Een leven lang leren

De column van Han van der Horst die afgelopen zaterdag op Joop.nl verscheen is mij uit het hart gegrepen. Hij benoemt dit stuk een aantal punten die ik dermate belangrijk vind dat ik ze graag nog even op rij zet. Het opheffen van de democratie in de besluitvorming op de universiteiten heeft volgens hem geleid tot een onverantwoordelijk rendementsdenken dat keer op keer leidt tot mislukkingen: (...) megalomane egotrippers konden op topposities ongeremd hun gang gaan, raden van toezicht en colleges van bestuur jutten elkaar op in plaats van dat er sprake was van een gezonde controle. Dat  leidde tot onberaden bezuinigingen, fusiegolven in het hbo en het in de markt zetten van allerlei nieuwmodische opleidingen – Europese Studies, vrijetijdsmanagement et cetera – die als multidisciplinair werden gepresenteerd maar in feite studenten op heel breed gebied alleen maar oppervlakkigheden boden. Naast de onberaden bezuinigingen zag men even onberaden investeringen. Tot in derivaten toe. De werkvloer werd ondertussen aan een groeiende hoeveelheid administratieve controles onderworpen. Wat klinkt dat toch allemaal treurig herkenbaar. Niet voor niets wordt in het stuk de universiteit vergeleken met "woningbouwverenigingen, de zorginstellingen en voormalige overheidsbedrijven". Er is een hoop stukgemaakt in de jaren 90. Het is zo jammer dat veel politieke partijen (VVD, D66) daar nog steeds niet van geleerd hebben.

Economie van Overmorgen 4: Hoeveel globalisering verdraagt de mens?

Een lang, maar lezenswaardig stuk van Robert Went en Hella Hueck over globalisering voor op een druilerige zondag. Onderwerp:

Het is fijn om voor een habbekrats de wereld over te kunnen vliegen en overal de vertrouwde H&M binnen te kunnen lopen. Maar wat hebben we straks zelf nog te zeggen over de kwaliteit en productie van de spullen die we kopen als het voorgenomen vrijhandelsverdrag (TTIP) tussen de VS en de Europese Unie er komt? De euro en democratie lijken in toenemende mate met elkaar op gespannen voet te staan, en eurokritische partijen krijgen steeds meer aanhang. Wat gaat er mis? En hoe kan het beter? Daarover gaat deel 4 van de reeks De economie van overmorgen, waarin Hella Hueck (RTL Z) en econoom Robert Went van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) de kennis van vandaag proberen te vertalen naar de samenleving van de toekomst.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Politiek Kwartier | Coalitiedwang en schijndemocratie

COLUMN - Wat de afgelopen dagen vooral duidelijk is geworden, is dat ons systeem de naam democratie niet waard is.

Linksom of rechtsom, die zorgwet zal ons door de strot gedrukt worden. De hele week is druk uitgeoefend op de ‘dissidente’ eerste kamerleden om hun politieke mening te herzien, met dreiging van het laten vallen van het kabinet. Beide coalitiepartners menen dat het ‘een ramp voor het land’ zou zijn. Laat ik daar nu toch heel anders over denken.

Ik vraag mij ook werkelijk af wat de PvdA met dit kabinet nog denkt te winnen. Inhoudelijk is de PvdA in de huidige coalitie nauwelijks herkenbaar: op justitie en sociale zaken wordt hard conservatief-rechts beleid gevoerd, terwijl het nivelleringsfeestje dat ter compensatie moest dienen voortijdig is afgeblazen. De partij loopt dan ook leeg als een luchtballon op een cactus.

Maar los daarvan, het nivelleringsfeestje is niet het enige afgeblazen feestje. Deze kabinetsperiode beloofde bij aanvang ‘een feest voor de democratie’ te worden. Eindelijk zou het regeerakkoord niet één groot dichtgetikt geheel zijn, maar zou de coalitie per gelegenheid meerderheden zoeken in de eerste kamer.

Helaas, in plaats daarvan werd Rutte II het kabinet van de vele bizarre akkoorden, die niet in de eerste of tweede kamer, maar in achterkamertjes werden gesloten. Geen wisselende meerderheden, maar een vaste coalitie van de regering met drie collaborerende partijen. En wat vooral opvalt aan die akkoorden zijn de minderheidsstandpunten die er ingeslopen zijn.

Foto: UK Parliament (cc)

Lessen in Engelse hogere democratie

ELDERS - Ik houd om heel veel redenen van Engeland. Literatuur, taal. Bewustzijn van het archeologisch en cultuurhistorisch erfgoed. De diepe wortels van de wetenschap, rock en pop, wereldtelevisie, humor.

Maar het politieke systeem is ruk. Het districtenstelsel zorgt er voor dat je met 20-25% van de stemmen een bijna absolute macht hebt. Heel veel mensen worden niet gehoord en voelen zich niet vertegenwoordigd.

De representanten van het grote geld zijn dat wel, 16% van de peers heeft betaalde banden met de financial services industry (banken, hedgefunds, verzekeraars, aandelenmakelaars), een veel hoger aantal onbetaalde banden en natuurlijk directe belangen gezien het beheren van hun eigen vermogens.

Want vermogend zijn de heren (en enkele dame) wel. En dat laat zich zien in de politieke besluitvorming: een Russische Oligarch in Londen met een ‘property‘ van 130 miljoen pond betaalde £ 1353,48 aan lokale belastingen, terwijl een gezin in een goedkoop huis in de industriestad Blackburn in Noord Engeland £ 3001,72 kwijt blijkt te zijn. De universiteiten zijn bijna alleen nog maar toegankelijk als je een enorme zak geld hebt (of je enorm in de schulden steekt).

Het toppunt van het archaïsche politieke karakter is uiteraard het House of Lords (het Hogerhuis). Voorheen vrijwel uitsluitend bevolkt door adel, onverkozen en voor het leven. Daarnaast kerkelijke afgevaardigden en inmiddels steeds meer politieke benoemingen. Die laatste dan officieel op voordracht van de Kroon. Veelal bestaat het Hogerhuis uit hele oude oergrijze blanke mannen met archaïsche politieke denkbeelden (voor zover ze wakker zijn).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Stemplicht

 

Er valt iets voor te zeggen op het moment dat mensen massaal thuisblijven en blijkbaar niet meer echt beleven hoe belangrijk het is.

SCP-directeur Kim Putters op BNR. Hij ziet de bezwaren natuurlijk wel: “En bij burgerschap hoort een verantwoordelijkheidsgevoel bij mensen zelf, en dat staat wel op gespannen voet met een overheid die met het wijzende vingertje komt en gaat zeggen: “Gij zult stemmen”.

Foto: IISG (cc)

Democratie is meer dan de helft plus één

OPINIE - In de maatschappelijke discussie rondom Zwarte Piet, hebben ook ‘Nieuwe Nederlanders’ het volste recht om hun mening te uiten, vindt Nourdine Tighadouini.

Zwarte Piet is deels overgebleven symboliek uit het koloniale tijdperk. Visueel is het een karikatuur van een zwarte Afrikaan.

In het buitenland is het een voldongen feit dat Zwarte Piet als zodanig niet deugt. Maar velen in Nederland willen dat niet erkennen. De weerstand in de maatschappij om het feest aan te passen, komt echter niet voort uit liefde voor het kinderfeest. Het maakt kinderen namelijk niet uit welke kleur Piet heeft.

De aversie tegen verandering komt voort uit de gedachte ‘Wij Nederlanders bepalen!’ De grimmige sfeer omtrent deze maatschappelijke discussie staat dan ook niet op zichzelf. De discussie etaleert een breed gedragen weerzin tegen Nieuwe Nederlanders die gebruik maken van hun grondrechten.

Nederland van weleer

Een gedeelte van dit land leeft nog steeds in de veronderstelling dat we leven in het Nederland van de jaren zestig. In hun belevenis is de eerste migrant zojuist per boot gearriveerd. De migrant moet daarom dankbaar zijn, de meerderheid naar de mond praten, is te gast en moet vooral niet te eigenzinnig zijn.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Poetin hoort politieke tegenstanders liever niet speechen

Trouw:

Een toespraak van Kremlintegenstander Michail Chodorkovski heeft zondag in Rusland geleid tot chaotische toestanden. […]

De voormalige rijkste man van Rusland sprak via een videolink in een hotel in Sint-Petersburg. Dat ging niet zonder slag of stoot: De politie viel nog voor het begin van de speech binnen om te zoeken naar drugs en probeerde later het gebouw te evacueren vanwege een bommelding. Daarna werd de stroom afgesloten, maar daar waren de organisatoren op voorbereid. Ze hadden batterijen ingeslagen.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Vorige Volgende