Geachte mevrouw Umar

Wij wonen in een land waar een Marokkaan niet kan flauwvallen zonder dat mensen meteen aan een aanslag denken. Zelfs als de politie rustig uitlegt dat het ging om een diabetespatiënt met een hypo, worden er maanden later nog WOB-verzoeken ingediend door mensen die – zoals de Duitsers zo mooi zeggen – das nicht wahrhaben wollen. Die diabetespatiënt met een hypo was namelijk wel een Marokkáán, en dat zegt alles. Wij wonen in een land waar moslims een veel kleinere kans hebben op het vinden van een stageplek, een baan en een huis. Zelfs als ze géén strafblad hebben, worden ze nog gepasseerd door “etnische Nederlanders” mét een strafblad. Het zijn namelijk moslims, en dat zegt alles. Wij wonen in een land waar politici worden gekozen die mensen aanduiden met termen als hyena’s en testosteronbommen. Daar worden ze zelfs niet voor vervolgd, want ja, het zijn moslims en dat zegt toch alles? Wij wonen in een land waar een voormalige verzetskrant de vrijheid heeft om een medewerker van de sociale dienst met een armoedeverleden, een migratieachtergrond, een enorme ervaring in de hulpverlening, een ex-man, een zoon, een fors schrijftalent, een hoeveelheid empathie above and beyond the call of duty, een schare fans en een hoofddoek in te huren als columnist. En in datzelfde land krijgt die krant daarop het verwijt te zijn “gecapituleerd voor de islam”, want die hoofddoek, die zegt natuurlijk alles. Die hoofddoek zegt zóveel dat zelfs haar met haar naam – of nom de plume – aanduiden ineens vermeden wordt, als ging het om corona, of kanker. Wij wonen kort gezegd in een land waar moslims worden behandeld om wát ze zijn, niet om wíe ze zijn en waar dus ook niet mét, maar óver ze gepraat wordt. Moslims zijn geen mensen, maar dingen. Daar weten we alles al van. Hoofddoek? Dat moet wel “een vrouw die het vrije Nederlandse denken en zijn duidelijk afwijst”, die wil graag “de profeet uithangen”. Marokkaan? Dan moet het wel een aanslag geweest zijn. Moslim? O nee, dat kan niks anders betekenen dan “duistere daden, overtuigingen en gedragingen”, dan toch liever die winkeldief of fraudeur. Sommige voorbeelden gaan nog veel verder, en ook veel verder terug, tot wel in de jaren dertig. En als iemand erop wijst hoezeer wij daarmee zijn afgedwaald van onze eigen superieure westerse waarden en “het vrije Nederlandse denken” – en vooral als een moslim(a) dat zegt – dan barsten er bij een deel der Nederlandse mensheid emoties door het spreekwoordelijk dunne laagje beschaving, waarvoor een beter woord dan massahysterie nog moet worden gevonden. Zie uw eigen column van 3 mei jongstleden: “capitulatie”, alsof we net het bombardement op Rotterdam gehad hebben; “het verzet van Nederlanders tegen de islam”, alsof de laarzen al op het plaveisel stampen; “het is niet de bedoeling dat hun zienswijze onze levensvrijheid overneemt”, alsof je met een tweewekelijkse column een coup d’état pleegt. En natuurlijk uw slotzin: “het schijnt dat die hoofddoek onder een pseudoniem schrijft. Je zou bijna denken dat ze die initialen heeft uitgekozen om mij dwars te zitten”. Psychologen hebben daar een woord voor: betrekkingswaan.

Foto: NiederlandeNet (cc)

Open brief aan de fractievoorzitters van de democratische partijen in de Tweede Kamer der Staten-Generaal

BRIEF - Rende (CS), Italië, 27 november 2014

Dames en heren,

De volksvertegenwoordiging is het instituut dat ons de toekomst in moet leiden, naar de jaren twintig en verder. Deze taak vraagt grote verantwoordelijkheid en leiderschap. Dat vinden Nederlanders een eng woord, leiderschap, en daar hebben we goede redenen voor. Maar iemand moet het voortouw nemen, en dat is niets anders dan een synoniem van leiden. En wij allen hebben u daartoe verkozen.

Het lijkt de laatste jaren wel alsof de volksvertegenwoordiging amechtig probeert, de waan van de dag bij te houden. Dat is volgen, niet leiden. U bent niet gekozen om het volk te volgen, al is dat electoraal soms nog zo aantrekkelijk.

Gisteren was u aanwezig bij een debat in de Tweede Kamer waar verschrikkelijke dingen zijn gezegd door het lid De Graaf.

We gaan het meemaken dat een meerderheid van alle kinderen op school islamitisch is en dat is voorwaar geen prettig vooruitzicht, voorzitter. De Nederlandse eigenheid, de identiteit en de cultuur, wordt via immigratie en via de baarmoeder om zeep geholpen.

U heeft de afgelopen jaren dit monster zien groeien en u heeft vrijwel niets hiertegen ondernomen. Wellicht dat enkelen van u nu denken dat zij toch minstens in de frontlinie hebben gestaan van het verzet tegen deze weerzinwekkende, leugenachtige ophitserij. Ik zal geen namen noemen en voorbeelden geven maar ik kan u vertellen dat ik geen partij zou kunnen noemen die daadwerkelijk een krachtig tegengeluid heeft laten horen. In tegendeel. U heeft vooral getracht om een stukje van de xenofobe kiezerstaart voor uzelf af te snijden.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Andrew Becraft (cc)

Der Mythus des 21. Jahrhunderts

OPINIE - Het is niet verwonderlijk dat de opkomst van intelligente, mondige en weerbare allochtonen in Nederland een reactie oplevert vanuit de onderbuik – het argumentloze brulblog GeenStijl. Dat die reactie komt in de vorm van een quasi-intellectuele longread, gebaseerd op reeds lang bij het grofvuil gezette, niet erg wetenschappelijke theorieën, is dat ook al niet. GeenStijl koketteert bij gebrek aan argumenten continu met wetenschappers die toevallig precies op hun lijn zitten, zoals de aantoonbare charlatan, tevens PVV-Europarlementariër, Hans Jansen. Of “Prof.” David Pinto.

Is het een provocatie? Het is mogelijk dat Marck Burema’s legertje quasi-anonieme brulaapjes hoopt op een uitbarsting van agressieve woede tegen GeenStijl en Powned (twee handen op één buik: zie waar de registratieknop van powned.tv je naartoe stuurt). Het zou perfect in hun kraam te pas komen; ze proberen dan ook al een hele tijd om – vooral door henzelf uitgelokte – non-incidenten op te blazen tot gewelddadige aanvallen op de “vrijheid van meningsuiting,” en ze zijn er niet vies van om de waarheid op zijn kop te zetten zodat de schuld niet bij hun eigen ranzige meelopertjes ligt, maar bij de ander.

Vergeet de timing ook niet. In Ferguson, Missouri, raast de volkswoede door de straten na het besluit om de politieagent die een ongewapende zwarte man doodschoot, niet te vervolgen. Ik neem aan dat zwarte Nederlanders er zich minstens zo kwaad over maken als ik. En vlak onder de oppervlakte woekert nog altijd het Zwarte-Pietverhaal door, ook al zo’n thema waarbij bakken rauwe, autochtone haat over de tegenstanders worden uitgestort. De verhoudingen tussen de verschillende bevolkingsgroepen staan kortom op dit moment behoorlijk op scherp.

Foto: nico1959 (cc)

Rehabilitatie Aknarij

De Amsterdamse VVD sloeg begin augustus alarm. Uit ‘onderzoek’ van de partij bleek dat de stichting Aknarij subsidiegeld zou gebruiken ‘om activiteiten te organiseren die tot doel hebben de overheid te belemmeren in het uitvoeren van haar taken en niet bijdragen aan een leefbaarder Amsterdam.’

De VVD nam het Aknarij kwalijk dat de organisatie in 2013 tot twee keer toe een bijeenkomst organiseerde tegen het kabinetsbeleid. Daarnaast had Aknarij ook een Straatrecht-training voor jongeren. ‘De politie lijkt daarmee door Aknarij niet als vriend, maar als vijand te worden neergezet, hetgeen natuurlijk ongewenst is,’ concludeerde VVD-raadslid Torn op de website van de partij.

De Telegraaf noemde het ‘Sarren met subsidie’ en ook GeenStijl besteedde er aandacht aan: ‘Subsidie voor cursus Fuck the Police’. Op Powned was de kop ‘Cursus maakt bontkraagjes nog lastiger’. Veel ophef en verschillende vormen van onvervalste Marokkanenhaat op internet en sociale media waren het gevolg.

Zo schreven reaguurders onder het bericht op Powned:

Als straks ISIS aan de poorten staat te kloppen, meld ik me bij deze aan als vrijwilliger om dit soort figuren op te pakken en kapot te schieten wegens landverraad. DWZ de ontvangers en de verstrekkers.

Weet je wie zo’n cirsus niet nodig hebben?
Mensen die zich aan de wet houden en normen en waarden hebben.
Mensen die wel zo’n cursus nodig hebben zijn bijna allemaal aanhangers van een zeker geloof dat het westen veracht. Minder graag. Veel minder. Oneindig minder!

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Stijlloos conservatisme dagelijkse standaard op Braziliaanse universiteit

minirokje brazilDat het opjagen en beschimpen van vrouwen in minirokjes ook heel goed kan zónder moslims bewijzen de katholieke studenten van de Bandeirante universiteit in Brazilië: een goedkope maar slechte universiteit voor de conservatieve onderklasse even buiten São Paulo. Een studente die naar college ging in een rood minirokje (foto) werd de campus afgejaagd door een joelende menigte. Minutenlang werd ze achtervolgd door tientallen studenten waarvan velen de ‘heksenjacht’ gretig vastlegden op hun mobiele telefoontjes: aanschouw de moderne Middeleeuwen. “Puta… puta… puta!!!” scandeerden de toekomstig hogeropgeleiden, zich blijkbaar niet bewust van het feit dat in Nederland het woord “hoer” onlangs een positieve herdefiniëring heeft ondergaan? Uiteindelijk moest de politie er aan te pas komen om de opgejaagde jonge vrouw te ontzetten. Later heeft het bestuur van de universiteit -geheel in lijn met de kerkelijke mores- niet de daders maar het slachtoffer het zwaarst gestraft. Ze werd de universiteit afgeschopt vanwege het niet eerbiedigen ‘ethische principes en academische waardigheid‘. Wie denkt dat heel Brazilië een groot Copacabana strand is vol frivole vrijpostigheid is heeft het mis. Conservatisme is de dagelijkse standaard in de Braziliaanse samenleving, gecombineerd met stijlloze hetze levert dit minder fraaie beelden op. Onder druk van de federale overheid heeft de universiteit de studente gisteren opnieuw toegang verleend, maar of ze met plezier terugkeert is nog maar de vraag?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De ’terroristen’ zitten op rechts

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Dit keer is dat Verbal Jam, die het onderstaande stuk aanbood via de mail.

Duyf en dak (Foto: Verbal Jam, CC licentie)

Eigenlijk zit ik me behoorlijk te ergeren aan de huidige hetze van rechts tegen de milieubeweging. Eerst werd Wijnand Duyvendak gretig aangepakt op zijn actieverleden en afgeschilderd als ’terrorist’, nu springt de NRC minister Cramer weer in de nek omdat ze zogenaamd een advertentie zou hebben ondertekend ter bescherming van het actieblad ‘Bluf’.

Wat in de jaren zeventig en tachtig doorging voor ludieke actie of op z’n ergst voor ‘harde actie’, wordt in het huidige tijdsgewricht al snel in de hoek gezet van ’terrorisme’. De huichelachtigheid bloeit weer als nooit tevoren.
Vergeten wordt dat veel van die acties een reactie waren op eveneens niet al te frisse praktijken vanaf de rechter flank van het politieke spectrum. Bijna alle acties vanuit de milieubeweging waren ingegeven door idealisme, door zorg over de natuur en de volksgezondheid, die achteloos werden opgeofferd aan het economisch gewin.

Dankzij de actievoerders van weleer is de politiek beter gaan nadenken
De inbraak destijds op het ministerie van Economische Zaken waar Wijnand Duyvendak bij betrokken zou zijn, was natuurlijk volgens de wet een misdrijf en daarom in strikt juridische zin niet goed te praten.
Maar in moreel opzicht was die inbraak misschien toch wel verdedigbaar. Want op dat ministerie lagen geheime plannen voor het bouwen van een kerncentrale bij de Moerdijk, terwijl het grootste deel van de Nederlandse bevolking tegen kernenergie was. Dries van Agt (CDA), destijds commissaris van de koningin in Brabant, voerde stiekem overleg met het ministerie over de vestiging van die kerncentrale. Provinciale Staten wisten van niets. Minister Gijs van Ardenne en Dries van Agt kregen politieke problemen toen dit allemaal uitkwam, maar kwamen er uiteindelijk mee weg.
Zonder de inbraak was die Moerdijkcentrale er dus misschien wel gekomen, doorgedrukt door een paar regenten en tegen de wil van de bevolking in. Maar zóiets is natuurlijk géén misdrijf, hooguit een ‘politieke doodzonde’ die vervolgens met de mantel der liefde wordt bedekt.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechtse media proberen democratie kapot te maken

Het ‘succesvol wippen’ van GroenLinks Kamerlid Duyvendak smaakte kennelijk naar meer, met het schuim nog op de lippen zetten de rechtse media deze week hun mars voort tegen alles wat maar met milieu te maken heeft. Gisteren verscheen er een tendentieus, kwetsend en ongefundeerd stuk ‘onderzoeksjournalistiek’ in de Telegraaf [.pdf] naar de SMOM subsidie van het ministerie van VROM. Minister Cramer, ook al onder vuur vanwege vermeende steun het actieblad Bluf! in de jaren tachtig, wordt neergezet als “nóg guller dan Sinterklaas” en over de gesubsidieerde projecten wordt beweerd dat het ministerie er geen controle over heeft en dat ze misschien wel helemaal nooit worden uitgevoerd? De minister zou niet eens weten waar het totaalbedrag van 10 miljoen euro door de 48 verschillende organisaties aan wordt besteed?

Al in de eerste alinea van het beruchte artikel wordt er geschamperd over een project van stichting WISE dat gedurende twee jaar voor 64.060 euro een maatschappelijke discussie over energievoorziening heeft opgezet. Het feit allleen al dat WISE tegen kernenergie is zou een discussie onmogelijk maken aldus de krant van Wakker Nederland. Laat ik allereerst vertellen dat ik persoonlijk bij de slotbijeenkomst van dit project als gast aanwezig was. Deze discussiebijeenkomst vond plaats op 26 november 2007 van 18.00 tot 21.00 in het Haagse Café Dudok. Er waren zowel voor- als tegenstanders van kernenergie aanwezig, maar de discussie was breder dan alleen kernenergie. Onder de aanwezigen waren o.a. Henk Dragons’ Den Keilman: venture capitalist en investeerder, maar ook minister Jaqueline Cramer zelf.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.