Het nieuwe boek The Memory Chalet van Tony Judt is uniek: iets tussen memoires, geschiedenis, politiek en filosofie in. Ik heb het ademloos uitgelezen. Hij maakt herinneringen los, waarvan ik het bestaan al lang vergeten was. Hij stelt vragen, die alsnog verbazen: waarom is mij dat nooit eerder opgevallen? Zijn vertellingen hebben een spanning, die voortkomt uit het ontstaan ervan. Het gaat om dictaten na slapeloze nachten. In “Night” verklaart hij het ontstaan van deze verhalen. Judt werd een paar jaar geleden gediagnosticeerd als ALS patiënt en was sinds 2009 hulpbehoevend, totaal verlamd, permanent beademd, zonder pijn, met een normaal werkend verstand. Zijn nachten zijn soms rampzalig: moet je nu al weer roepen in de babyfoon, terwijl je alleen maar even gekrabd wilt worden of een arm of been verlegd wil hebben? Dit gevecht met lichamelijk ongemak bestrijdt hij door te harken in zijn brein. Zijn geheugen, zijn vermogen tot expressie, zijn ordenende en analytische scherpte zijn niet aangetast door zijn ziekte. Mogelijk namen zij zelfs nog in kracht toe. Zolang hij nog verstaanbaar kon spreken dicteerde hij ’s ochtends wat hij in de nacht had bedacht. Hij is in augustus 2010 overleden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso plaatst de serie Tien over Groen van Duurzaamnieuws.nl door op haar site.
Europa kán een aanjager zijn van duurzame ontwikkeling. Daar is Europarlementariër Gerben Jan Gerbrandy (D66) zeker van. Maar dan moet Brussel wel stoppen haar eigen beleid tegen te werken.
1.Waar gaat duurzaamheid volgens u over?
Duurzaamheid gaat over de toekomst. We kunnen het ons niet veroorloven niet te verduurzamen, want daarmee brengen we onze toekomst in gevaar. Het gaat dus over een welvarende toekomst voor onszelf en voor onze kinderen en kleinkinderen. Ik ben ervan overtuigd dat we alleen naar een duurzame samenleving gaan als we onze economie weten te verduurzamen.
2.Waarom is duurzaamheid zo belangrijk?
Er is altijd al een morele verplichting om te verduurzamen: om schoner te produceren en om de natuur niet aan te tasten. Maar duurzaamheid is nu extra belangrijk aan het worden. Vooral omdat we zo langzaamaan de grenzen beginnen te bereiken van onze huidige manier van leven. Dat zie je bijvoorbeeld terugkomen door de schaarste van grondstoffen. Ik bedoel dan fossiele brandstoffen, maar bijvoorbeeld ook hout, schone lucht en schoon water. Hier hebben we gewoon niet genoeg van.
3.Vindt u dat duurzaamheid in Nederland een goed imago heeft?
Op dit moment absoluut niet. Ik denk dat de polarisatie die je ook op andere terreinen ziet in Nederland ook bij duurzaamheid terugkomt. Het huidige rechtse kabinet heeft hemaal niets met duurzaamheid, en dan vooral niet met de morele kant ervan. Dat vinden ze onzin. Maar daarmee zien ze ook de economische kant van duurzaamheid volstrekt over het hoofd.
Een gastbijdrage van Ben Hayes van de website Neoconopticon. Het stuk is ook te lezen in de European Voice van The Economist.
In a hi-tech upgrade to ‘Fortress Europe’, the EU is developing drone planes, satellite surveillance systems, unmanned ground and marine vehicles, even combat robots, to be deployed to ‘defend’ Europe from migrants.
The policy is the result of a convergence in the EU’s ‘industrial competitiveness’ strategy, which has identified the global ‘homeland security’ market as one in which Europe should prosper, and an EU approach to migration control that places the prevention of refugees and undocumented migrants from crossing borders above any other objective, principle or approach.
In this upgrade, the defence sector, the surveillance industry and quasi-autonomous EU bodies such as Frontex and the European Defence Agency are joining forces.
More than €50 million in EU funds from the security research component of the Commission’s seventh framework programme for research (FP7) has already been allocated to the adaption of military surveillance techniques to Europe’s borders – and the programme is still in its infancy. Defence giants such as BAE Systems, Finmeccanica, Thales, EADS, Dassault Aviation, Sagem and Israel Aircraft Industries (IAI) feature in numerous consortia. At least six EU-funded projects envisage the use of ‘drones’ (or unmanned aerial vehicles, UAVs) for border control; others promise an array of surveillance and detection technologies.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een paar weken geleden werd hier al stil gestaan bij privacywetgeving uit Brussel. Een van die plannen verdient nog wat extra aandacht. Dankzij een rapport (pdf) dat statewatch.org boven tafel heeft gekregen, weten we dat de Europese Raad bezig is met het opzetten van een instrument voor het monitoren van ‘radicale elementen’.
Wat houdt dat precies in? Het instrument is een methode die de veligheidsdiensten van alle lidstaten moeten gebruiken bij het aanleggen van een database van radicale personen en groepen. Het is een soort checklist met zeventig punten die een indicatie moeten geven voor iemands radicalisering. Op die manier groeit er een groot Europees bestand waarin alle subversieve eu-burgers gerangschikschikt zijn, overzichtelijk en vrij uitwisselbaar: Lekker handig in de strijd tegen het terrorisme.
Maar wie hebben de Europese veiligheidsdiensten eigenlijk op de korrel? Een uitgebreide analyse van deze plannen is gemaakt door Statewatch. Opvallend is dat de diensten een ruime definitie gebruiken van het begrip radicaal: ‘Extreme right/left, Islamist, nationalist, anti-globalisation, etc’. Dat is een tamelijk bonte verzameling van politieke opvattingen die onder het mom van anti-terrorismemaatregelen bij elkaar geveegd worden. Daar komt nog bij dat de vragen uit de checklist nogal ver lijken te gaan. Ze wekken op zijn minst de indruk dat het hebben van radicale gedachten al gevaarlijk kan zijn. Neem bijvoorbeeld vraag 65:
Gisteren was het Eurostat Hackday: een dag waarop data experts en designers (virtueel) samenkomen om interessante informatie te creëren met Eurostat data. Deze keer was energie het onderwerp. Hoeveel energie wordt er in Europa verbruikt? Wat is het aandeel van de industrie, huishoudens, transport, landbouw en services? Hoeveel van die energie wordt al duurzaam geproduceerd? Hieronder ziet u het aandeel hernieuwbare energie per land voor de periode 1997-2008. Oostenrijk en Portugal hebben ‘makkelijk praten’ met hun waterkracht uit de bergen. IJsland daar spuit het kokende water vanzelf uit de grond. Maar de flatline van Nederland is wel erg gênant. Klik en scroll voor alles wat u altijd al had willen weten over energie in Europa.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Deze gastbijdrage hebben we overgenomen van Publiekrecht en politiek in het kader van de hier ook eerder gevoerde discussie over het opiniestuk van Baudet over EHRM.
Zelden trekt een debat van een studievereniging echt volle zalen, laat staan op maandagavond. Gisteren was dat in Leiden wel het geval toen Rick Lawson in debat ging met Thierry Baudet, naar aanleiding van diens NRC-artikel over het EHRM als bedreiging voor de democratie.
Baudet deed nogmaals zijn verhaal, wat erop neerkomt dat het supranationale mensenrechtenhof alleen bestaansrecht heeft als het een ‘zeer marginale rol’ speelt en zich alleen met zaken bezighoudt waarin fundamentele rechten in het geding zijn. Zo zou het hof ons land niet moeten lastig vallen met de vraag of een advocaat bij een politieverhoor aanwezig moet zijn (Salduz) of leraren moeten verbieden een corrigerende tik uit te delen. Met 100 zaken per jaar waarin het hof aan rechtsvorming doet, toont het zich een allesverslindend monster.
Lawson kraakte Baudets betoog door te wijzen op een serie onzorgvuldig- en onvolledigheden, zoals die deels ook al door Peters en Kapper aan de orde werden gesteld (democratische legitimatie, margin of appreciation). Hij wees op een serie zaken waarin het hof welbewust abstineert en aan de lidstaten zelf overlaat wat te doen (o.m. Pretty, Bankovic, Le Pen v. Frankrijk).
[qvdd]
Het is bijna onmogelijk om als Europa je belangen te verdedigen met de versplinterde krijgsmachtjes van vandaag de dag, die alleen maar kleiner worden door de huidige bezuinigingen. […] Die bezuinigingen zullen over 20 jaar nog steeds doorwerken. Ik verwacht dat deze ontwikkeling een belangrijke drijfveer zal zijn om te streven naar een Europese defensie.
Professor Rob de Wijk, directeur van het Den Haag Centrum voor Strategische Studies, denkt dat de bezuinigingen op de krijgsmachten van Europa misschien een onbedoeld, en door velen niet gewenst, bijeffect hebben.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.