Staat Europa aan de vooravond van internetcensuur?

Vandaag een bijdrage van @michonnet met als subtitel: Invoering kinderporno filter op het internet is onwenselijk en biedt geen oplossing voor het probleem Toegegeven. Ageren tegen maatregelen die ogenschijnlijk bedoeld zijn om de verspreiding van kinderporno tegen te gaan maakt niet populair. Echter, gelet op het recente ‘succes’ van de Duitse regering om een verplicht kinderporno filter op het internet in te voeren en de steeds harder klinkende roep uit Europa om kinderporno hard aan te pakken – sec gezien volkomen terecht – lijkt eindelijk de weg vrij om in heel Europa wetgeving hieromtrent te creëren. Het is lastig de gevaren hiervan te overzien en mensen die in dit verband praten over internetcensuur worden al gauw voor ‘complotdenker’ versleten. Toch moeten mensen ervan bewust gemaakt worden dat invoering van dit soort filters onwenselijk en gevaarlijk is en een inbreuk kan maken op de grondrechten van burgers. Bestaande filters Het filter heeft tot doel sites op het internet te blokkeren met daarop kinderpornografische afbeeldingen of videomateriaal. Door het opstellen van een blacklist van deze sites en het toepassen van technologische censuur, het filter, kunnen sites die op de blacklist staan niet meer bezocht worden. De gebruiker die naar de site surft krijgt een rood stopbord in zijn browser met uitleg over de onbereikbaarheid van de site. Men onderneemt dus niets tegen de makers en verspreiders van kinderporno noch verwijdert men de weerzinwekkende inhoud van de sites. De sites worden uitsluitend ontoegankelijk gemaakt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brandmerken Duitse leraren is legaal

leraarduitsEen uitspraak van het Duitse Hooggerechtshof stelt het stijlloze initiatief Spickmich.de in het gelijk bij het aan de schandpaal nagelen van leraren. Op Spickmich kan het Duitse FOK!-publiek haar leraren beoordelen met een cijfer. Een lerares die al twee jaar probeerde via de rechter af te dwingen dat haar naam en haar cijfer (4,3) werden verwijderd verloor.

Valt Spickmich onder Democratie 2.0 en Vrijheid van Meningsuiting Nieuwe Stijl of is dit gewoon het ouderwetse ‘docentje pesten’ opschalen naar nationaal niveau? Als oud-leerling van een veel geplaagd docent die uiteindelijk zelfmoord pleegde ben ik geneigd tot een voorzichtige koers. Een dergelijke site heeft geen functie in het verbeteren van de onderwijskwaliteit en kan daarentegen docenten voor de rest van hun (werkzame) leven brandmerken. Als werkgevers hetzelfde zouden doen met hun werknemers was de wereld te klein. Doordat het een nationaal platform vormt is ontsnappen bijna onmogelijk. Ja ontsnappen naar Nederland om daar uit pure arremoede leraar Duits te worden! Leerlingen zijn rapalje: aus bei mit nach seit von zu filmpje!.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende