Vorige week is het onderwerp framing al een aantal keren voorbij gekomen hier op GC. Het is in de politiek extreem belangrijk hoe je naar de werkelijkheid kijkt, welk frame of denkraam je gebruikt. Een fascinerend praktijkvoorbeeld is te vinden op de linkse Amerikaanse website Think Progress. Zij hebben de handen weten te leggen op een memo (.pdf) van de Republikeinse onderzoeker Frank I. Luntz over de te volgen strategie op het onderwerp gezondheidszorghervorming. Ons advies: bewaar de pdf goed en turf hoe vaak je de standaardzinnen uit Luntz' memo uit de mond van Republikeinen hoort in de komende maanden. Want het zijn snelle leerlingen daar in de GOP, zoals ook blijkt in het onderstaande filmpje:
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Deze gastbijdrage is geschreven n.a.v. berichten dat bestuurders uit de zorg 20 miljoen euro hebben opgestreken, en is ondertekend door Marieus, sociaal werker.
Ontslagen bestuurders uit de zorg hebben vorig jaar voor ruim 20 miljoen euro aan ontslagvergoedingen en vertrekpremies gekregen. Uit een inventarisatie van de vereniging van bestuurders in de zorg, NVZD, blijkt dat minstens 80 bestuurders zijn ontslagen. Dat betekent dat die 80 bestuurders maximaal 250.000 euro hebben meegekregen. Maar ook als er 160 bestuurders zouden zijn ontslagen (wat niet het geval is) hebben zij een forse vergoeding opgestreken van 125.000 euro per persoon. Voor een modaal inkomen betekent dat bijna 3,5 jaarsalaris. Immense bedragen.
Probleem met dergelijke regelingen is niet zozeer dat de bestuurders geld meekrijgen. Probleem is wel dat het enorme bedragen zijn. Voor de instellingen waar zij voor werkten maar ook voor de medewerker op de directe werkvloer. En daar knelt het wat mij betreft. Ergens is de verhouding zoek tussen wat een ziekenhuisdirecteur verdient en pak-hem-beet een verpleegkundige. Goed bestuur is noodzakelijk en mag beloond worden, maar zonder de verpleegkundige aan het bed is een ziekenhuis helemaal niets. En hoewel aan die wetenschap niets is af te dwingen, maken de bestuurders zich daar niet al te druk om.
Minister Klink gaat vandaag opnieuw met de Tweede Kamer overleggen over het Elektronische Patiëntendossier (EPD). Daarin zal hij waarschijnlijk aangeven dat de invoering uitgesteld moet worden. Dit mede op aandringen van de kamer.
Er zitten een paar problemen aan dit toneelstukje. Het eerste probleem is dat de meeste partijen in de zorg al heel lang roepen dat het tempo van invoering niet haalbaar is. Zelfs de hoogste ambtenaren in het ministerie van Klink onderschrijven dat. Maar dat was tot nu toe geen reden om te vertragen. Er was immers een politieke keuze gemaakt vorig jaar om tempo achter de zaak te zetten.
Het tweede probleem is de plotselinge zorg van de Tweede Kamerleden voor de veiligheid en de privacy. Een terechte zorg overigens, want er zijn zaken die duidelijk beter geregeld kunnen worden. Maar ook hier geldt weer dat er niets nieuws onder de zon is. Al lang was duidelijk dat de opzet en implementatie de nodige gaten had.
Maar ook dit was tot oktober vorig jaar voor de Tweede Kamerleden, met name de fracties van het CDA en PvdA, geen reden om een uitstel te vragen. Sterker nog, heel 2008 hebben ze alleen maar lopen pushen bij de minister dat hij er haast mee moest maken.
Wat is er dan veranderd waardoor met name de grote regeringsfracties ineens het tempo willen aanpassen? Heel eenvoudig: de publieke verontwaardiging sinds het versturen van de EPD brief naar alle burgers.
Die brief zorgde ervoor dat ineens heel veel mensen begrepen wat er ging gebeuren. Dat veroorzaakte de nodige publiciteit en aandacht voor de manco’s in veiligheid en privacy. En dat had weer tot gevolg dat inmiddels meer dan 300.000 mensen een bezwaar hebben ingediend.
En dat zet de Tweede Kamerleden wel in beweging. Maar dat lijkt wel heel erg op een toneelstukje opvoeren. Nu er publieke verontwaardiging is ineens gaan roepen dat het allemaal veiliger moet en langzamer terwijl je een half jaar geleden nog op snelheid aandrong is behoorlijk hypocriet. Bovendien kan je dan vragen stellen over het gehalte “volksvertegenwoordiging” in de volksvertegenwoordigers. Het kan toch niet zo zijn dat ze in oktober nog dachten dat hun kiezers het allemaal wel goed zouden vinden en nu 180 graden gedraaid zijn? Hebben ze dan geen vinger aan de pols bij hun achterban? Hebben ze dan niet uitgelegd wat er ging gebeuren en gevraagd wat men er van vond? Heeft men alleen maar met zorgverleners gesproken soms?
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
“Het Verenigd Koninkrijk gebruikt momenteel wel drempelwaarden voor de kost per gewonnen gezond levensjaar. Wanneer de kost per gewonnen gezond levensjaar lager is dan £20 000, wordt de terugbetaling van de interventie zelden in vraag gesteld. Tussen £20 000 en £30 000 moeten er bijkomende argumenten zijn voor een terugbetaling en boven de £30 000 moeten er zeer sterke argumenten worden aangehaald.”
België prat gaand op een uitstekende gezondheidszorg, kijkt fronsend naar plafonds die gelegd worden op levensverwachting.
Wordt het reppen voor de Brasschaathollanders om nog snel een graantje van het medisch paradijs België (mp3) mee te pikken, of valt dat allemaal nog wel mee – voor u die het kan betalen. (Die nijdige dakloze met z’n straatbeeldstorende tumor rekenen we dus even nìet af aan 30.000 pond, en ook niet koningin Fabiola (80) (nsfuwhart) die iets ondergaan heeft wat niemand mag weten.)
Heeft u wel eens ‘De grote beurt‘ gezien? Dit is een auto-programma kloon van MTV’s ‘pimp my ride‘ waar oude auto’s een makeover krijgen om ze weer hip&cool te maken. Probleem bij al het opleuken dat in deze programma’s wordt gedaan is dat onder de nieuwe lak en glimmende velgen het een oude auto blijft die z’n beste tijd gehad heeft. Zo is het ook met het EPD.
Zo’n 10 jaar geleden werd onder leiding van Minister Els Borst het plan opgevat een nationaal elektronisch patiënten dossier te realiseren. Een dergelijk dossier zou medicatie- en andere fouten door informatieachterstand bij zorgverleners voorkomen en zo vele mensenlevens redden. Het waren tenslotte de jaren ’90 en er was niets dat IT niet leek te kunnen oplossen.
In 2002 werd stichting Nictiz opgericht. Deze, door het ministerie van VWS gefinancierde non-profit-zonder-macht, zou het nationaal EPD gaan realiseren. Al vrij snel werd besloten dat er geen echt nationaal EPD zou komen maar een soort zoekmachine die data uit alle systemen brokjes data over een specifieke patiënt trekt. Zo’n zoekmachine oplossing is veel complexer dan een centraal systeem. De beschikbaarheid en volledigheid van data is in een dergelijke architectuur niet afhankelijk van 1 systeem maar van alle aangesloten systemen die relevante data bevatten. En welke dat zijn weet niemand want als we dat wisten was het EPD op deze wijze niet nodig. Aangezien de informatie uit het EPD gebruikt wordt voor levensreddende handelingen moet het altijd real-time beschikbaar zijn en volledig correct. Een EPD waar cruciale data uit ontbreekt (omdat een deel-systeem even offline is of omdat de data in dat deel-systeem niet correct zou kunnen zijn) is onbruikbaar voor de trauma-arts die geen seconde meer kan wachten.
Helaas, wederom heeft het kabinet, dit maal in de persoon van waarschijnlijk de engste Nederlandse politicus van dit moment, de CDA’er Abraham Klink een aardig idee op een dusdanige manier vorm gegeven dat het niet indienen van een bezwaarschrift bijna als een democratische doodzonde moet worden opgevat.
Waar de basisgedachte van een elektronisch patiënten dossier best aardig is, is de huidige uitvoering van een dusdanig verbijsterend, bijna misdadig niveau, dat misbruik niet een mogelijkheid, maar een zekerheid gaat worden. Misbruik op een dusdanig niveau dat het vele honderdduizenden Nederlanders negatief gaat beïnvloeden in medische, financiële of arbeidsrechtelijke zin.
De essentiële fout die gemaakt wordt en die misbruik niet alleen uitlokt, maar zelfs bijna niet opspoorbaar maakt is het feit dat wederom is gekozen voor een systeem waarbij de gegevenseigenaar, wij dus, geen echt inzicht in of zeggenschap over opslag, onderhoud en toegang tot de eigen gegevens krijgen. Een systeem waarbij ingewikkelde, tijdsrovende procedures nodig zijn om enig inzicht in opgeslagen informatie of mate van toegang te verkrijgen. Een systeem waarbij sancties op onjuist gebruik in geen enkele verhouding staan tot de potentiële schade van dat onjuiste gebruik.
Waarom dit foute, bijna misdadig te noemen systeem? Zijn er geen oplossingen te bedenken die wel waarde toevoegen aan de medische keten en financiële kostenbesparingen met zich mee kunnen brengen en waarbij de gegevenseigenaar volledig in control blijft over zijn of haar informatie? Natuurlijk wel. Het ‘nadeel’ van zo’n ‘goed’ systeem is dat het zich onttrekt aan de macht van de politiek en de invloed van de grote verzekeringsmaatschappijen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
GeenCommentaar geeft de Belgen geheel ongevraagd advies hoe hun crises op te lossen. Daarom presenteren wij tien tips om Belgie er weer bovenop te helpen. Eerder zagen we deel zes, vandaag is de zevende tip aan de beurt.
7. Laat gezondheidszorg en sociale zaken aan de gewesten.
Dit is een grote Vlaamse eis in het conflict rond de Belgische staatshervorming, en grotendeels terecht (in tegenstelling tot sommige andere). Het huidige systeem zorgt ervoor dat de federale regering de rekening moet betalen voor de uitgaven die de Vlaamse en Waalse gewesten doen. Dat stimuleert niet bepaald tot efficiëntie en kostenbesparing. Geen wonder dat de federale regering nauwelijks geld heeft, in tegenstelling tot Vlaanderen. Het is niet meer dan redelijk dat de gewesten (Vlaanderen en Wallonie dus) van een beperkt budget zelf hun zaakjes op orde moeten krijgen. Uiteraard binnen federale richtlijnen èn met de nodige solidariteit van de rijkere delen naar de armere. De Vlamingen zullen er dus ook niet onderuit komen hierbij (andermaal) een zak geld op tafel te leggen. De Walen daarentegen worden zo gedwongen eindelijk bijvoorbeeld eens serieus werk te maken van stimulering van werklozen, naar Vlaams voorbeeld.
Terwijl één ziekenhuisje in Limburgië moedig stand houdt tegen het embryo-fundamentalisme uit Den Haag kijkt iedereen halsreikend uit naar de opstelling van de coalitiepartners CDA en PvdA. Van het CDA hoeven we traditiegetrouw weinig te verwachten, die leunen als vanouds naar achter en laten hun coalitiepartner de klappen opvangen. Maar bijna niemand in Nederland gelooft nog dat de PvdA in staat is om haar rug recht te houden. ECHTER…
Onze Deep Throat op het Binnenhof heeft zojuist vernomen dat Diederik Samsom, tegenwoordig ook Secretaris Campagne & Strategie van de PvdA fractie, zijn rug recht gaat houden in de embryo-zaak. “Wij staan voor deze zaak” aldus het energieke Kamerlid van de PvdA.
Het belooft nog een spannende week te worden…
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
