Closing Time | Not great men

Er is een theorie, de ‘Great Man Theory’, dat het uitmuntende intellect, of de heroïsche moed, of buitengewoon leiderschap of goddelijke inspiratie van enkele bijzondere individuen de geschiedenis hebben gevormd. In 1840 ontvouwde Historicus en filosoof Thomas Carlyle dit idee in een aantal lezingen over prominente historische figuren. In Sargasso’s serie ‘Een ander kapitalisme’ werd minstens twee keer uitgelegd dat we die geschiedenis anders moeten gaan schrijven, wil er ook maar iets ten goede veranderen. De Franse econoom Piketty zei dat zonder massa bewegingen geen vooruitgang boeken. De ontwikkeling naar meer gelijkheid begon met de Franse Revolutie en navolgend het einde van de slavernij, de opkomst van de welvaartsstaat, progressieve belastingen, de burgerrechtenbeweging en de afschaffing van apartheid, gaan we nu via de klimaatbeweging, Black Lives Matter en de roep om meer gendergelijkheid voort op de weg naar meer gelijkheid voor iedereen. Dank aan deze grote groepen mensen. In Kunst op Zondag legde fotografe Dulce Pinzón ‘The Real Story of Superheroes’ vast: Immigranten die door de risico’s die ze nemen, bijdragen aan de economieën van hun thuisland én het land waar ze nu wonen en werken. Ook Gang of Four maakt gehakt van de ‘Great Man Theory’. In de geschiedenisboeken zijn het nooit watjes, maar sterke mannen die de wereld maakten. Maar de geschiedenis speelt zich af vlak voor onze  neus: de armen nog steeds de ‘losers’, de rijken regeren. Luister en kijk naar ‘Not great Men’. https://www.youtube.com/watch?v=3fdMztpDRVQ

Door: Foto: Ted (cc)

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Going down

Een stevige funky bluesstandard. Deze klassieker is onnoemelijk vaak gecoverd door menig (hard-)rockbandje. Van Deep Purple tot Pearl Jam, van The Who tot  Chicken Shack.

Hier in de uitvoering van de in januari overleden Jeff Beck, voortgestuwd door bassiste Tal Wilkenfeld (eerder bij Sargasso stond ze Herbie Hancock bij) en vertolkt met de het doorleefde geluid van Beth Hart.

Going down = een reisje van Chicago naar Chattanooga, vermoedelijk omdat de hoofpersoon van het lied ( ene ‘I’) aan de grond zit en bij haar/zijn zus op de bank gaat slapen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Fatoumata Diawara en Roberto Fonseca

Lekker stukje muziek? Lekker stukje muziek!
De Malinese zangers/gitariste Fatoumata Diawara  en de Cubaanse pianist Roberto Fonseca komen in mei naar Nederland.

De Malinese Lekker stukje muziek?

26 mei Musis Arnhem, Arnhem
27 mei De Oosterpoort, Groningen
28 mei Paradiso, Amsterdam

Closing Time | R&B Skeletons in the Closet

Bij de schatgraverij vanmorgen in de archieven van Kunst op Zondag, sluit dit stukje muziek aardig aan. George Clinton, bandleider van Parliament-Funkadelic, maakte in 1976 een solo-album met de titel R&B Skeletons in the Closet.

Centraal thema van dit album: de pogingen van zwarte artiesten “over te steken” naar een wit publiek. In dat proces dreigen ze hun belangrijkste zwarte publiek te verliezen.

George Clinton vraagt in het titelnummer van het album de klassieke R&B muziek uit de kast te halen:

Closing Time | Dank u voor niet luisteren

Er gaat, vermoed ik, een schat aan prachtige, betekenisvolle liedteksten aan mij voorbij. Want, zo biechtte ik hier ook al op, mijn aandacht gaat vooraleerst uit naar de muziek en nagenoeg niet naar de tekst van een liedje.

Je zou denken dat publiek dat liedteksten van A tot Z meezingt, wél begrip heeft van de intenties van de liedjesschrijver. Dat is, helaas, niet altijd waar. Ter illustratie: dit ruim 50 jaar oud liedje van Sly and the Family Stone.

Closing Time | Grote boze wolf

Er was eens, heel lang geleden, een opvoedkundige die ontdekte waarom de jeugd van destijdswoordig zich zo verveelde. Saai, klaagden zij. Zo saai.

De opvoedkundige keek eens naar wat de jeugd allemaal had. De jeugd had alles! Ja, zelfs een toekomst! Kom daar vandaag nog maar eens om…

Had de jeugd echt alles? Nee, er miste iets. De opvoedkundige moest goed kijken maar zag uiteindelijk wat er mankeerde. Angst! De jeugd was nergens bang voor, want er wás niets om bang voor te zijn.

Closing Time | Te jong om te sterven

Dat een mens sterft, is de bedoeling van het leven. Maar…..

… (excuus voor de cliché tranentrekker) alle mensen die omkomen door oorlog, honger, klimaatopwarming, pandemieën, milieuvervuiling,  zijn ongeacht hun leeftijd te jong om dood te gaan.

En daar dan weer een prettig, funky muziekje over?
JamiroquaiToo Young to Die.

Closing Time | Funk de viool

Je staat als solist op het programma, dan wil je ook solo. Dat er een heel orkest zit te wachten tot je klaar bent, ach, het orkest wordt toch wel betaald.

Maar violist Josef Špaček speelde ‘Funk the string’ niet zomaar. Om te beginnen natuurlijk om zijn virtuositeit even alle ruimte te geven. Maar ook om duidelijk te maken dat er aardig wat overeenkomsten zijn met het ‘grotere werk’ dat hij diezelfde avond moest spelen: het eerste vioolconcert van componist Bohuslav Martinů.

Closing Time | Underdog

Dat intro kent u natuurlijk! Maar de rest verbinden alleen kenners met Sly and the Family Stone. Want dat bandje is beroemd geworden met veel simpeler nummers als ‘Dance tot the music’ en ‘Everyday People’.

Underdog is het eerste nummer van hun debuutalbum ‘A Whole New Thing’ (1967). Een album met hier en daar stilistische kenmerken die we van Zappa kennen. Je hoort dat ook in ‘Underdog’.

Closing Time | Different Strokes

Van de week las ik vier overlijdensberichten van muzikanten, zangers: Betty Davis, George Crumb, Ian McDonald en Syl Johnson. Allemaal min of meer op leeftijd, de tragiek van de jonggestorvene bleef bij dit viertal gelukkig achterwege. En een oudere artiest heeft meestal een aardig oeuvre dat achtergelaten wordt: er is keuze. Maar wie moet er in de Closing Time? Ogen dicht en kiezen: Syl Johnson.

Syl Johnson kende ik eigenlijk niet. Maar ik kende hem eigenlijk wel: door zijn samples. Zijn werk is nogal vaak gebruikt in de muziek van onder andere  Cypress Hill, Wu-Tang Clan, Kanye West, Jay-Z, De La Soul, Public Enemy en nog zo her en der in de hiphop.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Volgende