Dit is de tweede gastbijdrage van Hugo Vlam. Uit de stresstest van Amerikaanse banken blijkt dat er nog 75 miljard dollar nodig is om hun reserves op peil te krijgen. Op het eerste gezicht lijkt dit opnieuw een desastreus bericht uit de financiële wereld maar beleggers lijken het cijfer heel anders te interpreteren. Aandelenkoersen wereldwijd kregen een flinke duw omhoog na dit bericht. Dit is positief omdat een goed beurs sentiment kan leiden tot economische verbetering. Maar het is nog steeds onduidelijk of de banken toekomstige verliezen kunnen dragen omdat de stresstest zich baseert op een negatief economisch scenario die zich nu al manifesteert. En dit terwijl het IMF heeft berekend dat de financiële instellingen pas 1.300 van de 4.100 miljard dollar aan giftige leningen van hun balans hebben weten te halen. Dit betekent dat het maar zeer de vraag is of deze instellingen toekomstige verliezen kunnen opvangen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Een oud-collega van mij moest vroeger regelmatig voor wetenschappelijke congressen naar de Verenigde Staten. “Ik ga weer naar de Tweede Wereld” grapte hij dan vaak bij zijn vertrek en als ie terugkwam verzuchtte hij: “Prettig om weer in de Eerste Wereld te zijn”. Want ondanks dat het wetenschappelijk onderzoek in de VS wel op orde is en van hoog niveau gaf de reis naar het congres vaak de aanblik van een verarm land. Verpauperde terminals, slechte wegen en overal laag opgeleide mensen en bedelaars.
Bovenstaande boude beweringen zijn natuurlijk louter subjectieve perceptie, wat écht telt zijn cijfers. Want: Meten is Weten! De Human Development Index (HDI) meet voornamelijk armoede, analfabetisme, onderwijs en levensverwachting in een bepaald land of gebied. De Verenigde Staten in hun geheel bevinden zich volgens de HDI wel onder ontwikkelde economieën: de Eerste Wereld. Maar als de HDI wordt opgesplitst in afzonderlijke staten vallen sommige staten opeens in de Tweede Wereld. Tennessee, Oklahoma en Albama hebben het slechter dan Wit-Rusland. Arkansas presteert nog net iets beter dan Mauritius. Maar Louisiana en West Virginia moeten Bosnië-Herzegovina boven zich dulden. Met name de staten langs de Mississippi rivier behoren tot de Underdeveloped Core en zijn armer dan Cuba, Servië en Panama. In enkele staten valt de HDI zelfs lager uit dan Albanië waar men een BNP per capita heeft van 6000 dollar.
Terwijl de gemiddelde Nederlander bij “IJsland” vooral negatieve associaties heeft met de verloren spaartegoeden van de Icesave bank maakt men zich op IJsland óók druk om de imago-schade die de walvisvaart aanricht. De geplaagde economie van IJsland is momenteel namelijk ondermeer afhankelijk van zowel de jacht op walvissen als het ecotoerisme dat geld schuift voor het spotten van levende walvissen. In de haven van Reykjavik liggen de schepen die toeristen naar de walvissen varen tegenover het schip dat ze vanaf 1 juni weer gaat afslachten. Dit morbide dualisme is de nieuwe linkse regering ook opgevallen en ze stelt een onderzoek in naar de impact van de commerciële walvisjacht op zowel banen als collateral damage aan de toerisme-industrie. Het onderzoek ligt in het verlengde van de belofte die de minister van Visserij deed om de onlangs verhoogde vangstquota voor de walvisjacht te herzien. In januari zag de vertrekkende rechtse regering haar kans schoon om op de valreep de quota te verhogen tot 150 dwergvinvissen en 150 gewone vinvissen (was 40 en 9).
IJsland is samen met Noorwegen het enige land dat officieel aan commerciële walvisvaart doet. Japan heeft een groot pak boterzuur op haar hoofd door de slachting van honderden walvissen (in beschermde reservaten) te labellen als wetenschappelijk onderzoek. Maar nu het economisch verzwakte IJsland zoekt naar een duurzame reorganisatie van haar economie in de 21ste eeuw zou het uitfaseren van de walvisvaart misschien wel eens een goede kans kunnen maken. Het Oude IJsland opweg naar het Nieuwe IJsland: een hoopvolle ontwikkeling, al mogen sommige IJslandse tradities voor altijd hetzelfde blijven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In aanloop naar de verkiezingen voor het Europees Parlement, hier in Nederland op 4 juni, biedt Sargasso aan alle partijen deelnemen ruimte om middels gastbijdragen hun standpunten naar voren te brengen. Voorwaarde is wel dat ze meedoen in de discussie die er op volgt.
Judith Sargentini, lijsttrekker van GroenLinks, heeft de eer om het startschot te geven.
Een paar jaar terug bezocht ik Melilla, een Spaanse enclave aan de Marokkaanse kust. De gemeenteraad van Amsterdam, waar ik nog steeds lid van ben, was in de Rif om kennis te maken met de achtergrond van veel Nederlandse Marokkanen. Op onze vrije avond gingen we een glaasje doen in Spanje. We vervoegden ons met onze Europese paspoorten bij de grens, staken probleemloos over, en hadden een mooie Europese avond.
Melilla is echt Spaans. Franco staat nog op het plein en je ziet er – net zoals overal in Spanje – Afrikanen die allerlei dingetjes op straat verkopen. Wij vonden er rust, maar aan de grens gaat het er ruiger aan toe dan aan de grenzen die eerder zag ik in Afrika. In de bossen en heuvels rond de stad wonen Afrikanen van onder de Sahara in brakke bouwsels en onder zeiltjes, wachtend op een kans om Europa binnen te komen. Zo nu en dan houdt de Marokkaanse politie er een razzia en worden die (veelal) mannen in een truck gehesen, om te worden gedumpt in de woestijn op de grens met Algerije. Veel Afrikanen hebben de reis tussen de Algerijnse en de Spaanse grens al meerdere malen gemaakt, zonder hun eindstation te bereiken: Europa.
Melilla is voor mij het symbool van Fort Europa. De moeite die Europa zich getroost om arbeidsmigranten zonder papieren buiten te houden, heeft iets bizars. Mensen zoeken nu eenmaal altijd een plek op waar het beter is, en zoveel hebben wij er nu ook weer niet aan gedaan om te zorgen dat het thuis in sub-Sahara Afrika goed gaat. De economische crisis komt juist in ontwikkelingslanden hard aan. Hun export naar het Westen stort in. Banken geven geen kredieten meer aan Afrikaanse ondernemers.
NRC publiceerde afgelopen zaterdag een artikel over het spaargedrag van de Nederlanders. Daar stond een grafiek bij die zichtbaar maakte dat we sinds 1998 ruim twee maal zoveel spaartegoed hebben opgebouwd (zie na de meer…). Alleen was dat ongecorrigeerd voor inflatie. Dus vroeg ik me af of er werkelijk sprake was van een stijging. Naast een correctie voor inflatie (alles is nu in 2009 euro’s uitgedrukt) heb ik het gelijk ook maar per hoofd van de bevolking uitgerekend. Immers, de bevolking groeide. U ziet hier dus het spaartegoed in huidige euro’s per inwoner van Nederland.
Het moge duidelijk zijn dat er nog steeds een stijging is, hoewel minder stevig.
Omdat ik nu eenmaal al dit werk had verricht, kon ik niets anders dan er een postje van maken, toch? Ook als ik iets niet lek kan prikken, mag dat wel gezegd worden. Nu op zoek naar de schulden, want die moeten we er natuurlijk nog wel vanaf trekken. Dan krijg je waarschijnlijk een heel ander beeld.
Uiteraard kon dit alles alleen maar met behulp van de getallen van het CBS.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dit is een gastbijdrage van Worldconnectors Jos van Gennip (voorzitter Society for International Development), Johan van de Gronden (directeur WNF), Hans Eenhoorn (voormalig topman Unilever en associate professor aan Wageningen Universiteit), Leontien Peeters (Business in Development Network), Tineke Lambooy (Universiteit Utrecht, Nyenrode Business Universiteit), Herman Mulder (voormalig topman ABNAmro).
Het is crisis. Maar in Londen schijnt donderdag de lentezon. Zal het de uitkomsten van de G20-top aldaar positief beïnvloeden? Zal het de grootheden wat warmer – en harder – doen lopen voor een geïntegreerde, en gedurfde, lange-termijn visie op de aanpak van deze crisis, die zovele gezichten kent? Er lijkt geen andere keuze dan in te zetten op een omslag naar mondiale duurzame ontwikkeling.
Vorige maand formuleerde een keur aan geëngageerde leiders uit het politieke, maatschappelijke, religieuze en bedrijfsleven (met Desmond Tutu als beschermheer en aangemoedigd door de Britse premier Gordon Brown) samen de ‘Ubuntu Declaration for a Just and Sustainable World Economy’. Worldconnector en oud ABN Amro topman Herman Mulder droeg bij aan deze Verklaring, die een oproep doet aan de G20 om de crisis vooral als kans te zien. Een kans om expliciet te kiezen voor een duurzamer en rechtvaardiger wereld. En dan niet alleen voor de eigen burgers.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.