How Genghis Kahn cooled the planet

Dit artikel is afkomstig van Sargasso gastblog: Mongabay.com. In 1206 AD Genghis Kahn began the Mongol invasion: a horse-crazed bow-wielding military force that swept through much of modern-day Asia into the Middle East and Eastern Europe. But aside from creating the world's largest empire, the Mongol invasion had another global impact that has remained hidden in history according to new research by Julia Pongratz of the Carnegie Institution's Department of Global Ecology. Genghis Kahn and his empire, which lasted nearly two centuries, actually cooled the Earth. "It's a common misconception that the human impact on climate began with the large-scale burning of coal and oil in the industrial era," says Pongratz, lead author of the study in a press release. "Actually, humans started to influence the environment thousands of years ago by changing the vegetation cover of the Earth‘s landscapes when we cleared forests for agriculture." The answer to how this happened can be told in one word: reforestation. When the Mongol hordes invaded Asia, the Middle East, and Europe they left behind a massive body count, depopulating many regions. With less people, large swathes of cultivated fields eventually returned to forests, absorbing carbon dioxide from the atmosphere.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Groen regeren in Europa

GroenLinks is een uitzondering in Europa. Van Bulgarije tot België hebben Groene partijen geregeerd. In Nederland alleen nog niet. Wat kan GroenLinks leren van haar zusterpartijen over de grens?

Er zijn grote verschillen tussen Groene partijen in Europa. Ze delen allemaal een nadruk op ecologische duurzaamheid. Maar ze verschillen van mening over sociale rechtvaardigheid. Sommige Groene partijen staan, zoals GroenLinks, aan de linkerkant van het politieke spectrum. Andere partijen bevinden zich in het politieke centrum. Er zijn ook groene partijen die aan de rechterkant van het politieke spectrum staan. West-Europese Groene partijen, zoals de Duitse of Franse Groenen zijn links. In een aantal Noord-Europese landen (Ierland en Finland) staan Groenen in het politieke centrum. In Oost-Europa zijn Groene partijen afkomstig uit anticommunistische hervormingsbeweging. Eind jaren ’80 waren het lokale bewegingen tegen kernenergie, mijnbouw en andere vormen van milieuvervuiling die het eerst in opstand kwamen tegen het communisme in landen als Estland, Letland en Litouwen. Deze bewegingen kozen voor de democratie en dus voor een Westerse markteconomie, voor privatisering van overheidsbedrijven en afbraak van de sociale zekerheid. Rechtse groene partijen dus.

De positie van individuele Groene partijen in het politieke spectrum is belangrijk om te begrijpen hoe ze in de regering zijn gekomen. Er zijn grofweg drie soorten regeringscoalities met Groenen: een rood-groene combinatie met sociaal-democraten, Groenen en misschien andere linkse partijen. Of een blauw-groene combinatie met conservatieven, Groenen en misschien andere rechtse partijen. Daarnaast kan er een regenboogcoalitie gevormd worden met groenen, linkse en rechtse partijen. Linksgeoriënteerde Groenen komen terecht in rood-groene coalities. Vaak hebben de Groenen dan voor de verkiezingen een bondgenootschap gesloten met de sociaal-democraten, met daarin de afspraak om samen te gaan regeren. Een typisch voorbeeld hiervan zijn de Franse Groenen die van 1997 tot 2002 in een linkse coalitie samenwerkten met socialisten, communisten en andere linkse partijen. Als links op zichzelf geen meerderheid haalt is er de mogelijkheid voor een regenboogcoalitie, zoals in Belgie met liberalen, socialisten en groenen. Rechts- en centrumgeoriënteerde Groenen kunnen ook terecht komen in regenboogcoalities maar kunnen ook samen werken in blauw-groene coalities. De Ierse Groenen staan in het politieke centrum en werken op dit moment samen metde conservatieve Fianna Fáil partij. De eerste keer dat Groenen in een regering terecht kwamen was in zo’n rechtse combinatie: in 1990 leverden Groene partijen in Bulgarije, Estland en Letland ministers in regeringscoalities van anticommunistische hervormers.Slechts enkele Groene partijen overleefden de daaropvolgende verkiezingen. In Tsjechië en Letland overleefden ze langer en zijn ze zelfs teruggekomen in de regering. In Letland leverden de Groenen zelfs kortstondig de premier (Indulis Emsis in 2003). Hij was zo de eerste groene regeringsleider en gaf leiding aan een rechtse coalitie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kastelen van herinnering


Het nieuwe boek The Memory Chalet van Tony Judt is uniek: iets tussen memoires, geschiedenis, politiek en filosofie in. Ik heb het ademloos uitgelezen. Hij maakt herinneringen los, waarvan ik het bestaan al lang vergeten was. Hij stelt vragen, die alsnog verbazen: waarom is mij dat nooit eerder opgevallen? Zijn vertellingen hebben een spanning, die voortkomt uit het ontstaan ervan.

Het gaat om dictaten na slapeloze nachten. In “Night” verklaart hij het ontstaan van deze verhalen. Judt werd een paar jaar geleden gediagnosticeerd als ALS patiënt en was sinds 2009 hulpbehoevend, totaal verlamd, permanent beademd, zonder pijn, met een normaal werkend verstand. Zijn nachten zijn soms rampzalig: moet je nu al weer roepen in de babyfoon, terwijl je alleen maar even gekrabd wilt worden of een arm of been verlegd wil hebben? Dit gevecht met lichamelijk ongemak bestrijdt hij door te harken in zijn brein. Zijn geheugen, zijn vermogen tot expressie, zijn ordenende en analytische scherpte zijn niet aangetast door zijn ziekte. Mogelijk namen zij zelfs nog in kracht toe. Zolang hij nog verstaanbaar kon spreken dicteerde hij ’s ochtends wat hij in de nacht had bedacht. Hij is in augustus 2010 overleden.

Wat betekent herinnering? Voor de individu kun je te rade gaan bij Dick Swaab of Douwe Draaisma: je bent je levensverhaal. Dat is meer dan je je kunt herinneren, maar de gedachte dat we alles kunnen onthouden lijkt onjuist. Ook bij Oliver Sacks kom je identiteit als levensverhaal tegen: je bent wat je kunt vertellen over je verleden, je ervaringen, je vakkennis en vaardigheden. (Als je het niet meer kunt vertellen, vervaagt ook je identiteit, zoals ik bij mijn dementerende vader heb kunnen ervaren.)

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Maar wie is hij nou?

“From 1998 to 2002, the Western press said I was reminiscent of Hitler and Il Duce. Now they compare me with Putin and the Belarussian president. I will leave up to you decide if it is progress or not.” (Viktor Orban, premier van Hongarije tijdens zijn eerste persconferentie als voorzitter van de EU).

Viktor Orban verdedigde gister ten overstaan van Europese ministers een nieuwe wet die alle Hongaarse media in het gareel moet houden (op straffe van een flinke boete). Uit protest tegen de wet verschenen vorige maand nog alle Hongaarse kranten met een blanco voorpagina. Orbans positie in Europa lijkt echter gered. Dus mag hij straks de hand van Neelie Kroes, Jose Barosso en nog vele andere Europese democraten schudden. Welkom in de EU, meneer Hitler, ehhh… Mussolini, ehhh… Putin, ehhh… Orban!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gerben Jan Gerbrandy: Zet in op een duurzame economie

Sargasso plaatst de serie Tien over Groen van Duurzaamnieuws.nl door op haar site.

Europa kán een aanjager zijn van duurzame ontwikkeling. Daar is Europarlementariër Gerben Jan Gerbrandy (D66) zeker van. Maar dan moet Brussel wel stoppen haar eigen beleid tegen te werken.

1.Waar gaat duurzaamheid volgens u over?
Duurzaamheid gaat over de toekomst. We kunnen het ons niet veroorloven niet te verduurzamen, want daarmee brengen we onze toekomst in gevaar. Het gaat dus over een welvarende toekomst voor onszelf en voor onze kinderen en kleinkinderen. Ik ben ervan overtuigd dat we alleen naar een duurzame samenleving gaan als we onze economie weten te verduurzamen.

2.Waarom is duurzaamheid zo belangrijk?
Er is altijd al een morele verplichting om te verduurzamen: om schoner te produceren en om de natuur niet aan te tasten. Maar duurzaamheid is nu extra belangrijk aan het worden. Vooral omdat we zo langzaamaan de grenzen beginnen te bereiken van onze huidige manier van leven. Dat zie je bijvoorbeeld terugkomen door de schaarste van grondstoffen. Ik bedoel dan fossiele brandstoffen, maar bijvoorbeeld ook hout, schone lucht en schoon water. Hier hebben we gewoon niet genoeg van.

3.Vindt u dat duurzaamheid in Nederland een goed imago heeft?
Op dit moment absoluut niet. Ik denk dat de polarisatie die je ook op andere terreinen ziet in Nederland ook bij duurzaamheid terugkomt. Het huidige rechtse kabinet heeft hemaal niets met duurzaamheid, en dan vooral niet met de morele kant ervan. Dat vinden ze onzin. Maar daarmee zien ze ook de economische kant van duurzaamheid volstrekt over het hoofd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

A shameful investment in a dystopia

Een gastbijdrage van Ben Hayes van de website Neoconopticon. Het stuk is ook te lezen in de European Voice van The Economist.

Ifrontex kaartn a hi-tech upgrade to ‘Fortress Europe’, the EU is developing drone planes, satellite surveillance systems, unmanned ground and marine vehicles, even combat robots, to be deployed to ‘defend’ Europe from migrants.

The policy is the result of a convergence in the EU’s ‘industrial competitiveness’ strategy, which has identified the global ‘homeland security’ market as one in which Europe should prosper, and an EU approach to migration control that places the prevention of refugees and undocumented migrants from crossing borders above any other objective, principle or approach.

In this upgrade, the defence sector, the surveillance industry and quasi-autonomous EU bodies such as Frontex and the European Defence Agency are joining forces.

More than €50 million in EU funds from the security research component of the Commission’s seventh framework programme for research (FP7) has already been allocated to the adaption of military surveillance techniques to Europe’s borders – and the programme is still in its infancy. Defence giants such as BAE Systems, Finmeccanica, Thales, EADS, Dassault Aviation, Sagem and Israel Aircraft Industries (IAI) feature in numerous consortia. At least six EU-funded projects envisage the use of ‘drones’ (or unmanned aerial vehicles, UAVs) for border control; others promise an array of surveillance and detection technologies.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende