Closing Time | Not great men

Er is een theorie, de ‘Great Man Theory’, dat het uitmuntende intellect, of de heroïsche moed, of buitengewoon leiderschap of goddelijke inspiratie van enkele bijzondere individuen de geschiedenis hebben gevormd. In 1840 ontvouwde Historicus en filosoof Thomas Carlyle dit idee in een aantal lezingen over prominente historische figuren. In Sargasso’s serie ‘Een ander kapitalisme’ werd minstens twee keer uitgelegd dat we die geschiedenis anders moeten gaan schrijven, wil er ook maar iets ten goede veranderen. De Franse econoom Piketty zei dat zonder massa bewegingen geen vooruitgang boeken. De ontwikkeling naar meer gelijkheid begon met de Franse Revolutie en navolgend het einde van de slavernij, de opkomst van de welvaartsstaat, progressieve belastingen, de burgerrechtenbeweging en de afschaffing van apartheid, gaan we nu via de klimaatbeweging, Black Lives Matter en de roep om meer gendergelijkheid voort op de weg naar meer gelijkheid voor iedereen. Dank aan deze grote groepen mensen. In Kunst op Zondag legde fotografe Dulce Pinzón ‘The Real Story of Superheroes’ vast: Immigranten die door de risico’s die ze nemen, bijdragen aan de economieën van hun thuisland én het land waar ze nu wonen en werken. Ook Gang of Four maakt gehakt van de ‘Great Man Theory’. In de geschiedenisboeken zijn het nooit watjes, maar sterke mannen die de wereld maakten. Maar de geschiedenis speelt zich af vlak voor onze  neus: de armen nog steeds de ‘losers’, de rijken regeren. Luister en kijk naar ‘Not great Men’. https://www.youtube.com/watch?v=3fdMztpDRVQ

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Closing Time | Going down

Een stevige funky bluesstandard. Deze klassieker is onnoemelijk vaak gecoverd door menig (hard-)rockbandje. Van Deep Purple tot Pearl Jam, van The Who tot  Chicken Shack.

Hier in de uitvoering van de in januari overleden Jeff Beck, voortgestuwd door bassiste Tal Wilkenfeld (eerder bij Sargasso stond ze Herbie Hancock bij) en vertolkt met de het doorleefde geluid van Beth Hart.

Going down = een reisje van Chicago naar Chattanooga, vermoedelijk omdat de hoofpersoon van het lied ( ene ‘I’) aan de grond zit en bij haar/zijn zus op de bank gaat slapen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Fatoumata Diawara en Roberto Fonseca

Lekker stukje muziek? Lekker stukje muziek!
De Malinese zangers/gitariste Fatoumata Diawara  en de Cubaanse pianist Roberto Fonseca komen in mei naar Nederland.

De Malinese Lekker stukje muziek?

26 mei Musis Arnhem, Arnhem
27 mei De Oosterpoort, Groningen
28 mei Paradiso, Amsterdam

Closing Time | R&B Skeletons in the Closet

Bij de schatgraverij vanmorgen in de archieven van Kunst op Zondag, sluit dit stukje muziek aardig aan. George Clinton, bandleider van Parliament-Funkadelic, maakte in 1976 een solo-album met de titel R&B Skeletons in the Closet.

Centraal thema van dit album: de pogingen van zwarte artiesten “over te steken” naar een wit publiek. In dat proces dreigen ze hun belangrijkste zwarte publiek te verliezen.

George Clinton vraagt in het titelnummer van het album de klassieke R&B muziek uit de kast te halen:

Closing Time | Dank u voor niet luisteren

Er gaat, vermoed ik, een schat aan prachtige, betekenisvolle liedteksten aan mij voorbij. Want, zo biechtte ik hier ook al op, mijn aandacht gaat vooraleerst uit naar de muziek en nagenoeg niet naar de tekst van een liedje.

Je zou denken dat publiek dat liedteksten van A tot Z meezingt, wél begrip heeft van de intenties van de liedjesschrijver. Dat is, helaas, niet altijd waar. Ter illustratie: dit ruim 50 jaar oud liedje van Sly and the Family Stone.

Closing Time | Grote boze wolf

Er was eens, heel lang geleden, een opvoedkundige die ontdekte waarom de jeugd van destijdswoordig zich zo verveelde. Saai, klaagden zij. Zo saai.

De opvoedkundige keek eens naar wat de jeugd allemaal had. De jeugd had alles! Ja, zelfs een toekomst! Kom daar vandaag nog maar eens om…

Had de jeugd echt alles? Nee, er miste iets. De opvoedkundige moest goed kijken maar zag uiteindelijk wat er mankeerde. Angst! De jeugd was nergens bang voor, want er wás niets om bang voor te zijn.

Closing Time | Te jong om te sterven

Dat een mens sterft, is de bedoeling van het leven. Maar…..

… (excuus voor de cliché tranentrekker) alle mensen die omkomen door oorlog, honger, klimaatopwarming, pandemieën, milieuvervuiling,  zijn ongeacht hun leeftijd te jong om dood te gaan.

En daar dan weer een prettig, funky muziekje over?
JamiroquaiToo Young to Die.

Closing Time | Funk de viool

Je staat als solist op het programma, dan wil je ook solo. Dat er een heel orkest zit te wachten tot je klaar bent, ach, het orkest wordt toch wel betaald.

Maar violist Josef Špaček speelde ‘Funk the string’ niet zomaar. Om te beginnen natuurlijk om zijn virtuositeit even alle ruimte te geven. Maar ook om duidelijk te maken dat er aardig wat overeenkomsten zijn met het ‘grotere werk’ dat hij diezelfde avond moest spelen: het eerste vioolconcert van componist Bohuslav Martinů.

Closing Time | Underdog

Dat intro kent u natuurlijk! Maar de rest verbinden alleen kenners met Sly and the Family Stone. Want dat bandje is beroemd geworden met veel simpeler nummers als ‘Dance tot the music’ en ‘Everyday People’.

Underdog is het eerste nummer van hun debuutalbum ‘A Whole New Thing’ (1967). Een album met hier en daar stilistische kenmerken die we van Zappa kennen. Je hoort dat ook in ‘Underdog’.

Closing Time | Different Strokes

Van de week las ik vier overlijdensberichten van muzikanten, zangers: Betty Davis, George Crumb, Ian McDonald en Syl Johnson. Allemaal min of meer op leeftijd, de tragiek van de jonggestorvene bleef bij dit viertal gelukkig achterwege. En een oudere artiest heeft meestal een aardig oeuvre dat achtergelaten wordt: er is keuze. Maar wie moet er in de Closing Time? Ogen dicht en kiezen: Syl Johnson.

Syl Johnson kende ik eigenlijk niet. Maar ik kende hem eigenlijk wel: door zijn samples. Zijn werk is nogal vaak gebruikt in de muziek van onder andere  Cypress Hill, Wu-Tang Clan, Kanye West, Jay-Z, De La Soul, Public Enemy en nog zo her en der in de hiphop.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende