Jan Peter Balkenende moet opnieuw lijsttrekker van het CDA zijn. Dit moet hij vooral doen als dienst aan alle kiezers die niet op hem willen stemmen. Als minister-president was hij per slot van rekening het gezicht van de afgelopen vier kabinetten, die allemaal zijn naam dragen. Uiterlijk rond het paasweekeinde (t/m 5 april) zal de beslissing vallen. Als Balkenende ook op dinsdag 6 april nog duidelijk bestemd lijkt voor het lijsttrekkerschap dan zal dat zo blijven. Mocht er een andere lijsttrekker komen dan zal dat ook die dinsdag duidelijk zijn. Want die zou de resterende twee maanden nog hard nodig hebben om smoel op te bouwen in het verkiezingsgevecht met Job Cohen. De CDA-fractie heeft haar leider opgedragen om ‘een duidelijk signaal te geven’ aan het partijbestuur dat er twijfel heerst binnen de fractie over een hernieuwde kandidatuur van Balkenende. Dit zei vertrekkend Kamerlid Annie Schreijer-Pierik – ‘Annie, wil jij het zeggen? Want jij gaat toch weg’ – in het radioprogramma TROS Kamerbreed. Duidelijker kan eigenlijk niet binnen de gristelijke debatcultuur. Maar bij het CDA moesten ze maar niet luisteren naar Annie en de haren.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Als gastbijdrage vandaag een stuk van Ad van der Stok. Hij verzorgt op Sargasso ook regelmatig infographics.
Er wordt gedacht dat het CDA zelf bepaalt of Balkenende haar kandidaat premier blijft. De CDA top doet zelfs alsof die kandidatuur vanzelfsprekend is en speelt mooi weer. Afgelopen vrijdag was dat goed te zien toen CDA ministers zich massaal achter Balkenende schaarden. ‘Wij hebben alle vertrouwen in onze grote leider Jan Peter!’ werd er door iedereen gezegd, dus dan weet je dat er iets aan de hand is. Want de achterban lijkt steeds minder gecharmeerd van de zoveelste herhaling hordelopen voor gipspoten.
Het goede nieuws voor de rest van Nederland is dat ook buiten het CDA over de toekomst van Balkenende besloten kan worden.
Met name het drietal Pechtold, Rutte en Wilders is in staat Balkenende van een volgend premierschap af te houden. Zij vertegenwoordigen de partijen waar Balkenende na de verkiezingen mee in zee zal willen gaan. Echter, alledrie hebben ze in de afgelopen jaren de premier voortdurend beschuldigd van gebrek aan regie en leiderschap. Dat was ook niet zo vreemd want hij gaf daar constant aanleiding toe.
Eigenlijk hoeven ze nu alleen maar de consequenties uit hun eigen woorden te trekken: Natuurlijk sluiten wij samenwerking met het CDA niet uit, maar dat zal niet gebeuren onder leiding van degene die bij voortduring bewezen heeft daar niet geschikt voor te zijn: Jan Peter Balkenende. Een duidelijke consequente boodschap, waar politici gek op zeggen te zijn.
De PvdA stapte vannacht met al haar ministers uit het kabinet Balkenende IV. Maar waarom eigenlijk? Het was toch de PvdA die vasthield aan het standpunt van kabinet en parlement dat de missie in Uruzgan voor het eind van dit jaar is afgelopen. Het CDA was de dissident.
Als Wouter Bos echt een rechte rug gehad had, was hij rustig blijven zitten en had de Afghaanse missie in het parlement laten afschieten. De linkse partijen en PVV zijn mordicus tegen voortzetting en hebben samen een comfortabele meerderheid. De meerderheid van de bevolking staat bovendien achter de PvdA. Bos had uit het kabinetsberaad kunnen komen met de mededeling: “We zijn er niet uitgekomen. We gaan ervan uit dat het CDA zich uit het kabinet terugtrekt.”
Dat was lef geweest. Door uit het kabinet te stappen liet Bos echter merken dat hij zich had laten koeioneren door Maxime Verhagen. Om vier uur ’s ochtends gaat de vermoeidheid natuurlijk meespelen. De meerderheid van het parlement en de publieke opinie achter je – en dan toch weglopen omdat je je zin niet krijgt. Niet echt handig voor je imago als krachtig leider.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Is het toevallig, dat wie voor de gemeenteraadsverkiezingen in mijn woonplaats het kieskompas invult, en op alle vragen ‘neutraal’ antwoordt, deze uitslag krijgt? Nee, natuurlijk is dat niet toevallig. Keuzes maken is moeilijk. De regeringspartijen vinden dat wie nooit keuzes maakt, ook geen foute keuzes kan maken. Maar ze snappen niet, dat niet kiezen óók een keuze is. Centrumpartijen zijn allemansvrienden.
Bos draait. In campagnetijd zijn er twee van hem: eentje is minister van financiën, en eentje is het gezicht van de PvdA. Hij is vanaf het moment dat hij – blind van ambitie? – in het kabinet is gaan zitten is hij voor dit soort dingen gewaarschuwd. Ik ben geen fan van Wouter Bos. Sinds ‘De Wouter Tapes’ vertegenwoordigt hij voor mij het lege, visieloze, en demagogische dat het gezag van de politiek ondermijnt. Hetzelfde kan gezegd worden van Jan-Peter Balkenende, die deze openlijke muiterij toestaat, en wiens opvatting van regeren is: stug blijven zitten, en alle moeilijke dingen uitstellen.
Het is gemakkelijk schieten op deze regering. Wie gisteren het debat volgde, had in bijzonder harde bewoordingen van Pechtold, Wilders, Verdonk, Kant en Rutte kunnen horen dat het beter is, als op dit ongelukkige huwelijk een scheiding volgt. Ja, dat dankt je de koekoek. De oppositie wil ook wel weer eens de regeringsbankjes in. Nieuwe verkiezingen lossen het ware probleem van onze democratie niet op: visieloze leiders die totaal geen idee hebben hoe zij deze maatschappij willen gaan inrichten en daarom een woordenmist optrekken, of honderd dagen met de burger gaan praten om de schijn op te houden dat de regering dienstbaar is.
Kom, we gaan er weer eens lekker voor zitten. Het spoeddebat over het antwoord dat JP de MP gaf op het rapport Davids over de kwestie Irak. Gaat de PvdA het nu een keer hard spelen of loopt dit alweer met een sisser af. Of, hoe onwaarschijnlijk, gaat JP nu een keer met de billen bloot. Neem een drankje van het huis en laat vooral luid boerend horen wat u van het debat vindt. Hier de live feed van politiek24.
Update 22:00: Brief is binnen. Zie reacties hieronder van Steeph met wat Boris vd Ham via twitter overtypte. Zo te lezen zwicht Balkenende.
Update 22:10Tekst brief alhier.
Update 06:30 Alles blijft bij het oude.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Drie dagen voor de val schijnt JP de opnieuw ex-MP een nieuwe leasebak van een slordige 600.000 euro besteld te hebben. Komt die of komt die niet?
“Het gaat om de internationale positie van Nederland. We zitten in een fase dat we verantwoordelijkheden willen overdragen aan de Afghanen, dat hebben we als kabinet goed te regelen.”
Jan-Peter Balkenende zegt eindelijk eens duidelijk wat er op het spel staat in Uruzgan, namelijk de relatie met de Amerikanen.
“De premier is zelf inlichtingenanalist gaan spelen. Dat is een doodzonde bij inlichtingenwerk.”
Hoogleraar en inlichtingenexpert Bob de Graaff heeft het rapport van de commissie Davids nog eens goed gelezen en concludeert dat de premier meende een betere analist te zijn dan de professionals bij de AIVD.