Italianen zijn zuinig en trots op hun voedsel

Pizza's kun je overal ter wereld eten. In Florence worden de kebabs geweerd. Met lede ogen zien liefhebbers van de Italiaanse keuken dat ook hun land nu zo langzamerhand wordt overspoeld met filialen van buitenlandse restaurantketens. Ook al leveren ze van oorsprong Italiaanse producten, het blijft een aanslag op de inheemse eetcultuur. Het gemeentebestuur van Florence gaat restaurants en winkels in het historische centrum nu verplichten minstens 70% producten uit de eigen regio aan te bieden. Burgemeester Nardiella ergert zich aan de toename van fast-food restaurants en industrieel vervaardigde massa-producten van vreemde bodem die de traditionele trattoria vervangen. Het schaadt het cultuur-historische karakter van de stad die jaarlijks door miljoenen toeristen wordt bezocht om te genieten van het belangwekkende erfgoed. Die mag je dan toch geen goedkoop geïmporteerd massavoer voorzetten! Deze maatregel, die in andere landen misschien niet zo snel genomen zal worden, typeert het belang dat de Italianen hechten aan voedsel van eigen bodem. Niet voor niets is hier de Slow Food beweging geboren. In 1986 richtte Carlo Petrini deze organisatie op in aansluiting na een demonstratie in Rome tegen de komst van een McDonalds in het historische centrum. Het doel is nog steeds: bescherming van regionale producten, de promotie van de eigen eetcultuur en een tegenwicht bieden tegen het snelle leven waarvan niemand meer goed kan genieten. Slow food is inmiddels een wereldwijde beweging met afdelingen in 160 landen. Op 16 april zal het 30-jarige bestaan van de organisatie groots worden gevierd.

Door: Foto: Jeremy Keith (cc)
Foto: en.wikipedia.org.

Italië hoopt het kwaad uit te bannen

, door

ELDERS - Italië verweert zich tegen de maffia, de corruptie en de belastingontduiking.

Zuid-Italiaanse bisdommen weren de maffia bij Goede Week processies, bericht het Katholiek Nieuwsblad. Vorig jaar juli was er een incident in Oppido Mamertina in Calabrië toen een processie afweek van de gebruikelijke route en langs het huis van een maffiabaas trok.  De processiegangers lieten daar het Mariabeeld  een buiging maken voor Peppe Mazzagatti, leider van de beruchte N’drangheta. Het incident werd opgevat als een provocatie van Paus Franciscus die zich fel afzet tegen alle vormen van corruptie. “Zoals een dood dier stinkt, zo stinkt ook de corruptie, zo stinkt ook een gecorrumpeerde samenleving, en zo stinkt ook een christen die zich inlaat met corruptie”, zo verklaarde hij onlangs ging toen hij in Napels op bezoek was in de beruchte Scampia-wijk. “Zorg ervoor dat het laatste woord niet het kwaad is. Het moet ‘hoop’ zijn”, zei de kerkvader in deze door de Camorra beheerste wijk waar zelfs de politie soms niet durft te komen.

Gezien de reputatie van Franciscus is het opmerkelijk dat een gezamenlijk aanpak van belastingontduiking door het Vaticaan en de Italiaanse staat kennelijk nog veel moeite heeft gekost. “Na maanden van onderhandelingen” kondigde het Vaticaan woensdag aan bereid te zijn gegevens over bedrijven en individuen met de Italiaanse belastinginspecteurs te delen. Religieuze organisaties die zaken doen met de Vaticaanse bank, officieel het “Instituut voor Religieuze Werken“, zullen voortaan ook belasting moeten gaan betalen. Vaticaans onroerend goed blijft in heel Italië gespaard voor belastingheffing. De vorige paus, Benedictus XV, had al aangekondigd dat er schoon schip gemaakt moest worden bij de bank toen het  Instituut voor Religieuze Werken een broeinest bleek te zijn van witwaspraktijken en fraude. Een van de zaken die aan het licht kwam betreft de priester Scarano, medewerker van de instelling die de bezittingen van het Vaticaan beheert. Hij wordt beschuldigd van witwassen en poging tot smokkel van 20 miljoen euro.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Waan van de dag

Italiaanse burgemeesters trotseren landelijke overheid voor homohuwelijk

, door

Trouw:

De opstandige burgemeester van Rome zegt: “Ik doe het niet.” De burgemeester van Milaan zegt beslist: “Ik weiger.” En die van Bologna verklaart vechtlustig: “Ik ben ongehoorzaam.”

Burgemeesters in een aantal Italiaanse steden gaan openlijk met de landelijke overheid de confrontatie aan over het homohuwelijk. De gemeenten krijgen tientallen homoseksuele en lesbische stellen aan het loket die in het buitenland zijn getrouwd, en die officieel willen worden opgenomen in de gemeenteregisters. Prima, vinden de betreffende burgemeesters. Maar de prefecten – de lokale vertegenwoordigers van de minister van binnenlandse zaken – sommeren de burgemeesters om die registraties terug te draaien. Want, zo redeneren zij, in Italië bestaat het homohuwelijk niet en dus kunnen twee mensen van hetzelfde geslacht ook geen Italiaanse huwelijksakte krijgen.

De strijdlustige burgemeesters weigeren dit bevel uit te voeren. Sterker nog: ze willen naar de rechter stappen om de kwestie te laten toetsen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“Les Zadistes” laten het er niet bij zitten

, door

ELDERS - In Frankrijk zijn de demonstranten tegen de bouw van een dam in de Tarn niet van plan op te geven. Ook elders in Frankrijk manifesteren zich groepen die protesteren tegen grote bouwprojecten.

Ze noemen zich Zadistes (van Zone à défendre, ZAD), de activisten die vorige week verdreven zijn van het bouwterrein van de dam bij Sivens  in het zuiden van Frankrijk. Ze hebben zich inmiddels gehergroepeerd in een naburig dorp en bezinnen zich op nieuwe acties tegen de aantasting van de natuur in het stroomgebied van de Tarn. Vorig jaar september begon het kappen van bomen ten behoeve van de dam die de boeren in de omgeving meer water op moet leveren. De werkzaamheden zijn enige tijd opgehouden nadat in de nacht van 26 oktober vorig jaar een van de demonstranten, de 21-jarige Rémi Fraisse om het leven kwam, volgens activisten door een politiekogel, volgens de autoriteiten door onopgehelderde omstandigheden. Het officiële onderzoek naar de toedracht van de dood van Fraisse heeft nog steeds niets opgeleverd. De regionale autoriteiten hebben nu uiteindelijk op 6 maart besloten een iets kleinere dam te bouwen, maar het is de vraag of de zaak hiermee eindigt.

Sivens is een voorbeeld van een ZAD. De gebeurtenissen daar eind vorig jaar hebben nog veel meer Zadistes op de been gebracht. De lijst omstreden bouwprojecten groeit.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tussen vrijheid en repressie

, door

ELDERS - Frankrijk is nog altijd in de ban van de aanslagen begin deze maand op het satirisch tijdschrift Charlie Hebdo en een joodse supermarkt. De liefde voor de vrijheid van meningsuiting dreigt het nu wel te verliezen van de neiging tot repressie.

Een paar dagen na de aanslagen arresteerde de politie een vijftienjarig meisje dat de terroristen ‘mijn broers’ had genoemd. Het is een van de voorbeelden van de onverzoenlijke houding van de Franse autoriteiten tegen alle uitingen ten gunste van de moordenaars van de medewerkers van Charlie Hebdo en de klanten van de supermarkt. In dit recente overzicht wordt melding gemaakt van een 8-jarige jongen die door de politie ondervraagd werd nadat hij had geweigerd zich aan te sluiten bij een minuut stilte ter herdenking van de slachtoffers van de aanslagen.  Tientallen rechtszaken zijn aangespannen tegen mensen die het terrorisme zouden hebben verheerlijkt. Maar ook voor graffiti op moskeeën worden mensen vervolgd. De provocateur/cabaretier Dieudonné werd gearresteerd nadat hij op Facebook had geschreven: je me sens Charlie Coulibaly (de terrorist van de supermarkt). De gevoeligheid voor alles wat moslims of joden kan raken is buitengewoon groot. De Frans-Algerijnse kunstenares Zoulikha Bouabdellah heeft deze week een kunstwerk teruggetrokken van een tentoonstelling na bedreigingen van omwonenden die hoge hakken op een gebedstapijt niet konden waarderen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: wikipedia

Napolitano is moe

, door

ELDERS - President Giorgio Napolitano van Italië is woensdag afgetreden. De voormalige communist heeft het als president langer uitgehouden dan al zijn voorgangers. Een vraag bij zijn afscheid.

‘Tegen hen die hopen dat ik doorga in mijn ambt, zeg ik simpelweg dat het mijn plicht is de tekenen van moeheid niet te onderschatten’, zei Napolitano (89) eind vorig jaar. Twee jaar geleden voelde hij zich nog wel verplicht door te gaan als president toen er geen opvolger gekozen kon worden. Met het voorbehoud dat hij tussentijds zou kunnen stoppen heeft hij zich toen laten overhalen. Napolitano zit al sinds 1953 in de Italiaanse politiek. Vermoeidheid mag hem op zijn leeftijd dus niet kwalijk genomen worden.

De onkreukbare jurist Napolitano haalde in de polls populariteitsscores van 90%.  Hij werd geroemd vanwege zijn neutrale standpunt als staatshoofd dat boven de kibbelende partijen stond. In de roerige tijden van Berlusconi was hij een vast, betrouwbaar ankerpunt voor de Italiaanse rechtsstaat. Voordat hij in 2006 aantrad als president was hij onder andere minister van Binnenlandse Zaken. Het grootste deel van zijn leven was hij parlementslid voor de communistische partij PCI.

Napolitano meldde zich vanuit het antifascistisch verzet direct na de Tweede Wereldoorlog aan bij de PCI. Met die partij was hij in de Koude Oorlog trouw aan de Sovjet-Unie. Later bekende hij openlijk spijt over zijn opstelling in 1956 tijdens de Russische inval in Hongarije. Vijftig jaar later legde hij als Italiaans president een krans op het graf van Imre Nagy, Hongaars premier in 1956 en voorstander van destalinisatie, die moest wijken voor de Sovjets, en na een geheim proces ter dood werd veroordeeld en terechtgesteld.

Foto: depinniped (cc)

Meridionali

, door

COLUMN - Het gebeurt me niet vaak dat ik tijdens het kijken naar de witter-dan-witte Italiaanse televisie aan Quinsy Gario moet denken, maar gisteravond overkwam het me dan toch. Een feuilleton van de RAI waar ik me ook vorig jaar al aan zat te ergeren, Questo Nostro Amore, was de aanleiding. Ik voelde vorig jaar al dat er iets scheef zat en eindelijk viel gisteravond het kwartje.

Kort verteld is Questo Nostro Amore het verhaal van twee families – een lokale familie en een familie uit Sicilië – eind jaren zestig, begin jaren zeventig in Turijn. So far, so good. Nu wil het geval dat vorige week de komiek Luciana Littizzetto uit dezelfde stad vijftig is geworden en daarvoor werd zij uitgebreid gefeliciteerd in een filmpje met straatinterviewtjes en een babbeltje van de burgemeester. Alles ondertiteld, want het dialect van Turijn is nagenoeg onverstaanbaar.

Maar wie praten er met een zwaar dialect in de serie? Alleen de Sicilianen. De Turijnse familie spreekt keurig Italiaans, en het zijn ook nog eens verstandige, kalme, goed geklede en – naar de maatstaven van 1970 – moderne types. De Sicilianen komen rechtstreeks uit de jaren vijftig, zijn morsig, driftig, impulsief en dommig – en het meest stuitende is nog wel een zekere onderdanige kruiperigheid jegens hun Turijnse buren.

Natuurlijk wordt dit beeld ietwat gecorrigeerd: de oudste zoon van de Sicilianen blijkt een kalme en lieve jongen te zijn, en een van de twee jongere zoons gaat naar het lyceum – de eerste in zijn familie die dat bereikt, wordt er dan nog bij gezegd. Maar het voelt allemaal een beetje gekunsteld, een beetje token, een beetje ze-zijn-niet-allemaal-zo. En dat maakt de zaak wat mij betreft alleen maar erger.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: McPig (cc)

Monocultuur

, door

COLUMN - Je staat er als vakantieganger natuurlijk nooit bij stil, maar Italië is grotendeels monocultureel. Op televisie overheerst het Italiaanse vermaak en wat er aan buitenlandse films en series te zien is, wordt allemaal door de nasynchronisatie-vergruizer gehaald. De in shows optredende artiesten zijn Italiaans en alleen werkelijk gigantische buitenlandse acts als U2 (hier steevast You Due genoemd!) willen nog wel eens een Italiaanse studio betreden. Voor de rest is het alleen maar Fiorella Mannoia, Andrea Bocelli of Al fucking Bano.

In deze studentenstad van dertigduizend man en in provinciehoofdstad Cosenza van honderdduizend inwoners samen weet ik drie restaurants te vinden waar een andere dan de Italiaanse keuken wordt geserveerd. Vijf als ik onze twee McDonalds-vestigingen meereken maar waarom zou ik. Eén kebabzaakje, één populair maar matig Tex-Mex restaurant en één Chinees restaurant – waar voornamelijk Chinezen komen. En verder stikt het natuurlijk van de pizzeria’s, rosticceria’s en trattoria’s, waar het meest exotische gerecht uit een andere Italiaanse provincie afkomstig is – als je geluk hebt.

Buitenlanders op televisie vallen in de categorieën mooie vrouwen (Belén Rodriguez, Filippa Lagerbäck, Ellen Hidding) geassimileerde oude mannen (Shel Shapiro) of tot B-artiest afgegleden voormalige grootheden (Tony Hadley). Zwarte Italianen die gewaardeerd willen worden, moeten gaan sporten (Mario Balotelli, Andrew Howe, Valentina Diouf) want als ze het wagen de politiek in te gaan, breekt de pleuris uit. Er is bij mijn weten niet één gekleurde medemens die iets met opinie of actualiteit doet.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende