Ruttes stille meerderheid

Wij probeerden in 2018 de zwijgende meerderheid op te sporen, maar het was een vergeefse zoektocht. Op de laatste persconferentie na de ministerraad liet Rutte weten die meerderheid nu gevonden te hebben. Met betrekking tot de agressie jegens hulpverleners tijdens jaarwisseling, zei hij: En ik denk dat daarmee de normen van wat wij met zijn allen in dit land maatschappelijk aanvaardbaar vinden, of in ieder geval de grote zwijgende meerderheid in dit land maatschappelijk aanvaardbaar vindt, dat die normen opnieuw zijn overschreden bij de laatste jaarwisseling. Wat die zwijgende meerderheid nu exact ervan vindt en welke normen die groep er precies op na houdt zal onbekend blijven (typisch kenmerk voor een stille club), maar het is treurig dat hulpverleners zo weinig merkbare steun van de burgers krijgen. Dat wil zeggen: als we kijken naar de magere resultaten van een aantal petities over dit onderwerp (cijfers per 12 januari, 11:26 uur; kalenderdata geven datum van sluiting aan). 7 december 2019: Blijf van onze hulpverleners af - 24 ondertekeningen 5 december 2019: Hogere straffen bij aanvallen van hulpverleners - 44 ondertekeningen

Griekenland: proces tegen 24 hulpverleners, onder wie ook een Nederlander

In Griekenland is vandaag een proces begonnen tegen 24 hulpverleners die bij Lesbos bootvluchtelingen hebben geholpen. Ook de 74-jarige Nederlander Pieter Wittenberg staat terecht. De hulpverleners worden beschuldigd van spionage, mensensmokkel en lidmaatschap van een criminele organisatie. De hulpverleners kunnen tot 25 jaar gevangenisstraf krijgen.

Pieter Wittenberg werd in 2018 aangeklaagd omdat hij in 2016 en 2017 vluchtelingen had geholpen. Wittenberg zelf zegt bij RTL Nieuws: ”Ik heb niets illegaals gedaan. Ik heb geen migranten aan boord genomen om ze naar de kust te brengen, maar alleen boten in veiligheid gebracht. Ook is het niet illegaal om mensen op het vasteland van kleding en eten te voorzien.”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Maryland GovPics (cc)

Aannamen over ‘cultuur’ zetten hulpverleners op het verkeerde been

ANALYSE - door dr. Rob Ermers.

Je leest wel eens uitspraken als: ‘in de Koerdische cultuur heeft een meisje niets te zeggen over met wie ze trouwt’ en ‘in de islam zijn vrouwen ondergeschikt’. Maar ook ‘in de westerse cultuur zijn mannen en vrouwen gelijk’. Wat is er mis met zulke uitspraken?

Niet alleen gewone burgers, maar ook onderzoekers, maatschappelijk werkers, jeugdbeschermers, politiemensen en officieren van justitie doen dergelijke uitspraken over de cultuur en religie van mensen. Ook in rapporten worden ze gepresenteerd als algemene, vaststaande feiten.

Maar kloppen deze uitspraken voor elke Koerdische, voor elke westerling en elke moslim wel? En: zijn ze gebaseerd op wetenschappelijke inzichten? Mag je ze bijvoorbeeld gebruiken in een risico-analyse voor familie X?

Een wetenschappelijke basis is belangrijk, omdat politiemensen, maatschappelijk werkers en jeugdbeschermers net als bijvoorbeeld artsen en psychiaters risico-inschattingen opstellen. Ze proberen te bepalen waarom individuen zich in het verleden op een bepaalde manier gevaarlijk hebben gedragen, en of ze dat in de toekomst wellicht weer gaan doen. Dat is belangrijk, maar ook moeilijk werk.

De term ‘cultuur’ is een probleem

Professionals hebben een diepgaande invloed op het leven van de burgers. Ze besluiten tot aanhouding van mensen, adviseren of handhaven gebieds- of contactverboden, leggen behandelingen of toezicht op, of halen kinderen weg bij hun ouders. Zelf zijn ze vaak geen wetenschappers, maar hun afwegingen moeten wel zijn gebaseerd op wetenschappelijke inzichten, duidelijke criteria en beproefde methodieken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geweld tegen overheidspersoneel

DATA - Op Twitter kwam de vraag naar boven of er eigenlijk goede cijfers zijn over het geweld tegen overheidspersoneel. De zoektocht naar het antwoord leverde diverse rapporten en rapportages op. Hier een samenvatting van de belangrijkste bevindingen.

Allereerst over de incidenten rond nieuwjaarsnacht. Dat levert ieder jaar weer publiciteit op. Daarvan zijn sinds enige jaren cijfers beschikbaar. Hier op een rijtje:
geweld_475.
Maar dat is natuurlijk een heel specifieke dag. Wat zijn de algemene trends?

Sinds 2010 is er tweejaarlijks een veiligheidsmonitor opgesteld. Daar halen we de volgende cijfers uit:
geweld2_475
Ambtsdragers zijn mensen met een politieke functie zoals burgemeester en wethouders.
De categorie “overheidspersoneel met burgercontacten” is nogal breed. Daar zitten ook baliemedewerkers bij.

Daarmee komen we op een ander onderzoek uit. Op basis van gegevens uit de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden. Daar maakt TNO dan weer een aparte veiligheidsmonitor voor werknemers in de overheid van. En daar halen we eerst deze algemene trends uit:
geweld3_475

Maar dat rapport bevat ook gegevens per groep werknemers en aard van het geweld. Zo is dit specifiek een overzicht van fysieke geweldplegingen tegen ambulancepersoneel:
ambulance_475

Kortom, er is niet duidelijk een langjarige trend te zien waarin geweld tegen overheidspersoneel toeneemt, integendeel. En ook bij de groep die vaak in het nieuws is, is er geen duidelijke consequente toename te zien.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Al Jazeera English (cc)

Medisch rapport Gaza-oorlog onthult nieuw detail over optreden Israëlische militairen

NIEUWS - Tijdens de Gaza-oorlog van 2014 lijkt het Israëlische leger bewust slachtoffers te hebben gemaakt onder Palestijnse hulpverleners.

De organisatie Physicians for Human Rights – Israel (PHR) is er in geslaagd een rapport uit te brengen over de oorlog van afgelopen zomer die Israël tegen de bevolking van Gaza voerde.

Israël heeft tijdens en na operatie ‘Protective Edge’ verhinderd dat mensenrechtenmissies van Amnesty International, Human Rights Watch en de Verenigde Naties Gaza binnenkwamen. PHR kreeg wel toestemming en de organisatie heeft daarvan gebruik gemaakt door acht onafhankelijke – niet aan Israël of de Palestijnen gelieerde – artsen te rekruteren die drie missies naar Gaza hebben uitgevoerd. Over die missies is inmiddels een uitgebreid rapport uitgebracht, dat hier kan worden gelezen.

De Israëlische site +972 bericht dat het rapport in grote trekken bevestigd wat de schaarse kritische media zoals +972 zelf al over de oorlog hadden gemeld.

Zo bevestigt het rapport verhalen over het beschieten van mensen die vluchtten voor de beschietingen van de Khuza’a-wijk ten oosten van Khan Younis, het gebruik van Palestijnen als menselijke schilden, het gebruik van zware wapens in dichtbevolkte wijken, de tientallen families bestaande uit mannen vrouwen, kinderen en ouden van dagen die in hun geheel werden uitgeroeid, het gebruik van omstreden wapens als flechettes en DIME-projectielen, de aanvallen op schuilplaatsen, de met duidelijke opzet uitgevoerde aanvallen op ziekenhuizen en klinieken, en nog meer.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hulpverleners onder vuur

Ooit was humanitaire hulp iets dat respect afdwong. Meer en meer echter zijn hulpverleners het doelwit van politieke afwegingen: ze zitten gevangen tussen westerlingen die hun werk zinloos en overbodig vinden, en strijdgroepen die in hen de handlanger van de vijand zien. Het zijn degenen die de hulp had nodig hebben, die daar onder lijden. De hulpverleners zelf bekopen het steeds vaker met hun leven. Mogelijke oplossingen leiden tot nieuwe paradoxen.

In het verleden was hulp verlenen aan mensen in nood een logisch uitvloeisel van onze humanitaire principes. We redden levens en boden noodruftigen elementaire basisvoorzieningen als voedsel, water, onderdak, medische zorg en bescherming.

Reddingswerkers en soldaten doorzoeken de puinhopen van het VN-kantoor in Bagdad na de aanslag op 19 augustus 2003 (foto: UN Photo/X, #26788). Klik op de foto om een vergroting te zien

Zoals John Holmes, ondersecretaris-generaal voor humanitaire zaken van de VN, het verwoordde:

?By definition, the people who are working trying to tackle humanitarian need are working in places which are often remote, usually difficult, and very often dangerous as well, because that’s where the conflicts are and that?s where the natural disasters happen.?

Die tijd van waardering lijkt echter achter ons te liggen.


De discussies over de hulpverlening aan de slachtoffers van de watersnoodramp in Pakistan zijn zeer illustratief: hulpverlening is zinloze verspilling van ons (belasting)geld, de directeurssalarissen zijn te hoog, hulpverleners selecteren op religieuze gronden, het geld komt terecht bij de corrupte elite, levens redden betekent de terroristen van de toekomst in leven houden, ja zelfs zou het geld worden doorgesluisd naar Al Qaida en de Taliban, die er vervolgens wapens mee kopen. Over de twintig miljoen mensen die getroffen zijn door deze gigantische natuurramp hebben we het nauwelijks nog.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.