Geweldadige politieactie studentencafés in Stellenbosch

Zuid-Afrika, het land dat overweegt de doodstraf per referendum weer in te voeren beleeft na het racistische pers-incident met ANC-leider Zuma een nieuw dieptepunt. Afgelopen vrijdagavond vielen politie-eenheden drie studentencafés in Stellenbosch binnen. De gasten van de cafés Bohemia, Die Mystic Boer en de Springbok Pub werden op hardhandige wijze tegen de grond gegooid, geslagen, geïntimideerd en onzedelijk betast door zwaar bewapende leden van de South African Police Force (SAP). Doel: het vinden van drugs. Resultaat: 150 gram weed, enkele brokjes hash en een paar gram coke. Om dit verbluffende resultaat in de War on Drugs te behalen werden er in drie volle kroegen waarschuwingsschoten gelost, mensen met knuppels geslagen (waaronder een Belgisch echtpaar) en graaiden machtsdronken politieagenten met hun poten in de slipjes van jonge studentes op zoek naar drugs... De verontwaardiging in Zuid-Afrika over de politieactie groeit. Een Zuid-Afrikaanse blogger constateert dat de tijdens de Apartheid beruchte reputatie van de SAP nog niet is veranderd alleen richt het politieapparaat zich nu op het onderdrukken van álle Zuid-Afrikanen inclusief jonge blanke studenten. Mobiele telefoons werden -met geweld- ingenomen om te voorkomen dat beelden van deze politieactie naar buiten zouden komen. De SAP had echter even buiten de beveiligingscamera gerekend en de eigenaar van Bohemia die zelf ook in het gezicht werd geslagen plaatste de beelden maar al te graag op YouTube: De inval in Bohemia

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weer even geen plek voor nuance in Servië

Heden ten dagen kan je in Servië maar beter geen genuanceerde mening uitdragen. Want alles wat ook maar een beetje riekt naar inlevingsvermogen richting de Kosovaarse onafhankelijkheid wordt verwelkomt op een muur van agressie. Wederom legt dezelfde groep Servische ultranationalisten -die in de jaren ’90 jarenlang de complete wereldgemeenschap piepelde terwijl ze vrijwel ongestoord genocide pleegde- Servië haar mening op. Terwijl enkele weken terug een vreedzame meerderheid nog vóór toenadering tot de EU stemde vliegen nu de kogelbrieven in het rond als iemand ook maar iets positiefs over de EU zegt. Zelfs vooraanstaande mensenrechtenactivisten krijgen doodsbedreigingen en hun kantoren zijn inmiddels geplunderd (AP)

Maar vooral televisiestation B92 moet het ontgelden. Dit station dat een belangrijke rol speelde bij het wegsturen van Milosevic heeft inmiddels permanente politiebewaking en de cameraploegen hebben al hun logo’s van hun camera’s en auto’s moeten strippen om überhaupt nog de straat op te kunnen. Op Youtube is een dreigvideo te zien waarbij B92 presentatoren een vizier op het voorhoofd krijgen. Terwijl de Servische regering wil dat iedereen hetzelfde verhaal vertelt dat: “het Westen Kosovo van Servië heeft afgescheurd” durft B52 het aan om beide kanten van het verhaal te vertellen. Reden genoeg voor ultranationalisten en rechts radicalen om de redacteuren anonieme dreigtelefoontjes te geven over hun “onpatriottische” verslaggeving (IPS).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendbedenking – Het zal je kind maar wezen

weekendlogo123.jpgTerwijl de goegemeente zich druk maakte over de beurs, de leugens van de Amerikaanse regering, het doodvonnis van een journalist in Afghanistan, een uit de hand gelopen medisch experiment, de salonbloggies en wat er nog meer aan rampen voorbij kwam, was er ook echt schrijnend nieuws. Een autistische jongen in Arnhem blijkt jarenlang ernstig mishandeld te zijn door buurtgenoten zonder dat iemand het wist. En om het nog erger te maken hebben de daders filmpjes daarvan op Youtube gezet. Tenminste dat was de indruk die ik kreeg, dat het nog erger was door die filmpjes. Onzin natuurlijk, het was al erg genoeg.

Toch werden er weer blikken deskundigen opengetrokken om te verklaren hoe het nou kon dat die filmpjes het zo goed deden op het web. Tieners zouden dat soort filmpjes leuk vinden en daarmee de makers aanmoedigen om ze te maken. De waanzin, het zijn niet gewoon tieners die dat leuk vinden of zoiets doen. Het is tuig van de richel, schorem, het grondsop van de samenleving, randdebiel afval uit het afvoerputje van de evolutie, als je hun schedeldak licht tref je hooguit darmen aan. Binnen het kader van het bekende boek “Mannen komen van Mars, vrouwen van Venus” zou je zelfs mogen stellen dat zulk gespuis uit een ander stelsel komt en zonder meer als mensvijandig is aan te merken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Was het geweld in Kenia te voorspellen?

Onrust in Afrika (Foto: hdptcar/Flickr)Het is op dit moment goed mis in Kenia. Hoewel de rust in de hoofdstad wedergekeerd lijkt te zijn vreest men in de rest van het land nog steeds voor een burgeroorlog, en mogelijk zelfs etnische zuiveringen. Kenia werd echter lange tijd juist gezien als het voorbeeld voor de regio. Het meest stabiele land in Afrika, met een opkomende economie en sterk groeiende middenklasse. Het geweld kwam dan ook als een verrassing voor de Westerse wereld. Maar was dit wel zo’n plotselinge omslag die niemand had kunnen zien aankomen?

Voordat de onrust in Kenia begon las ik een theorie die door de recente gebeurtenissen in Kenia kracht wordt bijgezet. Waar wij westerlingen denken dat democratie overal ter wereld op dezelfde manier wordt ervaren is dit waarschijnlijk juist regiogebonden. Zo zou men in Afrika het democratische proces fundamenteel anders ervaren, veel meer langs de traditionele stam-lijnen. Een politicus komt vooral op voor de welvaart en rechten van zijn stam.

De stam, het eigenbelang en de belastingen
Nu lijkt dat nog niet zo wereldschokkend, immers elke politieke partij komt op voor haar eigen kiezers. In Afrika lijkt dit echter vaak verder te gaan. Een politicus bestuurt niet zozeer het land voor het volk, maar men zet zich blijkbaar enkel in voor de eigen stam. Zo denkt men anders over belastinggeld. Een Afrikaanse politicus ziet belastinggeld niet zozeer als de collectieve opbrengsten van het volk, voor het volk. Nee, hij ziet dit als geld dat het volk aan hem persoonlijk geeft om te gebruiken voor persoonlijke doeleinden. Belastinggeld is niet meer van het volk, maar van de individuele politicus, om mee te doen wat hij wil, iets dat vaak tot exorbitante zelfverrijking leidt, maar ook tot het aanwenden van alle gelden enkel en alleen voor de eigen stam.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige