Lees rustig eens de volgende beschrijving van een geestelijke aandoening door:
“Een Cyclothyme Stoornis is een milde vorm van depressie die gepaard gaat met chronische stemmingswisselingen die variëren tussen lichte opgetogenheid tot lichte depressie. De stemmingswisselingen kunnen enkele maanden per keer duren en in een stabiele stemming veranderen, maar dan kan de stemming veranderen. Lijders aan Cyclothyme Stoornis kunnen ook veranderingen in eetlust, zelfvertrouwen, activiteiten en sociabiliteit vertonen.
…
Bij een cyclothyme stoornis is men meer vatbaar voor de invloeden van buitenaf: opgewekt bij successen en down bij tegenslagen. Elke periode duurt maar kort en is niet bijzonder intensief.”
Zeg nu zelf, dat is toch van toepassing op de helft van hardwerkend Nederland?
Maar dat is dus best problematisch:
“Door de mildheid van de stemmingswisselingsymptomen kan een persoon die aan Cyclothyme Stoornis lijdt de symptomen veronachtzamen, denkend dat ze zijn veroorzaakt door de spanningen en lasten van het leven, in plaats van door een identificeerbare ziekte, en als gevolg daarvan niet op zoek gaan naar medisch advies.”
Oei, oei, u moet zo snel mogelijk hulp zoeken en het liefst aan de therapie of medicijnen. Anders gaat het mis!
Of misschien toch niet? Voor u uw huisarts of personal mental coach belt, lees eerst een andere beschrijving van dezelfde stoornis even:
“Een cyclothyme stoornis is een psychische aandoening die gekenmerkt wordt door wisselende stemmingen, waarbij hypomane episodes afgewisseld worden met periodes van uitputting met depressieve symptomen. Men spreekt van een hypomane episode, wanneer iemand door een tomeloze energie gedreven wordt en nooit naar bed gaat. In de daaropvolgende periode van uitputting is de persoon een tijdlang uitgeput en zeer mismoedig.”
Het is geen verrassing, maar het gaat Rouvoet dit jaar