Het SCP presenteerde vanochtend haar "Rapportage sport 2008". Een van de belangrijkste conclusies is dat "stilzitten" de maatschappij nog steeds honderden miljoenen kost. De mensen zijn wel meer gaan sporten, maar kennelijk nog niet genoeg. Wat me echter zo verbaast is de vanzelfsprekendheid waarmee bewegen gelijk wordt gesteld aan sporten. Dat je op veel meer manieren kunt bewegen dan alleen middels sport wordt slechts in één bijzin genoemd. Kennelijk is het gewoon geworden dat bewegen iets "aparts" is waar je "apart" tijd en ruimte voor moet zien te vinden. Dat doe je niet thuis, dat doe je georganiseerd. De westerse mens is al zozeer gewend geraakt aan alle moderne gemakken dat ze niet eens meer begrijpen dat ze eigenlijk als vanzelf heel veel hadden kunnen bewegen. Nee, ze kopen een bladblazer, een motormaaimachine, een elektrische heggenschaar, een auto, een droogtrommel, een vaatwasser, gemalen koffie en voorgesneden groenten, etc.... en geven vervolgens nog eens geld uit aan sporten. Dan hebben we het nog niet eens gehad over het gratis "sporten" door het negeren van roltrappen en liften. De mens is een sukkel.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Introductie door de redactie: In onderstaand stuk staat genoemd hoe vaak het gelezen is. Dat geldt voor de versie op haar eigen blog. Ook op Sargasso is indertijd het stuk verschenen. Ook op Sargasso staat het bovenaan in de lijst met meest gelezen stukken met 50.000 views. Gin is associated blogger en doet verslag vanuit Sierra Leone.
In de zomer van 2006 schreef ik een stuk over pro ana, wat nogal wat stof deed opwaaien. En nog altijd trekt het stuk dagelijks vele bezoekers. In totaal werd het 124.894 keer gelezen. Pro ana leeft dus.
Maar wat is pro ana? Letterlijk: Professional Anorectic. Professionele anorexia, ofwel (met name) vrouwen die anorexia als een levensstijl beschouwen, en niet als ziekte of afwijking. Pro ana, strikt genomen, is dus iets anders dan anorexia, al blijkt dat er heel wat verschillende interpretaties over de term bestaan. Ik hou me even aan de ‘officiële’ term, dat maakt discussiëren wel zo makkelijk. Pro ana als keuze. Een keuze om graatmager te zijn, of te willen worden. In mijn eerste stuk nam ik Pro Ana nogal op de korrel, want het dreigde een ware hype te worden, iets waar ik met de allerbeste wil van de wereld gewoon niet bij kon.
Van 5 september t/m 17 oktober kijkt Ippekrites de koffie dik aangaande zaken die ons voortbestaan bedreigen, daarbij terzijde getekend door Crachàt. Verwacht geen erudiete citaten of intelligente links, maar slechts wilde speculaties die haast aan science-fiction grenzen. Dat alles echter wel gebaseerd op wat Ippekrites tot nu toe over het onderwerp tot zich heeft genomen. Nogal serieuze kost dus, maar als je wilt lachen kijk je maar naar “Mock the week”. Deze derde aflevering behandelt de dreiging van nieuwe ziektes, die als een donkere kamer van Damocles boven ons hoofd hangt.
Volgens de Dikke mag “ziekten” ook, heeft misschien zelfs de voorkeur, maar op een of andere manier ligt “ziektes” mij lekkerder in het gehoor. Bedoeld zijn niet de vage klachten waarmee de spreekuren van de huisartsen tegenwoordig verstopt zitten. Die worden veroorzaakt door de stofjes uit de vorige aflevering, daar kun je vergif op innemen. Hier gaat het over ziektes veroorzaakt door virussen en bacteriën, de echte klassiekers onder de lichamelijke klachten.
Het kenmerkende van dit soort ziektes is dat zij worden overgedragen van mens op mens, hetzij door fysiek contact, hetzij door simpelweg in elkaars nabijheid te zijn, door elkaars uitwasemingen op te snuiven. Dat betekent dat ziektes zich beter kunnen verspreiden als er meer intermenselijk contact is. En dat hebben we volop tegenwoordig. Mensen reizen voor hun plezier of voor hun werk de hele wereld over. Bewoners vanachter verre einders zoeken hier al dan niet legaal onderdak, terwijl ontevreden landgenoten hun heil weer ver van hier zoeken.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
De lichamelijke conditie van de Nederlander begint steeds meer die van een zeeolifant te benaderen. Dat geldt ook voor Nederlanders in beroepen waar toch enige fitheid voor vereist is, zoals politieagent. De politieleiding is hier terecht zeer bezorgd over en heeft daarom vanaf 2009 een conditietest verplicht gesteld. Agenten kunnen de test nu al op vrijwillige basis afleggen.
Volgens de politiebonden is de test echter veel te zwaar. Vooral het onderdeel waarbij een pop van 48 kg versleept moet worden zit ze niet lekker. Het zou zelfs gevaarlijk zijn. De bonden eisen dat dit onderdeel uit de test wordt gehaald en dat politieagenten onder werktijd aan hun conditie mogen werken.
De boodschap van de bonden is helder: Mocht u dus ooit gewond raken en tot die ongeveer 99% van de volwassen Nederlanders behoren die meer dan 48 kg weegt, reken er dan niet op, dat de politie u kan helpen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Los Angeles bepaalde onlangs dat er in een arme wijk het komende jaar geen fastfoodrestaurants bij mogen komen. Zo’n beleid moet er ook in Nederlandse steden komen, vindt het Voedingscentrum” (Distrifood.nl)
Het Voedingscentrum is van mening dat er in arme kans prachtwijken geen snackbars en andere fastfoodrestaurants meer bij mogen komen. In deze wijken is men namelijk al significant dikker. Zal een dergelijk verbod helpen of zal het thuisfrituren op driehoog nu een hoge vlucht nemen? In Los Angeles is er in ieder geval veel kritiek op dit nieuwe vestigingsbeleid voor fastfoodrestaurants, dat zal in Nederland niet veel anders zijn. In het reaguurveld van het AD viel al verontwaardigd het woord ‘communistisch’… Je kan zeggen wat je wilt, maar in de DDR waren ze wel slank!
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.