Hollande geeft Saoedische kroonprins (stiekem) hoogste Franse eer
, door
Betrapt achter het fietsenhok. (Niet doorvertellen.)
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Le coq est mort
, door
COLUMN - Ook in Frankrijk is het crisis, merkt de verhuurder van Vrouwke van Stavast op. Tijd voor hem om het land te verlaten.
‘Weet u waarom Frankrijk een haan in het wapen voert?’ vraagt mijn verhuurder, de oudere rijke monsieur T. tijdens een onverwacht avondlijk bezoek. ‘Nee,’ zeg ik. Waarop T. antwoordt: ‘Omdat het het het enige dier is dat met z’n poten in de stront staat en toch vrolijk door kraait.’
‘Madame, de situatie is desastreus,’ verklaart hij zich nader. ‘Buitenlandse bedrijven vertrekken vanwege de hoge belastingen en een totaal afwezige arbeidsethos. Maar de regering, de vakbonden en ja zelfs de top van het Franse bedrijfsleven hebben elkaar gevonden in een duivels pact, waarbij ze almaar roepen hoe onterecht het toch is dat Frankrijk zo verketterd wordt door de rest van de westerse wereld.
Het zijn gevaarlijke tijden madame. Dit land is een communistische staat aan het worden, op de rand van een totale collaps. Ik kom dan ook mijn vertrek uit Parijs aankondigen.’
‘Wow, monsieur T., u gaat Depardieu achterna?’ ‘Ik ben niet gek madame, ik zal mij in Marrakech vestigen.’ Even dacht ik dat hij alleen gekomen was om mij zijn persoonlijke visie op de zorgwekkende toestand van de Franse staat te geven en een toelichting op zijn aanstaande vertrek. Maar monsieur T. komt nooit zomaar langs voor een praatje.
Foto:
European Parliament (cc)
Eurocrisis in 2012: een goed jaar
, door
ANALYSE - Er lijkt eindelijk een beetje rust te komen op de financiële markten. Daarom krabbelen Merkel en Hollande terug als het gaat om de ‘roadmap’ naar een verbeterde EMU, betoogt Jan Werts. Maar in 2012 is er heel wat bereikt om de crisis te beslechten.
December zou de ‘top van de waarheid’ worden. Inzet was de ambitieuze ‘roadmap’ (Council document, 15632/12 website European Council) naar een verbeterde EMU. Maar al aan de vooravond van de bijeenkomst meldden Franse en Duitse kranten dat de discussie op de lange baan was geschoven. Na de Europese verkiezingen van juni 2014 heropent zich dat debat ten volle, zo is de bedoeling. Het nieuwe jaar moet leren of de rust op de financiële markten aanhoudt, zodat zo’n langdurig uitstel kan.
Kanselier Angela Merkel kan het met Bondsdagverkiezingen in de komende herfst niet maken behalve miljarden voor Griekenland ook nog Duitse soevereiniteit naar Brussel over te dragen. President François Hollande zit van zijn kant niet verlegen om een Europese Politieke Unie zodra die soevereiniteitsverlies meebrengt. Daarom waren Merkel en Hollande het vlak voor de Europese Raad in een half uur eens over uitstel van de operatie ‘Echte EMU’.
Toch is dit een sensationele ontwikkeling. Het was namelijk juist Merkel die in de loop van 2012 meermalen sterk aandrong op de ‘Echte EMU’ waar ze nu dan ineens voorlopig vanaf ziet. Van de beoogde Economische Unie, de Begrotingsunie, de Politieke Unie en de Bankenunie staat alleen de laatste nog op de agenda.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Economist: Frankrijk is tijdbom onder de Eurozone
, door
De Socialistische Partij is geen vriend van kapitaal en ondernemers, en François Hollande voert halfhartig beleid om meer investeerders te lokken.
Andere landen in de problemen hervormen ondernemingsklimaat wel, waardoor Frankrijk wel eens achter het net kan vissen.
Foto:
Thomas Bartherote (cc)
Sarkozy 2017
, door
COLUMN - Nicolas Sarkozy noemt het zijn morele plicht om zich in 2017 verkiesbaar te stellen nu François Hollande zijn vrouw niet in de hand weet te houden en er een puinhoop van zou maken. Gastschrijver Vrouwke van Stavast, woonachtig in het pittoreske Franse stadje Parijs, zet l’un et l’autre op een rijtje.
Sarkozy komt terug. Hij kan niet anders. Of, zoals hij het volgens le Canard Enchaîné van vandaag, zelf tegen partijgenoot en voormalig minister van Landbouw Bruno Le Maire zou hebben gezegd: “Het is de vraag of ik een keuze heb, moreel gezien, om niet terug te keren.” (Zie ook dit artikel in Le Post Huffington, red.)
Volgens Sarkozy is de staat van het land onder vijf maanden Hollande al dusdanig verslechterd, dat het nog een hele klus zal zijn om in 2017 (na vijf jaar Hollande!) Frankrijk er weer bovenop te helpen. Financieel aan de afgrond, internationaal ongezien en überhaupt… in een desolate staat. Alleen een man van het kaliber Sarkozy kan Frankrijk er weer bovenop helpen. Dat gelooft hij zelf, maar inmiddels ook heel veel Fransen dat.
Genoeg van Francois Normal
François Hollande vecht al sinds zijn aantreden met de schaduw van zijn voorganger. Als ‘Francois Normal’ was hij voor veel Fransen het alternatief voor de in hun ogen elitaire kliek die tot dan toe aan de macht was. De hard werkende burger, versus de Rolex dragende glamourman. Maar nu, in het najaar van 2012, lijken ze al genoeg te hebben van zijn grijze politiek, zijn belastingplannen en zeker van zijn vrouw.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Westen helpt Syrië verder de burgeroorlog in
, door
De woede tegen Bashar al-Assad heeft een nieuw hoogtepunt bereikt, nadat was vastgesteld vorige week vrijdag 108 mensen onder wie veel kinderen in Houla (provincie Homs) naar alle waarschijnlijkheid door Assads mensen waren vermoord. Een dertigtal door granaten, wat wees op beschietingen door het reguliere leger. De rest was gedood door geweerkogels of messteken, wat leek te wijzen op een actie van de zogenoemde sabiha, gewapende bendes behorende tot het pro-Assad kamp.
De moordpartij lijkt een keerpunt te worden in het drama dat Syrië heet. Dertien Westerse landen wezen de Syrische ambassadeur uit. De Veiligheidsraad sprak een veroordeling uit, en er gaan stemmen op die – zoals de Franse president Hollande – gewapend ingrijpen niet langer willen uitsluiten.
Maar intussen is de slachtpartij in Houla vooral een bewijs van hoe de situatie in Syrië verder uit de hand loopt. Joshua Landis, één van de beste Syrië-kenners, betoogde voor National Public Radio (hier te volgen op zijn blog) dat wat in Houla gebeurde te verklaren was uit het feit dat het een sunnitisch dorp is, dat is omringd door dorpen met een alawitische of christelijke bevolking. De alawieten en christenen steunen, uit angst voor het ongewisse onder een nieuw regime, over het algemeen Assad.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Hoe Hollande Merkel moet bewerken
, door
Dezer dagen onderhandelen Francois Hollande en Angela Merkel over aanpassing van de crisismaatregelen. Hollande moet geen Keynesiaans pad kiezen, maar duidelijk maken dat voor sommige landen een uitzondering moet gelden. En dat Duitsland zelf beter zijn best moet doen, betoogt, Charles Grant, director of the Centre for European Reform.
The election of François Hollande as French president has excited some of those who blame Germany’s emphasis on fiscal austerity for many of the eurozone’s ills. Hollande has promised to refocus EU policies on growth and employment. Countries such as Greece, Portugal, Spain and Italy – their recessions aggravated by the EU’s insistence that they shrink their budget deficits – would welcome a new approach. Even Marios Draghi and Monti, respectively president of the European Central Bank and prime minister of Italy, and both economically conservative, have called for growth initiatives. But can Hollande – as he prepares for his first ever meeting with Chancellor Angela Merkel – really make a difference? He might, but only if he handles Merkel with great diplomatic dexterity.
Many commentators have interpreted Hollande’s victory on May 6th, alongside the defeat of the established parties in Greece on the same day, as part of a Europe-wide revolt against austerity. However, France has not yet experienced painful austerity. And Hollande has promised to match President Nicolas Sarkozy’s target of bringing the budget deficit down to 3 per cent of GDP next year, and also to balance the budget by 2017, a year later than Sarkozy had promised.
Foto:
flickr cc Djuliet
Fotos am Freitag | Franse Lente
, door
Le hyperpresident heeft het veld moeten ruimen. Europa loopt het dun langs de benen. Brussel waarschuwt dat de drie procentsnorm overeind blijft staan. Merkel is niet van plan haar calvinistische beleid ook maar enigszins aan te passen.
Een flink deel van het Europese electoraat snakt echter naar een lente. Even geen bezuinigingen, nu investeren, straks oogsten en de schuld afbetalen. Nergens is dit zo duidelijk tot uiting gekomen als in de stembusuitslag van Frankrijk waar de wat fletse Hollande geacht wordt een nieuwe lente in te luiden.
Stel nou eens even dat het hem lukt, dat er een meer Keynesiaanse koers gevaren wordt en dat dat zijn vruchten afwerpt, hoe zou die lente zich vertalen in de Banlieus? Daar waar het ongenoegen van een nieuwe onderklasse telkens weer tot uitbarsting komt. Om een beeld te krijgen waar het om gaat, een fotoserie over de Banlieus, uit de rijke diepten van Flickr Creative Commons.
flickr cc mkebbe
flickr cc malias
flickr cc ...cave
flickr cc vanLyden
flickr cc mkebbe
flickr cc delaque79
flickr cc rodo.dentro
flickr cc ronniegrob
flickr cc Djuliet
flickr cc mkebbe
Thanks vanLyden, ronniegrob, Djuliet, malias, mkebbe, …cave, rododentro, delaque79.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.