Limpoporivier brengt Zimbabwaanse cholera de grens over
, door
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Pro Ana (II)
, door
Introductie door de redactie: In onderstaand stuk staat genoemd hoe vaak het gelezen is. Dat geldt voor de versie op haar eigen blog. Ook op Sargasso is indertijd het stuk verschenen. Ook op Sargasso staat het bovenaan in de lijst met meest gelezen stukken met 50.000 views. Gin is associated blogger en doet verslag vanuit Sierra Leone.
In de zomer van 2006 schreef ik een stuk over pro ana, wat nogal wat stof deed opwaaien. En nog altijd trekt het stuk dagelijks vele bezoekers. In totaal werd het 124.894 keer gelezen. Pro ana leeft dus.
Maar wat is pro ana? Letterlijk: Professional Anorectic. Professionele anorexia, ofwel (met name) vrouwen die anorexia als een levensstijl beschouwen, en niet als ziekte of afwijking. Pro ana, strikt genomen, is dus iets anders dan anorexia, al blijkt dat er heel wat verschillende interpretaties over de term bestaan. Ik hou me even aan de ‘officiële’ term, dat maakt discussiëren wel zo makkelijk. Pro ana als keuze. Een keuze om graatmager te zijn, of te willen worden. In mijn eerste stuk nam ik Pro Ana nogal op de korrel, want het dreigde een ware hype te worden, iets waar ik met de allerbeste wil van de wereld gewoon niet bij kon.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
7 wegen naar de apocalyps – 3 ziektes
, door
Van 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar “Mock the week”. Deze derde aflevering behandelt de dreiging van nieuwe ziektes, die als een donkere kamer van Damocles boven ons hoofd hangt.
Volgens de Dikke mag “ziekten” ook, heeft misschien zelfs de voorkeur, maar op een of andere manier ligt “ziektes” mij lekkerder in het gehoor. Bedoeld zijn niet de vage klachten waarmee de spreekuren van de huisartsen tegenwoordig verstopt zitten. Die worden veroorzaakt door de stofjes uit de vorige aflevering, daar kun je vergif op innemen. Hier gaat het over ziektes veroorzaakt door virussen en bacteriën, de echte klassiekers onder de lichamelijke klachten.
Het kenmerkende van dit soort ziektes is dat zij worden overgedragen van mens op mens, hetzij door fysiek contact, hetzij door simpelweg in elkaars nabijheid te zijn, door elkaars uitwasemingen op te snuiven. Dat betekent dat ziektes zich beter kunnen verspreiden als er meer intermenselijk contact is. En dat hebben we volop tegenwoordig. Mensen reizen voor hun plezier of voor hun werk de hele wereld over. Bewoners vanachter verre einders zoeken hier al dan niet legaal onderdak, terwijl ontevreden landgenoten hun heil weer ver van hier zoeken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tongen is slecht voor je oren
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De slappe arm van de wet
, door
De lichamelijke conditie van de Nederlander begint steeds meer die van een zeeolifant te benaderen. Dat geldt ook voor Nederlanders in beroepen waar toch enige fitheid voor vereist is, zoals politieagent. De politieleiding is hier terecht zeer bezorgd over en heeft daarom vanaf 2009 een conditietest verplicht gesteld. Agenten kunnen de test nu al op vrijwillige basis afleggen.
Volgens de politiebonden is de test echter veel te zwaar. Vooral het onderdeel waarbij een pop van 48 kg versleept moet worden zit ze niet lekker. Het zou zelfs gevaarlijk zijn. De bonden eisen dat dit onderdeel uit de test wordt gehaald en dat politieagenten onder werktijd aan hun conditie mogen werken.
De boodschap van de bonden is helder: Mocht u dus ooit gewond raken en tot die ongeveer 99% van de volwassen Nederlanders behoren die meer dan 48 kg weegt, reken er dan niet op, dat de politie u kan helpen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.