"Nederland, en Den Haag in het bijzonder, tooit zich met de titel 'hoeder van de internationale rechtsorde'. Nou, houdt daar maar mee op. De regering doet er vrijwel niets aan. Ik schaam mij daarvoor." Oud-premier Dries van Agt, die een boek over de Palestijnse kwestie heeft geschreven, hekelt de houding die Nederland inneemt tegenover Israel. Vooral minister Verhagen, toch een partijgenoot, krijgt de wind van voren: "Maxime, mijn cher ami, gaat nogal selectief te werk. Hij gaat naar zorgvuldig uitgekozen plaatsen en conferenties die niet veel meer zijn dan elkaar in het vooroordeel verstevigende clubjes van: samsam tegen het Arabische tuig. Maxime is nooit in Gaza geweest. Hij had er de hel kunnen zien, want Gaza, dat is de hel." Van Agt ontpopt zich nu, na tijdens zijn politieke loopbaan uitgesproken pro- Israel geweest te zijn, als Palestina-activist. CDA-kamerlid Ger Koopmans verbaast zich dan ook over Van Agts bekering: "[Het is]verrassend dat bepaalde katholieke politici naarmate ze dichterbij de hemelpoort komen steeds linksere taal gaan uitslaan."
“Wat hij zegt moet gebeuren. Het baasje kan van iemand anders niets verdragen. Ik vind hem af en toe enorm asociaal en egoïstisch en ik ben niet de enige. Het Israëlische meisje op onze kamer vraagt me wel eens waarom ik bepaalde dingen van hem neem. Hij is je vader niet, zegt ze. Ik antwoord haar dan dat ik dit alleen doe om herrie te voorkomen.” (Erik Wetjens, de ex-vriend van Geert Wilders, in Vrij Nederland)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In een beschouwing van de revolutie in Iran en de communicatie over de revolutie via de vele sociale platformen, beschrijft Jaron Gilinsky van het weblog MediaShift hoe de Israëli’s hierop reageerden. Gilinsky is een Amerikaanse freelance journalist die woont en werkt in Jeruzalem.
Het viel Gilinsky op dat Israëli’s verwonderd reageerden op de aanhang voor Mousavi, ontegenzeggelijk de gematigde kandidaat in het Islamitische land. Volgens hem dachten veel Israëli’s voor aanvang van de revolutie vooral als volgt over Iran:
“Iran = Ahmadinejad = Crazy = Holocaust Denier = Hamas and Hezbollah Financier = Finger on Red Button = Nuclear Armageddon = Mommy, I’m Scared = Vote for a Right Wing Government to Assuage Fears”
De revolutie en ontsluiting van de schokkende beelden en informatie via sociale media, opende de ogen echter van veel inwoners van Israël. Dat er ook mensen in Iran waren die vóór meer vrouwenrechten en vrijheid waren, dat wisten ze niet. Dat die Iraniërs daarnaast ook nog eens in opstand kwamen, dat zorgde voor extra veel verwondering. Het heersende beeld van Iran werd vakkundig bijgesteld tijdens de revolutie.
Homogene bevolking
Wat wil je ook als er jarenlang een beeld is gevormd van Iran als een politiek-islamitische staat met een homogene bevolking. Een gevaarlijk oorlogszuchtige, bloeddorstige groep baardmannen die homo’s en afvalligen ophingen. Allah en Mohammed heersten er en de enige mensen die kritiek hadden op het Iraanse beleid, die leefden in het buitenland (bijvoorbeeld de Nederlander Afshin Ellian).
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Nederzettingen op de West Oever (West Bank): Ze branden de grond van Palestijnen plat | Er is te weinig water voor de Palestijnen | Europa begint druk uit te oefenen | Nieuwe tactiek van bezetters, beschuldig iedereen van ´ethnic cleansing´
“We cannot dictate to another sovereign nation what they can and cannot do when they make a determination, if they make a determination, that they’re existentially threatened.”
De Amerikaanse vice-president lijkt Israël een hart onder de riem te steken. Als het land besluit Iran aan te vallen zullen de VS waarschijnlijk niet ingrijpen. Een dreigement, of een poging de Iraniërs weer aan de onderhandelingstafel te krijgen?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.