Volentekriebels | Alle dagen feest

Kinderen snappen diep van binnen maar al te goed dat ze niet altijd hun zin kunnen krijgen. Eenmaal volwassen lijken ze daar meer moeite mee te hebben. Als je een kind bent, dan is je verjaardag de mooiste dag van het jaar. Je krijgt cadeautjes, je staat de hele dag in de belangstelling en je mag een partijtje geven voor al je vriendjes en vriendinnetjes. Tegenwoordig betekent dat een geheel verzorgde catwalkparty of een prinsessenfeestjes waarvoor je ouders anderhalve rug neer moeten leggen. Zelf ben ik van de ‘zwemspullen meenemen, je wordt thuisgebracht’-generatie. Ik zou de luxe feestjes van nu graag veroordelen, maar ik besef dat mijn ouders op hun verjaardag niet veel meer deden dan een potje ganzenbord. Zij vonden het waarschijnlijk belachelijk dat ik zo nodig naar een subtropisch zwemparadijs moest, dus ik zal op mijn beurt nu ook niet zeuren. Laten we het vooruitgang noemen. Wat al die tijd niet is veranderd, is dat je op je verjaardag zelf mag kiezen wat je wil eten.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De dubbele tong van Hillen

Twee weken geleden bleek uit een interview in Vrij Nederland dat minister van Defensie Hans Hillen de missie in Kunduz ‘vooral militair’ vindt. Deze opmerking ging regelrecht in tegen wat dezelfde minister eerder beweerde, tijdens de Tweede Kamerdebatten in januari dit jaar. Toen had hij nog nadrukkelijk de steun van een aantal oppositiepartijen nodig.

Afgelopen donderdag, in een nieuw debat over de kwestie en onder druk van GroenLinks, de ChristenUnie en D66, kwam hij terug op zijn uitspraken. Het is opeens toch niet een missie ‘in de militaire zin van het woord.’

In hetzelfde debat maakte Hillen nog een opmerking, over de aard van het werk van de Nederlandse militairen in Kunduz, waaruit opnieuw zijn dubbele tong blijkt. ‘Ik zou willen dat het woord ”militair” niet alleen geassocieerd wordt met schieten, kogels en tanks, maar juist met hetgeen onze militairen de afgelopen jaren internationaal hebben laten zien op het punt van ontwikkelingssamenwerking en op het punt van de opbouw van rechtsstatelijkheid,’ aldus Hillen.

Een paar maanden eerder, tijdens een toespraak in Brussel, beweerde hij het totaal tegenovergestelde. De minister was toen nog van mening, aldus het NRC Handelsblad, ‘dat militairen meer moeten vechten en zich minder als ontwikkelingswerkers moeten gedragen.’ In een toelichting op de toespraak voegde hij toe dat ‘militairen weer (moeten) doen waarvoor ze zijn – militaire taken verrichten en militaire successen behalen en tonen.’ Daar werd nog aan toegevoegd dat we ‘als krijgsmacht te veel van ons merk verwijderd geraakt’ zijn. De NAVO zou tenslotte bestaan om ‘vuurtjes uit te trappen, niet om missionaris van de wereld te zijn.’

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hillens afleidingsmanoeuvre

Daar stond de oppositie gistermiddag dus, alsof ze een wedstrijd deden wie er het meest boos kon kijken. Er was alle reden toe. De VVD en het CDA wilden vorig jaar dolgraag troepen naar Afghanistan sturen maar hadden daarvoor de steun nodig van de oppositie. Die stelde als voorwaarde dat het een echte politiemissie moest zijn. Nu heeft  minister Hillen dus in Vrij Nederland gezegd dat het een militaire missie is.

Je ziet Cohen denken: “Dit is de tweede keer dat het CDA de andere partijen een kunstje flikt. Anderhalf jaar geleden speelde Verhagen dubbelspel door de NAVO te zeggen dat de PvdA akkoord zou zijn met een verlengde missie, nu heeft Hillen zitten liegen. Nederland wordt weer eens ergens binnengerommeld.” Groen Links en de D66 noemen Hillens woorden “een blunder”.

Ik vermoed dat dit niet het geval is. Hillen is niet dom. Hij weet heel goed dat zijn uitspraak over de militaire missie het laatste was wat hij moest zeggen. Dus waarom zei hij het?

Ik kan maar één reden bedenken: het Kabinet heeft er voordeel van als de discussie vandaag gaat over Afghanistan. We staan te kijken naar een goocheltruuk: onze aandacht wordt afgeleid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een halve JSF-straaljager kan ook.

“We denken niet alleen veel, we vrezen ook veel”, zei minister van Defensie Hillen bij de opening van het seminar NATO Maintenance and Supply Agency.  Van dat ‘vrezen’ wil hij af en hij gaf zijn toehoorders de opdracht de knop om te zetten. Geen gezeur meer over ‘dat onze nationale defensie-industrie er dan misschien niet meer aan te pas komt’ en geen geklaag over  ‘uitholling van het werk bij Defensie’.
Want Hillen verwacht juist het tegenovergestelde. Jawel, er zullen functies verdwijnen. Maar “de functies die overblijven, zullen uitdagender worden”.

In zijn toespraak gaf hij een aantal lichtende voorbeelden van kostenbesparing door internationale logistieke samenwerking. Zo kostte de legering van onze manschappen op Kandahar Air Field slechts 29 euro per militair. Dat was inclusief gas, water en licht. Zonder internationale samenwerking had dat  60 euro per militair gekost. Voor de Nederlandse logistieke ondersteuning van onze EU-Battlegroup betalen wij momenteel zelf niets, juichte Hillen.

En: “Zo hebben we vrij recent een ‘halve’ C-17 transportvliegtuig gekocht (…) Dat is dus gunstig voor je militaire operatie”.
Zo goedkoop kan het dus, zegt Hillen. Kortom: als Defensie een half transportvliegtuig kan ‘kopen’, kan een halve straaljager toch ook?

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oorlog is business

Dit is de tweede gastbijdrage van Martin Broek. Zijn eerste bijdrage kreeg een staartje (zie na dit stuk).

De militairen zijn te loyaal en laten zich nauwelijks horen. Het is een kreet die de afgelopen weken in de gesprekken over bezuinigingen regelmatig te horen was. Maar dat valt mee: woordvoerders van de bonden worden gehoord; en kranten als Algemeen Dagblad en Telegraaf dienen als spreekbuis om de kwaadheid via chocolade letters op de voorpagina’s naar buiten te brengen. Bovendien hebben ze een batterij deskundigen die ingezet worden om tegen het afglijden van Nederland te waarschuwen. Dan is er nog minister van Defensie Hillen. Hij gaf zelf het slechte voorbeeld door zijn eigen bezuinigingen te honen. Hij werd hierbij afgelopen zondag door Kamerlid Knops van het CDA in het programma Buitenhof geholpen. Het CDA blijft staan voor een krachtig leger.
Dat wordt er mee uitgestraald.

Toch moet je twijfelen aan de steun van de nationale elite voor de troepen zelf. Steun voor krijgsmacht vertaald zich niet automatisch naar steun voor de militairen. In de brief van Hillen gaat een pagina over een belangrijke verandering in de structuur van Defensie.
“Niet-strategische onderhoudsactiviteiten worden zoveel mogelijk uitbesteed,” schrijft hij (p.9). Dat heeft voordelen. Defensie betaalt voor wat geleverd wordt en hoeft niet de pensioenen en wachtgelden neer te tellen. Bovendien einde klus, einde werk. Dat heet flexibilisering van de arbeid. Het neoliberalisme dringt steeds verder het leger binnen. Daarmee is het krijgsmacht niet alleen de harde hand achter dit economische model, maar is de ziel van de leger er ook slachtoffer van.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Defensie kiest voor dure wapens

Dat CDA, VVD en PVV er voor zorgen dat het Nederlandse leger mee moet doen aan de bezuinigingen kan niemand verbazen. De VVD heeft de plannen van beide partners moeten slikken. Het CDA stelde voor de verkiezingen een structurele bezuiniging van 500 miljoen. De PVV ging voor 1,1 miljard aan structurele bezuinigingen en ruim honderd miljoen aan incidentele. De VVD voor de nul. Het is ergens tussen de drie komen te liggen met bezuinigingen ter waarde van 650 miljoen euro.

In de pers wordt veelal lekker makkelijk een miljard aan bezuinigingen genoemd, maar een groot deel daarvan is bedoeld om de wanorde binnen Defensie op te ruimen. De kas moet weer kloppend gemaakt worden. De voorraadkasten zijn leeg en moeten aangevuld worden. Defensie is een uitgeleefd huis. De puinhoop was geen geheim, maar een Kamermeerderheid wilde jarenlang niet al te drastisch ingrijpen. Dat het oplappen van een woning – waarde 8 miljard euro – kosten met zich meebrengt kan niemand echt verbazen. Het is eerder opmerkelijk dat Defensie er zo lang mee wegkwam. De 175 miljoen euro die dit kost kan je moeilijk zien als bezuiniging. Het is de premie die betaald moet worden voor wanorde.

Ook zijn er nog twee nieuwe loketten geopend: een voor cyber oorlog en het andere voor onbemande vliegtuigen. Wat cyber oorlog betreft houdt Nederland het het niet bij verdediging tegen aanvallen, maar Defensie gaat zelf ook een cyber warrior worden. Het leger wordt uitgebreid met mensen die de IT-technologie van anderen aan kunnen vallen. Ook voor dat nieuwe wapenwedloopje, inclusief onbemande MALE vliegtuigjes, is een potje gereserveerd van 150 miljoen euro. Logisch dat dat geld elders weggehaald wordt, anders klopt de begroting niet meer en de tijd lijkt voorbij dat daar dan wel weer een mouw aan wordt gepast.

Quote du Jour | Lessen

Ik vind het gratuit om nu te zeggen dat het besluit verkeerd was en trek er een hoop lessen uit voor de toekomst.

Aldus premier Rutte aan het einde van het debat over de mislukte evacuatie met een helicopter in Libië.
Twee dingen komen dan in me op.
Ten eerste bleek de internationale samenwerking weer eens verre van optimaal. Wat is er dan precies gebeurd met de lessen die we van Sebrenica geleerd hebben? Welke garantie hebben we dat we in toekomstige situaties niet weer naïef ergens aan beginnen?
Ten tweede schiet me de uitspraak van Balkenende te binnen: “met de kennis van nu…”.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Volgende