Britse leerkrachten in het basisonderwijs besteden gemiddeld 55,8 uur per week aan hun werk, waarvan 36,1 uur aan primaire onderwijstaken. Het ministerie van onderwijs in het Verenigd Koninkrijk doet al jaren onderzoek naar de tijdsbesteding van leerkrachten. Ze vragen daarvoor leerkrachten om gedurende twee dagen een (papieren) dagboek bij te houden. In het onderzoek over 2013 gaat het om twee dagen in maart. Ook wordt gevraagd wat ze in het weekend doen voor school. Vervolgens worden de activiteiten gecodeerd in 26 verschillende activiteiten.
Het kan aan mij liggen, maar ik geloof niet dat daar veel aandacht voor is geweest.
Maar goed, langharig werkschuw tuig kun je natuurlijk ook maar het beste negeren. Het zou de mensen wel eens op verkeerde ideeën kunnen brengen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
ELDERS - De Britten hechten aan een onafhankelijke positie in Europa. De anti-EU partij UKIP zou in mei wel eens de Europese verkiezingen kunnen winnen.
Ook het tweede debat tussen de liberale leider Nick Clegg en Nigel Farage van de oppositionele UKIP (United Kingdom Independence Party) is volgens de kijkers in het voordeel van de laatste geëindigd. Bijna 70% wees Farage aan als winnaar. Meer nog dan vorige week. Farage steunt zwaar op een anti-establishment sentiment. De EU, en met name het vrije personenverkeer, is alleen goed voor de rijken. Immigratie heeft in Groot-Brittannië geleid tot een loondaling van 14% sinds 2007, aldus de UKIP-leider. Clegg, voorstander van de EU, verweet zijn tegenstander terug te willen naar de 19e eeuw. Hij overtuigde kennelijk niet voldoende en mag hopen dat hij met zijn uitdaging van Farage nog enig krediet heeft gekregen in het anti-UKIP kamp ten koste van Labour en de Conservatieven. Zijn partner in de regering, de conservatieve premier Cameron, zal zich nu wel twee keer bedenken voordat hij aan een televisiedebat gaat deelnemen. Voor de eveneens behoorlijk eurosceptische en verdeelde conservatieven wordt het op 22 mei extra lastig om zich ten opzichte van het heldere standpunt van UKIP te profileren. Wat beweegt de Britten als het om Europa gaat? BBC-commentator Sam Wilson deed deze week een poging om deze vraag te beantwoorden. It is, to say the least, a complex relationship.
ANALYSE - Britse universiteiten komen af en toe met mooie cadeautjes. Op mijn bureau ligt zo’n geschenk, dit keer zelfs aan de hele Britse samenleving. De Regent’s University besloot het Britse volk een 244 pagina’s tellend rapport cadeau te doen, waarin deskundigen proberen vast te stellen wat nu de ‘Costs and Benefits’ van Europa voor het Britse eiland zijn. 23 deskundigen, sommigen vanuit de praktijk en anderen vanuit universiteiten, schreven korte essays over 23 onderwerpen van transport tot en met politiesamenwerking, van de Londense City tot en met de visserij.
Aardig is al de eerste vaststelling dat de Britse nettobijdrage aan de EU nog geen 1 procent is van de totale Britse overheidsuitgaven. Dit om maar aan te tonen dat ‘Brussel’ niet zo’n alles opslurpende moloch is, zoals de Britse populaire pers graag wil doen geloven. ‘Brussel’ geeft nog geen zesde uit van wat ‘Londen’ uitgeeft en van dat bedrag vloeit nog een forse portie terug naar de lidstaten.
Ik ben allereerst geïnteresseerd in ontwikkelingssamenwerking, een hoofdstuk van Mikaela Gavas, programmamanager EU bij van een van de meest invloedrijke denktanks op het terrein van ontwikkelingssamenwerking, het Overseas Development Institute in Londen. Sommige lidstaten – die weinig hulp geven, zoals Griekenland en Italië – geven meer dan de helft van hun ontwikkelingshulp via Brussel. Collega’s in Washington zien dat als een blijk van ‘ontwikkelingsvriendelijkheid’, maar het is natuurlijk slechts uitdrukking van een laag hulpbudget, gecombineerd met verplichte lidmaatschapsbijdragen. Bij Luxemburg en Zweden ligt het percentage dat naar Brussel gaat onder de 10 procent.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat is een ronduit verbijsterend percentage:
The number of British households falling below minimum living standards has more than doubled in the past 30 years, despite the size of the economy increasing twofold, a study on poverty and deprivation in the UK claims .
According to the study, 33% of households endure below-par living standards – defined as going without three or more “basic necessities of life”, such as being able to adequately feed and clothe themselves and their children, and to heat and insure their homes. In the early 1980s, the comparable figure was 14%.
ACHTERGROND - British ministers like to talk of the British economy being in a ‘global race’, and of the need for their countrymen to shape up and raise their game if they are to compete in the global economy. In practice, they mean less red tape, tax cuts for business, and reforms aimed at making it easier to hire and fire employees. Many Conservatives blame the regulatory burden on the EU, and want to either renegotiate the terms of Britain’s membership or withdraw altogether. With the notable exception of Liberal Democrat Business Secretary, Vince Cable, these ministers never mention business short-termism, and the British system of corporate governance that encourages it. Yet this is undoubtedly the most important reason for the UK now having the second lowest investment rate in the OECD (after Ireland, where investment is very volatile). The government wants to rebalance the UK economy towards investment and exports. This will require a reform of corporate governance, especially the incentives faced by executives.
Damagingly low
British ‘short-termism’ has long been blamed for the country’s low levels of investment, especially in manufacturing where success requires long-term commitment to product development and distribution as well as to training. The issue received less attention during the boom years when debt-fuelled private consumption and (towards the end) deficit spending by government drove growth, but it hardly went away. There is no perfect correlation between the level of investment and the rate of economic growth – too much investment can be wasteful and unproductive, as was the case in Ireland and Spain in the run-up to the crisis. But Britain’s investment rate is clearly damagingly low. The country’s corporate sector became a net saver in 2002, and hence long before the onset of economic crisis. Profits have risen and investment has fallen, as the corporate sector – in a reversal of the normal order of things – has become a large creditor to the rest of the economy.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Wetgeving die dat mogelijk moet maken is inmiddels in de maak:
The personal financial data of millions of taxpayers could be sold to private firms under laws being drawn up by HM Revenue & Customs in a move branded “dangerous” by tax professionals and “borderline insane” by a senior Conservative MP. […]
The government insists that there will be suitable safeguards on personal data. But the plans, being overseen by the Treasury minister David Gauke, are likely to provoke serious worries among privacy campaigners and MPs in the wake of public concern about the government’s Care.data scheme – a plan to share “anonymised” medical records with third parties.
NIEUWS - Patiëntgegevens in Groot-Brittannië op een Google server en op aanvraag beschikbaar voor onderzoeksinstellingen, verzekeraars en geneesmiddelenfabrikanten. Brrr…
De gegevens worden ook nog eens niet volledig geanonimiseerd. Misschien dat EPD toch maar eens definitief afschaffen?
NIEUWS - De Britse politie heeft toegang tot alle medische dossiers. Ook van mensen die hebben aangegeven dat hun gegevens in de NHS database niet mogen worden gedeeld.
DOCUMENTAIRE - Groot Brittannië zette een geheime terreureenheid, de MRF (Military Reaction Force), in tegen de IRA. Een aantal voormalige leden van deze eenheid treden nu naar buiten. Er lijken nog maar erg weinig documenten over de activiteiten van de MRF te bestaan. Als er al documenten waren, dan zijn deze waarschijnlijk vernietigd.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.