Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma's draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma's naast elkaar. Vandaag: onderzoek en onderwijs. In deze aflevering is gekeken naar de programma's betreffende onderzoek en onderwijs. De kleinere partijen (CU, SGP, TON, PvdD) zijn hierbij niet meegenomen om te voorkomen dat dit een al te taaie opsomming wordt. Als eerste moet me van het hart dat de meeste programma's niet uitblinken in helderheid, wellicht bewust. In deze beschouwing ga ik dan ook niet in op obligate beloften als 'ieder kind de kans geven die het verdient' en doelen waar niemand tegen kan zijn als 'het verbeteren van de efficiency'. Misschien gaan ze daar echt wat aan doen, maar uit het programma wordt het niet duidelijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Ik snap het niet. Als trouwe GroenLinks-stemmer (en lid in de zin van donateur) zie ik andere partijen wild op en neer gaan in de peilingen. Agnes Kant is iets te boos, hup, de SP keldert van 25 naar 12. Emile Roemer maakt een leuk grapje: terug naar 15. Cohen gaat de PvdA redden: 10 zetels erbij. De grote redder weet het antwoord niet op een vraag: weer 7 zetels eraf. Wilders gaat tekeer tegen straatterroristen: 8 zetels erbij. Wilders gaat iets te hard te keer tegen straatterroristen: weer 3 eraf en bij D66 2 erbij. Bij de VVD vliegen de zetels er ondertussen aan door helemaal niets te doen en de zetelontwikkeling van Trots op Nederland is een komedie waardig.
Welke partij boemelt ondertussen voort als trein op zonne-energie op een bewolkte dag? GroenLinks. Hoe kan dat?
Aan het programma kan het niet liggen. Dat scoort hoog in alle vergelijkingen op het gebied van koopkrachtbehoud, investeren in onderwijs en zorg en uiteraard voor milieu.
De presentatie dan? Femke Halsema wint niet altijd de debatten, maar eindigt toch wel steevast in ‘het linker rijtje’. Ze wordt ook alom gewaardeerd om haar welsprekendheid en inhoudelijkheid. De rest van de fractie is ook behoorlijk zichtbaar: Tofik Dibi en Ineke van Gent horen bij de bekendere Kamerleden.
Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma’s draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma’s naast elkaar. Vandaag: deel 2 van de gezondheidszorg (deel 1).
Net als in het eerste deel ziet u hieronder wat de politieke partijen zoal van plan zijn met de gezondheidszorg, uitgesplitst naar de thema’s kwaliteit, medisch-ethische kwesties, preventie, langdurige zorg en de financiële gevolgen van het beleid. Onder het thematische gedeelte worden wederom op een wat luchtigere wijze de zorgparagrafen van de politieke partijen besproken. In dit deel zijn dat GroenLinks, D66, SGP, PvdD en Trots. Ook dit artikel is te lezen in pdf-formaat.
De thema’s
Kwaliteit (controle en organisatie)
Alle partijen zijn voor het instellen van een nieuw, centraal kwaliteitsinstituut voor cure en care. Daarnaast willen de partijen wettelijke maatregelen nemen die de positie van de Raden van Bestuur van ziekenhuizen sterker maakt ten opzichte van medisch specialisten, wat de Raden van Bestuur meteen verantwoordelijk maakt voor de kwaliteit. Dit laatste wordt expliciet door het CDA gemeld. De SP wil dat de bevoegdheden van de Inspectie worden uitgebreid.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Maarten Keulemans, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.
Emile Roemer en Femke Halsema hebben het in het verkiezingsdebat van vorige week woensdag precies even goed gedaan als de ‘winnaar’, VVD’er Mark Rutte. Dat blijkt als je de peilingen van onderzoeks- bureau Synovate nog eens goed narekent.
Groot was de verbazing na de debatten van vorige week zondag en woensdag. Hoewel Job Cohen erg slecht uit zijn woorden kwam, cijfers niet wist en weinig overtuigend overkwam, had hij het volgens de peilingen achteraf niet eens zo slecht gedaan. Na het ‘premiersdebat’ met Balkenende, Wilders en Rutte van zondag riepen kijkers hem uit tot de een na beste (na Rutte). En bij het lijsttrekkersdebat van woensdag werd hij gedeeld vierde, samen met Balkenende.
Maar er zit een addertje onder het gras. Onderzoek wijst uit dat mensen die al op een partij stemmen, ook navenant vaker zullen zeggen dat ‘hun’ lijsttrekker het debat heeft gewonnen. Ze steunen hun leider, ongeacht wat hij tijdens het debat zegt. Uit Brits onderzoek bleek dat van iedere vier aanhangers van een politieke partij er gemiddeld drie de lijsttrekker van hun keuze ‘automatisch’ tot winnaar zullen uitroepen.
Dat is natuurlijk niet eerlijk. Grote partijen hebben immers meer aanhang, en krijgen dus ook meer stemmen ‘cadeau’ dan de kleintjes. Eigenlijk wil je weten wat kiezers die nog géén sterke mening hebben ervan vinden.
Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma’s draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma’s naast elkaar. Vandaag: deel 1 van de gezondheidszorg.
Hieronder vindt u een bespreking van de keuzes die de politieke partijen maken, uitgesplitst per thema. Mocht u daarvan al op de hoogte zijn, dan kunt u doorscrollen naar het kopje Varia, waarin de dingen die mij opvielen op een luchtiger manier beschreven zijn. De standpunten van de PVV, PvdD, SGP en Trots zijn niet meegenomen in de thema’s. De programma’s van die partijen worden besproken onder het kopje Varia. Dit artikel is omwille van de leesbaarheid ook beschikbaar als pdf.
Inleiding
Toegankelijke, betaalbare en goede gezondheidszorg wordt in het merendeel van de Westerse landen beschouwd als een recht voor iedereen. Dat mag wat kosten en dat doet het dan ook: in de Beleidsagenda VWS 2010 (p.67) worden de premiegefinancierde uitgaven begroot op 60,1 miljard (er wordt verwacht dat de begroting met 1,4 miljard overschreden wordt), ruim 22 procent van de uitgaven van het rijk. 33,3 Miljard kwam terecht in de cure, 22,5 miljard in de care.
De uitgaven aan zorg groeien al jaren, zowel in absolute zin als uitgedrukt in deel van het bbp. Volgens het CBS (p.144-48, .pdf) (dat overigens een ruime definitie van zorg gebruikt) liepen de zorguitgaven op van 8,7% bbp in 1978 tot 13,3% bbp in 2008. Gecorrigeerd voor inflatie en bevolkingsgroei gaven we in 2008 per hoofd van de bevolking bijna 13 keer meer uit aan zorg dan in 1950.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het zal u niet ontgaan zijn dat het verkiezingstijd is. Elke dag wordt er weer een opiniepeiling geproduceerd, elke dag zitten de talkshows vol met politici die hun lichtverteerbare oneliners aan u willen slijten en kranten berichten over politici die daar weer over twitteren.
Deze verkiezingen zijn belangrijke verkiezingen. De economische crisis en de vergrijzing nopen de komende kabinetten tot stevig ingrijpen om ’s lands huishoudboekje enigzins op orde te krijgen en te houden. Tegelijkertijd is de onderstroom van maatschappelijk onbehagen verder aangezwollen, zich onder andere uitend in een stevig wantrouwen in alles wat politiek, institutioneel of anderszins elitair genoemd kan worden. In die omstandigheden is men op zoek naar de partij of de persoon die het beste verhaal heeft. Men is hard op zoek ook: de peilingen van de meeste partijen zijn volatieler dan de AEX.
Om een beetje te helpen bij het maken van een keuze kan men natuurlijk de Stemwijzer en het Kieskompas raadplegen. De Stemwijzer wordt echter handig gemanipuleerd door de politieke partijen en aan het Kieskompas zitten duidelijke grenzen. Het is ook mogelijk om alle partijprogramma’s door te worstelen om tot een afgewogen oordeel te komen. Dat is echter een enorme klus, die alleen met een ambtelijk woordenboek en een voorraad stimulerende middelen te klaren is. En dat is precies wat wij gedaan hebben.
Het lijkt zo langzamerhand totaal onvermijdelijk. Nederland moet gaan wennen aan het idee dat er een premier zonder partner in het Torentje terecht komt. Of dit concreet iets betekent is maar de vraag. Extra geld naar alleenstaanden? Het mes in budgetten voor gezinnen? Meer dan gemiddelde vrouwelijke aandacht voor de minister-president? Het blijft gissen. Als Mark Rutte premier van Nederland wordt na de verkiezingen op 9 juni, is hij internationaal gezien niet de eerste zonder partner. Andere leiders gingen hem voor, al moet je ze wel met een lampje zoeken. Hij heeft zowel in de Verenigde Staten als in Engeland evenbeelden, namelijk James Buchanan en Edward Heath.
Waren zij enigzins vergelijkbaar? En valt er iets te voorspellen aan de hand van hun voorbeelden?
American president
Het eerste voorbeeld uit Amerika moet het niet hebben van romantiek. Niet te vergelijken met het personage van acteur Michael Douglas in de film American president uit 1995. James Buchanan was de vijftiende president van de Verenigde Staten van 1857 tot 1861. Hij was de enige vrijgezelle president. Buchanan was verder geen opvallende leider. De grootste kritiek op zijn leiderschap is het uitblijven van acties om een Amerikaanse burgeroorlog te voorkomen. Hij heeft zijn hielen nog niet gelicht of deze breekt uit. De burgeroorlog ontstond namelijk nog voordat opvolger Abraham Lincoln tot president benoemd was. Lincoln won de verkiezingen in 1860. Elf zuidelijke staten wilde zich vervolgens afscheiden.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor gastloggers. Vandaag een stuk van Chris Aalberts, dat eerder verscheen op zijn eigen weblog.
Nog even en we hebben na een eeuw weer een liberale premier: Mark Rutte. De man werd al meerdere keren afgeschreven: hij won ooit nipt de lijsttrekkersverkiezingen van de VVD, en moest bij Rita Verdonk’s vertrek uit de VVD een flinke partijcrisis bezweren. Zijn peilingen waren altijd zeer beroerd, maar nu is hij terug. Hij overtuigt niet alleen de VVD-partijelite, maar ook heel Nederland. Mark is jong, vlot, belezen, kundig en charismatisch. Hij zal Nederland wel door de economische crisis leiden, en grote groepen Nederlanders geloven daarin, harde ingrepen in de sociale zekerheid of niet.
Job Cohen
Wat jammer nou voor Job Cohen. Hij was een alom gerespecteerd burgemeester en de hoop van Nederland, toen hij twee maanden geleden werd aangekondigd als nieuwe PvdA-leider. Heel Nederland zuchtte van verlichting dat een nieuwe leider was opgestaan. Een grote golf van enthousiasme overspoelde Nederland en internet, waar sociale netwerksites als paddenstoelen uit de grond schoten om Job in zijn overwinningstocht naar het torentje te ondersteunen. Na acht jaar Balkenende had Nederland op dit moment gewacht: verlossing.
Maar nu is alles ineens anders: Mark lijkt met de eer te gaan strijken en Job lijkt plotseling een slechte keus. Job kent zijn cijfers niet, en maakt daar in debatten ongemakkelijke grapjes over. Job daagt Wilders bij een televisiedebat uit, om datzelfde debat vervolgens van hem te verliezen. Job hakkelt en struikelt over zijn eigen woorden, wordt boos op Wilders, en past elke keer zijn programma aan, waar hij vervolgens weer spijt over moet betuigen. Al met al niet erg vreemd dat Nederland binnen twee maanden helemaal klaar is met Job.
De opstapplaats is Amsterdam Amstel. Hier stapt Femke Halsema, de lijsttrekker van GroenLinks, in een bus om vandaag in Noord- en Zuid-Holland campagne te voeren. Ik ben niet de enige volger in de aanloop naar de verkiezingen op 9 juni. Zo ging de schrijver van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ mij al voor namens Nrc. In tegenstelling tot Kluun, hebben wij echter niet te maken met een campagnestop of ziekte van Femke Halsema.
Live verslag hieronder.
Einde live bloggen. Hieronder in omgekeerde volgorde de tijdlijn:
Nawoord/Update: Liefhebbers van campagnevoeren zullen er niet van opkijken dat Femke Halsema de nodige begeleiding meekrijgt op een campagnedag. Er gaat altijd een perswoordvoerder mee. Halsema’s persoonlijke medewerker is altijd in de buurt. Daarnaast is er een algemeen campagneleider die de leiding heeft over de gehele GroenLinks-campagne. Een campagnecoordinator houdt vervolgens alle acties van het promotieteam (podium + vlaggen opbouwen en flyers uitdelen) in de hand. Het promotieteam bestaat gemiddeld uit zo’n 7 voornamelijk jonge mensen, meestal studenten. Daarnaast is er een webteam-medewerker in de bus elke dag. Een videomaker completeert het gezelschap. Elke dag is er nog aanvulling van bloggers en journalisten. Dit varieert uiteraard.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.