Het gezondverstandmodel van de economie

Door ziekte ben ik vorige maand niet in staat geweest om het nieuws te volgen. Bij een poging om dit in te halen kwam ik een kort stukje tegen van Marike Stellinga in de Elsevier van 4 september met de titel 'Geldinfuus' over de noodzaak van het verhogen van de rente om onze economie weer op gang te brengen. Naar mijn mening heeft het stukje echter nog niets aan actualiteit verloren. Zij schrijft dat "de geldgoden het ook niet meer weten". Onder centrale bankiers, die onlangs bij elkaar kwamen in Jackson Hole voor hun jaarlijkse overleg, bestaat namelijk onenigheid over het te voeren rentebeleid: de 'preciezen' willen de rente verhogen en de 'rekkelijken' willen deze juist laag houden. Rente Voordat ik in ga op dit meningsverschil eerst een korte uitleg over de betekenis van de rentestand. Als centrale bankiers zouden besluiten de rente te verhogen dan zou dat een remmende invloed op de economie hebben. Als het lenen van geld duurder wordt dan wordt er minder geld geleend en daardoor minder geïnvesteerd. Dit is dus niet goed voor de economische groei. Daarom is het gebruikelijk om in tijden van economische recessie de rente laag te houden. Het grote probleem op dit moment is dat de rente al tijden erg laag is en er nog steeds geen economische groei is. Nog verder verlagen van de rente zou betekenen dat de rente onder nul komt ('negatieve rente'). Dit is natuurlijk niet mogelijk. Dan wil iedereen wel lenen en terugbetalen ho maar!. Maar wat moeten wel doen?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kutkaaskoppen!

We kennen ze allemaal, of eigenlijk niet. Meestal kennen we iemand die er last van heeft gehad, of nog indirecter, we hebben het op tv gehoord: kutmarokkanen, van die sissende gevallen die – eventueel “hoer”-roepend – “onze” vrouwen irriteren, die “onze” homo’s aanvallen en die soms zelfs mensen en winkels overvallen.

Zeker geen lieve mannetjes, integendeel. Maar door al dat allochtonengeweld blijft een andere groep onderbelicht. En ja, we hebben er hier op GeenCommentaar ook last van, bovengemiddeld veel zelfs. We hebben het dan uiteraard over het Nederlandse equivalent van de kutmarokkaan, de kutkaaskop. Ze terroriseren allochtonen – moslims in het bijzonder – verbaal op het internet, creëren een sfeer van onderlinge haat en wantrouwen en cultiveren het resultaat daarvan vervolgens weer als een bewijs van de eigen stelling: de islam is het bron van alle kwaad, en de islamitische terrorist is een pleonasme. Etcetera etcetera tot in de eeuwigheid.

Dat vernederen doen ze versluierd, verstopt achter een pseudoniem op datzelfde internet. Een digitale burqa (dank, Elsevier) waarachter ze veilig denken te zijn voor het waanbeeld van de met stenen of erger bewapende moslims die massaal naar zijn of haar real life stulpje zullen trekken. Tegelijkertijd vinden ze dat hetgeen ze zeggen “de waarheid” is en die moet gezegd mogen worden, altijd en overal, en het liefst in zo hard mogelijke bewoordingen. Iedereen die tegen hen ageert is tegen vrijheid van meningsuiting, is onderdeel van een vijfde colonne of een dhimmi. Totaal nergens op gebaseerde claims over percentages moslims in Nederland worden te pas en te onpas opgelepeld, en als er tegenwicht wordt gegeven dan verplaats je toch gewoon de doelpaaltjes in de discussie? Ook ad infinitum, uiteraard, zodat je jezelf altijd tot winnaar van de discussie kan uitroepen. En als een moslim roept dat hij of zij voor verzoening is dan is dat Takiyya, je geloof tijdelijk verloochenen voor het hogere doel. Dat hun argumentatie hiermee religieuze vormen aanneemt, de theorie is immers niet meer te ontkrachten, schijnt ze niet te deren in hun strijd tegen dat andere geloof, oh nee sorry, die ideologie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Rechts en het klimaatprobleem

Age of Stupid

Iedere keer verbaas je je er weer over. Het fanatisme waarmee bijvoorbeeld de PVV en haar aanhangers ageren tégen het bestaan van de klimaatcrisis. Als een imam van wahabistische snit die flink fulmineert tegen de evolutietheorie, grijpen ze elke laatste strohalm aan om het bestaan van de opwarming van de aarde te ontkennen.

Waarom is de rechter medemens zo verschrikkelijk gericht tegen de theorie van klimaatverandering? En het is niet alleen de PVV. Bij Elsevier is Simon Rozendaal al jarenlang brenger van het goede nieuws en vooral full-time ontkenner van enige milieuproblemen. Doen ze dat puur omdat links dat nou thema nou eenmaal heeft omarmd? “Links is voor milieu, dus wij zijn tegen.” Doen ze dat omdat klimaat zo enorm gecompliceerd is dat hun achterban het niet snapt? Of gaan ze zo tegen de klimaatdeskundigen in omdat zij wél weten hoe de vork precies in elkaar zit? Vijfennegentig procent, als het geen 99 procent is, van de wetenschappers gelooft wel in klimaatverandering door menselijk handelen. Daar zit ongetwijfeld een aardig percentage bij dat met name goed beseft waar de onderzoeksgelden te vinden zijn, maar dan nog is ‘de wetenschap’ het er wel over eens.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Quote du Jour | Affiniteit met de PvdA


“Medewerkers van de stad moeten geen affiniteit met de PvdA hebben, maar met Amsterdam.” (Jan Paternotte, D66-raadslid in Amsterdam)

De gemeente Amsterdam is op zoek naar een assistent van PvdA-wethouder Hans Gerson die volgens de vacature “aantoonbare affiniteit met de PvdA” moet hebben. Dat levert natuurlijk weer een lange, vrij onzinnige discussie op op Elsevier.nl…
“Whats new people, daarom is het ook so een zooitje in die stad!!!”, schrijft een reaguurder. Ene Jan ziet het ook allemaal erg genuanceerd: “Wil je korpschef worden, moet je lid zijn van de PvdA. Amsterdam is er wel erg eerlijk in. Daar wordt het opgeschreven. Amsterdam voor en door de PvdA. Binnenkort moet je moslim zijn om ambtenaar te worden.”
Een politiek assistent van een Amsterdamse PvdA-politicus kan natuurlijk geen VVD-stemmer met affiniteit voor de stad zijn.
Toch?
Maar een vacature voor een webdeveloper die ‘enthousiast van Ajax wordt’ en in Rotjeknor moet gaan werken, hoe zit dat. Kan dat eigenlijk wel?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De sinistere agenda van Elsevier

knmiWat is er toch aan de hand met Elsevier? Het eens zo keurige conservatieve weekblad met tips voor een goede pensioenbelegging of een lofzang op het gezinsleven, wordt steeds meer een onderdeel van Liegend Rechts. U weet wel, de opiniebladen en kranten waar feiten door de hardrechtse opinie worden vermangeld.
Voorbeelden zijn al eerder op Sargasso langsgekomen, maar ook vandaag was het blad op twee manieren opmerkelijk in het nieuws. In de eerste plaats omdat Elsevier-uitgever Reed Business bewust ter faveure van Elsevier een collega-blad de nek omdraait. Ten tweede omdat ze een scoop claimen die niet van hun is, en bovendien niet blijkt te kloppen.

Woensdag meldde Simon Rozendaal, Elsevier’s wetenschapsredacteur, farmaceutenvriend en professioneel klimaatontkenner, dat het KNMI al jarenlang verkeerde temperaturen meet op het meetveld in De Bilt. En hij legde een direct verband tussen die vermeende fout van het KNMI en de berichten over het broeikaseffect.

Rozendaal:
“Opmerkelijk is dat het KNMI, dat doorgaans graag de publiciteit zoekt middels persberichten (vooral over de opwarming van Nederland en de rest van de wereld) een en ander in volslagen stilte heeft gedaan.”

U weet vast al wat er nu komt: Het bericht werd vrolijk door de vaderlandse copy/paste gnomen gekopieerd. En – zoals zo vaak – zonder even met het KNMI te bellen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Elsevier: rechtse pseudojournalistiek

Met enige regelmaat biedt Sargasso ruimte voor gastredacteuren. Vandaag een stuk van publicist en oud-redacteur van het tijdschrift ‘Filosofie’ Ron Ritzen.

elsevier-illustratie2Wie de Elsevier van deze week (nr. 34) leest, krijgt al gauw het gevoel het clubblad van rechts te lezen. Ron Ritzen, die als freelancer begin jaren negentig enkele stukken voor Elsevier schreef, las het meest recente nummer van a tot z. En bleef zich verbazen.

In het meest recente nummer van Elsevier, dat op 22 augustus 2009 verscheen, is de journalistieke zuiverheid opgeofferd voor de politieke boodschap.

Eigenlijk gaat het bij het omslagartikel al meteen mis. De jeugd is rechts en Elsevier deelt via de titel dan ook meteen een complimentje uit: ‘zo jong en toch al zo verstandig’. De jongeren stemmen eerder rechts dan links en Elsevier zwaait met cijfers van het CBS.

Maar wie die cijfers bestudeert, kan alleen maar concluderen dat jongeren veel meer links dan rechts kiezen. Elsevier haalt dan ook een trucje uit. De VVD, de PVV en het CDA trokken met 34 procent bij de verkiezingen meer stemmen dan de PvdA, GroenLinks en de SP. Die kwamen samen niet hoger dan 32 procent. Het CDA wordt naar rechts gepromoveerd, en zie: rechts is populairder dan links.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour – Gewipt

”Maar nu wordt de basis wel heel wankel. Uiteindelijk zal het De Telegraaf en Elsevier wel lukken om hem weg te krijgen.” (Parool)

Een paar dagen voor het vertrek van Wijnand Duyvendak voorspelde politicoloog André Krouwel dat de basis van Duyvendak te wankel was geworden en dat ze hem ten val zouden brengen. Nu hebben de Telegraaf en Elsevier heus hun steentje bijgedragen, maar ere wie ere toekomt: telt u even mee? GeenStijl en haar aanhang heeft verreweg de meeste (kern)energie gestoken in het wippen van de man die vandaag nog een spermacocktail [.pdf] in zijn nek kreeg. De stijlloze reaguurders kwamen zelfs op bezoek in onze open democratische Sargassale omgeving om hun stem uit te brengen in een Duyvendak-poll. Op een paar verwijderde bedreigingen uit de rechtse hoek na verliep deze ‘ideologische kruisbestuiving’ wonderwel relatief rustig.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Elsevier vuistdiep in Fake News

sm_logoAls farmaceutische bedrijven iets rottig vinden, dan is het om vervelend in het nieuws te komen. In tv-programma De Leugen Regeert klaagde eind februari ene Luc Debruyne van GlaxoSmithKline dat Big Pharma vaker negatief dan positief in het nieuws kwam. In de studio zaten ook een journalist van Trouw (zeer negatief) en Elsevier-columnist, wetenschapjournalist en professioneel broeikasontkenner Simon Rozendaal. Elsevier kreeg een dikke acht van de farmaceuten voor hun positieve nieuws over de industrie.
De uitzending en dat feit worden weer pikant door het volgende nieuws: Het blijkt dat de medische uitgeverij van Elsevier, nog steeds behorend tot hetzelfde concern als het weekblad, nep-wetenschappelijke publicaties uitgaf om pillendraaier Merck zo goed mogelijk uit de verf te laten komen. Voor veel geld, natuurlijk.

Nu kan je zeggen: “ach, waar is daar nu erg an, een paar leugentjes, ” maar dit gaat verder. Het bestaan van de nep-publicaties kwam naar boven naar aanleiding van een rechtszaak tegen Merck door gebruikers van het medicijn Vioxx, dat voor hartproblemen zorgde bij tienduizenden gebruikers.
Bij een rechtszaak in Australie bleek dat Merck er op zijn minst discutabele methodes op na hield om juridische procedures te vermijden.
The first fun thing to emerge in the Australian case is email documentation showing staff at Merck made a “hit list” of doctors who were critical of the company, or of the drug. This list contained words such as “neutralise”, “neutralised” and “discredit” next to the names of various doctors.

Vorige