De Schuld van de Immigratie

"'Maar de PvdA van Drees zal ons toch niet uitleveren aan die islam?' Tegen al die mensen zeg ik: kijk naar de resultaten, kijk naar die veranderingen van het straatbeeld, kijk naar al die problemen met helaas vaak moslim-immigranten kijk naar de verloedering, de criminaliteit, het teren op uitkeringen. En vraag je dan af: hoe kon dit alles gebeuren, wie heeft dit veroorzaakt? Wie heeft het gedaan? En het antwoord is: die partij." De afgelopen jaren legt met name de PVV de 'schuld' van de 'massa-immigratie' neer op de stoep van de PvdA. Daar de PvdA dat nooit krachtig weerspreekt is de indruk ontstaan dat de PVV de waarheid aan haar zijde heeft. Maar is dat wel zo? Welk beleid is er precies gevoerd dat tot de huidige stand van zaken heeft geleid? Informatie over het aantal immigranten is ruim voor handen, maar over beleidsbeslissingen is verbazend genoeg weinig te vinden op het web. Ook boeken als Hoezo Mislukt? (van Frans Verhagen) en Land van Aankomst (van Paul Scheffer) en het rapport van de Commissie Blok geven geen antwoord op deze vraag. Des te interessanter is deze reconstructie van Elsevier, waarin de migratieperiode van 1960 tot 1975 onder de loep wordt genomen. Even wat achtergrond: tot 1973 (aantreden van kabinet Den Uyl) waren er slechts centrum-rechtse regeringen. De enige uitzondering was het kabinet Cals dat slechts één jaar regeerde (april '65 tot november '66). De centrum-rechtse regeringen waren van beslissende invloed op de immigratie. Een puntsgewijs overzicht:

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zembla doorbrak taboe met Wilders docu

Deze post is bedoeld om samen met u duidelijkheid te verschaffen omtrent het ‘moddergehalte’ van de recente Zembla uitzending over Wilders. Lees het postje en geef aan hoe u denkt over de Zembla docu, of lees het postje niet en maak de auteur gelijk uit voor Josef Goebbels. Maar geef daarna in ieder geval nog even uw mening over het moddergehalte van de documentaire (van heel erg modderig: -10 tot neutraal: 0). Doe het anders voor Kees Driehuis want die snapt alle kritiek niet.

Afgelopen zondag doorbrak Zembla met haar uitzending over Wilders een Hollands taboe: “vergelijk nooit te nimmer huidige politici met de nazi’s van weleer”. Waarom dat eigenlijk niet mag is niet geheel duidelijk, maar dat geldt wel voor meer taboes. Het heeft iets met sociale cohe(n)sie te maken: “de boel bijelkaar houden”. Zolang we de uitspraken van Wilders niet vergelijken met een regime dat miljoenen mensen apart zette en vervolgens vermoordde kan hij gezellig in ons midden de meest verschrikkelijke uitspraken blijven doen. Henk en Ingrid kunnen bij aanvang van een nieuwe werkweek kracht putten uit zijn spierballentaal en ondertussen hun geweten sussen met loze redeneringen als: “hij meent het allemaal niet zo.. ..waar ie deporteren zei bedoelde hij epibreren, ik zet alle jokers in, stop de tijd!”. Collectieve ontkenning. Het ‘nazi-vergelijk’ taboe heeft iets weg van zo’n foute teambuilding: als je met elkaar maar hard genoeg roept dat de gloeiende kooltjes niet heet zijn en de glasscherven niet scherp kan je er rustig met je blote voeten overheen lopen. Ook al staat later het bloed in je schoenen: het was toch niet zo, want dat hadden we met elkaar afgesproken.

Natuurlijk is Zembla een documentaireprogramma dat haar items vaak op een ronkende toon brengt en in de korte bondige formule (30 minuten) laat men bewust weinig ruimte voor kanttekeningen om de boodschap zo eenduidig mogelijk over te brengen. Maar deze uitzending over Wilders was niet tendentieuzer dan een gemiddelde andere Zembla-aflevering. Het enige verschil was dat er het taboe op het vergelijken met de nazi’s werd doorbroken: the Godwin curse.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De kievietseieren van Henk en Ingrid

ZO. Vanaf vandaag is er dan eindelijk een PVV-partijprogramma voor de verkiezingen op 9 juni as. Met oortjes, v’tjes, beveiligingscamera’s en screenings in het kielzog sleept de blonde horzel dan eindelijk zijn epistel voor het voetlicht. Al die fakkeltochten, opgehesen spandoeken en gepoogde ludieke acties ten spijt: Wilders is niet de poldervariant van LePen, Haider of DeWinter, echt niet.

Dus al heeft Geert Wilders het over etnische registratie, al moeten Islamitische scholen sluiten en rept hij over de relatie tussen kernenergie en onze onafhankelijkheid ten opzichte van ‘islamitische landen’ (?) in zijn programma: vooral is de PVV vre-s-e-lijk saai en paternalistisch.

Na het lezen van het partijprogramma moet ik constateren dat Wilders vooral een nestor wil zijn van respectievelijk het windjack, de bouvier, de swiffer voor de plavuizen, de depothouder van de wijkkrant, de Perla Filters voor de doordruppelaar, de kortingsbon voor de bouwmarkt, het softijsje uit CenterParcs, de Flügel in de partysaloon…

… de aanbetaling van de flatscreen, de benzinedop voor de Fiat Punto, de multomap voor de afdeling Debiteuren, het afvalzakje in de touringcar, het telefoonnummer voor een bezoekje aan de studio van Pauw en Witteman, de streepjescode van een album van Guus Meeuwis, de emballagebon, het recht op niet goed geld terug, de stoel met pneumatische rugleuning van sierleder (leather look) van Seats and Sofa’s, het stickertje onder de deurbel om te laten zien dat je kinderpostzegels hebt gekocht, de gel in de stekels van de jongen die de vakken vult, de verlovingsring voor Esther en Jeffrey…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De rollen omgedraaid

[qvdd]

“En zoals tot voor kort iedere oprisping tegen Wilders als gevaar voor de samenleving koren op zijn molen bleek te zijn, zo werken de al te voorspelbare aanvallen van Wilders op Cohen nu averechts. Iedere keer dat Wilders Cohen een ’theedrinkende multicultiknuffelaar’ noemt, stijgt de PvdA in de peilingen. De dynamiek is hetzelfde, alleen zijn de rollen omgedraaid.”

Bas Heijne analyseert de opmars van Job Cohen in de peilingen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende