De arabist die alles beter wist

Les Clochards las het boek Op, op ten strijde, Jeruzalem bevrijden! van arabist Hans Jansen. En hij laat er geen spaan van heel in deze lange, doch grondige bijdrage. Sommigen beweren dat de islam een bedreiging vormt voor de westerse samenleving en dus in de politieke praktijk eerder bestreden dan verwelkomd moet worden. Moslims nemen immers de leerstellingen van de islam aangaande het maatschappelijke verkeer over en die stroken niet met democratische en moderne waarden. Zo'n benadering van een godsdienst heet ‘essentialistisch’, omdat de godsdienst gezien wordt als iets wat van zichzelf een ‘wezen’ heeft dat door de aanhangers wordt aan- of overgenomen en verinnerlijkt. Die ‘aangenomen’ godsdienst heeft daarmee bijna een soort bestaanswijze buiten de gelovigen om en geldt als ‘wezenlijk’ onveranderlijk. Veranderingen zijn vanuit essentialistisch perspectief slechts schijn, of hoogstens veranderingen in verschijningsvorm. Over de islam spelen een aantal essentialistische gedachten in het politieke debat een rol: de islam zou uit zijn op het bekeren van alle mensen dan wel het onderwerpen van andersgelovigen, eventueel met geweld.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rivieren van bloed

War, children – is just a shot away!
Rape! Murder! – it’s just a shot away!
I’ll tell you: Love, sister – is just a kiss away!
Gimme Shelter

“O, u die eindelijk de grote gevaren van de zee doorstaan hebt
(maar op het land wachten u zwaardere)
de Trojanen zullen komen in het rijk van Lavinium
(zet deze zorg uit uw hart)
maar zeker zullen ze willen dat ze er niet zijn gekomen.
Oorlogen, gruwelijke oorlogen, zie ik.
En de Tiber, schuimend van veel bloed.”

– Vergilius, Aeneïs, Boek VI, De Sibylle in trance

De moslims zijn bezig met een veelvormige jihad om Europa tot Eurabië te maken, daarbij gefaciliteerd door de cultuurmarxistische elite. Dat u dat niet ziet is omdat ze gebruik maken van taqiyya, en wie dat afwimpelt als geflipte samenzweringstheorieën is gewoon een linkse dhimmi. Als u dacht dat Anders Breivik er een griezelig wereldbeeld op nahield, dan nodig ik u uit eens kennis te maken met het spookhuis waar onze prominente islamofoben in leven. Hun anti-linkse en anti-islamitische polemieken worden namelijk gedreven door dezelfde bloederige gruwelscenario’s en nachtmerrieachtige angstsprookjes zoals we die aantreffen in het manifest van de Noorse terreurmoordenaar .

Oorlog, bloed en holocaust

Zo maakte de schrijver Tom Naegels in de herfst van 2009 gewag van een email-netwerk, waar zo’n zestigtal Vlaamse opinieleiders op geabonneerd zijn, dat dagelijks getrakteerd wordt op de propagandamails van Wim van Rooy (jawel, de vader ván), een van de voornaamste aanjagers van het islam- en multicultidebat in Vlaanderen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ook rechts niet meer onschuldig

Naast Noorwegen is er nog een groep die zijn onschuld verloren heeft: de rechtse boys & girls die moord en doodslag zonder blikken of blozen in de schoenen schuiven van ‘dé islam’ of ‘dé linksen’, maar die – nu het een rechtsdragende mafkees was die in Noorwegen moordde – roepen dat hij een eenzame gek was die in het geheel niet in verband mag worden gebracht van enig rechtsdragend denken.

‘Welkom bij de club mensen, hoe voelt het nu?’, denk ik al een paar dagen als ik zo’n rechtse Van Dam of Jensma verontwaardigd hoor krijsen. Een Afshin Ellian hier en een Pamela Geller in de VS die op bizarre wijze islam alsnog de schuld in de schoenen proberen te schuiven, een verzameling Fox News-commentatoren die glashard ontkennen dat Breivik een Christen was, hoewel de Noor in zijn geschifte boekwerk van 1500 pagina’s kristalhelder maakt dat hij zichzelf als een Christen beschouwt, en wel van de militante soort. (Ter vergelijking: de jongste versie van de King James-bijbel telt 1888 pagina’s.) En wat zeggen deze mensen dan eigenlijk? Als christen mag je wel haten, je mag alleen niet schieten? Ik kan mij zeer wel voorstellen dat er mensen zullen zijn voor wie het maar een klein stapje is van ‘haten’ naar ‘schieten’. Sterker nog…

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Onbetrouwbare getuigen

Dat mr. Abraham Moszkowicz een ijdele man is, zal niemand met een beetje mensenkennis ontgaan. Het übergesoigneerde uiterlijk (met van de pommade glimmende haren), de steevast gepikeerde reactie op elk spoortje van persoonlijke kritiek, en zijn veelvuldige aanschuiven in het nationale roddelprogramma RTL-Boulevard geven de strafpleiter op dit punt geheel weg.

Met die ijdelheid snijdt Moszkowicz zichzelf echter ook wel eens in de vingers. Zoals afgelopen vrijdag in het praatprogramma Pauw en Witteman, waar de raadsman verwoede pogingen deed zijn uitglijder van een paar weken eerder enige schijn van professionaliteit te geven. Moszkowicz had tijdens de uitzending ingebeld om Midden-Oosten deskundige Bertus Hendriks voor leugenaar uit te maken en hem met Hamas in verband te brengen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende