Valse hoop voor sans-papiers in Brussel

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Europese zaken, Belgische zaken, duurzaamheid en MVO. Het aantal hongerstakers in Brussel is in korte tijd verveelvoudigd. De groene overwinning bij de regionale verkiezingen geeft veel sans-papiers weer hoop. Valse hoop, zo lijkt. Van een hongerstaking kijken ze niet meer op in Brussel. Het hele jaar door weigeren mensen zonder papieren te eten als protest tegen het uitblijven van de beloofde regularisatiecriteria. Maar de laatste paar weken zijn niet onopgemerkt voorbijgegaan. In korte tijd is het aantal hongerstakers gestegen van 250 naar ongeveer 1500. Daarmee spelen ze in op de groene overwinning bij de regionale en Europese verkiezingen van 7 juni. Die hebben altijd gepleit voor een snelle regularisatie op basis van objectieve criteria en zouden daar nu voor kunnen zorgen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wanhoop zonder papieren

, door

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Europese zaken, Belgische zaken, duurzaamheid en MVO.

In Brussel zijn bijna 1000 mensen zonder papieren in hongerstaking. Velen zien dat als de enige weg naar duidelijkheid. Want door ruziënde ministers is er van beleid al lang geen sprake.

Niemand lijkt oog te hebben voor het kluitje donkere mannen aan de voet van de Begijnhofkerk in Brussel. Het is een zonnige zaterdagmiddag en dus druk in de stad. Op een steenworp afstand, op het populaire Sint-Kathalijneplein in de Vlaamse buurt, is de biologische markt in volle gang en bij de visboer op de hoek nuttigt men witte wijn en garnalenkroketjes.

Maar hier is het uitgestorven. Althans, bijna. Een handjevol toeristen is komen kijken naar de 17e eeuwse voorgevel, die wordt beschouwd als een van de mooiste van België. Er hangen spandoeken aan met teksten in het Frans. Als ik dichterbij kom kan ik het lezen. “Travailleurs sans papiers en grève de la faim. Jour 52.”

Bij binnenkomst slaat een muffe stank me om de oren. Tientallen mensen liggen zij aan zij onder de dekens. Sommigen slenteren wat rond. Anderen zitten rechtop, drinken suikerwater en babbelen wat. Onder het majesteuze barokinterieur wordt een halfnaakte, magere man lichamelijk onderzocht. Niemand ontmoet mijn blik.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.