Günter Wallraff als Somaliër in Duitsland
Günter Wallraff die vijfentwintig jaar geleden in de huid van de Turkse gastarbeider Ali kroop herhaalde dit jaar zijn maatschappijkritische stunt als Somaliër. Zwart geschminkt met een pruik op en een Afrikaanse blouse aan trok ‘Kwami Ogonno’ deze zomer door Duitsland vergezeld van twee onopvallende blanke collega’s met een verborgen camera. Ogonno wil gewone dingen doen die alle Duitsers doen: een appartement huren, lid worden van de hondenvereniging en met bejaarden bramen plukken in het park. De film “Schwarz auf Weiß” (trailer) ging deze week in première, maar het is nog maar de vraag of Wallraff’s recente poging even effectief discriminatie en wantoestanden zal aantonen als dat hij deed met ‘Ik, Ali’? (eerder stond hier ‘Ich, Ali’)
Natuurlijk komt hij als Kwami Ogonno onversneden racisme tegen als hij door een campinghouder wordt geweigerd vanwege zijn huidskleur. Ook het appartement huren lukt niet omdat men geen zwarte huurders wil en ja de ontmoeting met dronken Duitse hooligans in een trein is bepaald niet bemoedigend: “Du Schwarze ich bin dein Meister!”. Maar er is ook kritiek op de provocatieve houding van Wallraff als Afrikaan in Duitsland. Welt Online kopt: Schwarzer Wallraff ist geschmacklos und perfide. Als hij in een bar een vrouw alleen direct vraagt of zij met hem wil dansen, zich in het park opdringt aan een groepje bejaarden of als hij ostentatief interesse toont in het gouden horloge van zijn gesprekspartner. Iedere wantrouwige blik, alles wat ook maar lijkt op een afwijzing wordt haarscherp vastgelegd door de verborgen camera. Zijn al deze mensen die onvrijwillig een gastrol in Wallraff’s nieuwe film spelen soms racisten?