Open grenzen

De meeste Nederlanders zijn om meerdere redenen best blij met de Europese Unie, blijkt uit de nieuwste Eurobarometer. Een van de meest genoemde redenen is de afwezigheid van grenscontroles. Het afschaffen van de grenscontroles binnen Europa is anders dan velen denken geen besluit van de Europese Unie, maar komt voort uit een aparte regeling tussen Europese landen, het Verdrag van Schengen. Niet alle EU-landen zijn ook Schengen-landen. En enkele niet-EU landen zoals Zwitserland, IJsland en Noorwegen zijn dat wel. Het idee dat je binnen de Schengen-zone zonder problemen van het ene land naar het andere kunt reizen lijkt inmiddels echter achterhaald. Vorige week reed ik vanuit Brezice in Slovenië via Zagreb in Kroatië naar Ptuj in Slovenië. Dat is de snelste weg, op papier, via autosnelwegen. Tweemaal de grens oversteken tussen Slovenië en Kroatië kostte echter urenlang oponthoud. Beide landen hechten aan grenscontroles met lange files als gevolg. Daarnaast zijn er in Kroatië ook nog aparte tolbetaalstations. Nu is Kroatië (nog) geen Schengenland, wel lid van de EU. Maar de passage van de grens tussen de twee Schengenlanden Slovenië en Oostenrijk enkele dagen later kostte ook lange wachttijden, eerst bij de grens en later bij een politiecontrole. En daar bleef het niet bij. Ook op de Duitse A3 bij Passau voerden (zwaar bewapende) agenten controles uit met lange files als gevolg. In alle gevallen stelde de controle overigens niets voor. Geen van de ambtenaren, die de auto's met toeristen een voor een met een minzaam gebaar doorlieten, had interesse in paspoorten. Laat staan in degelijker controles. Is het einde van 'Schengen' in zicht? Het Verdrag maakt grenscontroles in uitzonderingsgevallen wel mogelijk. Die moeten dan apart gemeld worden. Op het lijstje 'uitzonderingsgevallen' staan dit jaar naast Oostenrijk en Duitsland ook Noorwegen, Denemarken, Zweden en Frankrijk.  Slovenië ontbreekt.

Door: Foto: MPD01605 (cc)
Foto: News Oresund (cc)

Deense gastvrijheid

ELDERS - Het Deense vluchtelingenbeleid bezorgt de regering steeds meer problemen.

Het plan van de Deense regering om vluchtelingen die daartoe in staat zijn zelf te laten bijdragen aan hun opvang heeft nogal wat reacties opgeroepen. De regering wil dat vluchtelingen bij aankomst naast contant geld boven een bedrag van 3000 kronen (ruim 400 euro) ook waardevolle persoonlijke bezittingen inleveren als bijdrage in de kosten voor hun verblijf. De vergelijking met de roof van bezittingen van Joden die in de oorlog werden afgevoerd naar concentratiekampen is al direct gemaakt. De Deense rabbi Melchior vindt de vergelijking onzin. “Nazi-Duitsland was uniek in de geschiedenis van de mensheid. Je geeft de nazi’s een menselijk gezicht als je hen nu vergelijkt met anderen.” Maar het Deense Europarlementslid Jens Rohde (Venstre) wil niet langer geassocieerd worden met deze politiek. Hij heeft zijn lidmaatschap van de regeringspartij opgezegd.

Het is nog helemaal niet zeker dat dit onderdeel van het regeringsplan het gaat halen als het in januari in het parlement aan de orde komt. Denemarken heeft een centrum-rechtse minderheidsregering van de liberale partij Venstre die gedoogd wordt door onder andere de extreem-rechtse Deense Volkspartij.  De politiebond ziet het in elk geval niet zitten. Geld willen ze nog wel innemen, maar hoe bepaal je de waarde van sieraden? De minister voor Integratie (sic!) Inger Støjberg meent echter dat de meeste mensen wel in staat zijn of het om iets kostbaars gaat of niet. Maar hij zal ook taxateurs inzetten, zei hij.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Grenscontroles

[qvdd]

We zien een stijging in grensoverschrijdende misdaad: drugs, Oost-Europeaanse bendes, mensensmokkel, valutasmokkel enzovoorts. Een van de meest effectieve methodes om dit te bestrijden zijn grenscontroles. Dit wordt zo snel mogelijk ingesteld.

Aldus de Deense minister van Financiën Hjort Frederiksen. Denemarken zaagt aan de poten van het Schengenverdrag.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.