De EU is een complot van de CIA
en in zekere zin is dat nog waar ook
Het regent lekken: na de Panama Papers hebben we nu de TTIP-documenten in handen. Eindelijk valt er een redelijk volledige versie van het Transatlantic Trade and Investment Partnership te lezen, het handelsverdrag dat de VS en de EU nog voor eind van dit jaar willen beklinken. Via TTIP willen de partners dubbele bureaucratie omzeilen: producttesten die in Europa vereist zijn, worden in de VS vaak niet geaccepteerd, of vice versa, en de eisen die aan de veiligheid voor consumenten worden gesteld, lopen vaak nogal uiteen. Maar TTIP wil tevens internationale bedrijven vergelijkbare rechten verlenen als nationale partijen nu hebben, wat van kwesties zoals aanbestedingen een heidens karwei zal maken – terwijl dat nu al bepaald geen kattenpis is.
en in zekere zin is dat nog waar ook
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
COLUMN - Koning Willem I zou wel raad weten met de negatieve uitslag van een referendum, memoreert Bert van den Braak. Het komt aan op interpreterend rekenen (en een beetje lijmen).
Na het ‘nee’ in het raadgevend referendum staat het kabinet voor de vraag: hoe nu verder? Misschien kan de geschiedenis behulpzaam zijn.
In 1815 paste koning Willem I de zogenoemde Hollandse Rekenkunde toe om alsnog een meerderheid voor zijn nieuwe Grondwet te krijgen. In de Zuidelijke Nederlanden was dat ontwerp afgewezen. Soms wordt gedacht dat de truc die de koning toepaste, ging over het optellen van de thuisblijvers bij de voorstanders, maar zo simpel was het niet. Het ging om meer dan dat.
Willem I richtte zijn pijlen vooral op de tegenstemmers, die dat in zijn ogen op onjuiste gronden hadden gedaan. In de Zuidelijke Nederlanden werd van kerkelijke zijde bezwaar gemaakt tegen het gelijkstellen van het katholieke geloof met ketterijen. De bisschoppen, met Mgr. De Broglie de bisschop van Gent voorop, dreigden voorstemmers met onthouding van de sacramenten als zij vóór zouden stemmen.
Nadat Willem via zijn rekenkunde het ontwerp alsnog voor aanvaard had verklaard, tekende hij in een proclamatie op:
Zoo deze waarheid niet verduisterd ware door eenige menschen van welken de maatschappij integendeel het voorbeeld der evangelische liefde en verdraagzaamheid verwachten mogt, zouden ten minste de gemelde stemmen, zich gevoegd hebben bij die der vijf honderd zeven en twintig notabelen welke het ontwerp hebben goedgekeurd.
OPINIE - Het vorige grote referendum ging over de werking en democratie van de Europese Unie. De tekst van de grondwet was relevant, het stemmen lastig.
Dit keer gaat het referendum over iets heel anders. De tekst van het akkoord is eigenlijk irrelevant. Het kiezen makkelijk.
Ik stem straks op 6 april volmondig ja omdat de weg van de meeste weerstand de beste toekomst oplevert.
Op 6 april mag u stemmen. U mag zeggen of u het associatieverdrag van ruim 300 pagina’s met Oekraïne een goede zaak vindt of niet.
De tegenstanders zien het akkoord als het voorbeeld van een ondemocratisch Europa (u is immers niets gevraagd) en zien Oekraïne als een corrupt land waar het beste maar zoveel mogelijk afstand van gehouden kan worden.
Ja, Oekraïne is een instabiel land met veel corruptie. En ja, het besluit tot een associatieverdrag is nou niet direct democratisch te noemen.
Maar door de aandacht daarop te vestigen, wordt het zicht op de achterliggende ontwikkelingen ontnomen. Maar vooral het echte lange termijn perspectief krijgt daardoor te weinig aandacht.
De beste manier om op termijn landen zover te krijgen dat ze in de basis democratisch zijn, weinig corruptie meer kennen, zorgen voor het welzijn van de bevolking en ook nog eens een enigszins
schone economie kennen, is door ze te stapje voor stapje te verleiden tot toetreding tot “ons” blok.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Hoe verdeelder Europa en hoe meer de lidstaten zich financieel moeten uitputten om het eindeloos versnipperde veiligheidsbeleid overeind te houden, des te beter voor onze rivalen. We moeten er alles aan doen om te vermijden dat we in onze hang naar veiligheid, niet het omgekeerde bewerkstelligen. Of het nu gaat over de opmars van het terrorisme, de Russische machtspolitiek of de hooghartige houding van de grootmachten in het Midden-Oosten: dit is het moment van de waarheid voor de toekomst van Europa als het continent van de vrede.
OPINIE - De kiezer rebelleert tegen het systeem. Kijk naar de V.S., Polen en Hongarije, Duitsland, Frankrijk: het zijn allemaal vormen van verzet tegen “het systeem”.
De vraag is dan: wat is het systeem precies? Is het de bemoeizucht van de bureaucraten in Brussel? Is het de economische ideologie, die de Grieken heeft verarmd en de stroom euro’s die de ECB zonder veel effect gratis uitstort?
De vraag is ook: van waar de woede? De EU heeft ons vrede en vooruitgang gebracht, maar dreigt te bezwijken aan dubieuze partners en leden. Ook aan te ver gaande regeldrift? Of aan het schandelijk onvermogen op het humanitaire vlak?
Ik probeer, als uw nederige dienaar, nog maar eens wat verklaringen te bieden voor de dingen die ik zie en die mij bezig houden.
Ongelijkheid en het midden
De middenklasse in de V.S. zit in de knel, zo was de boodschap van PEW. Dat ligt wel voor de hand, als de cijfers uitwijzen dat de inkomensongelijkheid en de vermogensongelijkheid sinds de jaren tachtig sterk zijn toegenomen. Ik schreef hier eerder over, in een bespreking van het boek van Robert Reich, Saving capitalism. Reich geeft een goede analyse, maar zijn recept voor de redding van het kapitalisme valt een beetje mager uit: “countervailing powers”.
Dankzij de dreigende revolte van Wilders en Pegida moesten Merkel en Rutte op de knieën naar Erdogan of hij alsjeblieft wat aan die vluchtelingen kon doen. Zo leverden de nationalisten aan Turkije het breekijzer om meer toegang tot de Europese Unie te forceren. Maar goed, diezelfde nationalisten willen de EU natuurlijk liefst opblazen. Ze hebben het tenslotte niet zo op ander volk.
Misschien – hier is uw complottheorie van vandaag – vinden ze in Erdogan wel een bondgenoot. Dat is tenslotte het soort leider dat ze bewonderen (denk ook: Poetin, Orban): lekker autoritair, de pik op minderheden en de vrije pers (want links, jakkiebah, etc), maar wel soort van democratisch gelegitimeerd. De Europese deal met Turkije is een knieval, niet zozeer voor Erdogan als wel voor de kleingeestige zielen van heel Europa.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Tientallen tonnen mestvrachten aan geld in ieder geval, volgens de Bertelsmann stichting, een van de voornaamste neoliberale denktanks van Duitsland.
Tijd is geld, en langere wachttijden aan de grens betekenen hogere kosten voor het bedrijfsleven aan personeel en grotere voorraden, daarmee gepaard gaande hogere productiekosten, waardoor prijzen voor producten zullen stijgen. Hogere prijzen laten zich omslaan in afnemende consumptie, alsmede een slechtere concurrentiepositie waardoor exporten zullen dalen.
ELDERS - De Europese regeringsleiders hebben het deze week druk met collega Cameron en de anti-EU stemming in het Verenigd Koninkrijk. Als ze er aan die kant uitkomen wacht hen aan de andere kant van het continent een minstens even zware confrontatie met conservatieve nationalisten.
De vluchtelingen moeten nog even geduld hebben. Op de EU-top deze week staat Brexit bovenaan de agenda. Een minitop met Turkije over de vluchtelingencrisis is afgeblazen na de aanslag op een militair transport in Ankara.
Maandag kwamen de regeringsleiders van Polen, Tsjechië, Slowakije en Hongarije al wel vast bijeen in het ‘Visegrad-overleg’ om over de vluchtelingencrisis te praten. “Als het aan Orbán ligt trekken we het ijzeren gordijn weer dicht” kopte HP/De Tijd vanwege de plannen die Orbán op dit overleg aankondigde voor nieuwe hekken op de vluchtelingenroute in Oost-Europa.
De xenofobe, nationalistische stemming in de oostelijke lidstaten van de EU verhardt. Een voorbeeld daarvan vinden we in het bericht dat 360 Magazine (betaald) overnam uit de Slowaakse Pravda. Het gaat over een groeiend aantal nationalistische groeperingen dat kampen en gevechtstrainingen organiseert. De Slovenski Branci (Slowaakse Rekruten) geven zelfs schietlessen op scholen.
De paramilitaire Slowaakse Rekruten maken geen geheim van hun trainingen in zelfverdedigings- en gevechtstechnieken. Op het programma waarmee ze adverteren staan onder meer “parachutespringen, de voorbereiding van tegenaanval op een vijandelijke positie en de evacuatie door de lucht van manschappen uit vijandelijk gebied.” Deze activiteiten onttrekken zich volledig aan de controle van de staat. De politie zegt de groep nauwlettend in de gaten te houden. Maar de Slowaakse Rekruten kunnen ongehinderd hun gang gaan. Hun activiteiten zijn vooral onder jongeren erg populair en trekken in de sociale media veel belangstelling. De organisatie verzorgt nu ook op basisscholen lessen over de geschiedenis van de Slaven, over de positie van Slowakije in de NAVO en in de Europese Unie. Aansluitend wordt kinderen een training aangeboden in het schieten met losse flodders.
“Wat heeft die EU nou toch bereikt?” vraagt men zich nu in het Verenigd Koninkrijk af. Met het referendum in het vooruitzicht is het meer dan een academische vraag. Een mooi overzichtje van antwoorden (ook relevant voor ons) staat in het lijstje van Simon Sweeney
All of this is nothing compared with its greatest achievements: the EU has for 60 years been the foundation of peace between European neighbours after centuries of bloodshed. It furthermore assisted the extraordinary political, social and economic transformation of 13 former dictatorships, now EU members, since 1980.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.