Geen bal op tv | Sint Trump

Donald Trump stond voor in een poll van CNN. En dat terwijl hij ineens onbegrijpelijke dingen deed. Zoals in Mexico een speech houden waarin de Mexicanen een veer in de reet stak en zei dat de kosten voor die muur voor later een zorg zijn. Waarna hij naar Arizona vloog  om diezelfde avond een speech te houden waarin hij juist weer van leer trok tegen die verkrachtende bende sombrerodragers. Bij de Presidential Podcast (samenwerking VPRO en NRC) begrepen presentator Chris Kleijne en NRC-correspondent Guus Valk er geen reet meer van. Hoe kan het dat zijn kiezers zulke tegenstrijdigheden van ‘m pikken? Nu, dat zal ik eens vertellen: Donald Trump hoeft helemaal geen eenduidig verhaal te hebben. Die tegenstrijdigheden interesseren zijn achterban niet. Het werkt nog eerder juist bij aan het beeld dat ze van ‘m hebben. De hele aantrekkingskracht van Donald Trump is dat hij zegt wat er in ‘m op komt. Daarmee ben je vandaag de dag geloofwaardiger als politicus, dan wanneer je antwoorden geeft die je vijftien keer met je communicatieteam hebt geoefend. Zijn kiezers begrijpen best dat hij in Mexico iets anders zegt dan in Arizona. 

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Quote du jour | De nieuwe Franco

Onder Republikeinen in de VS is Poetin langzamerhand steeds minder impopulair aan het worden. Sommigen, zoals Trump, maar ook evangelistisch voorman Franklin Graham, vinden Poetin zelfs ronduit een toffe peer.

Waar komt die populariteitsverschuiving vandaan?

Volgens Jeet Heer is dit eigenlijk helemaal niet opmerkelijk, maar gewoon business as usual:

[…] for decades after WWII, the right celebrated dictators like Spain’s Francisco Franco for providing firm leadership to disordered societies. Mid-twentieth-century conservatism was deeply skeptical of democracy, especially in the wake of Franklin D. Roosevelt’s four presidential election victories and the fact that successful Republicans like Dwight Eisenhower refused to roll back the welfare state because it was too popular. Beyond these electoral concerns, there was a strong sense that democracies were too weak and decadent to stand up to the communist threat.

This lead many on the right to sing the praises of strongmen. “General Franco is an authentic national hero,” William F. Buckley declared in 1957. When the Spanish dictator died in 1975, James Burnham, Buckley’s colleague in National Review, wrote, “Francisco Franco was our century’s most successful ruler.” For Buckley’s brother-in-law L. Brent Bozell, Franco’s Spain embodied an authentic Catholic culture that could more strongly resist the degradations of liberalism and communism than America. […]

Now the American right has gone full circle, and once again has a soft spot for an autocrat who promotes nationalism and heteronormativity. It wasn’t just the failure of Iraq that soured conservatives on their brief love of democracy. The rise of Barack Obama and the political success of liberal social causes, especially LGBTQ rights, has demoralized many on the right, who are now looking to foreign lands and autocratic leaders to stem the tide of moral degradation. In effect, Putin is the new Franco.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: DonkeyHotey (cc)

Donald of Hillary? Het gaat er om spannen!

De wereld houdt haar adem in: Hillary Clinton, de rationele kandidaat tegenover Trump om het presidentschap, is ongekend impopulair. En ze speelt het spel slecht.

In de V.S. zijn de partijconventies bijna voorbij. De Republikeinen zijn in verwarring, met een kandidaat waarop veel is aan te merken en een running mate, die vooral onbeduidend lijkt. Met de Democraten is het niet veel beter. De campagne van Bernie Sanders was imponerend en de verworven aanhang aanzienlijk, maar niet voldoende tegen de kandidatuur van Clinton.

Kortom, verwarring in de achterbannen, impopulaire kandidaten, terwijl de waardering voor Obama juist naar een hoogtepunt groeit. Het maakt de verkiezingen in november spannend.

Prognoses

Het lezen van prognoses is verontrustend. “Can the monster be elected?” schrijft Michael Tomasky in The New York Review of Books. Heeft Trump een kans, bedoelt hij? De peilingen tonen dat de kandidaten naar elkaar toe groeien.

Wie zal winnen in het najaar ? Nate Silver, slimme statisticus en onderzoeker heeft een idee. Clinton zal winnen, maar niet met veel marge: 52.7 om 47.2. Angstig beeld: de wijze waarop kandidaten in de kiezersgunst naar elkaar toe bewegen. Bij Celinda Lake (The Battleground: democratic perspective) zijn wonderlijke inhoudelijke resultaten te vinden:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Hillary Clinton zakt opvallend in peilingen

In landelijke peilingen trekken Hillary Clinton en Donald Trump steeds meer naar elkaar toe. Het gaat hier om de zogenaamde ‘popular vote’, de hoofdelijke stem. Tussen de twee zit nog maar een paar procentpunten verschil in peilingen onder geregistreerde kiezers.

Volgens sommige peilingen (nl. onder mensen die vermoedelijk daadwerkelijk naar de stembus zullen trekken) staat Trump op dit moment zelfs een paar procentpunten op voorsprong. De harde kern onder zijn aanhang is ook enthousiaster over ‘hun’ kandidaat.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Het ziet er niet goed uit voor Trump

Trump staat fors achter in de peilingen, en sinds er dergelijke professionele peilingen worden gehouden (al zestien presidentsverkiezingen) heeft de kandidaat die een paar weken na beide partijconventies vóórstaat altijd gewonnen.

Nu zou Trump natuurlijk een historisch unicum kunnen blijken, maar Trumps bizarre uitspraken en gebrek aan campagnestrategie gaan ‘m waarschijnlijk de das omdoen.

“It is not that her voters are in love with Secretary Clinton – they just dislike her less than they disdain Trump,” Quinnipiac University pollster Peter Brown said last week.

Quote du Jour | How Rousseau Predicted Trump

Poland’s ruling Law and Justice Party, which is busy purging pro-E.U. “liberal élites” from national institutions and mainstreaming homophobia and anti-Semitism, would be thrilled by Rousseau’s warnings about the “cosmopolitans who go on distant bookish quests for the duties which they disdain to fulfill in their own surroundings.”

Pitilessly ostracizing Mexicans and Muslims, Donald Trump may find much philosophical backup in “Émile; or, On Education.” “Every patriot is severe with strangers,” Rousseau wrote. “They are nothing in his eyes.” Trump, in his tussle with Megyn Kelly of Fox News, and with womankind in general, might also draw comfort from Rousseau’s view of “woman” as “specially made to please man,” who “must make herself agreeable to man rather than provoke him.”

Quote du Jour | Beyond narcissism

This is beyond narcissism. I used to think Trump was an 11-year-old, an undeveloped schoolyard bully. I was off by about 10 years. His needs are more primitive, an infantile hunger for approval and praise, a craving that can never be satisfied. He lives in a cocoon of solipsism where the world outside himself has value — indeed exists — only insofar as it sustains and inflates him.

Quote du Jour | Trump’s post-convention antics

It doesn’t quite look like Clinton will reach the 9-point lead, but it could be pretty close, especially if Trump continues to reinforce Clinton’s convention themes by behaving erratically. (Usually, a convention bounce plateaus just a few days after the convention, so if Clinton’s lead is continuing to grow into next week, that will suggest Trump’s post-convention antics are worsening his problems.)

Clinton and her Democrats may simply have the more broadly appealing message, whereas Trump doubled down at his convention on appealing to his predominantly white, working-class base, a smaller share of the electorate than you might think.

Trump: volkstribuun van de blanke onderklasse

INTERVIEW - ‘[W]hy I love and am terrified of Donald Trump’ …

Dit interessante en intelligente interview in The American Conservative biedt een inzichtelijk inkijkje in de gedachtegang van arme blanken die Trump in hun arme blanke armen sluiten.

Quote du Jour | Rijp voor dictatuur

Elites still matter in a democracy. They matter not because they are democracy’s enemy but because they provide the critical ingredient to save democracy from itself. The political Establishment may be battered and demoralized, deferential to the algorithms of the web and to the monosyllables of a gifted demagogue, but this is not the time to give up on America’s near-unique and stabilizing blend of democracy and elite responsibility.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende