Kunst op Zondag | Gevaar

In Hoogeveen blijkt kunst een gevaar voor kinderen te zijn. Een 7-jarig meisje raakte gewond bij het spelen op een kunstwerk, dat voor de ingang van haar school staat. Ouders in rep en roer en boos op de verschillende betrokken instanties die de verantwoordelijkheid naar elkaar toeschuiven. Wie het gevaarlijke object nader bekijkt, zal al snel denken dat het om een speeltoestel met een kunstzinnig randje gaat. En ook al zijn de randen van het kunstwerk afgerond, één van die randen is het meisje nu lelijk opgebroken. Remy&Veenhuizen – Picture Point. Het ongeval zal de mening sterken van hen die menen dat kunst in de beschermde ruimte van een museum hoort. Niet in de openbare ruimte. Want wanneer weet je nou of het kunst of gewoon straatmeubilair of een speeltoestel is? Speeltoestellen kunnen trouwens ook erg gevaarlijk zijn. Hoogeveen heeft meer gevaarlijke kunst.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Menselijke handelswaar van Mexicaanse bendes

, door

De vier immigranten (Foto: Jan-Albert Hootsen)

De schemer valt over opvangtehuis Casa San Juan Diego in Lechería, vlakbij Mexico Stad, als vier jonge Nicaraguanen vermoeid aan de voordeur opduiken. “We zijn net van de trein afgesprongen,” zegt Rodrigo (27) hijgend. “We werden meteen door de politie achtervolgd en moesten onze rugzakken halsoverkop achterlaten.” Hij en zijn vrienden kijken wanhopig. Van de weinig spullen die ze bij zich hadden is alleen nog de kleding die ze aan hebben over.

Het viertal behoort tot de naar schatting 500.000 illegale migranten die jaarlijks door Mexico naar de Verenigde Staten reizen. Ze komen vooral uit Centraal-Amerika en hun reis is lang en gevaarlijk. De migranten worden veelvuldig het slachtoffer van corrupte autoriteiten en crimínele bendes en genieten nauwelijks bescherming tegen ontvoering, afgepersing en moord. Volgens de CNDH, de Mexicaanse nationale mensenrechtencommissie, verdwijnen ieder jaar rond de 20.000 migranten.

Tot voor kort kreeg hun situatie nauwelijks aandacht. Dat veranderde augustus dit jaar, toen 72 illegalen in de Noord-Mexicaanse deelstaat Tamaulipas door leden van drugskartel Los Zetas werden ontvoerd en op gruwelijke wijze vermoord. Het drama onderstreepte dat de migratiekwestie niet meer los kan worden gezien van de escalerende Mexicaanse drugsoorlog, waarin sinds 2006 meer dan 28.000 mensen zijn omgekomen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het gevaar Geert Wilders

, door

Deze bijdrage aan het open podium is van Machosofty (website)

De Engelse film Britz toont het verhaal van de jonge islamitische vrouw Nasima die gemangeld wordt tussen twee culturen. De film laat goed zien hoe groot de verschillen zijn tussen de islamitische en de westerse cultuur. De kijker overvalt een gevoel van wanhoop; hoe kunnen we met/ondanks deze tegenstellingen ooit in harmonie met elkaar samenleven? Toch zal dat moeten want het alternatief zou wel eens rampzalig kunnen zijn.

Politieke strijd
Nasima is in Engeland geboren, studeert medicijnen en onderscheidt zich in weinig van autochtone Engelse vrouwen van haar leeftijd. Ze is gelovig maar doet niet aan uiterlijk vertoon; ze draagt bijvoorbeeld geen hoofddoek of burka. Ze is in alle opzichten een geïntegreerde en ambitieuze jonge moslimvrouw. Wel maakt ze bezwaar tegen de wijze waarop er in Engeland door de wetgevende en handhavende macht met moslims wordt omgegaan, en ze voert een politieke strijd om daar verandering in aan te brengen. Dan wordt haar hartsvriendin gearresteerd omdat ze er zogenaamd van wordt verdacht banden te hebben met een terroristische groepering. Tijdens haar detentie doen agenten alle mogelijke moeite om haar te krenken in haar geloof. Ze wordt geschoffeerd bij de verhoren en ook wordt ze anaal en vaginaal onderzocht op het bij zich dragen van zaken die ze niet bij zich zou mogen hebben. Daarbij verliest ze haar maagdelijkheid. Ze is wanhopig want voor een moslimvrouw betekent dit dat ze wellicht geen huwelijkspartner zal kunnen vinden. Als ze vervolgens vrij komt wordt ze nauwlettend in de gaten gehouden en mag ze geen contact meer hebben met Nasima en anderen. Uiteindelijk pleegt ze zelfmoord.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De keerzijde van het real-time web

, door
Paul Carr (Foto: Flickr/loiclemeur)

Eergisteren stond er een interessant artikel in, jawel, het Amerikaanse blog TechCrunch. De Amerikaanse redacteur, Paul Carr, maakt zich zorgen over het ‘real-time web’. Het real-time web is sinds vorige week een stuk dichterbij gekomen nu zowel Google als Microsoft hebben besloten de berichtjes op Twitter real-time op te nemen in de zoekresultaten. Dat betekent dat zoekmachines nu bij een ramp potentieel eerder resultaten over die ramp kunnen gaan geven dan dat de ramp algemeen bekend is. Als meerdere mensen tegelijkertijd een tweet plaatsen over een crash dan concluderen de zoekmachines in de toekomst waarschijnlijk dat er iets aan de hand is, en zullen de resultaten van bepaalde zoekopdrachten daarop aanpassen. En dat alles voordat er artikelen in de (online) kranten zijn verschenen.

En Carr maakt zich hier zorgen over. Niet om het beschikbaar zijn en komen van de informatie op zich, maar over het effect dat dit op mensen zal hebben. Nu al constateert hij dat jongeren (en in mindere mate ook ouderen) bijvoorbeeld bij concerten al voor een groot deel met een mobieltje in de lucht het concert verslaan, in plaats van van de muziek te genieten. Volgens hem zal dat alleen maar erger worden. Het gaat er niet meer om dat je er geweest bent, maar dat je kan laten zien dat je er geweest bent. En dat dat stoer, vet, cool of whatever was.

Nu is die houding bij concerten nog relatief onschuldig, maar het is in de VS al voorgekomen dat juryleden in de Amerikaanse rechtszaal ’teasers’ over de uitslag van de zaak aan het twitteren waren, of soms domweg het juryoordeel al de wereld in slingerden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het gevaar van grote databanken

, door
Dit was bijna nog efficiënter (Foto: Flickr/shindohd)

Sinds afgelopen maandag moet je je vingerafdrukken achterlaten als je een nieuw paspoort gaat halen. Het plaatje dat mensen vooral kennen uit misdaadseries wordt op de chip in je paspoort geplaatst en komt uiteindelijk in een grote centrale database terecht. Vervolgens kunnen de AIVD en de officier van justitie erbij. Het is vooral bedoeld als opsporingsdatabase waarbij de spil het befaamde ’terrorismebestrijding’ lijkt te zijn. Maar uiteraard zal men er straks niet voor terugschrikken om ook andere misdaden tegen de database aan te houden.

Ook in Engeland wordt op dit moment een database aangelegd, in dit geval van mensen die werken met kinderen. Het doel is van iedereen een risico-inschatting te maken van de kans op misbruik. Als je ooit eens ontslagen bent wegens misbruik of andersoortig venijn dan kom je nooit meer aan de bak. ‘Vetting and barring‘ noemen ze het daar, en de database gaat waarschijnlijk zo rond de elf miljoen namen bevatten. Het zal bestaan uit een onderzoek of je in het verleden kinderen al eens hebt geschaad, hoe erg dat was en hoe groot de kans is dat je het weer zult doen.

Het grote probleem met beide databases is op zich niet eens dat er informatie opgeslagen wordt, maar de hoeveelheid informatie die er opgeslagen wordt. Het argument “als je niets gedaan hebt heb je ook niets te vrezen” gaat nu écht niet meer op. Het zou namelijk wel eens zo kunnen zijn dat je van zulke systemen juist meer te vrezen hebt als je niets gedaan hebt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Inenten: eigen keuze of plicht?

, door
Vaccinatie (Foto: Flickr/jacco de boer)

Het lijkt zo logisch. Inenten, dat is de verantwoordelijkheid van de ouders, en als ze het ermee oneens zijn, bijvoorbeeld om godsdienstige redenen, dan is het jammer maar helaas. Ze hebben er slechts zichzelf en hun kroost mee.

Althans, dat is de gangbare gedachte. Fout gedacht dus. Elke vaccinatieweigering is een gevaar voor ons allen. De bepalende factor is dat de meeste vaccinaties niet 100% effectief zijn, wat inhoudt dat mensen die wel gevaccineerd zijn tóch ziek kunnen worden. En de kans op ziek worden voor gevaccineerden is uiteraard het grootst als ze geconfronteerd worden met veel mensen die zich niet gevaccineerd hebben.

Zo gaat het ook met de huidige mazelenepidemie in Utrecht. De schuldigen zijn dit keer antroposofen, maar volgens deskundigen is het een kwestie van tijd voordat de epidemie overslaat naar de orthodox-christenen die rijk voorradig zijn in die omgeving. En daarmee wordt de kans ook steeds groter dat er wél gevaccineerde kinderen als “collateral damage” ook blijvend doof zullen worden, of erger, zullen overlijden.

De stelling van vandaag is daarom: vaccinatie moet verplicht worden. Uw mening en altijd subtiele oordeel graag in de comments!

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.