafrecht als televisieshow. Dit is natuurlijk zwaar overdreven. Ten eerste is PeterEr natuurlijk niet iedereen. Want niet iedereen kan zo sterk beargumenteerd en zo nauwkeurig rondom de randen van het toelaatbare een onderzoek uitzetten. Maurice de Hond kreeg bijvoorbeeld al een fikse tik op zijn opiniespitzengefühl voor zijn overijverig ge-cluedo. Trouwens, sowieso krijgt niet iedereen een grote zak geld van een televisiezender in het vertrouwen dat dit in een vakmatig gemaakt tv-programma uitmondt.
Joran: ik heb het verzonnen
“Ik heb het verhaal verzonnen… ik wist eigenlijk wel dat ik erin geluisd werd…
ik heb die persoon vertelt wat hij wilde horen…”
Zojuist heeft Joran v/d Sloot tijdens het programma Pauw & Witteman telefonisch gereageerd op de commotie rondom de door Peter R. de Vries aangekondigde ‘ontknoping’ van de moord op Natalee Holloway. De met een verborgen camera gefilmde bekentenis zou gaan om een verhaal waarin Joran vertelt dat nadat hij en Natalee seks hadden ze onwel werd en overleed, hij vervolgens een vriend heeft gebeld die samen met hem het lichaam van Natalee mbv een bootje op zee hebben gedumpt (AD.nl). Joran gaat er van uit dat justitie snel genoeg zal ontdekken dat dit verhaal niet klopt.
Volgens Joran raakte hij de laatste zes maanden bevriend met een ‘oudere man’ die hem uiteindelijk deze bekentenis heeft ontfutseld. Op het eind van het telefonisch interview vraagt het presentator-duo aan Joran of we na alle leugens nog reden hebben om Joran v/d Sloot te geloven: “Nee” zegt Joran.
Update za 08.37: “De derde arrestatie van Joran van der Sloot is ophanden” (Telegraaf)
disclaimertje: de citaten van Joran zijn in allerijl uit het blote hoofd opgetikt, u moet zelf maar zien of u gelooft dat het ongeveer zo gezegd is…
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto des Tages: Een zak voor Joran van der Sloot
De Orde van Vlaamse Balies, die alle Vlaamse advocaten groepeert, vraagt aandacht voor de tien rechten van de arrestant met de verspreiding van brood(nood)zakken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.