Pro-vrouwen ≠ anti-mannen

Of: waarom ongelijkheid niet moet worden bestreden met nog meer ongelijkheid De Twitter-hastag #ikschrijf die voortkomt uit het ‘'vrouwifest’ van Filosofie Magazine, zet mij, net als Ingrid Robeyns, aan tot bloggen. Het is mooi te zien dat er de laatste tijd (weer) veel aandacht is voor genderongelijkheid. Zo is er Athena’s Angels (vier vrouwelijke hoogleraren die zich hebben verenigd om op te komen voor de belangen van vrouwen in de wetenschap), de kersverse Lezeres des Vaderlands (die o.a. bijhoudt hoe ongelooflijk weinig aandacht er in de boekenbijlages eigenlijk is voor vrouwelijke schrijvers), het nieuwe blog Vileine.com (‘Een moderne feministe heeft nu dus geen idee wat ze met haar bh of okselhaar moet’). En dan zijn er natuurlijk ook nog de columns van Asha ten Broeke of de recente column van Ionica Smeets (‘Voor echte lezingen moet je natuurlijk bij mannen zijn’— link). Valt u iets op?

Foto: Japanexperterna.se (cc)

Gepiel

COLUMN - De laatste tijd is het bon ton voor stoere binken om huilie huilie te doen vanwege de ’terreur van online feministen’. Amusant. Wat mij wel verbijstert, en laten we wel wezen ook ergert, is hoe die stoere binken de afgelopen 20 jaar onze producten hebben laten verworden tot speeltjes voor mietjes. Want als ik goed heb geteld zijn het toch nog steeds mannen die op de technische beroepen heersen. Of zijn mannen geen stoere binken meer doch allemaal verworden tot graatmagere nerds. In welk geval ik daarvan ook de schuld aan de terreur van de online feministen kan geven en dit stukkie achterwege kan blijven.

Ik, ongeduldig, potig wezen, huil om de teloorgang van de stevige apparaten waarop je kon rammen.

Voor de ‘millennials‘ onder ons (millennials zijn dus niet de mensen geboren kort na 2000 leert mij een rondgang op Google, maar geboren tussen 1980 en… whenever) zal dit een wtf-moment opleveren. Zij hebben immers niets anders meegemaakt dan pielerige gadgets gemaakt van flinterdun kunststof met microscopische, übersensitieve toetsen, if toetsen at all.

In mijn jeugd was dat wel anders. Van staal waren de dingen (Lubachse andersomliner om maar te plaatsen), met duidelijke knoppen die je fysiek in en uit kon drukken, u leest het goed: drukken. Waarbij je klik hoorde, en voelde, en wist dat het goed was. ‘De dingen’ waren ook niet perse kolossale bouwsels, maar ook best dunne walkmannetjes en zo. Maar niet zo klein dat je de vingers van een 8-jarige moest lenen om die te bedienen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Slachtofferschap als intimidatietactiek

C.S. Lewis once wrote: ‘Of all tyrannies, a tyranny sincerely exercised for the good of its victims may be the most oppressive. It would be better to live under robber barons than under omnipotent moral busybodies.’

That is a good description of what is now happening in parts of our academic system, for the censorship is increasingly imposed in the name of keeping students safe, and guarding them from anything that might possibly offend what are regarded as their vulnerable minds.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | De vrouw als man

COLUMN - Het moderne feminisme heeft last van penisnijd en verliest daarmee belangrijke waarden uit het oog.

Eén ding moeten we Sunny Bergman meegeven: ze weet hoe ze een discussie aan moet zwengelen. De blogjes naar aanleiding van haar documentaire en boek ‘sletvrees‘ waren ontelbaar dit jaar.

Maar hoe nuttig haar pleidooi voor het accepteren van de vrouw als seksueel vrij wezen in meerdere opzichten ook mag zijn, wat mij opvalt aan dit zogeheten ‘feminisme 3.0’ is dat het zo weinig politiek is, en al helemaal niet economisch.

Waar 3.0-feministen als Simone van Saarloos zich uitputten in gemiep over het vrouwelijke seksleven, maakte het feminisme 2.0 zich nog druk om de carrière van vrouwen. Maar gelukkig is er nog Asha ten Broeke. In tuinbroek gestoken zet zij zich af tegen stereotypering. Overigens niet alleen van vrouwen, maar van alle minderheden. Ergens is dat een mooie strijd, want stereotypering is in veel gevallen nadelig voor kwetsbare mensen. Stereotypen dwingen hen en hun omgeving in een rollenpatroon dat nadelig kan zijn voor hun keuzevrijheid.

Toch lijkt Asha’s queeste op te gaan in muggenzifterij. Een andere kleur voor zwarte Piet gaat de discriminatie op de arbeidsmarkt en door de politie echt niet oplossen, en vrouwen krijgen helaas nog geen hogere zelfstandigheid door een andere folder van Bart Smit. Het streeft zijn doel nogal voorbij.

Foto: Neil Moralee (cc)

Halsema

COLUMN - Ja, er zat veel Femke in de eerste aflevering van de docuserie Seks en de zonde. Maar waarom zouden we daar in hemelsnaam over vallen? Wanneer Ton van Rooyen als vers gescheiden vader zijn serie over vers gescheiden vader promoot, sneert niemand over het hoge Ton-van-Rooyen gehalte daarvan. Bij mannen is veel ego inbrengen namelijk normaal. We vallen er hoofdzakelijk over wanneer vrouwen zoiets doen.

De persoonlijke inbreng van Halsema dient daarnaast een doel. Ze breekt het klassieke onderscheid tussen programmamaker en onderwerp, tussen interviewer en bevraagde ermee af:. Ze stelt niet alleen vragen, ze vertelt onderwijl ook haar eigen verhaal: ze is niet alleen interviewer, maar ook gesprekspartner.

Ze doet iets anders dan het vermaledijde (en op de keper beschouwd, vaak zo goedkope) ‘jezelf kwetsbaar opstellen’. Ze gooit haar privé niet ter eigen glorie op de buis. Halsema vertelt haar eigen verhalen om haar gesprekspartners gerust te stellen, om gemeenschappelijke grond te zoeken: ze doet het om een waarlijk gesprek mogelijk te maken. Zij is niet langer de enige die vragen stelt en die het verloop van het gesprek dicteert.

Halsema geeft zich daarmee rekenschap van een klassiek feministisch paradigma: het persoonlijke is politiek. Wie alleen maar vraagt, stelt zich per definitie boven zijn onderwerp; slechts wie zelf ook vertelt, kan een echte connectie maken.

Quote du Jour | Pixelated Prostitutes

Violence against sex workers is a serious problem, both nationally and internationally, and Sarkeesian makes a good case that the games she discusses treat that violence as fun, enjoyable, or even laudable. But Sarkeesian’s videos have not garnered much praise from those most directly affected by these tropes. On the contrary, many sex workers have argued that Sarkeesian’s videos contribute to the objectification and stigma that she claims she is trying to reduce.

Foto: Pete (cc)

Feminisme is ook een mannenzaak

OPINIE - Op 17 februari 2014 sprak Zihni Özdil deze tekst uit tijdens een bijeenkomst in Spui25 met als thema ‘Feminisme is ook een mannenzaak’.

Goedenavond allemaal. Ik wil de organisatie heel erg bedanken dat ze mij hebben uitgenodigd om hier te spreken en ik wil u bedanken voor uw aanwezigheid.

Maar toch ben ik vanavond hier onder protest.

Daders

Toen ik werd benaderd om te spreken reageerde ik meteen door te zeggen dat het echt niet kan dat alleen mannen in het panel zitten. De organisatie hield echter voet bij stuk.

Ik nam toen contact op met een goede vriendin van mij, een wetenschapper en activist, en ik vroeg haar om advies. Want mijn gevoel en verstand zeiden: ‘Zihni, niet meedoen, dat wordt alleen maar meer olie op het vuur en dat wil je niet.’

Maar mijn vriendin zei: ‘Zihni je moet wel gaan. Als jij niet gaat komt er een andere man in jouw plaats en zal hetgeen jij wil zeggen helemaal niet gezegd worden.’

En hetgeen ik wil zeggen is het volgende.

Feminisme is wel degelijk een mannenzaak. Waarom? Omdat wij mannen de daders zijn.

Mannen hebben door de eeuwen heen bijna overal op de wereld vrouwen onderdrukt, gemarginaliseerd, gemuilkorfd, bedekt, gereduceerd tot seksueel object enzovoorts. En dat doen wij mannen vandaag nog steeds.

Foto: Elvin (cc)

Vrouwencluppie

OPINIE - Al dagen loop ik te denken over het verschil tussen mannen en vrouwen. Over feminisme. Over glazen plafonds en zo.

De aanleiding? Een bezoekje deze week aan de Nieuwjaarsborrel van ‘Vrouw & Media’. Nieuwjaarsborrel… eigenlijk meer een debatavond. Over de vraag hoe je jezelf ‘neerzet als een journalistiek merk’.

Interessante sprekers. Pardon, spreeksters. Niet dat ik het altijd eens ben met Asha ten Broeke, verre van. Maar ze is wèl een boeiend fenomeen – taak nummer één voor een columniste. En de journalisten Liesbeth Staats en Roos Schlikker bleken inspirerende dames met een goed verhaal. Gespreksleidster (en vice-voorzitter van Vrouw & Media) Mensje Melchior deed wat ze moest doen, het gesprek leiden, en ze deed het voortreffelijk.

In de zaal zo’n 120 vrouwen. Journalistes. En verhip, daar, in een hoekje: één man. Ondergetekende.

Eén man in het Hol van de Leeuwin. En dat houdt me sindsdien dus bezig. Hoe kàn het dat er maar één man komt opdagen op een avond die voor elke freelance journalist (m/v) interessant is?! Durfden de anderen niet? Wisten ze het niet? Dachten ze: da’s een vrouwenclubje, daar heb ik niks te zoeken?

Stapje verder: wat is dat precies voor een ‘vrouwenclubje’?

Quote du jour | Kolonisatie van het vrouwenlichaam

The “veil” is more than just a covering – at least in the eyes of those who see it as an obstruction to their own exertion of power and “truth.” It is for them, as Daumas wrote, something which covers the entire being of a society and culture – thus get through to the Muslim women, through the physical and abstract veil, and get through to ‘correcting’ her society and culture.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Islam en feminisme

OPINIE - Het fenomeen hoofddoek levert gegronde aanleiding voor een feministische kritiek op de Islam.

Een tijdje terug verscheen een column van Asha ten Broeke in de Volkskrant, waarin ze haar afkeuring uitsprak over het gegeven dat in sommige kringen feministische argumenten selectief worden gebruikt om moslims mee aan te vallen.

Volgens Ten Broeke wordt daarbij namelijk nogal opzichtig met twee maten gemeten:

In onze samenleving worden de acties, woorden en vragen van moslims door een luidruchtige groep roeptoeters voortdurend langs een andere meetlat gelegd dan die van andere groepen. Zo leidde het feit dat de VU een islamitische gebedsruimte heeft waar mannen en vrouwen apart bidden tot verontwaardiging, maar geen stofje waaide op toen in het Volkskrant Magazine stond dat de hippe evangelische City Life Church op sekse segregeert.

Nu is Nederland inderdaad geen feministisch paradijs. Vrouwen verdienen minder dan mannen voor vergelijkbaar werk. Jonge meisjes worden nog steeds stelselmatig richting de roze speelmeuk, onpraktische kleding en zorgzaamheid gedrongen. De woorden van Simone de Beauvoir ‘Je komt niet ter wereld als vrouw, je wordt vrouw,’ hebben hun relevantie nog lang niet verloren.

Dit laat echter onverlet dat de situatie in de islamitische wereld (en onder autochtone moslims) nog altijd een flink stuk erger is dan de allesbehalve perfecte stand van zaken in doorsnee-Nederland.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende