Zondagnacht loodsten Obama en de Democraten het zorgplan met succes door het Huis van Afgevaardigden in de VS. Hiermee is de legislatieve strijd rond het plan zo goed als beslecht, maar de gevolgen kunnen tot in lengte van dagen merkbaar zijn in de VS. Tijd dus om de balans op te maken na een jaar van moddergooien over en weer, cumulerend in het bespugen van een gekozen congreslid. Al snel nadat de kogel door de kerk was, kwam David Frum ten tonele. Frum is één van de speechschrijvers van George W. Bush en politiek journalist. Hij staat bekend als conservatief. Zijn analyse van het Republikeinse verlies voorspelt echter weinig goeds voor de Republikeinse partij. De titel van zijn analyse zegt al voldoende: Waterloo.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het hele healthcare-debat in de VS loopt nog steeds, ook al is een belangrijke horde genomen. In deze discussie is het wel aardig om een stukje historie van de Nixon-tapes te vernemen. Hier de dialoog over het onderwerp:
Ehrlichman: This is a–
President Nixon: I don’t [unclear].
Ehrlichman: –private enterprise one.
President Nixon: Well, that appeals to me.
Ehrlichman: Edgar Kaiser is running his Permanente deal for profit. And the reason that he can do it–I had Edgar Kaiser come in talk to me about this, and I went into it in some depth. All of the incentives are toward less medical care, because–
President Nixon: [Unclear.]
Ehrlichman: –the less care they give them, the more money they make.
President Nixon: Fine. [Unclear.]
Ehrlichman: [Unclear] and the incentives run the right way.
President Nixon: Not bad.
Ah, dat waren nog eens tijden
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Wat luidop rechts sowieso al heeft, daar heeft de Amerikaanse versie al helemaal patent op: de Pathetiek. En wie is de Koningin van de Kakel? Juist: Sarah Palin. Omdat er een nieuw boek dient gepromoot, en ze klaargehouden wordt om … ja, om wat eigenlijk?, gaat ze op tournee en spreekt ze mensen toe.
Staaltje Sarathorica: “What may they feel about an elderly person who doesn’t have a whole lot of productive years left? In order to save government money, government health care has to be rationed… [so] than this elderly person that perhaps could be seen as costing taxpayers to pay for a non-productive life? Do you think our elderly will be first in line for limited health care?”
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
