De Fifa Vredesprijs: een schoen, een wortel en Trump

De Fifa heeft een nieuwe internationale traditie bedacht, al is het geen traditie waar iemand om gevraagd heeft. Morgen, op 5 december, een datum die in Nederland ruikt naar kruidnoten en passief-agressieve gedichten, reikt ze een Vredesprijs uit. Geen symboliek, geen culturele verwijzing, puur toeval. Maar dat maakt het alleen maar absurder: ergens op de wereld zit een organisatie die structureel conflicten veroorzaakt door stadiondeals, smeergeld en geopolitieke stunteligheid, en precies op die dag speelt ze voor mondiale vredesduif, en geeft een cadeautje weg. En wie staat er op de - waarschijnlijk - eenregelige shortlist? Donald J. Trump. De man die huilde dat hij de nobelprijs voor de vrede niet kreeg, maar het aankomende WK al gebruikte als politiek wapen en dreigde wedstrijden verplaatsen uit Democratisch bestuurde steden. Waar voetbal bedoeld is om landen dichterbij te brengen, maakt Trump er een instrument van om tegen steden te kunnen slaan. De Fifa doet alsof dit allemaal niet bestaat, of nou ja, ze hopen misschien dat als je Trump vleit hij dat soort dingen niet gaat doen. Ze zullen officieel wel beweren dat Trump “wereldwijde aandacht voor voetbal” genereert, of zoiets. Dat is ongeveer hetzelfde als zeggen dat een aangestoken vuilnisbak “aandacht genereert voor afvalbeleid”. Formeel klopt het, maar niemand met een functionerend stel hersenen neemt het serieus. Morgen staat Trump vermoedelijk te grijnzen in een zaal vol mensen die doen alsof ze iets belangrijks meemaken. De Fifa stopt zijn naam in een envelop, zogenaamd met spanning, terwijl iedereen weet dat deze ceremonie net zo open en eerlijk is als het Sinterklaasfeest in Nederland. Hier vieren we die dag een fictieve goedheiligman. De Fifa doet morgen hetzelfde. Alleen beloont deze sint juist de stoute kindertjes. Eigenlijk past het prima bij de organisatie die de Fifa is. De rest kan alleen maar toekijken hoe een toernooi dat ooit over spel ging nu gebruikt wordt als politiek breekijzer, terwijl de prijs die vrede moet vieren vooral bewijst hoe ver we daar vandaan zijn.

Door: Foto: Ari Dinar on Unsplash
Foto: duncan c (cc)

Sepp Blatter is de enige echte eindbaas van de FIFA

COLUMN - FIFA-voorzitter Sepp Blatter heeft het helemaal gehad met de internationale media. Hij hekelt de negatieve berichtgeving over de Afrika Cup en vooral de rol van de westerse media daarin. Die besteden volgens hem alleen nog maar over aandacht aan de abominabele omstandigheden waaronder het toernooi plaatsvindt en de ongeregeldheden tijdens de halve finale tussen Ghana en gastland Equatoriaal-Guinea. De negativiteit overheerst. Onterecht volgens Blatter. Hij vindt het een prachtig toernooi, dat ook nog eens goed is georganiseerd. ‘We become slaves to the media who have already given an opinion’ aldus de FIFA-bobo.

Dat is de voorzitter van de Confederation of African Football (CAF), Issa Hayatou, het roerend met hem eens. ‘When something bad happens in Europe, they say it’s an error. When something happens in Africa, they begin talking about corruption.’ Dat Congo de strijd om de derde plaats tegen het gastland liever aan zich voorbij liet gaan uit angst voor gewelddadigheden is natuurlijk ook allemaal de schuld van de westerse pers. Welkom in de wereld van twee machtige voetbalmannen wiens vingerwijzen en zelfbeklag prima passen in het door hen zelf geschapen beeld van de werkelijkheid.

De FIFA is natuurlijk helemaal geen slaaf van de westerse media en als iemand het kolonialisme nieuw leven heeft ingeblazen is het Sepp Blatter wel. Hij heeft de afgelopen jaren vooral in Azië en Afrika kwistig gestrooid met de voetbalmiljoenen van de voetbalbond. Hele continenten hangen inmiddels aan de subsidietiet van de FIFA. En niet voor niets. Voor wat hoort wat in de geldzieke wereld van het voetbal.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

FIFA raakt steeds meer verstrikt in eigen leugens

COLUMN - Fair Play is bij de FIFA al jaren ver te zoeken, vindt Lieuwe Rozema.

Twee vrouwen die de machtige voetbalbond FIFA op de knieën dwingen. Het zou zo maar kunnen. Bonita Mersaides en Phaedra Almajid legden als officials van respectievelijk de Australische en Qatarese voetbalbond belastende verklaringen af bij de Amerikaanse jurist Michael Garcia, die in opdracht van de FIFA onderzoek deed naar omkoping rondom de toewijzing van het WK 2018 aan Rusland en het WK 2022 aan Qatar.

Garcia sprak met 75 betrokkenen, schreef zijn bevindingen allemaal keurig op en leverde het 350 pagina’s tellend eindrapport in bij de arbitragecommissie van de voetbalbond. Tot zijn grote verbazing kwam de ethische commissie van de FIFA onlangs met een samenvatting naar buiten, waarin Garcia zich totaal niet kon vinden. Er zouden onjuistheden en verkeerde conclusies in staan. Almajid was geschokt en woedend. Mersaides sprak zelfs van een farce.

Op zijn beurt verbaasde de voorzitter van de ethische commissie, de Duitse rechter Hans-Joachim Eckert, zich weer over de kritiek van Garcia. Volgens Eckert zou het normaal zijn geweest om dergelijke kritiek eerst met elkaar te bespreken, ware het niet dat de samenvatting nooit aan Garcia is voorgelegd. Niet erg chique van de voetbalbond. Die donders goed weet dat Garcia niks kan en mag zeggen, omdat hij een geheimhoudingsverklaring heeft ondertekend. Komt dat even goed uit. Deze week gaan beide heren alsnog rond de tafel. Maar de geest is uit de fles. Het zaakje stinkt en riekt naar doofpot.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Ik stond erbij

COLUMN - Als ik erover nadenk, duizelt het me. Al die mensen die, net als ik en al mijn dierbaren, een leven hebben. Dat duizelt me zoals de oneindigheid van het heelal mij duizelt. En zoals de eeuwigheid mij duizelt. Hoewel, dat duizelt me nog net iets meer. Maar soms zit je bijvoorbeeld in de trein, sta je stil op een station in een of ander onooglijk stadje, kijk je naar de achterkant van een flat en weet je: achter al die raampjes zitten mensen die een leven hebben. Die liefhebben, haten, geboren zijn en kinderen ter wereld brachten, mensen die zullen sterven, al gestorven zijn of nog geboren moeten worden. Mensen die herinnerd zullen worden en weer vergeten.

Terwijl ik dit schrijf, zit Jack van Gelder de wedstrijd Nederland Chili samen te vatten. We zien de spelers, voorafgaand aan de wedstrijd, het volkslied ondergaan. In een terloopse bijzin vertelt Jack van Gelder dat er tijdens de bouw van het stadion een aantal bouwvakkers zijn overleden. ‘Maar daar is nu natuurlijk niemand mee bezig.’ Van Gelder walst door. De aard van de freestyler. Hij had net zo goed iets kunnen vertellen over de appeltaarten die de moeder van Dirk Kuyt altijd maakte als haar zoon met Quick Boys had gewonnen. Maar hij refereerde aan de slachtoffers van dit WK. 

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

FIFA pleit FIFA vrij van corruptie bij toewijzing WK’s

Zie je wel: niks aan de hand!

Overigens weigerde het Uitvoerend Comité van de FIFA om ‘juridische redenen’ het volledige rapport openbaar te maken. Alleen de samenvatting is publiek.

UPDATE: FIFA-onderzoeker Garcia niet eens met conclusies rapport:

Onderzoeker Michael Garcia is er niet blij mee hoe de FIFA zijn rapport aangaande de toewijzing van de WK’s van 2018 en 2022 heeft samengevat.

Garcia kondigt zelfs aan naar het beroepscomité van de wereldvoetbalbond te stappen.

“Er zijn verkeerde conclusies getrokken”, zegt hij.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Volgende