integratie Archives - Pagina 12 van 14

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een tsunami van Vikingen

19 augustus 2009 , 11:01 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Vandyke dat hij ons via de mail toezond.

Vorige week bekeken we de claim van de Daily Telegraph dat in Europa, en in Nederland in het bijzonder, de bevolking in 2050 voor 20% uit moslims zou bestaan. In dat stuk werd als illustratie van die islamisering aangedragen dat Mohammed in Brussel al de meest gegeven naam is:

“In Brussels, the top seven baby boys’ names recently were Mohamed, Adam, Rayan, Ayoub, Mehdi, Amine and Hamza.”

Dit was, onder andere, aanleiding voor de PVV om kamervragen te stellen:

“(?) Kunt u aangeven wat de top 7 van namen die aan baby?s gegeven worden is in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag, Utrecht en in heel Nederland?”

Inmiddels weten we het: Mohammed (in al zijn varianten) staat op nummer één in de grote steden. Onder andere Elsevier berichtte daarover, maar noemt geen aantallen. Ook zou Mohammed in de landelijke top twintig staan als de verschillende spellingen van de naam bij elkaar geteld zouden worden.

Een interessant gegeven, en laten we nu eens gaan kijken in hoeverre de naamgeving kan worden gezien als ‘islamisering’ van Nederland. Op naar de site van de SVB dus, et voilá: binnen twee minuten had ik een lijst met namen te pakken, maar geen Mohammeds. Dat is natuurlijk wat te makkelijk gedacht, dus zocht ik nog wat verder. Onderaan de pagina staat een link naar alle kindernamen uit 2008 en hier is de lijst voor jongens te vinden:

Ook schrijven voor Sargasso?

Mededeling

Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Achterhoedegevecht

27 juni 2009 , 14:13 , door markva

“Het was ook de avond waarop ik constateerde dat Geert Wilders een achterhoedegevecht levert. Nederland is al veel verder met de integratie van migranten dan hij zelf gewenst had, vooral in de grote steden. Het is mijn overtuiging dat hij een overgangsfiguur is.”

Volgens Minister Van Middelkoop is Nederland veel verder met de integratie dan Wilders veronderstelt. Als bewijs ziet hij de reactie van moslims op Fitna. Er gebeurde niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Apart eten op de As Siddieqschool

16 augustus 2009 , 13:42 , door roy

“In de pauzes moesten we apart eten. Wij mochten niet hetzelfde begroet worden als moslimonderwijzers, niet met het woord salem, vrede, want niet-moslims kunnen niet weten wat vrede is. Andersdenkenden worden bestempeld als ongelovig.”

Hennie Metsemakers klapt uit de school over haar voormalige werkgever, de As Siddieqschool. De lerares hield er misschien een iets te vrijzinnige visie op onderwijs op na, want het noemen van gebruiken van andere religies dan de islam leverde haar al een schorsing op. Maar je bent natuurlijk al snel vrijzinnig op een school waar je als leraar, volgens Metsemakers, de opdracht krijgt aan je leerlingen te vertellen dat het christendom zal worden afgeschaft.

Het lijkt niet een incident te zijn: eerder vertrokken al leraren vanwege de ‘uitzonderlijk orthodoxe houding van het bestuur’.

Fatima Elatik, prominente Amsterdamse PvdA’er, liet laatst merken diep te hebben nagedacht over het plaatsen van het fenomeen Wilders in de wereldgeschiedenis. Misschien kan ze hier ook eens hard over nadenken. Er zijn vast historische gebeurtenissen die vergelijkbaar zijn met de praktijken op de As Siddieqschool zoals Metsemakers die verwoordt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gescheiden inburgering verbieden is geen vooruitgang

13 juli 2009 , 14:49 , door Arnoud

Gescheiden (Foto: Flickr/wheat_in_your_hair)

“De Kamer wil een einde aan aparte inburgeringsklassen voor mannen en vrouwen. Dat gescheiden klassen veel effectiever zijn, is kennelijk onbelangrijk.”

Zo opent dr. Rogier van ’t Rood, docent internationale pedagogische vraagstukken aan de Universiteit Utrecht, zijn opiniestuk over gescheiden inburgering in het NRC Handelsblad afgelopen week. Hij schrijft dit naar aanleiding van een uitspraak van een meerderheid van de Tweede Kamer.

In het opiniestuk omschrijft deze expert hoe het verbieden van gescheiden inburgering het – op zichzelf uiteraard terechte – doel naar gelijkheid tussen mannen en vrouwen voorbijstreeft, zelfs in zijn eigen staart bijt. Om problemen bespreekbaar te maken (zoals de achterstand van vrouwen in sommige allochtone gemeenschappen of seksuele mishandeling), om vrouwen zelfstandig(er) te maken en om gelijkheid te bevorderen, zo betoogt van ’t Rood, is het juist wenselijk om soms in gescheiden groepen inburgering te organiseren. Ik vind zijn argumentatie overtuigend en ben dat met hem eens. Gescheiden inburgering is geen doel op zich, maar als het doel van inburgeren hiermee soms gediend is: doen!

Jammer genoeg heeft de PvdA-Minister van Integratie zijn eerdere standpunt – dat gescheiden inburgering positief kan zijn – verlaten. Zoals voormalig minister Vogelaar zeer terecht opmerkt, maakt de PvdA hiermee een knieval voor de onderbuik. Niet langer wat werkt, maar wat de politiek denkt te moeten doen om te voldoen aan de – vermeende – wensen van ‘het volk’ staat centraal.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour

Quote du Jour | Schisma in het CDA

27 april 2009 , 10:00 , door Bianconero

“In de partij hebben we veel te veel last van islamofobie. Ook de jongeren van het CDJA zijn heel islamofobisch. Dat is jammer. Ik vind dat we moslims niet van ons moeten afdrijven, dat is levensgevaarlijk. Door toenadering te zoeken tot Wilders doe je dat wel. Bij zo’n partij wil ik niet horen.”

Socioloog Anton Zijderveld houdt het op z’n 71e levensjaar voor gezien bij het CDA. De recente toenadering van CDA-partijvoorzitter Van Heeswijk tot de PVV en de verwikkelingen rond de legerimam Ali Eddaoudi (het CDA stemde en masse tegen benoeming) zijn de druppels die bij de voormalig partij-ideoloog de emmer hebben doen overlopen.
Buitenhof-kijkers kennen hem wellicht nog van de colums die hij rond 2000 in dat programma uitsprak. Zijderveld (zelf agnost) heeft nu zijn lidmaatschap opgezegd en gezien de redenen die hem daartoe hebben gebracht, is zijn stap mogelijk het begin van een schisma binnen de partijgelederen.
Nu zal het niemand verbazen dat het CDA bestaat bij de gratie van een flinke portie politiek opportunisme. Maar voor mensen als Zijderveld blijken er toch grenzen te bestaan, nu de partijleiding openlijk aanschurkt tegen de PVV en zelfs samenwerking in een volgend kabinet niet uitsluit. En als er één schaap over de dam is, zouden weleens meer prominente CDA’ers van de oude stempel kunnen volgen.
Van Zijderveld verscheen recent het essay ‘Populisme als politiek drijfzand’: “We hebben drie grote monotheïstische godsdiensten: het jodendom, het christendom en de islam. Die moeten bij elkaar blijven, daar moet je geen wig tussen drijven”. Wie nieuwsgierig is naar zijn gedachtegoed, kan op 28 april ook in Felix Meritis terecht, waar Zijderveld hierover met anderen in debat gaat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

OESO: “Pas op met migratierestricties”

6 juli 2009 , 09:52 , door Simon

Pro-migratie graffiti (Foto: Flickr/Walt Jabsco)

In periodes van onzekerheid op de arbeidsmarkt is het gebruikelijk dat immigranten in de verdrukking komen. ‘Ze pikken onze banen in’ of ‘ze komen hier alleen voor de uitkeringen’ zijn dan veelgehoorde noodkreten van de autochtone bevolking. De roep om een migratie-stop of -quota of oprotpremies is onmiskenbaar. Al met al viert het protectionisme hoogtij onder bepaalde groepen van de bevolking.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling waarschuwt in een recent rapport voor een heel erg opportunistisch immigratiebeleid (.pdf). Tijdens een economische crisis kan het erg aantrekkelijk zijn om migratie te verminderen en immigranten te belonen als ze terugkeren naar hun land van herkomst. Op de wat langere termijn zijn de immigranten echter weer nodig.

Je kunt migratie niet vergelijken met een kraan, aldus de secretaris-generaal van de OESO, Angel Gurría.

“Migration is not a tap that can be turned at will. We need responsive, fair and effective migration and integration policies ? policies that work and adjust to both good economic times and bad ones. We also need to ensure that the benefits of migration are shared between sending and receiving countries. This requires responsible recruitment policies to avoid the risk of a brain drain.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

“PvdA heeft mensen in de steek gelaten”

11 juni 2009 , 18:00 , door Nick Ottens

pvda_rode_roos Waarom verloor de Partij van de Arbeid toch zo dramatisch in de afgelopen verkiezingen? Wouter Bos weet het niet; Anita Engbers, raadslid voor de PvdA in Gouda, weet het wel en verwoordt het duidelijk: “Mensen keren ons de rug toe omdat wij hen in de steek gelaten hebben.” Mevrouw Engbers doelt op grote onvrede over een schijnbaar toenemende criminaliteit wat geassocieerd wordt met wat in het populair taalgebruik de “islamisering” van de samenleving mag heten. Met andere woorden: zeven jaar na Fortuyn heeft de PvdA nog altijd geen bevredigend antwoord kunnen geven op het integratievraagstuk dat de gemoederen in het land blijft overheersen. “Niet alleen in Gouda, maar ook in andere Nederlandse steden vragen wij, PvdA’ers, […] sinds jaar en dag om geduld te oefenen en lijdzaam af te wachten totdat wij klaar zijn met het integratieproject,” schrijft Engbers verder. “Klachten over overlast zwakken we vaak af of we zien ze als aansporing om nog harder ons best te doen.” De partij richt zich teveel op de allochtonen en te weinig op de mensen die zich zorgen maken over de verloedering van hun wijken. “De oorspronkelijke bewoners van probleemwijken behandelen we als omstanders, terwijl zij het hebben over hun eigen woonomgeving.”

Ondanks haar scherpe analyse biedt Engbers geen ware oplossing waarmee de PvdA zichzelf uit het dal kan trekken. Samen werken, samen leven en vooral, veel met elkaar praten is haar antwoord maar zonder krachtige, duidelijke boodschap kan de partij maar met moeite opboksen tegen schreeuwers als de SP en Geert Wilders.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het dilemma in Nederland

15 mei 2009 , 12:28 , door Gastauteur

Dit is een gastbijdrage van Ton Noorhoff.

Met de immigratie van moslims kwam het vraagstuk van hun integratie. De politieke partijen in het midden -christendemocraten, socialisten en liberalen, samen goed voor een meerderheid- besloten daarom hen binnen boord te halen door positieve discriminatie bij verkiezingen en benoemingen. Voor moslims was dat aantrekkelijk, want zo hoefden zij geen eigen partij te beginnen om dat te bereiken, alleen een coördinerend netwerk tussen die partijen was daarvoor nodig. Het levert hun een invloed die zelfs groter is dan die van een zichtbare partij –met een omvang gebaseerd op hun aantal- zou kunnen zijn.

Maar inmiddels gaan de nadelen van deze strategie de voordelen overtreffen. Zo’n nadeel is dat zij, eenmaal in functie, hun eigen agenda hebben, loyaal aan hun eigen achterban c.q. voorkeursstemmen. Zo doende zijn zij geen deel van de oplossing geworden, zoals gehoopt, maar deel van het probleem gebleven. Integratie is immers, wat hun betreft, niet de aanpassing van een minderheid aan de meerderheid, maar andersom. Overigens was het heel naief van die partijen om dat niet te voorzien.

Daarom proberen de middenpartijen nu, ieder voor zich, die elementen waar zij het mee eens zijn tegen de andere partijen in te zetten. Zo gebruiken de christendemocraten de visie van moslims op schepping, godslastering en samenleving tegen de liberalen en de socialisten, terwijl die op hun beurt het terugdringen van dominante christelijke symbolen, opvattingen en organisaties in het openbare leven wel kunnen waarderen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Ramadan-Complex

21 april 2009 , 19:30 , door Hal Incandenza

tariq_ramadan_nyt Nederland is in de ban van Tariq Ramadan, of eigenlijk vooral van de discussie over Ramadan. Sinds de vertaling door de Gay Krant van uitspraken van Ramadan over homoseksualiteit ligt de knuppel definitief in het hoenderhok. De kernvraag waar het om draait is of Ramadan geschikt is als bruggenbouwer in Rotterdam.

Mijns inziens is deze vraag niet eenvoudig en misschien wel niet eenduidig te beantwoorden. Het probleem met Ramadan is volgens mij een probleem van Ramadan en tweeledig. Enerzijds is hij een vroom moslim die er dientengevolge denkbeelden op na houdt die in sommige gevallen moeilijk te verenigen zijn met de moderne westerse maatschappij. Anderzijds voelt hij zich ook een Europeaan en daarom predikt hij ondanks zijn moeite met de consequenties ervan wel trouw aan de rechtsstaat. Zijn ambigue houding heeft voor Ramadan persoonlijk de nodige consequenties. Hij is bijvoorbeeld niet meer welkom in een scala aan landen in zowel de islamitische als de westerse wereld. Daarnaast wordt hij nogal eens flink verketterd, dat gebeurde eerder in Frankrijk en nu hier.

Het probleem van deze gespleten persoonlijke invulling voor de buitenwacht is dat er voor ieder wat wils te halen is. Voor ‘rechts’ is hij een engerd, omdat hij als moslim tegen pakweg homoseksualiteit is, wat overigens voor veel mensen in de beschaafde wereld helemaal geen onbekende gedachte is. Voor ‘links’ is hij juist interessant omdat hij zich als persoon midden in het spanningsveld tussen zijn geloof, eigen identiteit en westerse vrijheden bevindt en een succesvolle moslim is. Ik denk dat voor beide posities wat te zeggen valt. Het valt voor mij niet goed te praten dat hij homoseksualiteit als iets inherent slechts ziet. Aan de andere kant hoort ook het hebben van een dergelijke mening bij de vrijheden die wij hier gelukkig genieten. In mijn ogen kwalificeert zijn telkenmale expliciet uitgesproken respect voor de rechtsstaat hem om in overheidsdienst te kunnen dienen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.