Al op jonge leeftijd zag hij de waanzin van de oorlog in. Zo weigerde hij te vechten in het verre Nederlands Oost-Indië. Tot zijn eigen verbazing werd hij buitengewoon dienstplichtig verklaard. Veel later, in 1975, werd hij benoemd tot hoogleraar aan de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Daar onderrichtte hij studenten onder meer over de Koude Oorlog. Een van zijn leerlingen was Dick Berlijn, de latere Commandant der Nederlandse strijdkrachten. Om de waanzin van de oorlog te laten zien, trok hij met studenten naar de slagvelden en oorlogsgraven in België en Frankrijk. Zijn opvattingen over oorlog en vrede leverde hem de bijnaam de 'rode professor' op. "Oorlog is het absolute kwaad, waarover geen compromis mogelijk is", zegt de Nederlandse historicus Cornelis Victor Lafeber (80). "Veel van mijn opvattingen werden door de NATO-aanhang gevaarlijk geacht voor het bondgenootschap en pro-communistisch genoemd." Sargasso sprak met Lafeber, die in zijn eerste mails al flink van leer trekt. "Het ministerie van Oorlog is omgedoopt tot Defensie, vrijheidsstrijders van de andere kant werden terroristen, het vuige eigen belang werd vervangen door de ‘internationale rechtsorde’, oorlogshandelingen werden ‘vredesoperaties' en de verwoesting van het vijandelijk land heet nu een ‘vredesmissie’."
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Mein Himmel, vandaag alweer honderd jaar geleden: de Tunguska Explosion. Een meteoriet die ontplofte boven Siberië. Het geval legde 80 miljoen bomen om in een gebied van meer dan twee duizend vierkante kilometer, dat waren nog eens tijden. Alleen waren er weinig mensen om het mee te maken. De getuigenissen die anno 2008 resteren schetsen van een surrealistisch schouwspel: “the sky split in two and fire appeared high and wide over the forest.. ..at that moment I became so hot that I couldn’t bear it, as if my shirt was on fire.. ..but then the sky shut closed, and a strong thump sounded and I was thrown a few yards.. ..as if rocks were falling or cannons were firing, the earth shook.. ..hot wind raced between the houses.. ..which left traces in the ground like pathways” (bron).
Gisteren kwam het onderzoek van de Surinaamse econoom Armand Zunder in het nieuws. Hij heeft becijferd dat Nederland 379 miljard euro aan herstelbetalingen moet betalen aan Surinamers wier voorouders leden onder het koloniale bewind. Het betreft hier vrijwel alle bevolkingsgroepen in Suriname: de inheemse indianen die bijna zijn uitgeroeid, de uit Afrika gehaalde slaven, de latere plantagearbeiders uit India en Java. Maar de nadruk ligt op de slavenhandel en slavernij (DePers). Het onderzoek van Zunder is omstreden en verschillende wetenschappers uiten nu al kritiek: het tropische landje dat geruild werd voor Nieuw-Amsterdam zou Nederland nooit zoveel geld hebben opgeleverd bijvoorbeeld. Nederland is even welvarend als Duitsland dat nooit echt goed van haar rol als kolonisator heeft kunnen profiteren en Zweden is als mislukte flitskolonisator zelfs nog welvarender? Ook is het niet duidelijk wie er nu precies recht heeft op al dat geld?
In hoeverre lijden de huidige Surinamers en Surinaamse Nederlanders nog onder de slavernij die inmiddels 145 jaar geleden werd afgeschaft dat herstelbetalingen op hun plaats zijn? Dat racisme in de huidige maatschappij gedeeltelijk haar oorsprong heeft in het slavernij-verleden vind ik hier wel van belang. Maar met betrekking tot de lagere levensstandaard van de bevolking in de oude koloniën spelen wereldhandelsverdragen en de eigen overheid een grotere rol dan het koloniale verleden. Herstelbetalingen voor historische fouten moeten mijns inziens gaan naar de eerste, hooguit tweede generatie slachtoffers: moeders van Srebrenica en oma’s op Atjeh, bijvoorbeeld.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
“Fukuyama zou al snel gelijk krijgen. In de loop van de jaren negentig diende zich namelijk een nieuwe uitdaging van de westerse liberale democratie aan in de vorm van de fundamentalistische Islam. Het theocratische regime van de ayatollahs, ontstaan uit de Iraanse Islamitische revolutie van 1979, fungeerde als wegbereider voor een aantal fundamentalistische bewegingen die met de meest gewelddadige middelen streven naar uitbreiding van de Islamitische invloedssfeer. Hun invloed is het sterkst in de Islamitische wereld – Afghanistan, de Gazastrook, zuidelijk Libanon, Pakistan en Soedan stonden of staan onder hun gezag. Maar zoals de aanslagen van 11 september 2001 (New York en Washington DC), 11 maart 2003 (Madrid), 2 november 2004 (Theo van Gogh vermoord in Amsterdam) en 7 juli 2005 (Londen) duidelijk maken, hebben aan deze bewegingen verwante organisaties inmiddels ook het vrije westen tot doelwit verklaard.”
Mark Rutte (VVD) geeft in een essay aan waarom de VVD een nieuwe beginselverklaring nodig heeft. In zijn uitleg reflecteert hij ook op de recente geschiedenis. Dat rammelt nogal in mijn ogen. Maar vooral is het gekleurd.
“Het is moeilijk om origineel te zijn met zoveel geschiedenis. Veel hedendaagse kunst getuigt van een wanhopige zoektocht naar originaliteit. Doorgaans wordt ze niet gevonden, tenzij in destructie of ironische herhaling van het oude. Zijn de postmoderne architectuur die ironisch vroegere stijlen imiteert, de literatuur die uit een sampling van citaten bestaat, de muziekcultuur waarin diskjockeys de kunstenaars worden, niet uitdrukkingen van deze decadentie?”
Aldus Paul van Tongeren in een ingekorte versie van zijn lezing voor het lustrum van de Radboud universiteit over verval.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
