Wat levert beleggen nu eigenlijk op? En maakt het wat uit als je langer wacht met het verkopen van je aandelen? "De beurs gaat op de lange termijn altijd weer omhoog". "Wie op tijd verkoopt kan veel geld verdienen?" Kroegwijsheden en beursgoeroe's zijn er genoeg, maar meten is weten! De New York Times maakte een afstandstabel soort van, voor de S&P 500 index: de beursindex van de Verenigde Staten die het betrouwbaarste beeld geeft van de ontwikkelingen op de aandelenmarkt. De tabel is een soort koffiedik kijken met terugwerkende krach(t), zeg maar. Op de diagonaal: het jaar dat u (fictief) zou zijn ingestapt. Op de horizontaal het jaar dat u zou zijn uitgestapt. Donkergroen betekent: minstens 10% winst. Donkerrood betekent dat uw beleggingen niet eens de inflatie bijhielden, verlies dus. Conclusie: heel veel rode vlekken en veel minder groen. Beleggen is een riskante bezigheid. Slimmerikken die een patroon zien mogen het zeggen. Ongevraagde adviezen over wanneer in te stappen en te verkopen mogen ook extragratis in de comments. We spreken elkaar over 20 jaar weer. [via: WIK]
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Brazilië, Groot-Brittannië en Nederland: zomaar drie landen waar de overheid onlangs heeft besloten bos te verkopen aan private partijen. De twee Europese overheden handelen uit accuut geldgebrek. In Brazilië -dat nauwelijks getroffen is door de economische crisis- ligt het anders: daar hoopt de overheid met de verkoop het bos juist beter te beschermen. De nieuwe eigenaren mogen er hout uit halen maar moeten het bos wel duurzaam beheren. Op deze manier wordt in Brazilië 1 miljoen hectare bos in de verkoop gedaan wat anders ten prooi zou vallen aan ‘onvermijdelijke’ illegale houtkap.
Alhoewel de situatie in Europa en Latijns-Amerika totaal verschillend is hoeft in beide gevallen de verkoop het bos niet te schaden. Natuur in privaat bezit is vaak beter beschermd dan in overheidshanden waar het ten prooi valt aan de tragedy of the commons. Ook de Britse National Trust is die mening toegedaan en ziet juist kansen als natuurorganisaties tenminste kunnen toezien op wie de nieuwe eigenaar wordt. De Britse overheid verkoopt met ruim 350 duizend hectare de helft van haar bos.
De ligging van het te verkopen bos is natuurlijk ook belangrijk. In Nederland zal Staatsbosbeheer vooralsnog gedwongen worden om al haar bos buiten de Ecologische Hoofdstructuur te verkopen. Maar gezien het feit dat er sowieso veel bezuinigd gaat worden op natuurbeheer -wat eufemistisch als een efficiency slag wordt gebracht- valt te vrezen voor het uiteindelijke resultaat. Ook niet in de laatste plaats omdat de nieuwe minister van Infrastructuur & Milieu: Melanie Schultz bij haar aantrede al aangaf dat infrastructuur boven milieu staat. En het overhaaste njet van staatssecretaris Henk Bleker tegen natuurgebied Oostvaarderswold dat de Oostvaardersplassen met de Veluwe zou verbinden is ook geen hoopgevend signaal (protesteren kan hier). De Nederlandse overheid wil nu met de verkoop van bos 40 miljoen euro ophalen. Eventueel verlies aan inkomsten uit recreatie en andere ecosysteemdiensten zijn niet meegenomen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Hoezo, Europa wordt Eurabië? Europa wordt Buddhopa. De Boeddhisten nemen de zaak over!
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
