Politiek Kwartier | Zoek je problemen?

Het wordt tijd dat politici zich niet met incidenten, maar met echte problemen gaan bezig houden. Hebben we een Marokkanenprobleem? Welnee. Onze Geert heeft lang moeten wachten tot er eindelijk eens een Mocro betrokken was bij voetbalgeweld. Logisch dat hij er dan ook meteen bovenop zit. Maar serieus te nemen is het niet. Hebben we dan een voetbalprobleem? Een jeugdprobleem? Een autoriteitsprobleem of een mentaliteitsprobleem? Welnee. Laat je door media en politici niets aanpraten: We hebben eigenlijk helemaal geen probleem.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022
Foto: Sebastiaan ter Burg (cc)

Brief aan Geert Wilders

BRIEF - Geert Wilders spreekt van een Marokkanenprobleem, maar Boudewijn Pothoven vindt dat onzin. ‘Waarom spreken we eigenlijk niet van een jongensprobleem?’

Geachte heer Wilders,

Ik schrijf u deze brief tegen beter weten in. Ik heb namelijk niet de illusie dat ik u ga overtuigen. In de hoop wellicht een deel van uw achterban – die de laatste tijd weer in omvang is toegenomen – wel te kunnen overtuigen, ga ik toch mijn zienswijze uit de doeken doen.

U zult begrijpen dat het gaat over het door u veronderstelde Marokkanenprobleem. Zo’n probleem levert u electoraal veel winst op, dus er is u veel aan gelegen ons te doen geloven dat het bestaat. Volgens mij is dat niet zo. Het is in mijn ogen in ieder geval niet wat ten grondslag ligt aan de dood van de Almeerse grensrechter Nieuwenhuizen.

Laat ik beginnen te zeggen dat ik waag te betwijfelen dat er überhaupt een (structureel) probleem is. Zonder te willen bagatelliseren hoe vreselijk het is dat iemand wordt doodgeschopt – ongeacht waar, wanneer en door wie – lijkt dit me vrij duidelijk een incident. Nogmaals: een vreselijk treurig incident, maar wel een incident. Als er ieder weekend iemand om vergelijkbare redenen wordt doodgeschopt, dán is er een probleem. Zo lijkt verder niemand het te zien, dus laten we er for argument’s sake van uitgaan dat het doodschoppen van de grensrechter wél het uitvloeisel is van een groter probleem.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: pixelant (cc)

Vuilnisbakjournalistiek: welke tweets gooien politici weg?

DATA - Waarin de auteur Jan Dijkgraafiaanse vuilnisbakjournalistiek bedrijft en kijkt wat onze politici aan tweets hebben weggegooid.

,,Beste Mark, 0,2% belasting over vermogen boven 125.000 € levert 300 mln op. Wil je de chronisch zieken met rust laten? http://t.co/SRYWcqr’’. Was getekend, Diederik Samsom op 30 augustus 2011. Althans, deze tweet werd meteen ook weer gedelete op 30 augustus 2011.

Een echt spannende tweet is het niet, maar waarom is deze naar de digitale prullenbak verwezen? Was Samsom bang voor de factcheckers van NRCNext? Of leek de tweet uiteindelijk niet zo opportuun?

De tweet is een van de ruim 90.000 weggegooide tweets die onlangs door mijn digitale brievenbus schoven. Ze zijn afkomstig van politwoops, die niet alleen alle politieke tweets bewaart, maar ook bijhoudt of en wanneer er tweets verdwijnen (dus u bent gewaarschuwd, beste politicus). Ik heb me de afgelopen dagen suf geprakkiseerd over wat ik hier nu mee moet. Er zit meer in dan ik eruit zo een-twee-drie uit kan halen, maar als er echt iets in zit, dan is het goed verstopt. Kijk even mee.

Met zo’n dataset kun je allereerst aardige overzichtjes maken. Wie delete er het meest? Dat is duidelijk. Met stip op 1 is dat Gertjan Seegers van de ChristenUnie. Hij komt 4195 keer voor in de database. Remco Dijkstra (VVD, 1139 tweets) en Carel Bruring (GroenLinks, 884) volgen op enige afstand.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het populisme is niet afgestraft

Waarin de auteur de verkiezingsuitslag relativeert. En constateert dat het populisme volop leeft in het politieke midden.

Het politieke midden is terug. Lees ik. En volgens Jolande Sap is het populisme afgestraft. Dat is het natuurlijk helemaal niet. Het populistische stokje van Wilders, waar Sap op doelde, is met veel enthousiasme overgenomen door de VVD. Of moet ik die enorme billboards als onschuldige marketing zien? En wat het populisme van de SP betreft (als u mij toestaat de oplossingen van de SP als populisme te bestempelen): waarom dacht u dat Samsom er zo op bleef hameren dat hij veel dichter bij de SP staat dan bij de VVD.

Het politieke midden is niet terug en het populisme is niet weg. De flanken en hun populistische technieken en standpunten, zijn enthousiast geabsorbeerd door het politieke midden. De VVD loopt nu van Wilders tot Pechtold en de PvdA van Pechtold tot Roemer. Het CDA doet er niet meer toe. We hebben eigenlijk een twee partijenstelsel met wat grotere en kleinere splinterpartijen. Amerikaanse toestanden. 

Rutte was de republikein die waarschuwde voor de socialisten (mijn grootste verbazing toen de voorlopige prognose werd bekendgemaakt, was trouwens dat deze frame, het oproepen van de angst dat de PvdA de grootste zou worden en met de SP in zee zou gaan, zo goed had gewerkt). Samsom was de wijze Obama die de strijd relativeerde en zichzelf als een soort wijze staatsman boven de partijen stelde, wat hem aardig lukte. Ondertussen maakte hij Roemer overbodig. Die had zelf natuurlijk het een en ander aan voorwerk gedaan. De SP was klaar voor de macht. De vraag was of de achterban dat ook vond. Die bleek, toen puntje bij paaltje kwam, toch iets meer vertrouwen in Samsom de staatsman dan in Roemer de staatsman te hebben.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Zoete broodjes

Mijn dorp is sinds enige tijd een Turkse bakker rijker. Aardige man met vriendelijk personeel, een hardwerkende Nederlander die met zijn hele gezin de bakkerij runt. Iemand die om vier uur ´s morgens opstaat om alles vers te bakken en zeven dagen per week open is, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.

Zoals gewoonlijk ging ik er vrijdag heen om brood te kopen. Het was er druk, wat meestal het geval is rond de tijd van de lunch of avondmaaltijd. De shoarma en Turkse pizza’s die de bakker ook verkoopt, vinden grif aftrek onder mijn dorpsgenoten.

Ik kocht er net als altijd acht ronde broodjes met sesamzaad. Omdat er voor het weekeinde een strandbezoek op het programma stond, kocht ik ook nog twee börek met feta. Bij thuiskomst zag ik tot mijn verrassing dat er ongevraagd ook een heerlijk zoet broodje in de zak zat.

Een dag later haalde ik de börek uit de papieren zak. Het eerste wat ik tegenkwam, was een pain au chocolat. Een mooi gebaar van de man die altijd vrolijk en vriendelijk is als ik in zijn winkel kom, een extraatje, een blijk van waardering voor de klandizie wellicht. ,,Ja,’’ zei mijn man, ,,dat is normaal, want zondag begint het Suikerfeest.’’

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Profeet van een negatief politiek messianisme

Sargasso’s ‘huispoliticoloog’ Tom van Doormaal probeert de PVV en haar partijprogramma te doorgronden als dat van iedere andere partij: met een samenhang van programmapunten en de wens om deze tijdens een proces van machtsvorming om te zetten in concreet, uit te voeren beleid.

Dat hem dit vervolgens met meer vragen achterlaat dan antwoorden, is niet zo vreemd: de PVV is immers geen partij zoals iedere andere. Wie dat niet doorgrondt, zal de PVV nooit begrijpen.

We zien Van Doormaal in zijn opstel dan ook puntsgewijs het PVV-partijprogramma doorlopen op holle frasen, inconsistenties, het gebrek aan praktische doordenking en uitvoerbaarheid, zonder ook maar een moment dieper te geraken dan de schil. Hetgeen bij de auteur tenslotte uitloopt op de verzuchting:

”..ik probeer de politieke strategie, de kosten, de oprechtheid en de samenhang te snappen. Dat lukt mij niet: geen idee hoe de PVV zich na de verkiezingen uit dit isolement wil bevrijden.”

Sektarische trekjes

Wie zegt echter dat de PVV zich uit haar isolement wil bevrijden?

In het PVV-dossier ‘De gemaskeerde vergissingen van Wilders’ (NRC) valt juist te lezen dat de oude PVV-garde, waaronder met name Martin Bosma en Fleur Agema, hun rol als politieke paria tegenover alle andere partijen maar wat graag koesterden. De oudgedienden zien met lede ogen aan hoe jonge honden als Richard de Mos samenwerking zoeken met andere partijen, collegiale contacten onderhouden en in op TV in discussie gaan met andersdenkenden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Vorige Volgende