Niet Griekenland maar Duitsland is gevaar voor euro

De mogelijke winst van Syriza veroorzaakt paniek onder de eurocraten. Ze waarschuwen dat ‘radicaal linkse ideologen’ aan de macht komen en dreigen met Grexit. De echte radicalen die het zicht op de werkelijkheid hebben verloren, zijn echter de eurocraten zelf. De Duitse regering overschat niet alleen haar eigen kracht, maar vergeet bovendien dat Duitsland zelf ook een wanbetaler is. De grootste wanbetaler ooit. Radicaal Op 25 januari zijn er parlementsverkiezingen in Griekenland. De Grieken kunnen dan kiezen tussen Andonis Samaras, die het bezuinigingsprogramma uitvoert dat door Europa is opgelegd en de linkse oppositieleider Alexis Tsipras, die opnieuw wil gaan onderhandelen over de schulden. De uitslag kan grote gevolgen hebben voor Nederland, juist nu het weer wat beter lijkt te gaan. Volgens Trouw ‘siddert Europa weer voor Griekenland’ en iedereen praat elkaar na dat er een radicaal linkse regering aan de macht kan komen [1]. Radicaal links? Ooit waren linkse radicalen lieden die industriëlen vermoordden en bomaanslagen pleegden. Maar de tijden zijn veranderd, want de links-radicale partij waar men het nu over heeft, Syriza, is geen terroristische organisatie en pleegt geen bomaanslagen.

Door: Foto: A quack selling medicines. Oil painting. Credit: Wellcome Library, London. Wellcome Images (CC)
Foto: De roof van Europa (detail), Rembrandt van Rijn copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

De eurocrisis is weer terug (deel 7, slot): Een IJzeren Kooi voor Europa

ANALYSE - Het gaat slecht met de Europese economie en dat komt niet door externe oorzaken. Het is niet de hoge olieprijs – die was in jaren niet zo laag – of door oorlog. De oorzaak is slecht economisch beleid. Verzwakte vakbonden en ideologische verdwaalde linkse partijen hebben geen effectieve oppositie en nemen zelf verantwoording voor het falende beleid. De maatschappelijke problemen in Europa verergeren en slecht voorgelichte burgers zoeken hun heil bij rattenvangers die wel duidelijkheid bieden. Tegelijkertijd vertellen politici en economen ons dat er geen alternatief is voor hun beleid. Maar niets is minder waar: er is wel een alternatief en er is wel degelijk een oplossing voor de eurocrisis.

Polderen

Ik heb in de vorige afleveringen van deze serie laten zien dat het oplopen van de begrotingstekorten in de schuldenlanden geen gevolg is van gebrek aan discipline. Het kan niet vaak genoeg herhaald worden: de begrotingstekorten zijn niet de oorzaak maar een gevolg van de eurocrisis.

Door de afschaffing van de eigen de munt is het automatische stabilisatiemechanisme uitgeschakeld dat de handelsstromen tussen de landen in evenwicht hield. Dankzij de euro konden Duitsland en Nederland grote handelsoverschotten opbouwen.

 <strong>Figuur 1</strong> <em>Handelsoverschotten en tekorten</em>. <em>De verticale as kruist op het beginjaar van de euro.</em>


Figuur 1 Handelsoverschotten en tekorten. De verticale as kruist op het beginjaar van de euro.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Merkel haalt uit naar Poetin

Zo meldt The New York Times.

“Who would’ve thought,” she said, “that 25 years after the fall of the wall, after the end of the Cold War, after the end of the division of Europe and the end of the world being divided in two, something like that can happen right at heart of Europe?”

Ondertussen wil onze eigen minister van Buitenlandse Zaken, Bert Koenders, de relatie met Rusland ‘heroverwegen’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Censuur zonder rechter

In de Verenigde Staten regelt de Digital Millenium Copyright Act (DMCA)  al sinds 2000 hoe het omzeilen van auteursrechten op het internet moet worden aangepakt. Volgens deze wet kan de overheid internetproviders dwingen om websites uit de lucht te halen met de garantie dat zij zelf zijn gevrijwaard van vervolging. De providers volgen deze wet nauwgezet wat het einde betekende van vele piratensites. Inmiddels is deze wet uitgegroeid tot een standaard voor bescherming van auteursrechten die overal in de wereld wordt gevolgd. De DMCA zou ook de norm zijn voor de regeling van auteursrechten in vrijhandelsverdragen zoals het TTIP.

De Amerikaanse burgerrechtenorganisatie Electronic Frontier Foundation (EFF), schrijft dat de DMCA wereldwijd ook gebruikt wordt om censuur toe te passen. Het is namelijk een stuk eenvoudiger om internetproviders via takedown notices aan te zetten tot het verwijderen van content dan wanneer er een proces voor de rechtbank gevoerd moet worden. Dat ondervond de maker van een videofilm over een actie tegen een huisuitzetting in San Francisco. De deurwaarders wisten met een vals briefje gedaan te krijgen dat de film verwijderd werd. Het bleek hen er vooral om te doen de maker van de protestfilm te intimideren. Het filmpje is later weer teruggeplaatst.

Foto: Michael Fleshman (cc)

Turkse president Erdogan heeft schijt aan Europa

OPINIE - In Nederland brengen de media een burgemeester ten val. In Turkije worden onwelgevallige journalisten gewoon opgepakt en vastgezet. Niet omdat er in Turkije geen persvrijheid zou bestaan, die is er volgens president Erdogan wel degelijk. Maar de pers moet natuurlijk niet de leugens van de islamitische prediker Fethullah Gülen en zijn ‘netwerk van verraders’ verkondigen. Leugens bedoeld om de grote leider ten val te brengen. Een complot dus. Helemaal in lijn met de paranoia van een verlicht despoot, wiens woord de enige waarheid is.

Nog niet zo heel lang geleden waren Erdogan en Gülen dikke maatjes en brachten zij gezamenlijk de islamitische AK-partij in het centrum van de macht. Splijtzwam in hun vriendschap was het protest in het Gezi-park in 2013, toen Gülen de kant van de demonstranten koos en Erdogan openlijk bekritiseerde. En hierdoor een vijand voor het leven werd. Ook is Erdogan ervan overtuigd dat Gülen de drijvende kracht was achter de anti-corruptie-operatie eind 2013, waardoor tientallen hooggeplaatste politieke vrienden van Erdogan voor het oog van de wereld werden opgepakt op verdenking van gesjoemel met de aanbesteding van overheidsopdrachten. Erdogan is er de man niet naar om dit soort gezichtsverlies te vergeten.

Het is dan ook geen toeval dat precies een jaar later ruim twintig journalisten zijn vastgezet wegens het vormen van een terroristische groep, valsheid in geschrifte en laster. Pure wraak. Turkije heeft een traditie hoog te houden als het om het dwarsbomen van de media gaat. Nergens ter wereld zitten zoveel journalisten vast als in Turkije. Ook Twitter en YouTube werden dit jaar een tijdlang aan banden gelegd. Sinds zijn verkiezing tot president in augustus dit jaar voelt Erdogan zich oppermachtig en laat hij graag zien dat hij de enig echte eindbaas van Turkije is. Zowel in eigen land, als daarbuiten. Erdogan steunt Hamas en Iran en zijn relatie met IS is op zijn minst dubieus te noemen. De kritiek van de EU kan hem gestolen worden. Erdogan trekt zich van niks en niemand meer wat aan.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

EU begroting voor 2015 in perspectief

DATA - De begroting voor de EU voor 2015 lijkt nog net voor 2015 geaccepteerd te gaan worden. Maar liefst €141,5 miljard!

Maar dat getal zegt weinig zonder context. Daarom hier de cijfers vanaf 2000 op een rijtje. Let daarbij wel op dat er af en toe landen bij komen.

Eerst maar eens de bedragen zelf:

budget_eu_2000_2015v2_475

Stevige jarenlange stijging die pas nu getemd lijkt te worden. Maar die bedragen moet je eigenlijk relateren aan het GNI (zeg maar het BNP voor de hele EU). En dan ziet het er alweer anders uit:

budget_eu_2000_2015_gni_475

Dat ziet er al veel overzichtelijker uit. Van echt grote groei is geen sprake.

Interessant, gegeven de vele discussies hier, is natuurlijk ook de bijdrage van Nederland in dit verhaal. Eerst maar weer eens in euro’s:

budget_eu_2000_2015_NL_deelv2_475
Zo te zien stevenen we af op een recordbijdrage (puur vanuit de nationale overheid gezien, er gaat nog meer geld naar de EU bijvoorbeeld via landbouw en douane). En er zitten geen compensaties meer in de pijplijn. Die kaarten hebben we uitgespeeld.

Maar opnieuw ook hier wat perspectief. Welk deel van de totale EU-begroting neemt Nederland in de jaren voor haar rekening?

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

De eurocrisis is weer terug (3): Europa’s knoflookgrens

In de het vorige deel in deze serie over de eurocrisis heb ik laten zien dat bezuinigen en hervormen verkeerd uitpakt: de werkloosheid in de eurozone is nu veel hoger dan in andere geïndustrialiseerde landen. In dit deel kijk ik naar de gevolgen van de euro op de handel tussen de eurolanden.

‘Ergens in Frankrijk loopt een grens, de knoflookgrens’, kopte Trouw een jaar geleden heel fraai. Deze grens splijt Europa en is onoverbrugbaar zeggen de eurosceptici.

Daar tegenover staat de politieke elite, die haar lot verbonden heeft met het slagen van de euro: als het zuiden maar genoeg hervormt dan lukt het wel, stellen zij. Het zijn herstelbare ‘weeffouten’, volgens Jeroen Dijsselbloem.

Eén zo’n weeffout is het grote verschil in concurrentiekracht tussen ‘zwakke’ en ‘sterke’ eurolanden. De eurocrisis wordt bestreden door de economie in deze landen te hervormen om deze zo competitiever te maken.

Vandaag bekijk ik of het , na vier jaar hervormen, is gelukt om de verschillen kleiner te maken.

Weeffouten zichtbaar maken

Hoe groot de verschillen tussen noord en zuid zijn is duidelijk te zien aan de handelsbalans van de eurolanden. De industrie in Zuid-Europa is onvoldoende concurrerend, waardoor de Zuid-Europese landen meer invoeren dan dat zij exporteren:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Tegen de kruideniers

RECENSIE - De Vlaamse essayist Luc Devoldere bundelde een groot aantal van zijn eerder verschenen artikelen over taal, literatuur en Europese cultuur in het boek Tegen de kruideniers. Devoldere is classicus, filosoof, gewezen leraar en thans directeur van Ons Erfdeel, een instelling die de cultuur van Vlaanderen en Nederland in het buitenland bekend wil maken en de culturele samenwerking tussen de Nederlandssprekenden bevordert.

Hij stelt belangwekkende vragen over talen in Europa: “Hoe blijven we overeind in Babel? Hoe gaan we om met de machtsverhoudingen die altijd bestaan tussen talen? Hoe garanderen we echte meertaligheid die meer is dan het verstaan en het spreken van Engels? Hoe gaan we om met meerstemmigheid, diversiteit en complexiteit?”

Het zijn vragen die ook terugkomen in het debat over identiteit, de nationale identiteit en de Europese identiteit die er volgens sommigen nooit zal komen. “Europa,” voorspelt Devoldere, “gaat ten onder aan zijn talen en aan de spanning tussen de mantra van ‘diversiteit’ en ‘eenheid’ die het telkens moet laten horen.”

Het zijn intrigerende openingszinnen die bij mij verwachtingen wekten die helaas niet worden waargemaakt. Devoldere is een beschouwer, iemand die zijn waarnemingen en overpeinzingen mooi kan verwoorden en prettig leesbaar opschrijft. Maar vraag hem niet wat we er morgen mee gaan doen. De vragen worden opgeworpen, niet beantwoord. Ze zijn vooral bedoeld als aftrap voor een dikke bundel artikelen, als een “inleiding achteraf”, zoals de schrijver het zelf noemt, op een potpourri aan overpeinzingen over een breed scala aan onderwerpen die alle min of meer gerelateerd zijn aan de Europese cultuur.

Foto: Polen voor en na WOII copyright ok. Gecheckt 30-10-2022

Polen schuift verder op naar het westen

ELDERS - Tien jaar na de toetreding van de eerste Oost-Europese staten tot de EU krijgt Europa met Donald Tusk een Poolse president. Hij werd deze week betrokken in een anti-Russisch incident, veroorzaakt door een oud-collega. En hij zal nog moeite moeten doen om zijn eigen land mee te krijgen in de Europese energiepolitiek.

De Poolse parlementsvoorzitter Sikorski, tot voor kort nog minister van Buitenlandse Zaken, werd deze week in de Amerikaanse internetkrant Politico geciteerd met de bewering dat Poetin ex-premier Tusk in 2008 had voorgesteld Oekraïne te delen in een Russisch en een Pools deel. Polen in rep en roer. De oppositie eiste meteen zijn aftreden. Sikorski moest gas terugnemen: het interview was niet geautoriseerd, zijn woorden waren wat te ruim geïnterpreteerd, hij was zelf niet eens aanwezig bij het gesprek waarin Poetin de gewraakte uitspraken deed, het was waarschijnlijk een opmerking die verwees naar de geschiedenis van Polen en misschien was het allemaal wel helemaal niet zo gezegd. Misschien moet Sikorski eens met Timmermans gaan praten over omgang met de media.

Maar ondertussen zoemt het citaat over Poetin wel de wereld rond. En het is volledig in de lijn met andere uitspraken die Sikorski en de Zweedse oud-minister Bildt in het Politico-artikel doen: Poetin is een neo-imperialist. Zo klinkt het in de nieuwe koude oorlogstaal: na de bezetting van de Krim is de stemming in Rusland en bij Poetin volgens Sikorski omgeslagen: “This was the moment that finally convinced all doubters and turned all heads. This was Napoleon after Austerlitz. This was Hitler after the fall of Paris. This was the moment that finally centralized everything into the hands of Vladimir Putin.” Het zijn bepaald geen diplomatieke woorden van een voormalige minister van buitenlandse zaken over zijn grote buur.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mathijs Bouman verkoopt praatjes over economie

ANALYSE - Ik zag het gisteren op het RTL4 nieuws voorbij komen terwijl ik eten stond te koken. Ik kon niet geloven, daarom heb ik het op Uitzending Gemist nog maar eens gecontroleerd, maar hij zegt het echt.

Dit is Mathijs Boumans commentaar op het Franse tekort op de overheidsbegroting (hier te zien):

Mathijs Bouman:

Moet je je voorstellen sinds we de euro hebben zijn we eigenlijk een gezin in Europa met één creditcard. Ja en je kunt dan geen afspraken maken over wat je met die creditcard gaat doen. Dan gaat iedereen heel veel geld uitgeven en dan sta je heel erg rood. Of je kunt wel van te voren afspraken maken over wat mag je nou wel en wat mag je nou niet met die creditcard betalen en we hebben af en toe overleg hoeveel geld we willen uitgeven en als je je daar niet aan houdt, als zoontje of als moeder of als vader dan krijg je een straf. Zo’n stelsel hoort er bij als je een munt hebt.

Nieuwslezer:

En dus heeft Frankrijk heel wat uit te leggen op de Eurotop die morgen begint.

Dit soort bagger gaat door voor economisch commentaar. Het is onvoorstelbaar: hij is econoom, journalist bij het Financieel Dagblad en commentator voor RTL.

Vorige Volgende