De PVV wil korten op de uitgaven van de Europese Unie. 'We' betalen veel te veel aan Brussel en Nederland kan zijn eigen boontjes wel doppen. Wat dit standpunt in de praktijk betekent zien we aan het optreden van PVV-Europarlementslid Lucas Hartong in de Budgetcommissie. Voor de begroting van 2011 diende hij een waslijst aan amendementen (.pdf) in die allemaal neerkomen op het schrappen van uitgaven. Begrijpelijk vanuit de simpele invalshoek van de PVV, maar in veel gevallen allesbehalve in het belang van Nederland. Dat de PVV uitgaven van de EU wil schrappen voor discriminatiebestrijding en verscheidenheid of het Europees Vluchtelingenfonds ligt in de lijn der verwachting. Maar Hartongs rode potlood trof ook miljarden euro's voor het Europees Sociaal Fonds, het Europese Fonds voor Regionale Ontwikkeling, het Bedrijfstoelagenfonds, het Visserijfonds (hallo, Volendam!), programma's voor plattelandsontwikkeling, voedselzekerheid, Europol, het Hof van Justitie, de Europese Ombudsman en een lange rij onderzoeksfondsen...
[qvdd]
Dit was het maximaal haalbare.
Mark Rutte was voor het eerst is Brussel en moest meteen een compromis sluiten. De EU-begroting handhaaft volgend jaar niet de nullijn, zoals hij wil, maar stijgt met 2,9 procent, de helft van wat de Europese Commissie wilde.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Volgens het “gesundes volksempfinden” van Standpunt.nl betaalt Nederland te veel aan de Europese Unie. Maar liefst 86% onderschrijft deze stelling. In de Volkskrantpeiling over hetzelfde onderwerp is dat iets minder: 81% Nederland is nog steeds een van de grootste netto-betalers. Dat wil zeggen dat er meer contributie wordt betaald dan er aan subsidie terugkomt. Ondanks de tijdelijke korting die ex-minister van Financiën Zalm een aantal jaren geleden met succes bedong en ondanks het feit dat Rotterdamse douanetarieven niet als inkomsten worden meegeteld. In afwijking van de geldende contributieregeling. Nederland betaalt nu 2 miljard, dat is 0,36% van het totale inkomen. België betaalt 0,43% (maar die hebben alle voordelen van de EU-vestiging in Brussel).
Nederland en de EU blijft een onderwerp dat in de publieke discussie nog steeds niet kan rekenen op enige nuance. Een paar punten die ik hierin mis. De rekensom contributie minus subsidie uit structuurfondsen die Nederland een van de grootste netto-betalers maakt zegt in feite nog niets over het profijt dat Nederland heeft van de EU. Nederland is als handelsnatie voor een groot deel afhankelijk van het buitenland, op de eerste plaats van Duitsland. De welvaart die het lidmaatschap van de EU Nederland oplevert is vele malen groter dan de inkomsten die rechtstreeks voortvloeien uit EU-subsidies. De economen Vermeend en Van Gessel kwamen in hun berekeningen in een onlangs verschenen boek over de euro uit op een positieve bijdrage van 2000 euro per jaar per Nederlands gezin.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.