Tanzania: eigen boeren eerst

Iedere 2 weken publiceert Sargasso een kort filmpje uit de serie Niet in het Nieuws van Lokaalmondiaal. Lokaalmondiaal informeert mensen over wereldse onderwerpen en wil bewustwording creëren over internationale samenwerking en begrip voor andere culturen bevorderen. Onderstaand filmpje is bij Lokaalmondiaal hierrr in een hogere resolutie te vinden. Tanga, april 2008 - Tanzania heeft gekozen. Het land beschermde tegen internationale regels in haar eigen boeren tegen goedkope import van melkpoeder. Marktbescherming is een gewoonte in Europa, maar in Afrika gebeurt het zelden. Maar als één koe over de dam is... De afscherming van de nationale melkmarkt voor goedkope, gedumpte import uit de EU, heeft in Tanga voor een bloeiende melkveehouderijsector gezorgd. Het lijkt van belang dat ontwikkelingslanden in de toekomst de mogelijkheid behouden om hun markten tijdelijk af te schermen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn – Superpolderen in discussie

Logo kamerstukken van de dagHet is zo’n verschijnsel dat goed past in het Nederlandsche poldermodel, de product– en bedrijfschappen. Dit zijn organisatie waarin alle organisaties van een bepaalde sector verplicht deelnemen om “gezamenlijk” de regeltjes binnen de specifieke branche vast te stellen, na te leven en belangen te behartigen bij de diverse hogere overheidsorganen.

Nu is men voornemens om de wetgeving rondom deze organen aan te passen. Er is namelijk wat discussie over de democratische legitimiteit (binnen de samenleving), het democratisch gehalte van de schappen zelf en over de transparantie.
Doelen van de regering bij de wetsaanpassing zijn als volgt:
– het democratische gehalte van de bedrijfslichamen wordt verbeterd;
– de verantwoording en transparantie worden vergroot; en
– de bedrijfslichamen hier zelf de verantwoordelijkheid voor nemen.

En dat is best interessant.

Je wilt dus meer met democratie doen, maar je legt de verantwoordelijkheid weer bij de schappen zelf om daar iets aan te doen. Typisch Nederlandsch.
Vandaar ook dat de twee moties van dhr Aptroot (VVD): Opheffen die schappen of anders in ieder geval veel hardere democratische garanties inbouwen.

Het is opvallend dat de recente debatten niet tot meer aandacht hebben geleid. Het is een heel belangrijke discussie over de ordening van het economische speelveld in dit land. En met name het ernstige gebrek aan democratische controle door gekozen organen zou een punt van discussie moeten zijn.
In de media vond ik niet veel informatie. Bij een conculega weblog des te meer. Daar werden kritische vragen gesteld bij het debat. Afgezien van de specifieke insteek, verdienen ze aandacht en beantwoording. Ik ga proberen bij een volgend debat voortijds iets te schrijven.
Boeiende materie dit.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kapitalistisch activisme in de jaren ’80

“When Duyvendak lied nobody died…”

Nu we toch bezig zijn de bezem door de jaren ’80 te halen, waarom dan ook niet eens de handel en wandel van de Smaakmakers op Rechts onder de loep nemen? Vorig jaar werd Frans van Anraat in hoger beroep veroordeeld voor oorlogsmisdaden, hij kreeg 17 jaar. Zoals u wel weet leverde deze Hollandse handelaar de Iraakse dictator Saddam Hussein de grondstoffen voor zijn gifgasaanvallen waarbij duizenden Koerden en Iraniërs omkwamen. Oorlogscorrespondent Arnold Karskens zei over hem: “Van Anraat is de grootste Nederlandse oorlogsmisdadiger ooit. Er wordt geschat dat hij 120.000 slachtoffers heeft gemaakt, doden en gewonden. Dat is veel meer dan Nederlandse SS’ers voor hun rekening hebben genomen”.

Maar wie hield Van Anraat in die roerige jaren ’80 steeds de hand boven het hoofd? De VVD-er Frits Bolkestein vervulde als staatssecretaris voor Buitenlandse Handel aan het ministerie van Economische Zaken (EZ) op z’n minst een dubieuze rol. Tot op heden is deze rol nooit terdege onderzocht. Toch zijn er legio aanwijzingen dat er door de opstelling van zijn ministerie er onnodig veel slachtoffers zijn gevallen. Wanneer wordt hiervoor verantwoording afgelegd?

De toenmalige Nederlandse ambassadeur in Irak, Meindert Schorer verstuurde al in 1982 gecodeerde berichten naar Den Haag dat hij aanwijzingen had dat Saddam gifgas inzette tegen Iraanse troepen. Het ministerie van Buitenlandse Zaken (BuZa) wilde daarom snel 21 stoffen die als basis voor gifgas konden dienen op een vergunningenlijst. EZ wilde echter de handelsbetrekkingen met het olierijke Irak op peil houden en de Saddam niet tegen de schenen schoppen. Er volgende een jarenlang getouwtrek tussen BuZa en EZ waarbij Bolkestein steeds tégen exportbeperkingen streed. Door het dwarsliggen van Bolkestein traden de exportbeperkingen pas in werking op 5 februari 1985.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Klein kapitalisme, een betere toekomst?

Wanneer ik kijk hoe sinds pakweg de jaren tachtig (en ongetwijfeld daarvoor ook al) achtereenvolgende kabinetten omgaan met het bedrijfsleven, dan kan ik niet anders dan concluderen dat onze politieke machthebbers grote ondernemingen aangenamer lijken te vinden dan kleine ondernemingen. Een achterdochtig mens zou achter deze politieke stelling name een gezonde portie eigenbelang van individuele politici boven het maatschappelijk of zelfs partijbelang vermoeden. Een cynisch mens zou wellicht nog een stapje verder gaan en achter dit gedrag een belangenverstrengeling of complot tussen de top van het bedrijfsleven en de top van de grote politieke partijen vermoeden. Grote ondernemingen hebben tenslotte bestuurders en commissarissen nodig. Waar moeten al die op enig moment overbodig geworden bewindslieden tenslotte anders hun geld verdienen?

Een nog verdergaande vorm van geheimzinnige machtspolitiek wordt gevormd door de Bilderbergconferenties. Tijdens deze bijeenkomsten overleggen, vaak democratisch gekozen, politieke leiders met topfiguren uit het bedrijfsleven. Hierbij wordt noch vooraf noch achteraf ooit gecommuniceerd over het besprokene. Sommigen denken dat deze conferenties als doelstelling werelddominantie hebben. Gezien het tempo waarin in de gehele westerse wereld, vaak onder dreiging van zogenaamd terrorisme, privacywetgeving wordt verkwanseld zou hier nog een kern van waarheid in kunnen zitten ook.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour – Amerikaanse autolobby vliegt uit de bocht

“We don’t want our automobile industry to go down, but on the other hand, they’ve made a lot of bad choices” (Wall Street Journal)

Senator Orrin Hatch (Republikein, Utah) is bezorgd over de hoeveelheid financiële steun die de noodlijdende Amerikaanse autoindustrie zoekt bij de overheid om te overleven. Binnenkort gaan de grote drie uit Detroit: General Motors, Ford en Chrysler een lobby starten in het Congres om goedkope leningen los te krijgen ter waarde van 25 tot 50 miljard dollar. Dit geld zeggen de autofabrikanten nodig te hebben voor de ontwikkeling van zuinigere en schonere technologie (FD.nl). De afgelopen jaren stapten Amerikanen massaal over op zuinigere, kleinere buitenlandse auto’s.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brazilië rekent zich rijk, reeds

Een potentiële opbrengst van 13.000 miljard euro… In 2020 misschien wel de vierde olieproducent ter wereld na Saoedi-Arabië, Rusland en de Verenigde Staten… “Een nieuw Irak” in Latijns-Amerika…

Die laatste is wellicht een wat ongelukkig gekozen metafoor maar verdeling van de toekomstige winsten uit de recent ontdekte olievelden Carioca en Tupi houdt de gemoederen in Brazilië bezig (IPS). Terwijl de aanname dat er voor de kust van São Paulo onder zoutlagen een olievoorraad van waarschijnlijk 100 miljard vaten ligt is gebaseerd op de resultaten van slechts één proefboring is de regering Lula al druk bezig met het opzetten van plannen om de gedroomde zilvervloot te verdelen en dat is opzich best verstandig. Zo wordt er gekeken naar het Noorse model, in Noorwegen richtte men een aparte maatschappij op die de Noorse velden beheert en worden olieopbrengsten in een fonds gestort: voor onderwijs, gezondheidszorg én de toekomst. Hoe komen de opbrengsten van de nieuwe olievelden de Brazilianen ten goede en voorkomt men dat het oliegeld naar het buitenland wegvloeit? Dat is de vraag die men in Brasilia wil beantwoorden voordat de olie uit de grond spuit.

Voorlopig zit men met het dilemma dat de Braziliaanse overheid wettelijk niet meer dan 40% van de oliesector in handen mag hebben. De wens van de regering is om dit aandeel op te schroeven naar 84% maar hiermee zullen ze in conflict komen met buitenlandse investeerders. Investeerders die men hard nodig heeft voor de peperdure exploitatie voordat de olie die op 6000 meter onder zeespiegel ligt naar boven komt. Met name de Verenigde Staten die graag zouden willen meeprofiteren van de Braziliaanse olie zijn gespitst op het verliezen van inspraak via verdere nationalisering van de plaatselijke oliesector. De heroprichting van de Amerikaanse Vierde Vloot wordt in Brazilië dan ook met argusogen gevolgd. Deze vloot opereert momenteel voor de kust van Brazilië, officieel voor humanitaire doeleinden maar is koren op de molen van de Braziliaanse complotdenkers.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende