Closing Time | History Song
Een gelegenheidsband, of hoe noem je zoiets als de muzikanten, die voor de gelegenheidsband zijn samengevoegd, nog een eindje verder gaan? The Good, The Bad And The Queen. Damon Albarn (Blur) op zang, Paul Simonon (The Clash) op gitaar. Wat dan begon in de studio, eindigde op de grote muziekfestivals.
Noot voor de jonge lezer: een muziekfestival was een weide vlak bij een dorp of stadje in de provincie waar, in de zomer, vanaf ongeveer twaalf uur ’s middags tot twaalf uur middernacht op een groot podium muzikanten speelden. En op de weide van een krappe twee hectare, stonden dan ongeveer 50 tot 60 duizend muziekliefhebbers dicht opeengepakt om niks van hun favoriete band te misen.


Volgend weekend is het weer zover: Pinkpop. Wat begon als een lokaal nudistenfeest in de seventies, groeide uit tot eeuwigdurende terreur van altijd dezelfde bands die Leo Blokhuis ongetwijfeld te gek zal vinden maar het slechte geluid, de verlammende geur van shag, leer en bier voor munten en die vermoeiende fuifnummers van The Counting Crows en Faithless hebben me doen besluiten: popfestivals ala Pinkpop zijn verschrikkelijk. Hé, ik mag het zeggen, als ‘popjournalist’ voor VPRO’s