Het Cordoba Initiatief: Van fringe tot mainstream

Met huiver en fascinatie heb ik de discussie gevolgd die zich de afgelopen weken heeft ontwikkeld over het Cordoba Initiatief, of zoals de tegenstanders het noemen de ?Moskee op Ground Zero?. Het is fascinerend omdat het verschillende processen in de maatschappij blootlegt: hoe men denkt over de Islam, over cultuur, het belang van 9/11, en de ?War on Terror?. En met huiver, want wat er te zien is maakt niet vrolijk. Lees ook deel 1. Aflevering 2: Van fringe tot mainstream Cordoba Het begon allemaal heel onschuldig. De eerste plannen werden in 2005 gemaakt en in december 2009 kwam voor het eerst in het nieuws dat een groep moslims een Community Center wil beginnen voor moslims, een Muslim Community Center (MCC) geïnspireerd door het Jewish Community Center (JCC), ook in de buurt van Ground Zero. Niet op Ground Zero zelf, maar twee blokken verder, uit het zicht dus. Na overleg met de burgemeester Bloomberg, de plaatselijke autoriteiten en buurtcomités werd toestemming gekregen om op de plaats van een oude fabriek het Cordoba Center te bouwen. Cordoba omdat dat een plaats was waar ooit moslims, christenen en joden vreedzaam met elkaar samenleefden, beroemd om de uitwisseling van kennis. De bedoeling was om net als 900 jaar geleden een brug te slaan tussen het Oosten en het Westen, om zo het ongelijk van de terroristen te bewijzen. Als dit lukt ? op een symbolische plaats! - kan de hele wereld zien dat er ook een moderne, gematigde Islam bestaat waar vrouwen geëmancipeerd zijn, waar niet wordt neergekeken op andersdenkenden en wordt samengewerkt in een open en democratische samenleving. Het motto van de website: Cordoba Initiative seeks to actively promote engagement through a myriad of programs, by reinforcing similarities and addressing differences.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Cordoba Initiatief

Met huiver en fascinatie heb ik de discussie gevolgd die zich de afgelopen weken heeft ontwikkeld over het Cordoba Initiatief, of zoals de tegenstanders het noemen de ?Moskee op Ground Zero?.
Het is fascinerend omdat het verschillende processen in de maatschappij blootlegt: hoe men denkt over de Islam, over cultuur, het belang van 9/11, en de ?War on Terror?. En met huiver, want wat er te zien is maakt niet vrolijk.

Aflevering 1: Als de kat van huis is ?

Ik had nooit gedacht dat ik Dubya nog eens zou missen. Op 17 september, een week na de aanslag van 11 september dus, zei hij bijvoorbeeld het volgende:

These acts of violence against innocents violate the fundamental tenets of the Islamic faith. And it’s important for my fellow Americans to understand that. The English translation is not as eloquent as the original Arabic, but let me quote from the Koran, itself: In the long run, evil in the extreme will be the end of those who do evil. For that they rejected the signs of Allah and held them up to ridicule.

Bush was geen softe, zichzelf hatende, islamknuffellende linkse cultuurrelativist, maar George W. Bush de decider, tot voor kort de leider van het Vrije Westen die desnoods met wapengeweld democratie en de vrije markt naar het Midden Oosten wilde brengen. Maar nu hij president af is, hebben de islamofoben vrij spel gekregen.

Op een kleine vergissing na ? in het begin sprak hij over een kruistocht tegen terrorisme ? heeft Bush altijd beweerd dat de strijd niet gericht was tegen het geloof maar tegen het terrorisme. Ja de daders waren moslims, maar er zijn ongeveer een miljard moslims en die hebben niets te maken met deze aanslag. Sterker nog: in Amerikanen leven ook moslims en zij moeten met respect behandeld worden. En dat hielp, tijdens zijn presidentschap werden extreem rechtse uitwassen van moslimhaat enigszins onder controle gehouden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stresstest 1 van Danske-1: Geert en de wingnuts in de NYC op 9/11

Wilders gaat deelnemen aan een protest tegen de zogenaamde Ground Zero Moskee op 11 september melden verschillende media vandaag. Bij deze bijeenkomst zal hij ook spreken, net als pakweg Newt Gingrich. De strekking van wat hij zal gaan zeggen laat zich wel ongeveer raden, maar toch wordt het interessant om te zien hoe ons, tegen die tijd net geïnstalleerde, kabinet hiermee omgaat. Hoe ver kan Wilders gaan als hij gedoogsteun verleent aan Danske-1?

Het protest tegen de Ground Zero Moskee (lees: community center en twee blocks verwijderd van Ground Zero) wordt georganiseerd door de organisatie Stop the Islamization of America. Het motto van deze club is: “Racism is the lowest form of stupidity! But Islamophobia is the height of common sense!” Je zou toch denken dat de meer beschaafde VVD-ers en CDA-ers bij dit soort motto’s enigszins fronsen. Misschien nog wel meer na het lezen van de bizarre semantische uitleg van dit motto door SOIA.

SOIA heeft ook een directeur en dat is Pamela Geller. Voor diegenen onder u die haar niet kennen zij is een radicale blogger van het weblog Atlas Shrugs en zij wordt (terecht) grondig gefileerd in de blogpost Pamela Geller the looniest blogger ever . Wat zou premier Rutte ervan vinden dat Geert komt spreken op een bijeenkomst die georganiseerd wordt door een mevrouw die een bevriend staatshoofd in casu Barack Obama ervan beschuldigt een antisemitische moslimterrorist te zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Dadelijk moeten we lokmoslims gaan inzetten’

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat Johanna Nouri. Dit stuk verscheen eerder op haar weblog.

Hoofddoek (Foto: Flickr/CharlesFred)

Maandag nam de Tweede Kamer twee moties (.pdf’s) aan om antisemitisme tegen te gaan. De aanleiding: de alarmsignalen van het CIDI. Vandaag verscheen de Monitor Rassendiscri- minatie 2009. Hij luidt de noodklok over toenemend geweld tegen moslims en groeiende islamofobie. Ik ben benieuwd of er ook nu een spoeddebat aangevraagd wordt en er net zo daadkrachtig wordt opgetreden.

De Monitor Rassendiscriminatie 2009 (.pdf) schetst de stand van zaken over de periode 2005-2009 en is samengesteld op basis van onderzoek naar de ervaringen van discriminatie onder de bevolking, literatuuronderzoek en inventarisatie van klachten en meldingen bij anti-discriminatievoorzieningen, aangiftes bij de politie en uitspraken en oordelen van de Commissie Gelijke Behandeling en de rechter. Het beeld dat er uit naar voren komt wijkt niet af van wat we al wisten uit de begin dit jaar verschenen mensenrechtenrapportage van het US Department of State, waar ik eerder een blog over schreef.

Discriminatie van moslims
Vergeleken met andere geloofsgemeenschappen ervaren moslims veel godsdienst- discriminatie. Ze ervaren de negatieve gevolgen van het veelal stereotype en generaliserende discours rond moslims en de islam. Die discriminatie wordt als probleem ervaren wanneer die de maatschappelijke participatie of zelfontplooiing belemmert en wanneer hij beroepsmatig plaatsvindt.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Saillant | De Islam-basher is een kindje van links

SaillantLOGOHet Islam-bashen van nu is één op één te vergelijken met het Christen-bashen van zo’n dertig jaar geleden. En dat was toen bon ton voor linkse progressieven. Islam-bashen is een links kindje. Een ongewenst kindje wellicht, maar toch. En ja, als Hirsi Ali met Nomade haar jeugd aanhaalt om de wereld te verklaren, dan mag Perik dat natuurlijk ook.

Eén van de meest beschamende ervaringen uit mijn – overigens traumavrije – jeugd – vond plaats toen ik dertien was. Ik fietste als brugklasser naar huis na een dag les op Reformatorische school de Driestar. Naast het fietspad richting huis enorme hopen grond wegens de aanbouw van het Gouwe Aquaduct voor de snelweg A12. En van veraf zag ik ze al aankomen. Zwarte leren jasjes, spijkerbroeken en stokken in hun hand.

“Ben jij van de Driestar?”, was de vraag toen ik door de vier iets oudere pubers werd stil gehouden. In de dikke schooltas achterop mijn fiets zat die dag geen Statenvertaling. Die was ik die ochtend vergeten. Ik had uit verhalen gehoord dat ze soms zelfs tassen open haalden om te kijken of er zo’n bijbel in zat. Het verplichte boek. Maar ik kon veilig liegen. “Nee”, zei ik. “Ik zit op de Nieuwe Vaart.” Ik mocht doorrijden. Identiteit verloochend om aan een paar klapjes te ontkomen. En in mijn hoofd klonk een haan.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ideale bruggenbouwer?

tariq-ramadanDe meningen over het gedwongen vertrek van bruggenbouwer Tariq Ramadan zijn in twee kampen te verdelen. Het ‘pro-Ramadan’ kamp roemt zijn ‘bruggenbouwers kwaliteiten’. De contra’s vinden hem een wolf in schaapskleren. Volgens de contra’s zou Ramadan voor een Westers publiek een liberale Islam voorstaan, maar voor eigen (Arabische) parochie heel anders preken. Zo zou hij antivrouw, antihomo en antidemocratisch zijn. De pro’s denken hier uiteraard heel anders over: Ramadan zou moslims willen helpen samen te leven in een Westerse democratie. Directe aanleiding om Ramadan te ontslaan is zijn bijdrage aan de door het Iraanse regime gesteunde en gefinancierde Press TV. Ramadan zou volgens de contra’s met geen woord over de demonstraties hebben gerept, de pro’s, u raadt het al, denken daar anders over. Wie heeft er nu gelijk in deze verbale moddergooiwedstrijd? Is Ramadan nu wel of niet terecht ontslagen?

Beeldspraak

Zowel de pro’s als de contra’s gebruiken voor de hand liggende beeldspraak om hun betoog kracht bij te zetten. Eerst maar de pro’s. In een artikel van de Volkskrant van gisteren, met als kop “Alle bruggen van Ramadan verpulverd”, roemen Mohammed Benzakour en een trits hoogleraren de kwaliteiten van Ramadan. Dat Ramadan met dubbele tong zou spreken is volgens hen pure laster: er zou geen enkel bewijs voor zijn. Ramadan is dé perfecte bruggenbouwer en staat een democratische, gematigde islam voor. Het artikel heeft iets weg van een eigentijdse hagiografie. Men eindigt de lofzang als volgt: “Hoe het lot van een briljante, prikkelende en originele Nietzschekenner en debater (in twee jaar tijd nam Ramadan deel aan 74 lezingen en debatten) werd bezegeld door een paar lokale brekebeentjes”. Bij het lezen van zoveel loftuitingen bekruipt mij een sceptisch onderbuikgevoel. Is Ramadan werkelijk deze geniale heilige? Is hij werkelijk ontslagen, na een racistische lastercampagne?

Quote du Jour | Schisma in het CDA

In de partij hebben we veel te veel last van islamofobie. Ook de jongeren van het CDJA zijn heel islamofobisch. Dat is jammer. Ik vind dat we moslims niet van ons moeten afdrijven, dat is levensgevaarlijk. Door toenadering te zoeken tot Wilders doe je dat wel. Bij zo’n partij wil ik niet horen.

Socioloog Anton Zijderveld houdt het op z’n 71e levensjaar voor gezien bij het CDA. De recente toenadering van CDA-partijvoorzitter Van Heeswijk tot de PVV en de verwikkelingen rond de legerimam Ali Eddaoudi (het CDA stemde en masse tegen benoeming) zijn de druppels die bij de voormalig partij-ideoloog de emmer hebben doen overlopen.
Buitenhof-kijkers kennen hem wellicht nog van de colums die hij rond 2000 in dat programma uitsprak. Zijderveld (zelf agnost) heeft nu zijn lidmaatschap opgezegd en gezien de redenen die hem daartoe hebben gebracht, is zijn stap mogelijk het begin van een schisma binnen de partijgelederen.
Nu zal het niemand verbazen dat het CDA bestaat bij de gratie van een flinke portie politiek opportunisme. Maar voor mensen als Zijderveld blijken er toch grenzen te bestaan, nu de partijleiding openlijk aanschurkt tegen de PVV en zelfs samenwerking in een volgend kabinet niet uitsluit. En als er één schaap over de dam is, zouden weleens meer prominente CDA’ers van de oude stempel kunnen volgen.
Van Zijderveld verscheen recent het essay ‘Populisme als politiek drijfzand’: “We hebben drie grote monotheïstische godsdiensten: het jodendom, het christendom en de islam. Die moeten bij elkaar blijven, daar moet je geen wig tussen drijven”. Wie nieuwsgierig is naar zijn gedachtegoed, kan op 28 april ook in Felix Meritis terecht, waar Zijderveld hierover met anderen in debat gaat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De islamcritici zetten vooral zichzelf te kijk

De onderstaande gastbijdrage is van schrijver / columnist Mohammed Benzakour. Dit artikel verscheen eerder in Trouw. Benzakour bood Sargasso het originele artikel ter plaatsing aan.

Natuurlijk, in normale tijden was de ‘kwestie Ali Eddaoudi’ geen kwestie geweest. Een geëngageerde geestelijke verzorger met keurige antecedenten en dito functieprofiel, wat doen een paar onwelvoeglijkheden in een ver columnverleden nog toe? Minister Plasterk en Pim Fortuyn hekelden in hun vorige columnistenbestaan beduidend scherper het Kabinetsbeleid, maar mochten ongehinderd bij Balkenende aanschuiven. Zo hoort het ook.

Maar voor Eddaoudi geldt, nogal onverholen, een ander meetlat. Heerlijk hoe Hero Brinkman (Pauw & Witteman, 14 april) moeiteloos verwoordt waar anderen met intellectuele rimram omheen zwieren: een pastoor, een humanist, een dominee, een rabbijn, allen zijn welkom bij Defensie, maar moslimsoldaten moeten hun zielenheil maar ‘privé’ verzorgen. Duidelijke taal, een pluimpje waard.

De kwestie Eddaoudi staat niet op zichzelf. Er ging een straffere kwestie aan vooraf. Tariq Ramadan, de Egyptisch-Zwitserse moslimfilosoof, lag al wekenlang onder vuur. Driftig werd het balletje gekaatst tussen de driehoek Gay Krant – Volkskrant Forum – Leefbaar Rotterdam, met Frits Bolkestein als pitcher achter de coulissen. Dubbele tong, wolf in schaapskleren, fundamentalist, terrorisme-ideoloog, misogyn, homofoob, u kent ‘t rijtje. Jaren geleden al werd eenzelfde vuurtje opgepookt in bepaalde milieus in Frankrijk, tot het wetenschappelijk als ‘hetze’ werd ontmaskerd. Daarna vond de campagne een doorstart in zekere Engelse en Duitse kringen, tot ook daar de ‘kritiek’ luchtfietserij bleek. En toen was Nederland aan de beurt. Sinds met de grote denker Bolkestein door Ramadan de vloer is aangeveegd tijdens een debat op de Erasmus Universiteit (11 september 2008; zie de videoregistratie op de NMO website) is het startschot gegeven voor een reeks verdachtmakingen, culminerend in het beruchte artikel in de Gay Krant van Henk Krol (tevens oud-persvoorlichter van de VVD) waarin Ramadan beschuldigd wordt van homodiscriminatie. Tot twee weken geleden met een onafhankelijk onderzoek de ‘omstreden uitlatingen’ werden ontzenuwd. Ingewijden wisten het allang: de citaten en insinuaties in de Gay Krant blijken ‘onjuist, tendentieus, onvolledig en uit hun context gerukt.’

Vorige Volgende