Maurice de Hond bewijst: zes op de tien Nederlanders hebben geen flauw benul waar ze het over hebben
, door
Maurice de Hond peilde dat zes op de tien Nederlanders vinden dat we in een drugsstaat leven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Geografische spreiding drugsgeweld Mexico
, door
The Economist publiceerde vorige week een interactief kaartje met daarop de geografische spreiding van het drugsgeweld in Mexico in 2010. Die kaart onderschrijft wat ik al vaker op dit weblog heb aangegeven: Mexico als geheel is niet extreem gewelddadig door drugsgerelateerde misdaden, maar het geweld is tevens allerminst geïsoleerd. De deelstaten Chihuahua (thuisbasis van het Juárez Kartel), Sinaloa (Sinaloa Kartel), Tamaulipas (Los Zetas en Golf Kartel) en Guerrero (overblijfselen Beltrán-Leyva Kartel en het nieuwe Zuid-Pacifisch Kartel) tellen de overgrote meerderheid van de slachtoffers. Het geweld breidt zich echter wel langzaam uit. Vrijwel geweldloos zijn de populaire toeristenbestemmingen Quintana Roo, Yucatán, Chiapas en Baja California Sur, terwijl het in Guerrero gelegen Acapulco wel weer wordt geteisterd de laatste tijd. Mexico Stad heeft (tot nu toe) met 191 doden op 10 miljoen inwoners ook niet veel te vrezen gehad.
The Economist heeft er zelf het volgende over geschreven:
As the tally of murders linked to organised crime has risen over the past four years in Mexico, analysts have warned that insecurity is spreading to areas that were previously unaffected. The Mexican government insists that, on the contrary, the violence remains highly concentrated. Who is right? The answer, oddly, is both. In 2007, the first full year of the crackdown against the ‘cartels’, as the mafias are known, 70% of homicides linked to organised crime took place in just 4% of the country’s municipalities. In 2010, again, 70% of killings took place in only 3% of municipalities. If anything, the violence has become slightly more concentrated over time. But total annual killings have risen dramatically. The total for 2010 was more than five times that of 2007 (though there was an encouraging dip towards the end of the year). So although 97% of the country still sees only 30% of all the violence, that 30% represents a much larger number in gross terms than it did four years ago. The map above illustrates the paradox that violence in Mexico has spread extensively, while remaining highly concentrated.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.